Ευχαριστω πολυ για τα ομορφα σχολια!
Η αληθεια ειναι οτι εχει αλλαξει. Κι εξωτερικα αλλα και σαν συμπεριφορα. Εξωτερικα αλλαξε σαφως το τριχωμα του, σκουρυνε, γυαλισε κι εχει πιο καλη υφη. Τωρα που το λεω θα ξανακοιταξω εκεινο το θεμα με τα πουλοβερ απο σκυλοτριχα, χαχαχα!!
Αλλα και σαν συμπεριφορα αλλαξε. Μας εμπιστευεται αρκετα πλεον, δεν τρομαζει οταν φωναζουμε (εννοω να μιλαμε δυνατα μεταξυ μας οντας καποιος μεσα στο σπιτι κι ο αλλος εξω στην αυλη) ή δυνατους ηχους τοσο ευκολα οσο στην αρχη. Εχει γαληνεψει οπως λες Ειρηνη, δεν κοβει βολτες νευρικα τα βραδια περα δωθε στα δωματια σαν να μην τον χωραει ο τοπος, οπως εκανε παλια. Νιωθει πλεον πιστευω το σπιτι μας και σπιτι του, μετα απο 9 μηνες συγκατοικισης. Ειναι οπως ηταν και στην αρχη πολυ υπακουος αλλα ειναι καποιες ωρες που θα δοκιμασει τα ορια μας ελαφρως. Δηλαδη μπορει να πω "Μη" σε κατι κι ενω συνηθως τσακιζεται και παραταει οτι κανει καποιες φορες θελει να δει αν το εννοω και με αγνοει μεχρι να βαλω λιγο παραπανω "μπασσο" στη φωνη μου.
"Μιλαει" οταν του μιλαμε κι επιτελους νιωθει ανετα να με προκαλει να παιξουμε οταν ειμαστε στη βολτα. Μεχρι τωρα δεν τον εχω δει να παιζει με τιποτα, ουτε με παιχνιδια που του πηραμε αλλα ουτε και με αλλα σκυλια. Δεν ειναι τοσο εκδηλκωτικος σαν σκυλος στα συναισθηματα του αν φανταστει κανεις οτι περασαν τοσοι μηνες για να αρχισει να δενεται με την οικογενεια μας. Και πιστευω οτι ακομη εχουμε πολλα να δουμε απο αυτον τον σκυλο.
Εχει πλεον αποδεχθει τις γατες, αφου πεσανε 2 καλες κατσαδες στην οποια κρατουσα μια γατα κι ηρθε να την αρπαξει απο τα χερια μου με αποτελεσμα να μου ξεσκισει το γατι τα χερια.
Κατσαδες εννοω μονο τη φωνη σαφως την οποια δεν μπορουσα να ελεγξω με τα χερια καταματωμενα! Ημουν λες κι ειχα πεσει μεσα σε βατα. Αλλα πλεον εχει μια κολλητη μικρη γατουλα (που μας υιοθετησε κι αυτη) που τον νομιζει αδερφο της και τριβεται πανω του οταν τον βλεπει κι εναν φιλο που μας ακολουθει τον τελευταιο καιρο στη βραδυνη μας βολτα μεσα στα σκοταδια.
Αυτος ειναι ο Χιτλερ.