Γράφω αυτές τις σκέψεις διαβάζοντας πολλά θέματα, στα οποία άπειροι ως επί το πλείστον ιδιοκτήτες ψάχνουν να βρουν κουτάβι συγκεκριμένης φυλής ή και ημίαιμο. Συνήθως αυτοί που ψάχνουν ημίαιμο (μέσω φιλοζωικού καταφυγίου) είναι ανοιχτοί στην ιδέα υιοθέτησης ενός σκύλου μεγαλύτερου των 6 μηνών.
Σ’ αυτό το θέμα θα αναπτύξω τις απόψεις μου σχετικά με την υιοθέτηση ενός μεγαλύτερου σκύλου. Τα υπέρ και τα κατά αυτής της πράξης. Περιττό να πω από τώρα πως τα υπέρ είναι πολλά περισσότερα, ειδικά οταν πρόκειται για ανθρώπους που έρχονται για πρώτη φορά αντιμέτωποι με τη συμβίωση ανθρώπου-σκύλου στον ίδιο χώρο.
Ξεκινάω με τα υπέρ της απόκτησης κουταβιού κάτω των 6 μηνών κι αφού έχει συμπληρώσει τους δύο μήνες κοντά στη μητέρα του:
- 4 επιπλέον μήνες συντροφιάς με μια γλυκιά φάτσα που την περισσότερη ώρα θα κοιμάται και όταν ξυπνάει θα έχει τρελή όρεξη για παιχνίδι που όμως δε θα διαρκεί πολύ.
- 4 μήνες επιπλέον στην εκμάθηση βασικών εντολών όπως κάτσε, έλα, κτλ.
- 4 μήνες extra για εξοικείωση με το χώρο-σπίτι.
Τα κατά τώρα:
- Σκούπισμα και σφουγγάρισμα σε καθημερινή βάση και απολύμανση χώρου. Η κύστη τους δεν αντέχει πολύ, οπότε προετοιμαστείτε για πολλές λιμνούλες και μυρωδάτες τουρτίτσες. Η λύση της πάνας δε θα είναι πάντα αποτελεσματική.
- Δαγκώματα σε χέρια, πόδια, πρόσωπο γιατί μέχρι 5-6 μηνών αλλάζουν δόντια και πονάνε αρκετά. Θα σας δαγκώνει επειδή θέλει να ξεδώσει τον πόνο του, κάτι που είναι πολύ εκνευριστικό και επώδυνο πολλές φορές καθώς τα πρώτα δοντάκια τους είναι σαν ξυράφι .
- Ετοιμαστείτε για ξεσκισμένα μαξιλάρια, παπούτσια, καναπέδες, κουρτίνες, πόρτες, χαλιά. Θα δοκιμάσει να ακονίσει τα δόντια και τα νύχια του οπουδήποτε βρει.
- Έξοδα: Πέρα από πιθανό κόστος αγοράς, αν μιλάμε για εκτροφικό σκυλί, τρία εμβόλια μέχρι 6 μηνών (κατά μέσο όρο 30 το ένα), τροφές, λουριά, περιλαίμια, μπολάκια, μαξιλάρια, κλουβί διαμονής ή μεταφοράς, παιχνίδια, αντιπαρασιτικά, πετσέτες, σαμπουάν, πιθανά εξόδα μελλοντικής στείρωσης, είδη καθαριότητας και πατέντες για να μη λερώνει παντού. Και να μην ξεχάσω ένα καινούριο ζευγάρι παπούτσια που σίγουρα θα χρειαστείτε γιατί τα adidas πλέον είναι τρύπια. Θα χρειαστείτε και εκπαιδευτή σε περίπτωση που δεν είστε ικανός να το πειθαρχήσετε στα βασικά όρια.
- Ετοιμαστείτε για κλάμματα, γαυγίσματα τις πρώτες μέρες που θα έρθει στο χώρο σας. Οτιδήποτε καινούριο θα του οξύνει την περιέργια και πρέπει να έχετε υπομονή για να αντιμετωπίσετε τις αντιδράσεις του και να το διορθώσετε αν δείξει μια αρνητική συμπεριφορά.
