Και γιατι …. Ενας εκτροφεας να σε εμπιστευθει????

[apsu]

κατα τη γνώμη μου υπάρχουν εκτροφείς και "εκτροφείς". Κάποτε που έψαχνα για γάτα αποτάθηκα σε μια εκτροφέα που μου σύστησε ο ΕΟΓ. Το αποτέλεσμα? Σχεδόν αγόρασα το γατί, ευτυχώς όμως πρόλαβα και πληροφορήθηκα οτι η τύπισσα έχει ημίαιμες γάτες!!!!Αυτή μου έχε πει οτι θα εβγαζε χαρτια...τι να πω?

Εγώ πάντως αν ήμουν εκτροφέας θα ξεκαθάριζα απο την αρχη στους μελλοντικους ιδιοκτητες οτι αν για οποιονδηποτε λογο μετανοιωναν για το σκυλο η δεν το θελουν πια, θα τον επαιρνα πισω, ακομα και 10 χρονων να ηταν, ακομα κι αν επρεπε να τους επιστρεψω ενα ποσο πισω για να μην καταληξει το σκυλο απομωνομενο σε κανα μπαλκονι η παρατημενο στο δρομο

 

[TARA]

Εγώ πάντως αν ήμουν εκτροφέας θα ξεκαθάριζα απο την αρχη στους μελλοντικους ιδιοκτητες οτι αν για οποιονδηποτε λογο μετανοιωναν για το σκυλο η δεν το θελουν πια, θα τον επαιρνα πισω, ακομα και 10 χρονων να ηταν, ακομα κι αν επρεπε να τους επιστρεψω ενα ποσο πισω για να μην καταληξει το σκυλο απομωνομενο σε κανα μπαλκονι η παρατημενο στο δρομο

το θέμα είναι να μη χρειάζεται να φτάνει κάποιος εκτροφέας σε αυτό το σημείο (πέρα απο ανυπέρβλητες δυσκολίες που μπορούν να παρουσιαστούν στον ιδιοκτήτη π.χ. θέματα υγείας, ζωής κλπ.)

γιατί αν είναι να αναγκάζεται να ''μαζεύει'' τα κουτάβια του για να μην καταλήγουν στον δρόμο...γιατί να μπαίνει στην διαδικασία να κάνει εκτροφή;

 

[George A]

ενας ιδανικός υποψήφιος ιδιοκτήτης θα πρέπει να είναι έτοιμος να

Πάρει την πλήρη ευθύνη για τον σκύλο και τις ανάγκες του τα επόμενα 10 με 15 χρόνια. Αυτή είναι μια ευθύνη που δεν μπορεί να δοθεί σε παιδιά.
Να επενδύσει αρκετό χρόνο, υπομονή και χρήματα για να εκπαιδεύσει το κουτάβι σε ένα σύντροφο. (Αυτό δεν γίνεται απο μόνο του)
Να μελετήση για την φυλή φροντίδα, εκπαίδευση, κλπ. (διάβασμα βιβλίων).
Έχει την υπομονή να αντέξει τις δυσκολίες της ανάπτυξης του κουταβιού.
Να συνεχίσει να έχει την ευθύνη και μετά απο αλλαγές στην ζωή του όπως απόκτηση παιδιών, σπουδές, αλλαγή εργασίας κλπ
Έχει την υπομονή να περιμένει το κατάλληλο κουτάβι.

Επειδή όλα αυτά τα χαρακτηριστικά όπως πολύ σωστά καταλαβαίνεται είναι σπάνια, είναι ευθύνη του εκτροφέα να του παρουσιάσει τα χειρότερα δυνατά σενάρια και δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν ΠΡΙΝ αποκτήσει κουτάβι.

 

[silent]

Προσωπικα νομιζω οτι το προβλημα μπορει να χωριστει σε 2 κατηγοριες.

