σε ολους πιστευω εχει τυχει στο παρελθον η συμβαινει τωρα.. να γνωριζετε καποιον που μολις τον δειτε ακομα και σε αποσταση βολης πυραυλου να θελετε να απομακρυνθειτε το δυνατον συντομοτερο.. ο λογος...? μιλαμε για το τυπο ανθρωπου που σε αγχωνει μονο και μονο λογω του οτι ειναι υπερδραστηριος δεν εχει τους στοιχειωδεις τροπους καλης συμπεριφορας ,σε κατακλυζει με αλλεπαληλες ερωτησεις και δεν σε αφηνει σε χλωρο κλαρι... ωραια παρτε τωρα τον τυπο ανθρωπου που μολις ανεφερα μετατρεψτε τον σε σκυλο ...και οριστε ...μολις γνωρισατε τον carmello. 5μηνων προσεχως.. και συνεχιζει να προβληματιζει την σκυλισια κοινοτητα της περιοχης και οχι μονο.. τα κουταβια της περιοχης τον εχουν επικυρηξει και αρνουνται να εχουν οποιοδηποτε συναναστροφη μαζι του..και οσον αφορα τους πιο ενηλικες εκεινοι στην καλυτερη περιπτωση προσπαθουν να τον επαναφερουν στην ταξη με μια εντονη επιπληξη και στην χειροτερη του αφηνουν καποιο σημαδακι για να τους θυμαται ... που απο οτι φαινεται δεν τον απασχολει και πολυ αφου επαναλαβανει τον ιδιο τροπο συμπεριφορας μετα απο λιγο.. ειναι φυσιολογικο να ενεργει ετσι..? πως θα καταφερω να του μαθω τροπους καλης συμπεριφορας..? με τους ανθρωπους τα εχουμε καταφερει σε μεγαλο βαθμο..με τα τετραποδα ομως ακομα εχουμε πολυ δουλεια..λιγη βοηθεια θα ηταν πραγματικα πολυ χρησιμη...
"δεν με παιζει κανεις..."
- Thread starter tommi
- Ημερομηνία δημιουργίας
Αν αυτό που περιγράφεις, μεταφράζεται σε...λυμμένα σκυλιά να οργιάζουν σε κάποιο πάρκο, στα πλαίσια μιας κλασσικά λανθασμένης αντίληψης περί κοινωνικοποίσης...τότε απλά...το σταματάς μαχαίρι.
Παίρνεις το κουτάβι σου και καθιερώνεις μεγάλους περιπάτους, που είναι απείρως χρησιμότεροι από τις σκυλοπαρέες. Το πολύ-πολύ, αν θέλεις σώνει και καλά, να δεις και τους φίλους σας, στην επιστροφή σταματάς και πέντε το πολύ δέκα λεπτά, με το κουτάβι σου πάντα στο λουρί του, να πείτε κι ένα γειά.
Και...υπομονή να μεγαλώσει.
Παίρνεις το κουτάβι σου και καθιερώνεις μεγάλους περιπάτους, που είναι απείρως χρησιμότεροι από τις σκυλοπαρέες. Το πολύ-πολύ, αν θέλεις σώνει και καλά, να δεις και τους φίλους σας, στην επιστροφή σταματάς και πέντε το πολύ δέκα λεπτά, με το κουτάβι σου πάντα στο λουρί του, να πείτε κι ένα γειά.
Και...υπομονή να μεγαλώσει.
mareco κατ'αρχην ευχαριστω ,το ζητημα ομως ειναι πως και με το λουρι συμβαινει το ιδιο ή τουλαχιστον προσπαθει να κανει το ιδιο. σε οποιαδηποτε γνωριμια δεν δινει χρονο στο αλλο σκυλι να τον μυρισει να ανταλλαξουν πληροφοριες αλλα κατευθειαν ριχνεται πανω του τον καβαλικευει δαγκωνει στα πλαισια παιχνιδιου αλλα αυτη η συμπεριφορα απο μονη της αγχωνει τον οποιο αποδεκτη ειτε αυτος ειναι ενα φιλικο rottvailer 50kg ή ενα αδεσποτο κουταβακι 5kg χωρια τι συμβαινει στης κλειδωσεις του ωμου μου...