Ίσως είναι πολλά θέματα ακόμα που ο καθένας ξεχωριστά έχει αντιμετωπίσει και θα προσθέσει παρακάτω.
Δεν αποτρέπω σε καμία περίπτωση την απόκτηση κουταβιού. Πρέπει όμως η απόφαση να είναι μετά από ώριμη σκέψη και συνειδητοποίηση των ευθυνών που θα αναλάβετε. Χρειάζεται υπομονή, επιμονή και πείσμα για να σας αποδεχθεί ένα κουτάβι ως αρχηγό της αγέλης του. Αν αφήσετε να σας ξεγελάσει η γλυκιά του φάτσα όσο είναι μικρό, έχετε χάσει το παιχνίδι.
Θα σας παρουσιάσω τώρα τα υπέρ και τα κατά της απόκτησης ενός ενήλικου σκύλου είτε από καταφύγιο, είτε από το δρόμο, είτε από οικογένεια που τον χαρίζει για διάφορους λόγους. Να τονίσω εδώ ότι όταν μιλάμε για σκύλο μεταξύ 6 και 12 μηνών (μπορεί και λίγο παραπάνω, ας με διορθώσουν οι πιο έμπειροι), έχουμε να κάνουμε πάλι με κουτάβι. Ενα πιο ώριμο κουτάβι όμως, θα έλεγα καλύτερα εύπλαστο. Είναι η κατάλληλη ηλικία να αφομοιώσει πλήρως μια βασική υπακοή, να διορθωθούν αρνητικές συμπεριφορές και να επιβραβευθούν οι θετικές.
Κατά:
- Ένας ενήλικος σκύλος που δεν έχει ζήσει σε σπίτι μπορεί να αντιμετωπίσει πρόβλημα με την ανάγκη του τις πρώτες μέρες. Ξέρει όμως να συγκρατεί την κύστη του και είναι θέμα ημερών να προσαρμοστεί.
- Αν έχει προέλθει από άλλη οικογένεια είστε τυχεροί. Δε θα αντιμετωπίσετε σοβαρά θέματα πέρα από την προσαρμογή του σε καινούρια αφεντικά και χώρο.
- Αν έχει προέλθει απο καταφύγιο, πολύ πιθανόν να έχει προβλήματα συμπεριφοράς κεκτημένα από κακές εμπειρίες του παρελθόντος. Έδω χρειάζονται προσεκτικοί χειρισμοί και αν είστε άπειροι θα σας συμβουλέψει η ίδια η φιλοζωική να μην προτιμήσετε το συγκεκριμένο σκύλο, αλλά έναν πιο ώριμο. Αν έχετε εμπειρία και αντοχές μπορείτε να δοκιμάσετε να βγάλετε έναν σκύλο απο τη δυστυχία του και να του προσφέρετε ό,τι του στερήθηκε ως τώρα.
- Σε περίπτωση που μιλάμε για σκύλο με προβλήματα συμπεριφοράς, ίσως χρειαστείτε βοήθεια ειδικού σε θέματα εκπαίδευσης. Έξοδο λοιπόν.
Τα υπέρ είναι με λίγα λόγια ό,τι γλιτώνετε από τα κατά του κουταβιού.
- Ένας ενήλικος σκύλος δεν έχει θέματα κύστης. Συνεπώς μπορεί πολύ πιο εύκολα να συγκρατεί την ανάγκη του και να μη σας λερώνει το σπίτι.
- Δεν έχει την τρέλα και την ενέργεια που έχει ένα κουτάβι. Και να την έχει όμως, είναι πολύ πιο εύκολο να τιθασσευτεί γιατί καταλαβαίνει την διόρθωση που θα του κάνετε. Αυτό βέβαια προϋποθέτει και ανάλογη εκτόνωση και άσκηση.