1. Στους ιδιοκτητες που θελουν να "παραπλανησουν" τον εκτροφεα και του παρουσιαζουν την πραγματικοτητα τους παραλαγμενη

2. Στους ιδιοκτητες οι οποιοι νομιζουν οτι μπορουν να ανταπεξελθουν, αλλα στην πορια για το χ,ψ λογω τα κανουν μανταρα και χανουν το παιχνιδι με τον σκυλο.

Ενας εκτροφεας με 1-2 συναντησεις και μια συνεντευξη που θα κανει δεν ειναι δυνατο να τα καταλαβει ολα αυτα.

Οσο για τον ιδιοκτητη θα πρεπει να εχει διαβασει για την φυλη και να εχει συναντηθει με οσο γινεται περισσοτερους ιδιοκτητες της φυλης αυτης. Δηλαδη αν ο ιδιοκτητης μενει στην Αθηνα π.χ., να του πει ο εκτροφεας οτι στην Αθηνα εχω δωσει σκυλο στο Μητσο και στον Κυριακο, πηγαινε να τους δεις με τους σκυλους τους και τα ξαναλεμε.

'Η 2 φορες τον χρονο να κανονιζετε μια συναντηση με ιδιοκτητες της φυλης, ειτε κανονισμενη απο τον ομιλο,(αν υπαρχει) ή απο τον εκτροφεα, κατα την οποια θα μαζευονται 10 σκυλοι με τις οικογενειες τους ετσι θα φαινεται η εξελιξη του σκυλου, αλλα θα ερθουν και 20 μελλοντικοι ιδιοκτητες να μιλησουν με τους πρωτους και να μαθουν τα παντα.


Και μια τελευταια συμβουλη στους ιδιοκτητες: Οταν καποιος απειρος με τα ζητηματα της κυνοφιλιας αποφασισει οτι θελει να αποκτησει εναν σκυλο της ταδε φυλης, το καλυτερο που εχει να κανει ειναι να μην βιαστει και να τον αποκτησει 2 χρονια αργοτερα, αφου εχει ασχοληθει, εχει διαβασει, εχει συναντησει, εχει ακουσει, εχει δει...

 

[sea-mol]

παντως ειλικρινα... γιατι σε πειραξε που το ανοιξα... δεν το καταλαβα.... δεν ειναι και το μοναδικο θεμα που ηδη εχει ξανασυζητηθει... σωστα?

Εμένα να πειράξει?
Για ποιο λόγο?

Είπες:

σας καλω να βοηθησετε εσεις αυτους που θα μπουν να διαβασουν για να παρουν κουταβι...

Και σου έγραψα ότι το κάνουμε...

Εν συνεχεία είπες:

απλα...
μας διαβαζουν αυτη τη στιγμη.... 217 ατομα τα οποια πιθανα να μην γραφτουν ποτε ....
να τους πεις αυτα που μολις ανεφερες...

Και σου είπα ότι υπάρχουν και δύο θέματα στίκυ.....

Βέβαια τώρα που τα κοιτάω καλύτερα...τα θέματα που αναφέρονται (όσο αφορά την επιλογή) στον ιδιοκτήτη...είναι 4 sticky!!!!!!

http://www.dogforum.gr/v3/εκτροφή.αναπαραγωγή.επιλογή-15/είμαι.έτοιμος.να.υιοθετήσω.ζώο;-1395/

http://www.dogforum.gr/v3/εκτροφή.αναπαραγωγή.επιλογή-15/να.υιοθετήσω.σκυλάκι;-5706/

http://www.dogforum.gr/v3/εκτροφή.αναπαραγωγή.επιλογή-15/διαλέγοντας.φυλή-402/

http://www.dogforum.gr/v3/εκτροφή.αναπαραγωγή.επιλογή-15/τι.πρεπει.να.προσεξω.σε.ενα.pedigree;-1284/

Ενώ αυτό που αναφέρεται στον εκτροφέα είναι.....1!!!!

http://www.dogforum.gr/v3/εκτροφή.αναπαραγωγή.επιλογή-15/πώς.διαλέγω.εκτροφέα;-370/

