axaxaxaxaxaxaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaτο κεφαλι γουρουνιου που μου εβαλε μεσα και οταν ανοιξα μετα τη σακουλα επαθα, πως να του το δωσω?
για να μη βγουμε off , αν θελετε στειλτε πμ.
πωπω πέθανα στο γέλιο μιλάμε! νάσαι καλά φιλε!
axaxaxaxaxaxaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaτο κεφαλι γουρουνιου που μου εβαλε μεσα και οταν ανοιξα μετα τη σακουλα επαθα, πως να του το δωσω?
για να μη βγουμε off , αν θελετε στειλτε πμ.
Ένα θέμα που προκύπτει συχνά είνα η ποιότητα κρεάτων στην barf, δεδομένου ότι μιλάμε για "φθηνά" κρέατα. Γιατί μερικά κρέατα είναι φθηνά?
☛ Πλατάρια κοτόπουλου:
Αφού κοπούν τα μπούτια, το στήθος και οι φτερούγες και αφαιρεθούν και τα εντόσθια, αυτό που περισσεύει είναι το πλατάρι, δηλαδή η ραχοκοκκαλιά με τα πλευρά και τον λαιμό. Είναι ένα κομμάτι που δεν πωλείται σε super market ή χασάπικα και το βρίσκει κανείς συνήθως μόνο στη Βαρβάκειο, ως περίσσευμα, αφού για ανθρώπινη κατανάλωση μπορεί να χρησιμεύσει μόνο για βράσιμο, δηλαδή σούπα.
☛ Πατσάς πράσινος:
Ο πατσάς εν γένει δεν έχει μεγάλη κατανάλωση και εδικά ο πράσινος. Ο πράσινος (ακαθάριστος) πατσάς δεν καταναλώνεται από τον άθρωπο παρά μόνο από ορισμένες εθνικότητες (δεν καταλάβει πως τον μαγειρεύουν). Και πάλι τον βρίσκουμε μόνο στη Βαρβάκειο
☛ Μάγουλα μοσχάρι:
Είναι το κρέας της μοσχαροκεφαλής, συμπεριλαμβανομένης και της γλώσσας. Στην Βόρειο Ελλάδα αποτελεί έδεσμα, νομίζω ψητό ή βραστό? Στην Αθήνα δεν το αγοράζουμε - ενδεχομένως μόνο για σούπα. Πρόκειται εξάλλου για εξαιρετικά σκληρό κρέας, που εκ των πραγμάτων δεν μαγειρεύεται εύκολα. Ειδικότερα η γλώσσα πάντως αποτελεί "γκουρμέ" έδεσμα σε μερικά καλά εστιατόρια ενώ συνηθίζεται σε βόρειες χώρες π.χ. Γερμανία (π.χ. λεπτές φέτες βραστής γλώσσας).
☛ Στομάχια κοτόπουλου:
Δεν νομίζω ότι μαγειρεύονται σκέτα στην ελληνική κουζίνα. Τα μαγευρεύουμε μόνο μέσα στα εντόσθια. Είναι πολύ σκληρά εξάλλου.
☛ Κιμάς μοσχαρίσιος:
Βρίσκει κανείς στη Βαρβάκειο σε χαμηλή τιμή (2-2,5 Ευρώ) μοσχαρίσιο κιμά με πολύ λίπος.
☛ Καρδιά μοσχάρι:
Δεν έχω ακούσει ποτέ κάποια συνταγή για ανθρώπινη κατανάλωση.
Όλα τα παραπάνω είναι κομμάτια κρέατος που έχουν πολύ χαμηλή κατανάλωση για ανθρώπινη βρώση. Εδώ ισχύει και ο νόμος της ζήτησης. Αν π.χ. βλέπαμε στο Master Chef ξαφνικά πιάτο με πλατάρια και τα πλατάρια γίνουν μόδα γιατί θα έμπαιναν στο μενού των καλύτερων εσταιτορίων και ξαφνικά θα είχαν ζήτηση, τότε σίγουρα η τιμή τους θα εκτοξευόταν.
Προσωπικά δεν με προβληματίζει η χαμηλή τιμή σε ένα κρέας, όσο οι έλεγχοι ποιότητας και η διατροφή/διαχείριση των ζώων γενικότερα. Στην Ελλάδα δεν έχουμε και τις αυστηρότερες διαδικασίες, ή μάλλον έχουμε ταλέντο στο να βρίσκουμε παραθυράκια, να παρακάμπτουμε διαδικασίες και να λαδώνουμε επόπτες ελέγχου. Οι διαδικασίες αυτές ισχύουν τόσο για τη Βαρβάκειο όσο και για τα συνοικιακά χασάπικα, αλλά και τις μεγάλες μάρκες. Ίσως να προσέχουν λίγο περισσότερο λόγω ρίσκου φήμης οι "επώνυμες μάρκες" κρέατος/πουλερικών αλλά και πάλι δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Μεγαλύτερη μάρκα σημαίνει και μεγαλύτεροι όγκοι παραγωγής, πιο αυτοματοποιημένες και κερδοφόρες διαδικασίες παραγωγής (με έμφαση στο "κερδοφόρες") κλπ. Και ακριβότεροι (ικανότεροι) δικηγόροι και μεγαλύτερα σκάνδαλα κλπ.