+1
επισης...επειδη συμπασχω (ο Λεμμυ μου ειναι τιγκα στην ενεργεια...κλασσικο δειγμα Doggo Coprino...)
μεγααααλες βολτες...ποδηλατο...ενα σαμαρι με 2-4 μπουκαλια νερο στην πλατη του βοηθανε να φευγει η πολυ ενεργεια...
φωτο με το εν λογω σακιδιο
Last edited:
Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω ποιά η δυσκολία σου σε όλο αυτό.
Δεν πρέπει να επιτρέπεις να κάνει ούτε βήμα από δίπλα σου, όταν συμπεριφέρεται έτσι.
Γι'αυτό, φροντίζεις αν πρέπει ντε και καλά, να βρεθεί σε χώρο με άλλα σκυλιά, τα οποία δεν φταίνε και σε τίποτα να στρεσσάρονται έτσι, να είναι από πριν όσο πιο κουρασμένο γίνεται [με την μέθοδο της βόλτας που σου είπα δηλαδή] και να μένει κολλητά δίπλα σου στο "κάτσε" δεμένο στο λουρί του, για να μην προκαλεί αυτό το χάος. Κι επειδή οπωσδήποτε, αυτή δεν είναι καθόλου ευχάριστη κατάσταση για ένα κουτάβι, το κάνεις για πολύ λίγο ή καθόλου.
Δεν πρέπει να επιτρέπεις να κάνει ούτε βήμα από δίπλα σου, όταν συμπεριφέρεται έτσι.
Γι'αυτό, φροντίζεις αν πρέπει ντε και καλά, να βρεθεί σε χώρο με άλλα σκυλιά, τα οποία δεν φταίνε και σε τίποτα να στρεσσάρονται έτσι, να είναι από πριν όσο πιο κουρασμένο γίνεται [με την μέθοδο της βόλτας που σου είπα δηλαδή] και να μένει κολλητά δίπλα σου στο "κάτσε" δεμένο στο λουρί του, για να μην προκαλεί αυτό το χάος. Κι επειδή οπωσδήποτε, αυτή δεν είναι καθόλου ευχάριστη κατάσταση για ένα κουτάβι, το κάνεις για πολύ λίγο ή καθόλου.
Μόνο πρόσεξε...μιλάμε για κουτάβι. Οχι για ενήλικο δυνατό σκύλο. Μην το ξεκάνουμε το σκυλάκι, συμβουλεύοντας πράγματα ακατάλληλα για την ηλικία του ε;
δηλαδη με την ενηλικιωση επερχεται και η σοβαροτητα στο συγκεκριμενο ζητημα ή μπορει αν το χειριστω λαθος και να καθιερωθει σαν συμπεριφορα? αρα...εν κατακλειδι ..οσο γινεται περισσοτερη κουραση..(που πιστεψτε με τον κουραζω αρκετα σε σημειο να νιωθω ενοχες μηπως το παρακανω π.χ τρεξιμο μαζι μου, βολτα 1ωρας..στο βουνο σε μονοπατι αλλα τα σημαδια εγκλειστου σε ψυχιατρικη κλινικη ισα ισα που ξεθωριαζουν στη θεα ενος αλλου σκυλου) , και δεν τον αφηνω απο διπλα μου σε περιπτωση τυχαιας η προγραμματισμενης συναντησης με αλλο τετραποδο...ωσπου να......??????? ηρεμησει...? γινει σοβαρος ενηλικας...?ή μετατραπει ενα πρωι σε βραδυποδα
ευχαριστω παντως σε ολους και ιδιαιτερα σε εσενα mareco...
ευχαριστω παντως σε ολους και ιδιαιτερα σε εσενα mareco...
