...Πιο πολυ πρεπει να τον ανησυχει αυτη καθαυτη η επιλογη φυλης και φυλου που εκανε, παρα τα 2 παραπανω θεματα...
Ο
ICE, επίσης, τα λέει όλα σε δυό γραμμές!!!
Πάντα κατά τη γνώμη μου...
1. ...σοβαρα τωρα θεωρεις πιο σημαντικη την αποψη του εκτροφεα απο αυτη του κτηνιατρου στα θεματα υγειας?
2. ...ΟΧΙ φιλε μου θα εμπιστευτω τον ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ πρωτα και ο καθε λογικος ιδιοκτητης αυτο πρεπει να πραξει.
3. ...Καλα θα κανετε οι υπολοιποι να μην το παιζετε επιστημονες γιατι δεν ειστε.
4. ...Εμπιστευομαι απολυτα το γιατρο...
5. ...Εσεις που τα λετε αυτα τα ξερετε ολα προφανως και κρινατε μεσα απο 2 προτασεις την εμπειρια του αλλου και τι σκυλια εχει μεγαλωσει.
Φίλε
sayan,
1. Γι' αυτό και έγραψα σε ένα post μου "καλωσήλθες στον θαυμαστό κόσμο της εξειδικευμένης κυνοφιλίας"...
Ναι, σε αρκετά θέματα "υγείας", ή "φυσιολογίας" (για να το θέσω καλύτερα) η άποψη ενός εκτροφέα, έμπειρου στη συγκεκριμένη φυλή, είναι πιο σημαντική και (κυρίως) πιο έγκυρη... ειδικά, σε θέματα που αγγίζουν τα "specifics" (ιδιομορφίες) της φυλής...
Για να στο πω πιο απλά, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο διάβασμα έχω ρίξει και πόσο αγώνα έχω κάνει για να "πείσω" τον γιατρό μου (που εμπιστεύομαι
πολύ), σε σχέση με ιδιομορφίες των φυλών που ανήκουν τα σκυλιά μου... και, αν δεν τον έχω πείσει, τουλάχιστον έχουμε συμβιβαστεί...
Να το πω ακόμα πιο απλά: Ο φιλότιμος γιατρός (για να μην νομίζει ο πελάτης πως του "τα παίρνει χοντρά") μπορεί να προτείνει, ας πούμε, βιοχημικές εξετάσεις να αρχίζουν στα 6-7 χρόνια του σκύλου... αλλά, τι να τις κάνω εγώ τότε, όταν ο σκύλος μου έχει προσδόκιμο ζωής 8-10 χρόνια?
Ok, λέει ο φιλότιμος γιατρός, να τις αρχίσουμε στα 2-3 χρόνια...
Οπότε, τελικά, "συμβιβαζόμαστε" να τις αρχίσουμε άμεσα και να τις κάνουμε κάθε 6μηνο... για πάρα πολλούς λόγους...
Αλλο παράδειγμα: Ελα να κάνουμε εξετάσεις δυσπλασίας ισχίων στους 6 μήνες...
Αλλά (εγώ) όχι: Θα τις κάνουμε στους 18 μήνες, ταυτόχρονα με τη στείρωση, μιάς και η φυλή μου, δεν είναι ότι καλύτερο για τις αναισθησίες...
2. Ετσι ακριβώς θα γίνει, όπως τα λες... πρώτα τον επιστήμονα... με την πολύτιμη συνδρομή, όμως, του εκτροφέα...
3. Εδώ κάνεις λάθος... κάποιοι από εμάς είμαστε επιστήμονες... και επειδή ακριβώς είμαστε επιστήμονες, "το βάζουμε" και σκέφτεται... απλά, δεν είμαστε γιατροί...
Και, καμμιά φορά να θυμάσαι: "Ουδείς μωρότερος των ιατρών, αν δεν υπήρχαν οι διδάσκαλοι"... δεν ισχύει πάντα, αλλά θα σου συμβεί...
4. Εγώ θα πρότεινα να μην εμπιστεύεσαι κανέναν
απόλυτα...
Σαφώς, στα θέματα υγείας, έχει προβάδισμα ο γιατρός... με τη συνδρομή του εκτροφέα για τις ιδιομορφίες της φυλής (εκτός αν ο γιατρός έχει υπάρξει ιδιοκτήτης παρόμοιων σκύλων - οπότε έχει την εξειδικευμένη εμπειρία)...
Στα θέματα, τώρα, φυσιολογίας, διατροφής, εκπαίδευσης και συμπεριφοράς... θα έλεγα να μην εμπιστεύεσαι τους περισσότερους γιατρούς... γιατί, από δώ θα το φέρουν, απο κει θα το φέρουν... πάλι Hill's θα σου δώσουν για το σκύλο σου...
ή και Royal...
5. Προσωπικά, μπορεί και να έκανα και λάθος, όπως είπα πιο πριν...
Γι' αυτό και (στο μέλλον) θα είμαι έτοιμος να ζητήσω άνετα συγγνώμη, όταν αποδειχτεί το λάθος μου...