Πολύ ουσιαστική τοποθέτηση-μαρτυρία.....Καλή ερώτηση.
Λοιπόν....
Αισθητικά μας αρέσει πάρα πολύ ο σκύλος. Πιστεύω ότι το ίδιο θα μας άρεσε και με τα αυτάκια του.
Αν γυρνούσαμε τον χρόνο πίσω όμως, δεν θα τα πειράζαμε.
Για το κουτάβι το κόψιμο δεν ήταν επίπονο. Τουλάχιστον έτσι φάνηκε. (τότε ήταν 3 μηνών)
Δεν έδειξε να πονάει καθόλου.
Μας επηρέασαν 3 γεγονότα.
1) Η νάρκωση.*
2) Όταν γυρίσαμε σπίτι ο μικρός ήταν ακίνητος για μια ώρα και, λόγο του κολάρου που του έβαλε για να μη τα ξύσει και ματώσουν.*
3) Όταν τον βγάλαμε το κολάρο ο μικρός έψαχνε τα αυτάκια του, κοιτάζοντας συνεχώς προς τα πάνω.*
Μας επηρέασαν γιατί.
*1) Πριν την νάρκωση ο σκύλος, προφανώς επειδή ζαλίζετε, κοιτάει περίεργα (σαν να λέει τι έπαθα),δεν μπορεί να σταθεί καλά και προσπαθεί να κάνει εμετό.
*2) Ο γιατρός είπε ότι θα βγάλουμε το κολάρο όταν βγάλουμε τα ράμματα, αλλά ο σκύλος όταν γυρίσαμε σπίτι δεν κουνιόταν με το κολάρο, ήταν ακίνητος με ανοιχτά τα μάτια για μία ώρα και. Πήραμε τηλέφωνο τον εκτροφέα και μας είπε ''βγάλτε αμέσως το κολάρο. Ο σκύλος νομίζει ότι είναι άρρωστος ή οτι κάτι έχει. Μόλις το βγάλεις ο σκύλος θα είναι μια χαρά.'' Έτσι έγινε ευτυχώς. Του βγάλαμε το κολάρο και ο μικρός ούτε έκλεγε ούτε μας έδειχνε να τον ενοχλεί κάτι, παίξαμε και ήταν όλα όπως πριν για αυτόν. Για εμάς όχι.
*3) Εμάς μας στεναχώρησε αυτό.
Όλα αυτά, γιατί θέλαμε να είναι χωρίς αυτιά.
Συγνώμη αλλά βλέπεις ότι θέλοντας και μη, αυτή η συζήτηση για τον καθένα προσωπικά, πάει προς την ηθική πλευρά.
Αυτό το κουτάβι ζει μαζί μας και θα ζήσει άλλα 8-10 χρόνια με αφοσίωση, αγάπη, εμπιστοσύνη κ.α. προς την οικογένεια.
Εμείς τι κάναμε;
Ήδη τον προδώσαμε μια φορά.
Προσωπικά,το μετανιώσαμε και δεν θα το ξανακάναμε.
Ένα είναι σίγουρο.......το επόμενο cane corso θα είναι και με αυτιά και με ουρά.