χαχα...
Μπορεί κάποιο απ'αυτά, με λιγότερο πιθανό την μετατροπή του σε βραδύποδα, μπορεί και τίποτα απ'αυτά.
Οπως τον περιγράφεις, δεν ακούγεται επιθετικός. Μουρλός μάλλον. Οπότε...αν το χειριστείς εσύ σωστά, που σημαίνει...έμφαση στην βασική υπακοή και γενικότερες συνθήκες πειθαρχίας, πιθανότατα μεγαλώνοντας, ίσως και αρκετά όμως μετά τον χρόνο, να ηρεμήσει. Θα αφήσεις κάποια στιγμή, να τον διορθώσουν και μερικά ισορροπημένα ενήλικα σκυλιά, για να καταλάβει τις συνέπειες, αυτής του της συμπεριφοράς και καλός εχόντων θα είσαστε εντάξει.
Να σου ξαναπώ πάντως, ότι δεν πιστεύω ότι είναι απαραίτητο, να συναναστρέφεται με άλλους σκύλους.
Ασχολείσου εσύ προσωπικά με την εκτόνωση και την εκπαίδευσή του και με τον καιρό, θα δεις πόσο περιττό είναι το μαρτύριο των σκυλοσυναντήσεων, που σας υποβάλλεις αμφότερους
Μπορεί κάποιο απ'αυτά, με λιγότερο πιθανό την μετατροπή του σε βραδύποδα, μπορεί και τίποτα απ'αυτά.
Οπως τον περιγράφεις, δεν ακούγεται επιθετικός. Μουρλός μάλλον. Οπότε...αν το χειριστείς εσύ σωστά, που σημαίνει...έμφαση στην βασική υπακοή και γενικότερες συνθήκες πειθαρχίας, πιθανότατα μεγαλώνοντας, ίσως και αρκετά όμως μετά τον χρόνο, να ηρεμήσει. Θα αφήσεις κάποια στιγμή, να τον διορθώσουν και μερικά ισορροπημένα ενήλικα σκυλιά, για να καταλάβει τις συνέπειες, αυτής του της συμπεριφοράς και καλός εχόντων θα είσαστε εντάξει.
Να σου ξαναπώ πάντως, ότι δεν πιστεύω ότι είναι απαραίτητο, να συναναστρέφεται με άλλους σκύλους.
Ασχολείσου εσύ προσωπικά με την εκτόνωση και την εκπαίδευσή του και με τον καιρό, θα δεις πόσο περιττό είναι το μαρτύριο των σκυλοσυναντήσεων, που σας υποβάλλεις αμφότερους
Να ρωτησω κατι?
Με το που δεις αλλο σκυλο τι σκεφτεσαι?
το τι θα κανει ο σκυλος σου βαση παρελθοντως ή το τι θα ηθελες να κανει?
Με το που δεις αλλο σκυλο τι σκεφτεσαι?
το τι θα κανει ο σκυλος σου βαση παρελθοντως ή το τι θα ηθελες να κανει?
mareco να σε ρωτησω κατι,γιατι λες πως ειναι λαθος το παιχνιδι με αλλα σκυλια?συμφωνω πως πρεπει να ειναι κυριως συνομιληκα αλλα οπως λες κανει καλο στη συμπεριφορα του σκυλου οι διορθωσεις απο τα αλλα ενηλικα σκυλια.αλλωστε η εκτονωση που κανουν με το παιχνιδι τους και το τρεξιμο και τα σπριντ που κανουν ειναι παρα πολυ δυσκολο να τους τα κανουμε μονοι μας!θα τρεξουν θα κυλιστουν κατω,θα χοροπηδησουν και γενικα τα βλεπω περνανε πολυ ομορφα!σιγουρα παντα με επιβλεψη και με συγκεκριμενα σκυλια.γιατι λες πως ειναι λανθασμενη κοινωνικοποιηση?εμενα παντως στην αρχη ακουγε γαβ απο τσιουαουα και εξαφανιζοταν και μετα απο 1-2 βδομαδες εγινε ο αρχηγος του παιχνιδιου!απλα ετσι προσπαθω να αποφυγω μελοντικες επιθετικες συμπεριφορες,λες πως κανω μια τρυπα στο νερο?