Ο προβληματισμός μου έγκειται κυρίως σε 2 άξονες. Στο τι τρώει το ζώο που καταναλώνει ο σκύλος μου και στο τι σκ... αντιβιοτικά και χημικά το έχουν φορτώσει. Να αγοράσω από τη Βαρβάκειο? Να αγοράσω από επαρχία? Εκεί μπορεί να τρέφονται λιγότερο "βιομηχανικά" αλλά οι έλεγχοι? Φαύλος κύκλος...
Στο θέμα "κοτόπουλο" πάντως (που είναι και το μεγαλύτερο ποσοστό κρέατος που καταναλώνουμε) νομίζω πως βρήκα μια σχετικά "μέση" λύση. Aνακάλυψα τα κοτόπουλα Wiesehnof στο Lidl (γερμανικής προέλευσης, η Wiesenhof είναι σαν να λέμε "Μιμίκος"), στα οποία αναγράφεται πως δεν χρησιμοποιούνται ζωικά άλευρα και αντιβιοτικά προϊόντα που επιταχύνουν την ανάπτυξη, όπως και γενετικά μεταλλαγμένη σόγια. Βασικά στην όψη μου φάνηκαν καλύτερα. αν τα συγκρίνω με αυτα της Βαρβακείου, είναι μικρότερα σε μέγεθος και έχουν πολύ λιγότερο λίπος. Γενικά μου φαίνονται πιο νορμάλ από τα "ψωμωμένα" τέρατα που συναντάμε αλλού. Η τιμή ανά κιλό είναι ίδια με αυτή της Βαρβακείου στο κοτόπουλο - οπότε για μένα δεν τίθεται θέμα σύγκρισης.
Πλατάρια εξακολουθώ και παίρνω από τη Βαρβάκειο - λιγότερα βέβαια - αλλά αφαιρώ τη μισή πέτσα, ειδικά αυτή που είναι γύρω από το λαιμό, αν δω ότι έχουν πολύ χοντρό λίπος.
Oτιδήποτε από αυτά, αν το μαγειρέψεις θα πρέπει να το ξεκοκαλίσεις. Το κουνέλι είναι εξαιρετικό κρέας για σκύλους αλλά τα κόκαλά του είναι πολύ επικίνδυνα. Τουλάχιστον όταν το έτρωγα εγώ θυμάμαι ότι ήθελε καθάρισμα λες και ήταν ψάρι.Να κάνω μια ερώτηση κι εγώ με τη σειρά μου.
Ο πατέρας μου εκτρέφει (για οικιακή κατανάλωση) κότες, κουνέλια και πάπιες. Από αυτά τι μπορεί να καταναλώσει ένα σκυλί στα δικά μας κυβικά; Το λέω για τα κόκκαλα περισσότερο. Κι εκτός αυτού, επειδή το κοτόπουλο δεν το κόβει σε φιλέτα, οπότε και μαγειρεύεται ολόκληρο, μπορώ να της το δώσω έτσι;
Όντως, στην αρχή ναι. Κι εγώ όταν είχα πρωτοπάρει την Κάρλα το κοιτούσε το κρέας, το μύριζε, το ξαναμύριζε, το λιβάνιζε... Νομίζω ότι την πρώτη φορά δεν είχε φάει. Μόλις όμως έφαγε ...δεν υπήρχε επιστροφή!Δεν αρέσουν σε όλα τα σκυλιά τα ωμά με την πρώτη. Το θιβετιανό τερριε που φιλοξενώ ούτε που το άγγιξε το λαιμό.
Άλλο πράγμα τα πλατάρια και άλλο τα εντόσθια. Πλατάρι είναι η ραχοκοκαλιά του κοτόπουλου μαζί με το λαιμο και τα πλευρά. Είναι ό,τι περισσεύει από το κοτόπουλο, αφού αφαιρεθούν τα μπούτια, οι φτερούγες και το στήθος. Το πλατάρι δεν περιέχει εντόσθια.Nα κάνω μια ερώτηση; τα πλατάρια που λέτε, αν τα ζητήσεις πχ και του πεις φτιάξε μου 10 συσκευασίας με μισό κιλό πλατάρια στην κάθε μια, αυτό το μισό κιλό μπορώ να το δίνω όλο στον σκύλο μου κάθε μέρα ή περιέχει μεγάλη ποσότητα εντοσθιων;