Χωρίς να είμαι ενοχλημένος GrDone.....
Εξακολουθώ να σε χάνω λίγο...
(εντάξει...χτες ήταν βράδυ...σήμερα είναι πρωί)

 

[mad00lini]

Επειδη πολύ εχουμε αχοληθει και καλα εχουμε κανει…
για ναβρουμε τον σωστο εκτροφεα από οπου θα εμπιστευθουμε την αγορα του κουταβιου μας….
Εχουμε σκεφτει ποτε ποσο εμεις ειμαστε σωστοι για μελλοντικοιιδιοκτητες κουταβιου ειδικα της φυλης που εχουμε επιλεξει??????

Σ' αυτό το θέμα, μάλλον οι εκτροφείς μόνο μπορούν να σου απαντήσουν

Αν ήμουν εκτροφέας, δεν ξέρω αν θα άντεχα να δώσω μια σκύλα κι αυτή να σκιστεί στις γέννες..
Οπότε απ' αυτή την άποψη δε θα εμπιστευόμουν σε κανέναν τα σκυλιά μου.

Εφόσον όμως υπάρχει και το οικονομικό της υπόθεσης και πρέπει να επιβιώσεις..κάνεις την καρδιά σου πέτρα και προσπαθείς να βρεις ό,τι καλύτερο μπορείς μετά από ατελείωτες συζητήσεις με τον υποψήφιο ιδιοκτήτη.
Εκτός αν μιλάμε για χομπίστα εκτροφέα που δεν τον απασχολεί το οικονομικό της υπόθεσης, οπότε είναι εκλεκτικός στις επιλογές του.

 

[stamatia]

Εγώ πιστεύω ότι το κρίσιμο σημείο σχετίζεται περισσότερο με τον εκτροφέα και όχι με τον αγοραστή. Ο κάθε αγοραστής μπορεί να είναι όπως θέλει. Τι πάει να πει υπεύθυνος κλπ..πώς εκτιμούνται αυτά αν τα έχει ο μελλοντικός ιδιοκτήτης ? με ποιά κλίμακα ? Κάποιος για μένα μπορεί να είναι υπεύθυνος και για κάποιον άλλον να μην είναι.
Το θέμα είναι ποιά κριτήρια έχει βάλει ο εκτροφέας όταν αποφασίζει να δει κάποιους μελλοντικούς ιδιοκτήτες και με τον τρόπο του να μπορέσει να καταλάβει. Πχ η Αλέξια είπε ότι προτιμά πρώτους ανθρώπους που είχαν την ίδια φυλή...αυτό είναι ενα κριτήριο. Επίσης θεωρώ ότι η εμπειρία του εκτροφέα παίζει ρόλο σε σχέση με την κρίση των μελλοντικών ιδιοκτητών.
Αν πχ ένας εκτροφέας θέλει να <δώσει> γρήγορα τα κουτάβια ...θεωρητικά μπορεί να πέσει έξω στην κρίση του...
Επίσης κάποια κοπέλλα παραπάνω ανέφερε ότι η εκτροφέας δεν έδινε τα κουτάβια πέραν κάποιας χιλιομετρικής απόστασης για να μπορεί να τα ελέγχει...αυτό είναι ένα κριτήριο.

 

[GRDANE]

Εμένα να πειράξει?
Για ποιο λόγο?

Είπες:
Χωρίς να είμαι ενοχλημένος GrDone.....
Εξακολουθώ να σε χάνω λίγο...
(εντάξει...χτες ήταν βράδυ...σήμερα είναι πρωί)

πολυ απλα sea mall
σε καθε ποστ μου απο το πρωτο μεχρι και το πεμπτο εχω θεσει ξεκαθαρα ζητηματα
οπως....