Αυτού του είδους η εκπαίδευση/κοινωνικοποίηση, παίζει σημαντικό ρόλλο στους πολύ πρώτους μήνες της ζωής του κουταβιού. Τότε που ως μέρος του συνόλου της οικογένειάς του [μάνα και αδέλφια], μαθαίνει ως που και πως πρέπει να χρησιμοποιεί τα δόντια του, μαθαίνει γενικώς να οριοθετεί τις δυνάμεις του και διδάσκεται την σωστή γλώσσα σώματος. Σημεία πάρα πολύ σημαντικά, για την μελλοντική του ζωή.
Μόλις ξεπεραστεί το στάδιο αυτό, και έχοντας υπόψιν μας, ότι πλέον η οικογένειά του είμαστε εμείς, δεν έχει καμμία ανάγκη να βρίσκεται με τους "όμοιούς" του. Εμείς αποτελούμε πια, την αγέλη του. Με εμάς πρέπει να δεθεί και από εμάς πρέπει να διδαχθεί νέα όρια και κανόνες, με σκοπό την ομαλή συμβίωση. Αρκεί βέβαια, εμείς να είμαστε σε θέση, να καλύπτουμε τις ανάγκες εκτόνωσής του.
Δεν υπάρχει εκπαιδευτής, που θα προτείνει σκυλοπάρκα και γενικότερες συναναστροφές, με ότι σκύλο βρεθεί στον δρόμο μας, για μαθησιακούς τουλάχιστον λόγους.
Από κει και πέρα, επειδή στο παρόν θέμα, έχουμε έναν τρελλοκούταβο που το δικό του παιχνίδι, καταντάει μαρτύριο για τα άλλα, το πρώτο που πρέπει να πεις είναι...άσε τα άλλα σκυλιά στην ησυχία τους, γιατί δεν φταίνε σε τίποτα να αγανακτούν κάθε μα κάθε φορά. Επειδή και το δικό μου κουτάβι, σ'αυτά τα χάλια είναι, παρόλο που είχε την πολυτέλεια να μεγαλώσει στο puppies park και να μπορεί να πηγαίνει και όποτε θέλει, πλέον δεν τον πηγαίνω, όσο και να τσακωνόμαστε με τα παιδιά εκεί, που λένε ότι δεν ενοχλεί. Το βλέπω ότι ενοχλεί. Δεν χρειάζεται να μου το πουν. Τον αφήνω να κάνει τα δικά του, μόνο όταν στον χώρο υπάρχουν άλλα πιο μεγαλόσωμα και πιο ισορροπημένα σκυλιά, που ξέρω ότι θα τον βάλουν στην θέση του, χωρίς δεύτερη κουβέντα και με ασφαλή και σωστό τρόπο. Τότε ναι, τον αφήνω να..."παίξει" με τα άλλα σκυλάκια και κάνω και πέντε προσευχές από μέσα μου, να βρεθεί κάποιο, να του χώσει και καμμιά γερή μπας και βάλει μυαλό. Αλλά δεν...
