Γεια σας και πάλι!
Έγινε 3 μηνών ο Prince, είναι καλύτερος ο καιρός και βγαίνουμε βόλτες!
Τον παίρνω αγκαλιά και κάνουμε βόλτες κοντά στο σπίτι, στο δρόμο διάφοροι άνθρωποι μόλις τον βλέπουν έρχονται κατά πάνω μας και τον πιάνουν με τα χέρια τους και τον χαϊδεύουν και τον ζουλάνε τα μουτράκια, του πειράζουν τα μουστάκια, τα μαγουλάκια και τα αυτάκια επίμονα πάνω-κάτω και του τραβάνε τα χεράκια. Το αγοράκι μου δεν αντιδρά, μένει ήσυχος και συνεχίζουν να τον ζουλάνε και να με ρωτάνε διάφορα επίσης κι εγώ έχω μείνει παγωτό. Από το πουθενά, άγνωστοι άνθρωποι-τσιμπομαγουλάδες έρχονται και μου πειράζουν το κουτάβι.
Δεν θέλω να μου πιάνουν τον σκύλο μου, του ζουλάνε άσχημα τα αυτιά που δεν πρέπει καθόλου και γενικά φοβάμαι μην μου τον τραυματίσουν έτσι που κάνουν από την χαρά τους.
Βέβαια πηγαίνουμε βόλτες σε μέρη πιο καθαρά κι εκεί τον κάνω βόλτα με το λουρί, ξανά όμως τα ίδια και χειρότερα. Τον σηκώνουν και τον παίρνουν αγκαλιά τους!
Δεν θέλω να μου τον πιάνουν βρε παιδιά, το κατσιάζουν, το ζουλάνε, βάζουν τα χέρια τους στο στόμα του, το τραβάνε και γενικά με φοβίζουν και με τρομοκρατούν!
Μετά τα πρώτα σοκ από τις πρώτες βόλτες που έπαθα σκέφτηκα να λέω ότι δαγκώνει επειδή βγάζει δοντάκια και ότι δεν έχει κάνει εμβόλια, δεν έπιασε όμως και πολύ χειρότερα έκαναν για να δούνε τα δόντια του, πόσα έχει κλπ!
Μερικοί που έχουν και σκύλους παρατάνε τον δικό τους, πιάνουν και πειράζουν το δικό μου και σκύλος τους ανεβαίνει πάνω μου να δει το σκύλο μου. Εγώ φοβάμαι το δικό μου σκύλο ώρες ώρες φανταστείτε με, με τους τεράστιους σκύλους των περαστικών να νιώθω τα τεράστια πόδια με νύχια πάνω μου, τα μάτια να με καρφώνουν και την ανάσα τους φάτσα κάρτα με κάτι δόντια νάάάά! Δεν μπορώ να κουνηθώ, δεν μπορώ τα χάνω και τρέμω!
Έλεος πια δεν μπορώ άλλο ούτε τους περαστικούς, ούτε τα σκυλιά τους!!!
Βοήθεια παρακαλώ, δεν θέλω να μου πιάνουν το σκύλο μου!
Έγινε 3 μηνών ο Prince, είναι καλύτερος ο καιρός και βγαίνουμε βόλτες!
Τον παίρνω αγκαλιά και κάνουμε βόλτες κοντά στο σπίτι, στο δρόμο διάφοροι άνθρωποι μόλις τον βλέπουν έρχονται κατά πάνω μας και τον πιάνουν με τα χέρια τους και τον χαϊδεύουν και τον ζουλάνε τα μουτράκια, του πειράζουν τα μουστάκια, τα μαγουλάκια και τα αυτάκια επίμονα πάνω-κάτω και του τραβάνε τα χεράκια. Το αγοράκι μου δεν αντιδρά, μένει ήσυχος και συνεχίζουν να τον ζουλάνε και να με ρωτάνε διάφορα επίσης κι εγώ έχω μείνει παγωτό. Από το πουθενά, άγνωστοι άνθρωποι-τσιμπομαγουλάδες έρχονται και μου πειράζουν το κουτάβι.
Δεν θέλω να μου πιάνουν τον σκύλο μου, του ζουλάνε άσχημα τα αυτιά που δεν πρέπει καθόλου και γενικά φοβάμαι μην μου τον τραυματίσουν έτσι που κάνουν από την χαρά τους.
Βέβαια πηγαίνουμε βόλτες σε μέρη πιο καθαρά κι εκεί τον κάνω βόλτα με το λουρί, ξανά όμως τα ίδια και χειρότερα. Τον σηκώνουν και τον παίρνουν αγκαλιά τους!
Δεν θέλω να μου τον πιάνουν βρε παιδιά, το κατσιάζουν, το ζουλάνε, βάζουν τα χέρια τους στο στόμα του, το τραβάνε και γενικά με φοβίζουν και με τρομοκρατούν!
Μετά τα πρώτα σοκ από τις πρώτες βόλτες που έπαθα σκέφτηκα να λέω ότι δαγκώνει επειδή βγάζει δοντάκια και ότι δεν έχει κάνει εμβόλια, δεν έπιασε όμως και πολύ χειρότερα έκαναν για να δούνε τα δόντια του, πόσα έχει κλπ!
Μερικοί που έχουν και σκύλους παρατάνε τον δικό τους, πιάνουν και πειράζουν το δικό μου και σκύλος τους ανεβαίνει πάνω μου να δει το σκύλο μου. Εγώ φοβάμαι το δικό μου σκύλο ώρες ώρες φανταστείτε με, με τους τεράστιους σκύλους των περαστικών να νιώθω τα τεράστια πόδια με νύχια πάνω μου, τα μάτια να με καρφώνουν και την ανάσα τους φάτσα κάρτα με κάτι δόντια νάάάά! Δεν μπορώ να κουνηθώ, δεν μπορώ τα χάνω και τρέμω!
Έλεος πια δεν μπορώ άλλο ούτε τους περαστικούς, ούτε τα σκυλιά τους!!!
Βοήθεια παρακαλώ, δεν θέλω να μου πιάνουν το σκύλο μου!