Εχουμε σκεφτει ποτε ποσο εμεις ειμαστε σωστοιγια μελλοντικοιιδιοκτητες κουταβιου ειδικα της φυλης που εχουμε επιλεξει??????
το θεμα ειναι λοιπον.. εμεις ειμαστεετοιμοι? και μαλιστα ειμαστε τιμιοι πρωτα με εμας?
η απλα εγωιστες και ματαιοδοξοι?
ας μιλησουμε λοιπον σαν ιδιοκτητες κι οχισαν εκτροφεις vs ιδιοκτητες.....
αφηστε τον εκτροφεα λοιπον...
και πειτε...
σαν μελλοντικοι γονεις ενος κουταβιου .... ποιες οι προυποθεσεις που πρεπει ναπληρουμε????
δεν ειναι δυσκολο ετσι?
αν και θα ηθελα τωρα να πρωχωρησει λιγοπαραπανω... το θεμα κανοντας την αυτοκριτικη μας...
ειμαστε οι ιδιοι ιδιοκτητες και με τις ιδιες αποψεις πριν... παρουμε τοκουταβι...?
με το μετα την αποκτηση του.... αλλα και μετα την συμετοχη μας στο φορουμ? οι μονες λογικες απαντησεις σε αυτα που εθεσα ειναι... του sielnt, tara, vrmonde georgeA
οι υπολοιποι μιλησαν για εκτροφεις ...για κλαψες...
για διαθεση κουταβιων.... για κριτηρια εκτροφεα....θεματα που ουδεποτε με απασχολησαν....

 

[l.Kyveli]

Επίσης ένα κριτήριο, που θα μετρούσε για μένα είναι ο άνρθωπος αυτός που θέλει το κουτάβι μου να είχε και πριν σκύλο. Ανεξαρτήτου φυλής. Αν είχε ή έχει σκύλο και συζητώντας ώρα μαζί του για αυτό τον σκύλο βγαίνουν διάφορες αλήθειες για το πως είναι σαν ιδιοκτήτης, για τις προθέσεις του.

Edit: τώρα διάβασα το τελευταίο ποστ του grdane.
Λοιπόν ως αυτοκριτική θα πω πως σκέφτηκα εγώ πριν πάρω τον Έλβις. Ήθελα πολλά χρόνια ένα λάμπραντορ. Όταν θεώρησα ότι τώρα μπορώ να πάρω με κόλλησε αρκετά οι αυξημένες ανάγκες δραστηριότητας του σκύλου αυτού δεδομένου ότι δεν είμαι αθλητικός τύπος. Το σκέφτηκα λοιπόν πολύ καλά , σκέφτηκα και το καλό του σκύλου που ήδη είχα, διάλεξα με αυτή την βάση το φύλλο και είπα ότι θα πάρω λαμπ και θα προσαρμοστώ στις δικές του ανάγκες όσον αφορά την κίνηση.
Και από έναν άνθρωπο που δεν περπατούσε ποτέ, τότε δούλευα και πολύ και το αυτοκίνητο είχε γίνει προέκταση των ποδιών μου έφτασα να περπατάω κάθε μέρα 2 ώρες.
Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι καλύτερα όταν επιλέγουμε ένα κουτάβι μιας φυλής είναι να μην μπούμε στην διαδικασία που μπήκα εγώ. Να επιλέξουμε δηλαδή σκύλο που αυτός να είναι κοντά στις συνήθειες μας και όχι να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε εμείς γιατί αν δεν τα καταφέρουμε θα γίνουμε κακοί ιδιοκτήτες.
Εγώ το είδα ένα κίνητρο να κάνω έναν πιο σωστό τρόπο ζωής μαζί του, αλλά το σωστό σκεπτικό είναι νομίζω αυτό που είπα πριν.
Όσο για τα υπόλοιπα, δέσμευση για τα υπόλοιπα 10-15 χρόνια κλπ ήξερα ότι μπορώ να αντεπεξέλθω γιατί δεν θα ήταν η πρώτη φορά, ήξερα τι σημαίνει ένας σκύλος στην ζωή μου.

 

[GRDANE]

συγνωμη αλλα καποιο θεμα προεκυψε με την επεξεργασια κειμενου...
και υπαρχειπροβλημα με το μεγεθος τν γραμματων και το συμπυκνωμενο κειμενο...