Οταν λοιπόν έχεις ένα τόσο υπερδραστήριο, σε σημείο κουραστικό και ενοχλητικό, κουτάβι, ψάχνεις να βρεις άλλους τρόπους να διοχετεύσεις την ενέργειά του. Εκπαιδευτικά, το καλύτερο είναι, οι βόλτες σας να είναι δίπλα σου, στους δρόμους, με το λουρί του. Ετσι μαθαίνει σιγά-σιγά, να σε υπολογίζει ως αρχηγό του. Οταν δίπλα σου διδάσκεται ότι είναι ασφαλής σε όλα αυτά τα τρομαχτικά που τον βάζεις να αντιμετωπίσει. Τους μεγάλους θορυβώδεις δρόμους, με τα γρήγορα φωνακλάδικα αυτοκίνητα και μηχανάκια, με τα λεωφορεία, με τον κόσμο που πηγαινοέρχεται σε μια ποικιλλία καταστάσεων, με τα μωρά στα καρότσια, με τα άλλα δεσποζόμενα σε λουρί ή και αδέσποτα, που θα βρεθούν στην διαδρομή σας κλπ κλπ κλπ. Ετσι, με τον καιρό, ανεβαίνεις στα μάτια του και μαθαίνει να σε εμπιστεύεται και άρα να σε σέβεται και άρα να σε υπακούει. Και αυτό είναι το ζητούμενο. Σ'αυτές τις βόλτες, κουράζεται περισσότερο, απ'οτι να είναι αμολυτός, χύμα σε μια αλάνα και να λυσσάει στην τρεχάλα. Αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει το μυαλό του και τις άλλες αισθήσεις του. Να σε παρακολουθεί, να σε υπακούει, να μαθαίνει από εσένα τι πρέπει και τι δεν πρέπει. Και αν είναι ένα κατά τ'άλλα ισορροπημένο κουτάβι, άντε...στο τέλος της βόλτας, να το πας και πέντε-δέκα λεπτά, να γυμνάσει και τους μυς του.
Εγώ...τις σκυλοπαρέες τις έχω κόψει, εξαιτίας του μικρού. Παίρνουμε τους δρόμους και περπατάμε όσο μπορούμε. Μέχρι...μεγαλώνοντας να ηρεμήσει και να μπορεί να βρίσκεται στον ίδιο χώρο με άλλους σκύλους, χωρίς να τους κάνει να βλαστημάνε. Αν πάλι δεν το κόψει, δεν πειράζει. Δεν θα έχει ποτέ στην ζωή του τέτοιες παρέες. Θα μείνει αμανάτι μ'εμένα, να δει πόσα απίδια βάνει ο σάκος *demonio*
Μόλις ξεπεραστεί το στάδιο αυτό, και έχοντας υπόψιν μας, ότι πλέον η οικογένειά του είμαστε εμείς, δεν έχει καμμία ανάγκη να βρίσκεται με τους "όμοιούς" του. Εμείς αποτελούμε πια, την αγέλη του. Με εμάς πρέπει να δεθεί και από εμάς πρέπει να διδαχθεί νέα όρια και κανόνες, με σκοπό την ομαλή συμβίωση. Αρκεί βέβαια, εμείς να είμαστε σε θέση, να καλύπτουμε τις ανάγκες εκτόνωσής του.
Δεν υπάρχει εκπαιδευτής, που θα προτείνει σκυλοπάρκα και γενικότερες συναναστροφές, με ότι σκύλο βρεθεί στον δρόμο μας, για μαθησιακούς τουλάχιστον λόγους.
Από κει και πέρα, επειδή στο παρόν θέμα, έχουμε έναν τρελλοκούταβο που το δικό του παιχνίδι, καταντάει μαρτύριο για τα άλλα, το πρώτο που πρέπει να πεις είναι...άσε τα άλλα σκυλιά στην ησυχία τους, γιατί δεν φταίνε σε τίποτα να αγανακτούν κάθε μα κάθε φορά. Επειδή και το δικό μου κουτάβι, σ'αυτά τα χάλια είναι, παρόλο που είχε την πολυτέλεια να μεγαλώσει στο puppies park και να μπορεί να πηγαίνει και όποτε θέλει, πλέον δεν τον πηγαίνω, όσο και να τσακωνόμαστε με τα παιδιά εκεί, που λένε ότι δεν ενοχλεί. Το βλέπω ότι ενοχλεί. Δεν χρειάζεται να μου το πουν. Τον αφήνω να κάνει τα δικά του, μόνο όταν στον χώρο υπάρχουν άλλα πιο μεγαλόσωμα και πιο ισορροπημένα σκυλιά, που ξέρω ότι θα τον βάλουν στην θέση του, χωρίς δεύτερη κουβέντα και με ασφαλή και σωστό τρόπο. Τότε ναι, τον αφήνω να..."παίξει" με τα άλλα σκυλάκια και κάνω και πέντε προσευχές από μέσα μου, να βρεθεί κάποιο, να του χώσει και καμμιά γερή μπας και βάλει μυαλό. Αλλά δεν...
