Βοηθήστε με να αγοράσω σκύλο
- Thread starter niaxaki
- Ημερομηνία δημιουργίας
αχαχχαχ δεν τα υποτιμάω,λέω απλά ότι θα είναι άσχετο με αυτά που έχω ξεχωρίσει...και τόσες μέρες όλοι μου δίνουν συμβουλές για μεγαλόσωμα..θα με μουτζώσουν!! 
Αυτό μάλλον κάπως αλλιώς θα ήθελες να το έχεις γράψει, γιατί δεν θυμάμαι ποτέ και πουθενά να έχουμε πει, όσοι τέλος πάντων έχουμε μια έφεση προς τα αδέσποτα, ότι...σκύλος να 'ναι κι ότι να 'ναι...
Αν είναι δυνατόν. Και για χάρη του ανθρώπου και πολύ περισσότερο, για χάρη του σκύλου.
Λέμε και ξαναλέμε, ότι οι αρμόδιοι της φιλοζωικής, ξέρουν πολύ καλά τον χαρακτήρα του ζώου που δίνουν. Ετσι θα έπρεπε τουλάχιστον. Δεν δίνουν ποτέ, γουρούνι στο σακί. Ούτε εμείς εδώ, έχουμε προτείνει ποτέ, γουρούνι στο σακί, μόνο και μόνο για να βρει σπίτι άλλο ένα αδέσποτο.
Tην έχω δει από την πρώτη μέρα μου εδώ... Ας μου πει κάποιος υπεύθυνα γιατί εγώ δεν ξέρω...Πόσο εύκολα μπορεί να τα βγάλει πέρα με ένα νεαρό dogo ,κάποιος που δεν είχε ποτέ στη ζωή του σκύλο?
Δεν ξέρω αν είναι παρεξηγήσιμο αυτό που θα πω,αλλά έχω την εντύπωση -με το φτωχό μου μυαλό- ότι είναι εντελώς διαφορετικό να μεγαλώνει δίπλα σου το σκυλάκι...Αντιλαμβάνεσαι τις ανάγκες και τον χαρακτήρα του πιο εύκολα...
Δεν ξέρω αν είναι παρεξηγήσιμο αυτό που θα πω,αλλά έχω την εντύπωση -με το φτωχό μου μυαλό- ότι είναι εντελώς διαφορετικό να μεγαλώνει δίπλα σου το σκυλάκι...Αντιλαμβάνεσαι τις ανάγκες και τον χαρακτήρα του πιο εύκολα...
Από τη στιγμή που γίνεται λόγος για κάποιες φυλές, που θεωρούνται ακατάλληλες για αρχάριους και ο αντίλογος είναι "δες και τ αδέσποτα", θεωρώ ότι πρέπει να θυμόμαστε ότι υπάρχουν και αδέσποτα, που είναι εξίσου ακατάλληλα. Ίσως, το θεώρησα αναγκαίο να το υπενθυμίσω, παίρνοντας παράδειγμα εμένα που πάντα μου καναν "κλικ" ακατάλληλα για μένα αδέσποτα
Είμαι σίγουρη, ότι ποτέ δεν θα προωθούσατε ένα αδέσποτο για να το ξεφορτωθείτε. Ποτέ δεν υπονόησα ότι το ζώο δεν θα συνοδεύεται από μια αξιόλογη εκτίμηση για το χαρακτήρα του και τις ανάγκες του. Για εσάς...Απλώς, ακόμα και σε τόσες ποικιλίες και παραλλαγές, μπορεί και πάλι να μην είναι αυτό που ψάχνει κάποιος
Υπεύθυνα niaxaki κανείς δε μπορεί να στο πει αυτό! Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πολύ πιο εύκολα σκυλιά και ζορίζονται και άλλοι που έχουν πολύ πιο απαιτητικές φυλές και τα καταφέρνουν θαυμάσια.
Είναι στον άνθρωπο να πω...?
αναφέρομαι στην αγγελία...Δηλαδή,να υιοθετήσω ένα dogo 18 μηνών,είναι εύκολο?Πόσο πλάθεται ο χαρακτήρας του?
Ειναι στο ποσο χρονο θα διαθετεις στο σκυλο, αν εισαι διατεθειμενη να τρεξεις και σε
εναν εκπαιδευτη, να ξερεις για τυχον κληρονομικες παθησεις της φυλης αυτης, τον
χρακτηρα τους και γενικα να συζητησεις με εναν εκτροφεα να σου λυσει ολες τις αποριες,
τους προβληματισμους σου και να τα ζυγιασεις ολα και αναλογως να πραξεις.
εναν εκπαιδευτη, να ξερεις για τυχον κληρονομικες παθησεις της φυλης αυτης, τον
χρακτηρα τους και γενικα να συζητησεις με εναν εκτροφεα να σου λυσει ολες τις αποριες,
τους προβληματισμους σου και να τα ζυγιασεις ολα και αναλογως να πραξεις.
