Παιδιά συγγνώμη που άργησα να απαντήσω. Λοιπόν, χθες μιλήσαμε με έναν εκπαιδευτή, τον οποίο μας σύστησε γνωστός μας, με τα καλύτερα λόγια. Αυτός είναι σε μια σχολή εκπαίδευσης στο Κορωπί, αλλά τις πρώτες φορές θα έρθει εδώ για να δει το σκύλο στο χώρο του κλπ. Χθες ήρθε από εδώ, για να πάρει μια πρώτη εικόνα όπως μας είπε, ο βοηθός του. Πήγαμε βόλτα, του είπαμε αναλυτικά όλο το ιστορικό κλπ και μας καθησύχασε κάπως. Το πολύ θετικό που μας είπε είναι ότι ο Carlo δείχνει πολύ καλά δείγματα και φαίνεται πολύ ανεκτικός στην εκπαιδεύση, ενώ οι περισσότεροι Δαλματοί στην ηλικία του δεν ανέχονται πολλά πολλά. Μετά μας είπε ότι κάναμε δύο πολύ μεγάλα λάθη:
α) σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα του δώσαμε πολλές ελευθερίες (να ανεβαίνει στον καναπέ κλπ), οπότε άρχισε να διεκδικεί όλο και περισσότερα
β) τη στιγμή που γύρισε στο φίλο μου εκείη τη μέρα, εμείς αντί να τον μαλώσουμε πολύ, φοβηθήκαμε και αυτό το ένιωσε.
Μέχρι την Κυριακή λοιπόν που είναι το ραντεβού με τον εκπαιδευτή μας είπε τα εξής:
1) Θα κοιμάται σε χαμηλότερο επίπεδο από εμάς, που σημαίνει καναπέδες, καρέκλες, κρεβάτια κλπ κομμένα
2) Θα τρώει πάντα μετά από εμάς
3) Το σπίτι θα ''ανοίγει'' λίγο λίγο, του τύπου, 'σε αφήσαμε να μπεις στην κουζίνα και έκανες ζημιά? κλείνει η κουζίνα'
4) Οι εντολές επαναλαμβάνονται ΜΟΝΟ μια φορά και αν δεν ακούσει τον βάζουμε με το ''ζόρι''
5) Τα χάδια μετρημένα, όταν κάνει κάτι καλό και τέτοια
Εσείς που έχετε πιο πολύ εμπειρία, τι λέτε?