Οταν λοιπόν έχεις ένα τόσο υπερδραστήριο, σε σημείο κουραστικό και ενοχλητικό, κουτάβι, ψάχνεις να βρεις άλλους τρόπους να διοχετεύσεις την ενέργειά του. Εκπαιδευτικά, το καλύτερο είναι, οι βόλτες σας να είναι δίπλα σου, στους δρόμους, με το λουρί του. Ετσι μαθαίνει σιγά-σιγά, να σε υπολογίζει ως αρχηγό του. Οταν δίπλα σου διδάσκεται ότι είναι ασφαλής σε όλα αυτά τα τρομαχτικά που τον βάζεις να αντιμετωπίσει. Τους μεγάλους θορυβώδεις δρόμους, με τα γρήγορα φωνακλάδικα αυτοκίνητα και μηχανάκια, με τα λεωφορεία, με τον κόσμο που πηγαινοέρχεται σε μια ποικιλλία καταστάσεων, με τα μωρά στα καρότσια, με τα άλλα δεσποζόμενα σε λουρί ή και αδέσποτα, που θα βρεθούν στην διαδρομή σας κλπ κλπ κλπ. Ετσι, με τον καιρό, ανεβαίνεις στα μάτια του και μαθαίνει να σε εμπιστεύεται και άρα να σε σέβεται και άρα να σε υπακούει. Και αυτό είναι το ζητούμενο. Σ'αυτές τις βόλτες, κουράζεται περισσότερο, απ'οτι να είναι αμολυτός, χύμα σε μια αλάνα και να λυσσάει στην τρεχάλα. Αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει το μυαλό του και τις άλλες αισθήσεις του. Να σε παρακολουθεί, να σε υπακούει, να μαθαίνει από εσένα τι πρέπει και τι δεν πρέπει. Και αν είναι ένα κατά τ'άλλα ισορροπημένο κουτάβι, άντε...στο τέλος της βόλτας, να το πας και πέντε-δέκα λεπτά, να γυμνάσει και τους μυς του.
Εγώ...τις σκυλοπαρέες τις έχω κόψει, εξαιτίας του μικρού. Παίρνουμε τους δρόμους και περπατάμε όσο μπορούμε. Μέχρι...μεγαλώνοντας να ηρεμήσει και να μπορεί να βρίσκεται στον ίδιο χώρο με άλλους σκύλους, χωρίς να τους κάνει να βλαστημάνε. Αν πάλι δεν το κόψει, δεν πειράζει. Δεν θα έχει ποτέ στην ζωή του τέτοιες παρέες. Θα μείνει αμανάτι μ'εμένα, να δει πόσα απίδια βάνει ο σάκος *demonio*
πιστευω οτι η περιγραφη που εκανε παραπανω ο mareco με καλυπτει πληρως.. ετσι ακριβως ειμαι σιγουρος οτι νιωθουν τα αλλα σκυλια με την συμπεριφορα του carmello αλλα ακριβως το ιδιο εισπραττω και εγω(οτι ενοχλω).. ασχετα αν οι αλλοι μου λενε 'δεν πειραζει αστα να παιξουν..." στην ουσια ξερω πως ευχονται να ξεκουμπιστουμε το δυνατον συντομοτερο... αλλα η αληθεια ειναι πως δεν ειχα δει το ζητημα απο την οπτικη γωνια που το εθιξε ο mareco.. οτι στην τελικη εμεις ειμαστε τωρα η αγελη του τα αλλα σκυλια δεν αποτελουν υποχρεωτικη συναναστροφη αλλα προαιρετικη.και πραγματικα ονειρευομαι τη στιγμη που θα βρεθει ενας καυκασιος ποιμενικος απλα να καθισει επανω του...μπας και ηρεμησει!!!!