 

[stamatia]

Και σε απασχολεί δλδ η αυτοκριτική μου για παράδειγμα ?
Ωραία εγώ θεωρώ ότι είμαι πολύ υπεύθυνη, αγαπώ το σκυλί μου, το φροντίζω, του παρέχω τα πάντα , πιθανόν αν ήμουν στο φόρουμ νωρίτερα δεν θα έπαιρνα jack russell αλλά και πάλι δεν είναι σίγουρο.
Σε κάλυψα?

 

[Lara_kouklara]

Όταν κάποιος αποκτά τον πρώτο του σκύλο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αλλάξει πάνω σε πολλά ζητήματα ΜΕΤΑ την απόκτηση του κουταβιού. Πολύ απλά γιατί ουσιαστικά, δεν ξέρει τι τον περιμένει. Υποθέτει απλά. Το πόσο μέσα πέφτει στις υποθέσεις του είναι ανάλογο με το πόσο και από πού έχει ενημερωθεί.

Σαν μελλοντικοί γονείς κουταβιού λοιπόν, θα πρέπει να είμαστε όσο πιο σίγουροι γίνεται, ότι μπορούμε να δεσμευτούμε και να αλλάξουμε τη ζωή μας για τα επόμενα 10-15 χρόνια. Αλλιώς στην πρώτη δυσκολία ψάχνουν γωνιά να ξεφορτωθούν το βάρος....

 

[sea-mol]

Α..
Οκ...
Αυτοκριτική ιδιοκτητών....όπως έχουμε δει αντίστοιχα 45 θέματα με αυτοκριτική εκτροφέων...
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

Αλλά ας μην το πάμε πάλι στο ιδιοκτήτες vs εκτροφείς...
Ας μην πέσουμε στο επίπεδό τους..και ας κάνουμε εμείς λίγο αυτοκριτική...

Εγώ προσωπικά, έχω ένα σκυλί "κατεστραμμένο" απ την εκπαίδευση για τους παραδοσιακούς τσοπανολάτρεις....
Δεν έχω τον "Ορεινό Πομενικό όπως πρέπει να είναι".....(να τσαλακώνει λαμαρίνες για οδοντικό νήμα και να με ακούει με την έβδομη όταν έχει πανσέληνο)
Έχω το σκυλί μου έξω....άρα είμαι και κηπάκιας...και φυσικά με τσούζει που με κοιτάει κάθε βράδυ που τον αφήνω...αλλά τον αφήνω για να κάνει "δουλειά".
Φυσικά...δεν κάνει την κατεξοχήν δουλειά του...αλλά είναι ουσιαστικά μαντρόσκυλο.
Και μεγάλωσε και κάποιους μήνες δεμένος.
Ενώ έχει κάνει χίλιες μύριες εξετάσεις και εμβόλια...παραμένει εκτεθειμένος στα έντομα της υγρασίας της Πρέβεζας....
Δεν του προσφέρω λοιπόν ούτε την άνεση και την "φυσική κατάσταση" του βουνού...ούτε την θαλπωρή ενός σπιτικού περιβάλλοντος...
Είμαι εν τέλει ανάξιος να έχω τέτοιο σκύλο!

Οπότε όταν αφήσει ο Πύρρος τον μάταιο τούτο κόσμο...
Απλά...θα πάω να τα στάξω στον κορυφαίο εκτροφέα για την φυλή...και θα πάρω το επόμενο χωρίς πολλά μπλα μπλα...