- Τα έξοδά του θα είναι πολύ λιγότερα απ’ αυτά ενός κουταβιού. Αν τον πάρετε δε απο φιλοζωική, θα είναι ΚΑΙ στειρωμένος ΚΑΙ εμβολιασμένος. Αυτά που θα χρειαστείτε θα είναι λουρί-περιλαίμιο, 1-2 πετσέτες για την καθαριότητά του, σαμπουάν, δύο κουπάκια για νερό και φαγητό, ίσως crate, η τροφή του, 1-2 παιχνίδια και ίσως καλαθάκι για ύπνο αν είναι μικρούλι.
- Να αναφέρω το καλό που κάνετε να δώσετε την ευκαιρία σε ένα σκύλο να μην ζει άλλο στο δρόμο ή σε κλουβιά φιλοζωικών.
- Τελευταίο και σημαντικότερο, ένας σκύλος που αλλάζει χέρια ή γνωρίζει μόνιμο αφεντικό σε μια προχωρημένη ηλικιά ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ. Μπορεί να πάρει μια βδομάδα, ένα μήνα ή ένα εξάμηνο. Αργά ή γρήγορα όμως θα σας δώσει να καταλάβετε ότι εσείς είστε πλέον ο αρχηγός του, εσείς το χέρι που τον ταΐζει, που τον χαΐδεύει, που τον βγάζει βόλτα και του δίνει όλη την αγάπη του.
Έγραψα σεντόνι, αλλά ελπίζω να βοηθήσω μελλοντικούς ιδιοκτήτες να προβούν σε μια σωστή απόφαση και απόκτηση του σκύλου που είναι κατάλληλος γι’ αυτούς. Η εμπειρία μου μού λέει ότι (αν και αρχικά ήθελα) δε θα έπαιρνα ποτέ κουτάβι. Είναι μεγάλη ευθύνη και δεν ξέρω αν η ψυχική μου υγεία και ηρεμία θα ήταν ίδιες μετά απ’ αυτό. Θαυμάζω τους ανθρώπους που καταφέρνουν και μεγαλώνουν σωστά ένα κουτάβι μέσα στο σπίτι. Δυστυχώς όμως, είναι πολύ περισσότεροι αυτοί που κάνουν βιαστικές κινήσεις και καταλήγουν με ένα προβληματικό σκύλο από δικά τους λάθη.
Σ’ αυτό το θέμα θα αναπτύξω τις απόψεις μου σχετικά με την υιοθέτηση ενός μεγαλύτερου σκύλου. Τα υπέρ και τα κατά αυτής της πράξης. Περιττό να πω από τώρα πως τα υπέρ είναι πολλά περισσότερα, ειδικά οταν πρόκειται για ανθρώπους που έρχονται για πρώτη φορά αντιμέτωποι με τη συμβίωση ανθρώπου-σκύλου στον ίδιο χώρο.
Ξεκινάω με τα υπέρ της απόκτησης κουταβιού κάτω των 6 μηνών κι αφού έχει συμπληρώσει τους δύο μήνες κοντά στη μητέρα του:
- 4 επιπλέον μήνες συντροφιάς με μια γλυκιά φάτσα που την περισσότερη ώρα θα κοιμάται και όταν ξυπνάει θα έχει τρελή όρεξη για παιχνίδι που όμως δε θα διαρκεί πολύ.
- 4 μήνες επιπλέον στην εκμάθηση βασικών εντολών όπως κάτσε, έλα, κτλ.
- 4 μήνες extra για εξοικείωση με το χώρο-σπίτι.
Τα κατά τώρα:
- Σκούπισμα και σφουγγάρισμα σε καθημερινή βάση και απολύμανση χώρου. Η κύστη τους δεν αντέχει πολύ, οπότε προετοιμαστείτε για πολλές λιμνούλες και μυρωδάτες τουρτίτσες. Η λύση της πάνας δε θα είναι πάντα αποτελεσματική.