παντως ηθελα να ενημερωσω ,αν και το εχω αναφερει στην αρχικη γνωριμια οτι ο carmello βρεθηκε πολυ μικρος ουτε 1 1/2 μηνων και ετσι σιγουρα δεν προλαβε να ενστερνιστει την γονικη η αδελφικη διαπαιδαγωγηση ισως και αυτο να παιζει σημαντικο ρολο στη τωρινη συμπεριφορα του..αφου αξιο αποριας ειναι η συμπεριφορα του αφου δεχτει καποιο δαγκωμα λογω της συμπεριφορας του..ποτε δεν αντεπιτιθεται ποτε ομως ακομα και σε κουταβι που το "εχει" για πλακα αλλα μεσα σε 3" λες και δεν εγινε ποτε τιποτα γυρναει σαν το δολοφονο στο τοπο του εγληματος.. να κανει αυτο που ξερει καλυτερα.. να σπαει τα νευρα των αλλων..αληθεια γιατι δεν φοβαται καθολου? δεν θα επρεπε λογικα να απομακρυνθει να ζυγισει λιγο την κατασταση και να επαναπροσδιορισει την κατασταση ?
υ.γ το σκυλι δεν ειναι χαζο, πραγματικα θα το χαρακτηριζα εξυπνο αφου στην εκπαιδευση εντος σπιτιου κανει αρκετα που αλλα δεν κανουν ουτε στο χρονο..και πολυ υπακουο αλλα ολα αυτα εντος...
παντως ηθελα να ενημερωσω ,αν και το εχω αναφερει στην αρχικη γνωριμια οτι ο carmello βρεθηκε πολυ μικρος ουτε 1 1/2 μηνων και ετσι σιγουρα δεν προλαβε να ενστερνιστει την γονικη η αδελφικη διαπαιδαγωγηση ισως και αυτο να παιζει σημαντικο ρολο στη τωρινη συμπεριφορα του..αφου αξιο αποριας ειναι η συμπεριφορα του αφου δεχτει καποιο δαγκωμα λογω της συμπεριφορας του..ποτε δεν αντεπιτιθεται ποτε ομως ακομα και σε κουταβι που το "εχει" για πλακα αλλα μεσα σε 3" λες και δεν εγινε ποτε τιποτα γυρναει σαν το δολοφονο στο τοπο του εγληματος.. να κανει αυτο που ξερει καλυτερα.. να σπαει τα νευρα των αλλων..αληθεια γιατι δεν φοβαται καθολου? δεν θα επρεπε λογικα να απομακρυνθει να ζυγισει λιγο την κατασταση και να επαναπροσδιορισει την κατασταση ?
υ.γ το σκυλι δεν ειναι χαζο, πραγματικα θα το χαρακτηριζα εξυπνο αφου στην εκπαιδευση εντος σπιτιου κανει αρκετα που αλλα δεν κανουν ουτε στο χρονο..και πολυ υπακουο αλλα ολα αυτα εντος...
tommi ακριβώς έτσι είναι και ο δικός μου. Ακριβώς όμως. Σε όλα όσα περιγράφεις.
Το "πρόβλημα" όμως, είναι...εγκεφαλικό, δικό σου. Ξεκόλλα απ'το ότι "πρέπει" να κάνει παρέα με άλλα σκυλιά. Δεν πρέπει. Δεν χρειάζεται. Ασχολήσου εσύ με το κουτάβι σου. Γίνε η αποκλειστική του παρέα και απόλαυσε τις ολόδικές σας βόλτες. Εγώ ούτε αυτό δεν μπορώ να κάνω ακόμη, γιατί έξω στον δρόμο είναι σαν δαιμονισμένος. Ενας εφιάλτης είναι οι διαδρομές μας. Αλλά που θα πάει...δεν θα του περάσει...