 

[vek]

Εγώ θεωρώ τον εαυτό μου καλό ιδιοκτήτη ! (είμαι και μετριόφρον)
Έχω σκύλο από τα 13 μου, (είμαι 46)τους έχω μέσα στο σπίτι, τα τελευταία 12 χρόνια έχω κήπο, οπότε αν θέλουν και όποτε θέλουν μπορούν να βγουν και έξω.
Μου αρέσουν οι μεγάλες βόλτες με τα σκυλιά μου, μου αρέσει η εκπαίδευση,
Τους παίρνω μαζί μου στις διακοπές, τους ταΐζω μόνο ποιοτικές τροφές, έχουν όλες τις εξετάσεις, ψεκάσματα και εμβόλια και ίσως λίγο πιο πολύ από όσο πρέπει.
Θεωρώ τον εαυτό μου έμπειρο ιδιοκτήτη και ότι ξέρω όταν παίρνω μια φυλή γιατί την παίρνω και ψάχνω καιρό πριν και δεν κάνω οικονομία στην αγορά ενός σκύλου.
Ξέρω και πολλούς εκτροφείς που μου φτιάχνουν το εγώ μου λέγοντας ότι θα ήταν ευτυχισμένοι αν μου έδιναν σκύλο τους.
Αλλά το μαλινουά μου δεν κατάφερα να το κρατήσω, ένας συνδυασμός χαρακτήρα σκύλου και κακής εκτιμήσεις και δουλειάς δικής μου με ανάγκασαν να το δώσω πίσω στον εκτροφέα του γιατί είχα προβλήματα επιθετικότητας προς την κόρη μου.
Απο την άλλη μεριά ο σημερινός μου σκύλος είναι 8 μηνών έχει δυσπλασία (d) είναι απο καλό εκτροφείο με ελεγμένους γονείς και όσο μπορούσα κοίταξα και τα κουτάβια που είχαν δώσει σε προυγούμενες γέννες και ήταν Α ή Β
Γιαυτό τίποτα δεν έχει εγγύηση ούτε από την μια μεριά ούτε από την άλλη.
Προσπαθείς ,ψάχνεις, ελέγχεις και παρακαλάς να έχεις και λίγο τύχη.

 

[l.Kyveli]

Γιαυτό τίποτα δεν έχει εγγύηση ούτε από την μια μεριά ούτε από την άλλη.
Προσπαθείς ,ψάχνεις, ελέγχεις και παρακαλάς να έχεις και λίγο τύχη.

Πολύ σωστό, όπως και γενικά στην ζωή δεν υπάρχει για τίποτα εγγύηση.

 

[kokoni]

μερικές φορές ........ πάνε όλα στραβά
υγεία πάνω από όλα....
και δυστυχώς πάντα ,υπάρχουν και χειρότερα
είναι ευχής έργο να τα πηγαίνουν πίσω στον εκτροφέα τουλάχιστον.

 

[Berna]

Πολύ ενδιαφέρον θέμα. Με έβαλε σε σκέψεις.

Οταν αποφάσισα να πάρω σκύλο δεν σκεφτόμουν τίποτα απ' όσα γράφετε, και δεν ήξερα τίποτα από σκυλιά. Οι γιαγιά μου είχε σκυλιά στην αυλή, που απλά τα τάιζε και τίποτ' άλλο. Ούτε εμβόλια, ούτε τίποτα.

Τα Λάμπραντορ μου άρεσαν εμφανισιακά. Δεν ήξερα πολλά πολλά για το χαρακτήρα τους, μόνο αυτά που είχα ακούσει. Τι να φιλοσοφώ "σκύλος είναι". Δεν ήξερα τίποτα για εκτροφείς. Αν πουλούσαν σκυλάκια στα πετσοπ του Βελιγραδίου θα έμπαινα να αγοράσω την πρώτη κουταβόφατσα που θα έβλεπα στη βιτρίνα.

Επίσης, είχα κατάθλιψη και είχα μόλις βγει από το νοσοκομείο. Δεν μπορούσα να φροντίσω τον ίδιο μου το εαυτό, θα μπορούσα να φροντίσω έναν σκύλο;

Υπάρχει κάποιος εδώ μέσα που θα μου πουλούσε το σκύλο γνωρίζοντας όλα αυτά;

Δεν είχα γνώσεις, δεν ήξερα τι είναι Λάμπραντορ, δεν ήξερα τίποτα για τροφή/φροντίδα/εκπαίδευση. Είχα κατάθλιψη και ένα κουταβάκι στα χέρια μου.