- Δαγκώματα σε χέρια, πόδια, πρόσωπο γιατί μέχρι 5-6 μηνών αλλάζουν δόντια και πονάνε αρκετά. Θα σας δαγκώνει επειδή θέλει να ξεδώσει τον πόνο του, κάτι που είναι πολύ εκνευριστικό και επώδυνο πολλές φορές καθώς τα πρώτα δοντάκια τους είναι σαν ξυράφι .
- Ετοιμαστείτε για ξεσκισμένα μαξιλάρια, παπούτσια, καναπέδες, κουρτίνες, πόρτες, χαλιά. Θα δοκιμάσει να ακονίσει τα δόντια και τα νύχια του οπουδήποτε βρει.
- Έξοδα: Πέρα από πιθανό κόστος αγοράς, αν μιλάμε για εκτροφικό σκυλί, τρία εμβόλια μέχρι 6 μηνών (κατά μέσο όρο 30 το ένα), τροφές, λουριά, περιλαίμια, μπολάκια, μαξιλάρια, κλουβί διαμονής ή μεταφοράς, παιχνίδια, αντιπαρασιτικά, πετσέτες, σαμπουάν, πιθανά εξόδα μελλοντικής στείρωσης, είδη καθαριότητας και πατέντες για να μη λερώνει παντού. Και να μην ξεχάσω ένα καινούριο ζευγάρι παπούτσια που σίγουρα θα χρειαστείτε γιατί τα adidas πλέον είναι τρύπια. Θα χρειαστείτε και εκπαιδευτή σε περίπτωση που δεν είστε ικανός να το πειθαρχήσετε στα βασικά όρια.
- Ετοιμαστείτε για κλάμματα, γαυγίσματα τις πρώτες μέρες που θα έρθει στο χώρο σας. Οτιδήποτε καινούριο θα του οξύνει την περιέργια και πρέπει να έχετε υπομονή για να αντιμετωπίσετε τις αντιδράσεις του και να το διορθώσετε αν δείξει μια αρνητική συμπεριφορά.
Ίσως είναι πολλά θέματα ακόμα που ο καθένας ξεχωριστά έχει αντιμετωπίσει και θα προσθέσει παρακάτω.
Δεν αποτρέπω σε καμία περίπτωση την απόκτηση κουταβιού. Πρέπει όμως η απόφαση να είναι μετά από ώριμη σκέψη και συνειδητοποίηση των ευθυνών που θα αναλάβετε. Χρειάζεται υπομονή, επιμονή και πείσμα για να σας αποδεχθεί ένα κουτάβι ως αρχηγό της αγέλης του. Αν αφήσετε να σας ξεγελάσει η γλυκιά του φάτσα όσο είναι μικρό, έχετε χάσει το παιχνίδι.
Θα σας παρουσιάσω τώρα τα υπέρ και τα κατά της απόκτησης ενός ενήλικου σκύλου είτε από καταφύγιο, είτε από το δρόμο, είτε από οικογένεια που τον χαρίζει για διάφορους λόγους. Να τονίσω εδώ ότι όταν μιλάμε για σκύλο μεταξύ 6 και 12 μηνών (μπορεί και λίγο παραπάνω, ας με διορθώσουν οι πιο έμπειροι), έχουμε να κάνουμε πάλι με κουτάβι. Ενα πιο ώριμο κουτάβι όμως, θα έλεγα καλύτερα εύπλαστο. Είναι η κατάλληλη ηλικία να αφομοιώσει πλήρως μια βασική υπακοή, να διορθωθούν αρνητικές συμπεριφορές και να επιβραβευθούν οι θετικές.
Κατά:
- Ένας ενήλικος σκύλος που δεν έχει ζήσει σε σπίτι μπορεί να αντιμετωπίσει πρόβλημα με την ανάγκη του τις πρώτες μέρες. Ξέρει όμως να συγκρατεί την κύστη του και είναι θέμα ημερών να προσαρμοστεί.
- Αν έχει προέλθει από άλλη οικογένεια είστε τυχεροί. Δε θα αντιμετωπίσετε σοβαρά θέματα πέρα από την προσαρμογή του σε καινούρια αφεντικά και χώρο.
