Καλησπερα σας!
Λοιπόν σκέφτηκα αρκέτα πριν γράψω αυτό το θέμα..
Ξέρω ότι αυτό που έκανα ήταν απαράδεκτο αλλά...
Όλα ξεκίνησαν πριν 3-4 μέρες...
Εφευγα απ το σπίτι το πρωί λόγω μαθημάτων.. Η Ρίτα (σπιτζ περίπου 4 μηνών) έμενε σπίτι ταϊσμένη ποτισμένη απ'όλα. Τις πρώτες μέρες όταν γυρνούσα έβλεπα πράγματα στη φωλιά της όπως πατάτες χαρτιά κτλ.. Τα έπαιρνε από μία ραφιέρα που έχω στη κουζίνα.. Άλλαξα θέση στη ραφιέρα για να μην το κάνει.Γυρνάω χθες και βλέπω τη κεραία απ το ρούτερ φαγωμένη... Νευρίασα απίστευτα αλλά δεν έκανα τιποτα..Απλά της μίλησα έντονα για να καταλάβει ότι δεν ήταμ σωστό. Σήμερα όμως το ποτήρι ξεχείλισε.. Έκρυψα τη ραφιέρα, έβαλα κάπου ψηλά το ρούτερ και έφυγα για τη σχολή με τη χαρά ότι δεν θα είχα καμία δυσάρεστη έκπληξη... Κι όμως.. Γυρνάω ύστερα από 6 ατελείωτες ώρες μάθημα και τι να δω?? Ανέβηκε στη βιβλιοθήκη και βρήκα σχεδόν όλα τα βιβλία μου σκισμένα... Δεν άντεξα... Τη ξυλοφόρτωσα πραγματικά... Τώρα το μετανιώνω βέβαια αλλά εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να αντδράσω αλλιώς... Δεν μπορώ να βρω τρόπο αποτελεσματικό γι ατιμωρία.. Εχω δοκιμάσει και την απομόνωση αλλα δεν λειτουργεί.. Τι άλλο μπορώ να κάνω??
Λοιπόν σκέφτηκα αρκέτα πριν γράψω αυτό το θέμα..
Ξέρω ότι αυτό που έκανα ήταν απαράδεκτο αλλά...
Όλα ξεκίνησαν πριν 3-4 μέρες...
Εφευγα απ το σπίτι το πρωί λόγω μαθημάτων.. Η Ρίτα (σπιτζ περίπου 4 μηνών) έμενε σπίτι ταϊσμένη ποτισμένη απ'όλα. Τις πρώτες μέρες όταν γυρνούσα έβλεπα πράγματα στη φωλιά της όπως πατάτες χαρτιά κτλ.. Τα έπαιρνε από μία ραφιέρα που έχω στη κουζίνα.. Άλλαξα θέση στη ραφιέρα για να μην το κάνει.Γυρνάω χθες και βλέπω τη κεραία απ το ρούτερ φαγωμένη... Νευρίασα απίστευτα αλλά δεν έκανα τιποτα..Απλά της μίλησα έντονα για να καταλάβει ότι δεν ήταμ σωστό. Σήμερα όμως το ποτήρι ξεχείλισε.. Έκρυψα τη ραφιέρα, έβαλα κάπου ψηλά το ρούτερ και έφυγα για τη σχολή με τη χαρά ότι δεν θα είχα καμία δυσάρεστη έκπληξη... Κι όμως.. Γυρνάω ύστερα από 6 ατελείωτες ώρες μάθημα και τι να δω?? Ανέβηκε στη βιβλιοθήκη και βρήκα σχεδόν όλα τα βιβλία μου σκισμένα... Δεν άντεξα... Τη ξυλοφόρτωσα πραγματικά... Τώρα το μετανιώνω βέβαια αλλά εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να αντδράσω αλλιώς... Δεν μπορώ να βρω τρόπο αποτελεσματικό γι ατιμωρία.. Εχω δοκιμάσει και την απομόνωση αλλα δεν λειτουργεί.. Τι άλλο μπορώ να κάνω??