Αυτά έγιναν πριν πάνω από 6 χρόνια. Αρχισα να ασχολούμαι με το κουτάβι μου και εγγράφτηκα σε φόρουμ. Πήρα κατόπιν βιβλία και άρχισα να διαβάζω. Μερικές φορές απελπιζόμουν γιατί μου "έπεσαν πολλά!" Πλήρωσα και εκπαιδευτή και έμαθα πολλά. Εκπαιδευόμουν και εγώ μαζί με το σκύλο μου.

Τώρα πλέον μπορώ να πω πως ξέρω περισσότερα από τον μέσο ιδιοκτήτη σκύλου. Αν και πλέον έχω ένα εκπαιδευμένο σκύλο, ακριβώς όπως τον ήθελα, και τον αγαπάω πολύ και προσπαθώ το καλύτερο, μαθαίνω κάθε μέρα καινούρια πράγματα. Το έχω αγαπήσει πολύ αυτό το πλάσμα και δεν μπορώ πλέον να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν, και όπου και να με βγάλει ο δρόμος ξέρω πως θα είναι πάντα κοντά μου ό,τι και να συμβεί μέχρι την τελευταία στιγμή.

 

[vek]

μερικές φορές ........ πάνε όλα στραβά
υγεία πάνω από όλα....
και δυστυχώς πάντα ,υπάρχουν και χειρότερα
είναι ευχής έργο να τα πηγαίνουν πίσω στον εκτροφέα τουλάχιστον.

Δεν θα τον έδινα αλλιώς, αλλά απο το να ζει απομονωμένος θεώρησα και εγώ και ο εκτροφέας του ότι είναι καλύτερο να τον πάρει πίσω. Άλλά είναι μεγάλος ο πόνος και όταν αποχωρίζεσαι ένα σκύλο και όταν ζεις με έναν που πονάει ακόμα και στις πιο απλές κινήσεις .

 

[George A]

Πολύ ενδιαφέρον θέμα. Με έβαλε σε σκέψεις.

Οταν αποφάσισα να πάρω σκύλο δεν σκεφτόμουν τίποτα απ' όσα γράφετε, και δεν ήξερα τίποτα από σκυλιά. Οι γιαγιά μου είχε σκυλιά στην αυλή, που απλά τα τάιζε και τίποτ' άλλο. Ούτε εμβόλια, ούτε τίποτα.

Τα Λάμπραντορ μου άρεσαν εμφανισιακά. Δεν ήξερα πολλά πολλά για το χαρακτήρα τους, μόνο αυτά που είχα ακούσει. Τι να φιλοσοφώ "σκύλος είναι". Δεν ήξερα τίποτα για εκτροφείς. Αν πουλούσαν σκυλάκια στα πετσοπ του Βελιγραδίου θα έμπαινα να αγοράσω την πρώτη κουταβόφατσα που θα έβλεπα στη βιτρίνα.

Επίσης, είχα κατάθλιψη και είχα μόλις βγει από το νοσοκομείο. Δεν μπορούσα να φροντίσω τον ίδιο μου το εαυτό, θα μπορούσα να φροντίσω έναν σκύλο;

Υπάρχει κάποιος εδώ μέσα που θα μου πουλούσε το σκύλο γνωρίζοντας όλα αυτά;

Δεν είχα γνώσεις, δεν ήξερα τι είναι Λάμπραντορ, δεν ήξερα τίποτα για τροφή/φροντίδα/εκπαίδευση. Είχα κατάθλιψη και ένα κουταβάκι στα χέρια μου.

Αυτά έγιναν πριν πάνω από 6 χρόνια. Αρχισα να ασχολούμαι με το κουτάβι μου και εγγράφτηκα σε φόρουμ. Πήρα κατόπιν βιβλία και άρχισα να διαβάζω. Μερικές φορές απελπιζόμουν γιατί μου "έπεσαν πολλά!" Πλήρωσα και εκπαιδευτή και έμαθα πολλά. Εκπαιδευόμουν και εγώ μαζί με το σκύλο μου.