Το "πρόβλημα" όμως, είναι...εγκεφαλικό, δικό σου. Ξεκόλλα απ'το ότι "πρέπει" να κάνει παρέα με άλλα σκυλιά. Δεν πρέπει. Δεν χρειάζεται. Ασχολήσου εσύ με το κουτάβι σου. Γίνε η αποκλειστική του παρέα και απόλαυσε τις ολόδικές σας βόλτες. Εγώ ούτε αυτό δεν μπορώ να κάνω ακόμη, γιατί έξω στον δρόμο είναι σαν δαιμονισμένος. Ενας εφιάλτης είναι οι διαδρομές μας. Αλλά που θα πάει...δεν θα του περάσει...
mareco ειλικρινα σε ευχαριστω πολυ.. ξερεις φτανεις σε ενα σημειο που νομιζεις οτι εισαι ο μονος που περναει κατι τετοιο ...οταν ομως αντιλαμβανεσαι οτι υπαρχουν και αλλοι που συμμεριζονται το "προβλημα " σου τοτε νιωθεις μελος μιας ομαδας και το αντιμετωπιζεις αλλιως..οκ θα ακολουθησω τις υποδειξεις-προτροπες σου και αν τυχον καποια μερα βρεθω στο νεο ψυχικο ή εσυ ναουσα θα τα αφησουμε μονα τους να δουμε ποιο θα παθει πρωτο εμφραγμα...
υ.γ τι ηλικια εχει το δικο σου?
υ.γ τι ηλικια εχει το δικο σου?
Ποιός μόνος παιδί μου! Δε μιλάω δε μιλάω για να μην εκθέσω το αγόρι μου
αλλά ο τίτλος του θέματός σου είναι η καθημερινή μου καραμέλα από τότε που τον πηρα: "Ορίστε είδες? Με τις βλακείες που κάνεις κανένας δε σε παίζει"!!!
εσεις κυβελη και estranged τι ηλικια εχετε...? βασικα οχι εσεις ...τα σκυλακια σας.... ρωταω προσπαθωντας να δω αν υποστηριζεται η θεωρια της ηλικιακης ωριμοτητας σε σχεση με την εν λογω συμπεριφορα.. γιατι διαβαζοντας την ηλικια που ανεφερε ο mareco για το δικο του απογοητευτικα.. αλλα παραλληλα τον θαυμασα για την υπομονη του και την αισιοδοξια του..
. ρωταω προσπαθωντας να δω αν υποστηριζεται η θεωρια της ηλικιακης ωριμοτητας σε σχεση με την εν λογω συμπεριφορα.. γιατι διαβαζοντας την ηλικια που ανεφερε ο mareco για το δικο του απογοητευτικα.. αλλα παραλληλα τον θαυμασα για την υπομονη του και την αισιοδοξια του..
συμπασχω... και δυστυχως για την Λευκη ουτε το βαρος ενος καυκασιου μπορει να σταθει εμποδιο............
το χρυσουλι μου!!!!
Eιναι ΤΟ mareco!!χαχα!
Η Λευκουλα ειναι 1μιση και ακομα κανει σαν κατσικι με τα αλλα σκυλια!
Μην χανεις το κουραγιο σου... απλα πρεπει να βρεις τροπο να εισαι πιο ενδιαφερον απο τα αλλα σκυλια για τον carmello!
το χρυσουλι μου!!!!
Eιναι ΤΟ mareco!!χαχα!
Η Λευκουλα ειναι 1μιση και ακομα κανει σαν κατσικι με τα αλλα σκυλια!
Μην χανεις το κουραγιο σου... απλα πρεπει να βρεις τροπο να εισαι πιο ενδιαφερον απο τα αλλα σκυλια για τον carmello!
Last edited:
