Εμενα μου κανει εντυπωση οτι ετσι οπως τον περιγραφεις στο παρκο αν τον γνωριζα θε το θεωρουσα σα τους δικους μας τους ροτβαιλεραδες. Ε δεν μπορω να φανταστω καποιον απο εδω να διωχνει το σκυλι του αν δε φυλαξει το σπιτι. Οσο για αυτο με τους ξενους χμμ μαλλον εχεις δικιο..
Για τους κυνηγους, εβλεπα ολα αυτα τα περιοδικα αλα το σκυλι μου και εγω και νομιζα οτι καποιο καλο χουι ειχαν και αυτοι οι κυνηγοι, αλλα μπαα
Εγώ εκείνη την εποχή έκανα παρέα (στην βόλτα του σκύλου μου) με αυτόν με τα 2 αρσενικά, και άλλον έναν, ο οποιος είχε μια συνομίληκη θηλυκιά με την δικιά μου, την Ζήνα.
Προμηθέα την θυμάσαι την Ζήνα? Τον Λουκ και τον Τσβρλε? Την Ζήνα την θυμάσαι σίγουρα!!!
Ο αφεντικός της Ζήνας κι εγώ, αφού περπατήσαμε όλον τον Υμηττό, αφού ξεσκονίσαμε Πάρνηθες και Πεντέλες, αφού πήγαμε για μπάνιο στο Καβούρι και στο Σούνιο, αφού εκπαιδεύσαμε μαζί τις σκύλες μας, αφού τις μάθαμε να λειτουργούν και σαν ομάδα, αφού φάγαμε τουλάχιστον 2 ώρες ημερησίως στις βόλτες και τελικά γίναμε φίλοι παρόλο που μας χώριζαν αρκετά (διαφορετικοί άνρωποι, διαφορετικές ανάγκες, διαφορετική ηλικία...) και αφού ξοδέψαμε και κάμποσες ώρες στον ΟΦΙΡΕ, τρέχαμε σε εκθέσεις, σε σεμινάρια κλπ, ξέρεις τελικά τι απέγινε η Ζήνα από τα 2 της χρόνια και μετά?
Από όταν γνώρισε ο αφεντικός της την γκόμενα που την αραβωνιάστηκε και αν δεν κάνω λάθος την παντρεύτηκε τελικά, η Ζήνα κατέληξε σε μια ταράτσα, να ζει μέσα στα σκατά της, μαζί με τον γιό της, ο οποίος γεννήθηκε όταν εγώ σταμάτησα να πηγαίνω πια βόλτες την δικιά μου, γιατί είχε πάθει το ατύχημα και είχα ξεκινησει τις εγχειρήσεις κλπ. Οι βόλτες μου τότε είχαν περιοριστεί σε λίγα βήματα για κατούρημα.
Ο γιός της ζήτημα αν βγήκε 2-3 φορές από την ταράτσα.
Ο ευτυχής πατέρας ήταν ένας αρσενικός, που είχε διακριθεί σε εκθέσεις, και τον είχε μια κουταβοπαραγωγός ΒΥΒ, που μερίμνησε για την πώληση των υπολοίπων κουταβιών.
Και αυτή είχε προσπαθήσει να ανακατευθεί με τα διοικητικά, αλλά ήταν τόσο λαμόγιο, που οι άλλοι όμοιοι της που κατείχαν τα πόστα, δεν την ανέχτηκαν.
Αυτά που λες, τέτοιοι είμαστε κι εμείς, μην ψάχνουμε κακούς μόνο στους κυνηγούς, που όσο κι αν δεν τους συμπαθώ, δεν μου αρέσει να είμαι ψεύτης. Δεν είναι θέμα κυνηγών, τα ίδια σκατά είμαστε όλοι, και οι εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.