Τώρα πλέον μπορώ να πω πως ξέρω περισσότερα από τον μέσο ιδιοκτήτη σκύλου. Αν και πλέον έχω ένα εκπαιδευμένο σκύλο, ακριβώς όπως τον ήθελα, και τον αγαπάω πολύ και προσπαθώ το καλύτερο, μαθαίνω κάθε μέρα καινούρια πράγματα. Το έχω αγαπήσει πολύ αυτό το πλάσμα και δεν μπορώ πλέον να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν, και όπου και να με βγάλει ο δρόμος ξέρω πως θα είναι πάντα κοντά μου ό,τι και να συμβεί μέχρι την τελευταία στιγμή.

πολλές φορές ο πιο αδαής ιδιοκτήτης αποδεικνύεται καλύτερος ιδιοκτήτης απο εναν εμπειρο "σκυλά", έχει πιο πολλή σημασία ο χαρακτήρας του ανθρώπου παρα οι γνώσεις του.

 

[l.Kyveli]

Πολύ ενδιαφέρον θέμα. Με έβαλε σε σκέψεις.

Οταν αποφάσισα να πάρω σκύλο δεν σκεφτόμουν τίποτα απ' όσα γράφετε, και δεν ήξερα τίποτα από σκυλιά. Οι γιαγιά μου είχε σκυλιά στην αυλή, που απλά τα τάιζε και τίποτ' άλλο. Ούτε εμβόλια, ούτε τίποτα.

Τα Λάμπραντορ μου άρεσαν εμφανισιακά. Δεν ήξερα πολλά πολλά για το χαρακτήρα τους, μόνο αυτά που είχα ακούσει. Τι να φιλοσοφώ "σκύλος είναι". Δεν ήξερα τίποτα για εκτροφείς. Αν πουλούσαν σκυλάκια στα πετσοπ του Βελιγραδίου θα έμπαινα να αγοράσω την πρώτη κουταβόφατσα που θα έβλεπα στη βιτρίνα.

Επίσης, είχα κατάθλιψη και είχα μόλις βγει από το νοσοκομείο. Δεν μπορούσα να φροντίσω τον ίδιο μου το εαυτό, θα μπορούσα να φροντίσω έναν σκύλο;

Υπάρχει κάποιος εδώ μέσα που θα μου πουλούσε το σκύλο γνωρίζοντας όλα αυτά;

Δεν είχα γνώσεις, δεν ήξερα τι είναι Λάμπραντορ, δεν ήξερα τίποτα για τροφή/φροντίδα/εκπαίδευση. Είχα κατάθλιψη και ένα κουταβάκι στα χέρια μου.

Αυτά έγιναν πριν πάνω από 6 χρόνια. Αρχισα να ασχολούμαι με το κουτάβι μου και εγγράφτηκα σε φόρουμ. Πήρα κατόπιν βιβλία και άρχισα να διαβάζω. Μερικές φορές απελπιζόμουν γιατί μου "έπεσαν πολλά!" Πλήρωσα και εκπαιδευτή και έμαθα πολλά. Εκπαιδευόμουν και εγώ μαζί με το σκύλο μου.

Τώρα πλέον μπορώ να πω πως ξέρω περισσότερα από τον μέσο ιδιοκτήτη σκύλου. Αν και πλέον έχω ένα εκπαιδευμένο σκύλο, ακριβώς όπως τον ήθελα, και τον αγαπάω πολύ και προσπαθώ το καλύτερο, μαθαίνω κάθε μέρα καινούρια πράγματα. Το έχω αγαπήσει πολύ αυτό το πλάσμα και δεν μπορώ πλέον να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν, και όπου και να με βγάλει ο δρόμος ξέρω πως θα είναι πάντα κοντά μου ό,τι και να συμβεί μέχρι την τελευταία στιγμή.

Πολύ όμορφο ποστ Berna, διαμάντι!