Πολύ επίκαιρο θέμα για εμένα γιατί πριν κάτι μήνες απέκτησα το δεύτερο μου westie.
To πρώτο μου είναι 7 ετών και η μικρή τώρα 5 μηνών.
Αυτό που έχω να πω από την εώς τώρα πορεία μου (πρώτη φορά βρίσκομαι με δύο σκυλιά), είναι πως είναι μία αγχωτική αλλά ωραία εμπειρία συνάμα που ίσως "δεν υπάρχει γυρισμός" (στο ένα σκυλί σε σύνολο στο μέλλον..).
Γενικά δεν υπάρχει καλύτερος νηπιαγωγός από ένα ήδη υπάρχον σκυλί καλού χαρακτήρα..
Με έχει βοηθήσει σε πολλά ..της μαθαίνει πολλά..
Κάθε φορά που κάνω μία διόρθωση ο Blanco την "υποσημειώνει"..ή αν "φωνάξω" (βέβαια αυτός είναι και ένας τρόπος για να της επιβληθεί), της μαθαίνει τα όρια της, πως να προσεγγίζει τα σκυλιά και διάφορα άλλα.
Το θετικό είναι πως ανάμεσα στα δύο σκυλιά που ζούνε στο ίδιο σπίτι, το μικρότερο θα πάρει τα θετικά του , όμως θα πάρει και τα αρνητικά του.
Καλό είναι να έχουν επιλυθεί διάφορα πιθανά προβλήματα που δεν θα τα θέλουμε στο μέλλον διπλά.
Εγώ π.χ. δύο θέματα έχω με τον δικό μου, ένα δεν του έμαθα ποτέ να μην τραβάει στην βόλτα (φοράει και σαμαράκι) και δεύτερον να μην γαβγίζει στο μπαλκόνι όταν είναι στα περαστικά σκυλιά ή στο κουδούνι. Προσπαθώ να μην τα ακολουθεί αυτά η μικρή η οποία είναι με τα μάτια της στραμμένα πάνω του και τον αντιγράφει σε πολλά.
Τα προβλήματα που είχα αρχικά (και ακόμα δουλεύω) όσον αφορά την ψυχολογία του μπλάνκου ήταν πως ήθελα να δουλέψω ξεχωριστά την μικρή..στην κοινωνικοποίηση της με τα πάντα.., από την πρώτη στιγμή που την πήρα μέχρι και σήμερα.. Αυτό βέβαια είναι κάτι που δεν αρέσει στον Μπλανκό και πολλές φορές τον καταλαβαίνω να "πέφτει", είναι κάπως αναγκαστικό όμως να σου φάει αρχικά λίγο περισσότερο χρόνο το μικρό, όμως πρέπει σίγα σίγα να εξισορροπήσει σε χρόνο με τον μεγάλο και θεωρώ πως όλα είναι θέμα συνήθειας.
Όταν είναι ένα σκυλί "μοναχόπαιδι" μίας ηλικίας "Α" που όλος ο χρόνος αφιερωνόταν σε αυτόν, αυτή η αλλαγή ίσως τον στρεσάρει..θέλει καιρό να συνηθίσει την αλλαγή που κακά τα ψέματα από τους φίλους του θα έχουμε μία εικόνα στο πόσο δεκτικός είναι με άλλα σκυλιά όμως άλλο να μοιράζεται τον ιδιοκτήτη του και το σπίτι του για καιρό.., είναι αλλιώς..
Όλα τα νομίσματα έχουν δύο όψεις..και πολλά εξαρτώνται και από εμάς..το πως θα πλασάρουμε το δεύτερο σκυλί κλπ..
Γενικά πάντως το περίμενα ίσως και χειρότερο..δεν φανταζόμουν πόσο θα με βοηθούσε ο Μπλανκό σε πολλά π.χ. στην πρώτη της βόλτα έξω ήταν μαζί του..την βοήθησε πολύ να αποκτήσει αυτοπεποίθηση..και επίσης δεν υπάρχει καλύτερη διόρθωση από αυτήν ενός καλού και ευγενικού σκυλιού σαν νηπιαγωγός.
Έχω ακόμα δρόμο.. αλλά θεωρώ πως όταν μεγαλώνει τελικά η αγέλη, είναι αλλιώς.