- Αν έχει προέλθει απο καταφύγιο, πολύ πιθανόν να έχει προβλήματα συμπεριφοράς κεκτημένα από κακές εμπειρίες του παρελθόντος. Έδω χρειάζονται προσεκτικοί χειρισμοί και αν είστε άπειροι θα σας συμβουλέψει η ίδια η φιλοζωική να μην προτιμήσετε το συγκεκριμένο σκύλο, αλλά έναν πιο ώριμο. Αν έχετε εμπειρία και αντοχές μπορείτε να δοκιμάσετε να βγάλετε έναν σκύλο απο τη δυστυχία του και να του προσφέρετε ό,τι του στερήθηκε ως τώρα.
- Σε περίπτωση που μιλάμε για σκύλο με προβλήματα συμπεριφοράς, ίσως χρειαστείτε βοήθεια ειδικού σε θέματα εκπαίδευσης. Έξοδο λοιπόν.
Τα υπέρ είναι με λίγα λόγια ό,τι γλιτώνετε από τα κατά του κουταβιού.
- Ένας ενήλικος σκύλος δεν έχει θέματα κύστης. Συνεπώς μπορεί πολύ πιο εύκολα να συγκρατεί την ανάγκη του και να μη σας λερώνει το σπίτι.
- Δεν έχει την τρέλα και την ενέργεια που έχει ένα κουτάβι. Και να την έχει όμως, είναι πολύ πιο εύκολο να τιθασσευτεί γιατί καταλαβαίνει την διόρθωση που θα του κάνετε. Αυτό βέβαια προϋποθέτει και ανάλογη εκτόνωση και άσκηση.
- Τα έξοδά του θα είναι πολύ λιγότερα απ’ αυτά ενός κουταβιού. Αν τον πάρετε δε απο φιλοζωική, θα είναι ΚΑΙ στειρωμένος ΚΑΙ εμβολιασμένος. Αυτά που θα χρειαστείτε θα είναι λουρί-περιλαίμιο, 1-2 πετσέτες για την καθαριότητά του, σαμπουάν, δύο κουπάκια για νερό και φαγητό, ίσως crate, η τροφή του, 1-2 παιχνίδια και ίσως καλαθάκι για ύπνο αν είναι μικρούλι.
- Να αναφέρω το καλό που κάνετε να δώσετε την ευκαιρία σε ένα σκύλο να μην ζει άλλο στο δρόμο ή σε κλουβιά φιλοζωικών.
- Τελευταίο και σημαντικότερο, ένας σκύλος που αλλάζει χέρια ή γνωρίζει μόνιμο αφεντικό σε μια προχωρημένη ηλικιά ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ. Μπορεί να πάρει μια βδομάδα, ένα μήνα ή ένα εξάμηνο. Αργά ή γρήγορα όμως θα σας δώσει να καταλάβετε ότι εσείς είστε πλέον ο αρχηγός του, εσείς το χέρι που τον ταΐζει, που τον χαΐδεύει, που τον βγάζει βόλτα και του δίνει όλη την αγάπη του.
Έγραψα σεντόνι, αλλά ελπίζω να βοηθήσω μελλοντικούς ιδιοκτήτες να προβούν σε μια σωστή απόφαση και απόκτηση του σκύλου που είναι κατάλληλος γι’ αυτούς. Η εμπειρία μου μού λέει ότι (αν και αρχικά ήθελα) δε θα έπαιρνα ποτέ κουτάβι. Είναι μεγάλη ευθύνη και δεν ξέρω αν η ψυχική μου υγεία και ηρεμία θα ήταν ίδιες μετά απ’ αυτό. Θαυμάζω τους ανθρώπους που καταφέρνουν και μεγαλώνουν σωστά ένα κουτάβι μέσα στο σπίτι. Δυστυχώς όμως, είναι πολύ περισσότεροι αυτοί που κάνουν βιαστικές κινήσεις και καταλήγουν με ένα προβληματικό σκύλο από δικά τους λάθη.