Στην υποθετικη κατασταση που εχεις 2 ντογκο το ενα 2 μηνων και το αλλο 18 μηνων και εισαι απειρος, το ουσιαστικο κερδος που εχεις με το κουταβι ειναι οτι εχεις καποιους μηνες μπροστα σου να μαθεις πως να το ελεγχεις μεχρι να δυναμωσει αρκετα.
Εαν ειναι ενηλικο πεφτεις με τη μια στα βαθεια, κοινως σε παει καροτσακι με το καλημερα.
Πιθανοτικα και το κουταβι θα σε παει καροτσακι, εαν δεν μαθεις πως να του φερεσαι, αλλα σε 5 μηνες απο τη στιγμη της αποκτησης για παραδειγμα.
Με εναν τετοιο ενηλικο και χωρις εμπειρια πρεπει να εχει βρει ηδη εκπαιδευτη πριν το παρεις και να αρχισεις γρηγορα, για να πεις οτι εχεις πολλες πιθανοτητες να τα καταφερεις.
Και φυσικα με την προυποθεση οτι θα στο δωσει αυτος που το χαριζει. Γιατι αν ο σκυλος ειναι αρκετα κυριαρχικος και ειδκοτερα με τους ανθρωπους δεν πρεπει να στο δωσει.
Last edited:
Γιατι δεν υπαρχει κυρια μου αυτο που λετε σε dogo!:alien:
Περα απο την πλακα.. η δευτερη σκυλιτσα - Κοραλ- ειναι ευκολο και γλυκο πλασμα... η Γκουερα ειναι λιγο "μανικι".
Ακομα και ετσι να ειναι οτι της την πεσει μια κυριαρχικη σκυλα σε οιστρο, ή οταν δει μια γατα να τρεχει μπροστα της τι θα γινει?
ig:Για να μην πω για αγριογουρουνο ειναι δυσκολο να βρεθει...
Ωραίο θέμα, niaxaki, δεν μπορείς να πεις...
Πάμε...
Φυλές που, το μόνο που χρειάζεται είναι το τι ή το ποιόν θα προστατέψουν... και όχι το αν και το πως...
Για παράδειγμα, τα κουτάβια που κρατούσε (και κρατάει ακόμα) ο βοσκός για το κοπάδι, απλά τα έβαζε μαζί με τα πρόβατα... τα κουτάβια που κρατούσε ο κτηνοτρόφος για το αγρόκτημα, απλά τα έβαζε μαζί με τις αγελάδες και τα μοσχάρια... και "ξένιαζε"... οι άλλοι σκύλοι "εκπαίδευαν" το κουτάβι...
Εχουν υπάρξει (πάρα πολλες!) περιπτώσεις που σκύλες βοηθούν την προβατίνα να φροντίσει τα αρνάκια που μόλις γεννήθηκαν... και, όχι μόνο αυτό, αλλά σκύλες (κυρίως) που τρώνε τα πεθαμένα αρνάκια, ώστε τα διάφορα αρπακτικά να μην διανοηθούν πως υπάρχει κάποιος εύκολος στόχος στο κοπάδι ή στο αγρόκτημα...
Δε λέω, έχει γίνει επιλεκτική εκτροφή όλους αυτούς τους αιώνες... όταν έβλεπε ο βοσκός (ή ο αγρότης) ότι ένα σκυλί "το είχε", το έβαζε στην εκτροφή... όταν έβλεπε πως ένα σκυλί είχε τάση να δαγκώνει γυναίκες και παιδιά στο περιβάλλον του, το "έβγαζε" από την εκτροφή (με τον μοναδικό εκείνο τρόπο που ξέρουν οι χωρικοί)...
Αλλά, με αυτά και μ' αυτά, τα γονίδια έχουν μεταφερθεί μέχρι σήμερα...
Και, έτσι, μάλλον το αντίστροφο (οφείλει να) συμβαίνει:
Αν ένας νεαρός (ή, όχι και τόσο νεαρός) εκπαιδευτής θέλει να ασχοληθεί με παρόμοιες φυλές, θα ζήσει καιρό με τα σκυλιά αυτά... ώστε να του διδάξουν εκείνα τον τρόπο που προστατεύουν... τον τρόπο που "σκέφτονται"... το χαρακτήρα και τη "φιλοσοφία" τους...
2. Από εκεί και πέρα, λοιπόν, ο σκυλί πρέπει να διδαχθεί το "ποιόν" και "τι"... εκεί συμφωνώ μαζί σου!
Και, αν θέλουμε να το προχωρήσουμε λιγάκι ακόμα... το "ποιόν" και "τι" θα το μάθει ήδη από κουτάβι... και, στην κουταβίσια ηλικία θα το βοηθήσουμε εμείς σ' αυτό...
Περισσότερο, λοιπόν, θα διδαχθεί το "από ποιόν" και το "από τι"... Δηλαδή, θα μάθει
- το "όχι"... δηλαδή, "αυτό δεν πρέπει να το κάνεις, δεν είναι κίνδυνος"... και
- το "άστο"... δηλαδή, "αυτό είναι κίνδυνος, ή μπορεί να είναι κίνδυνος, αλλά εγώ δεν θέλω να κάνεις κάτι"...
Η δε εκπαίδευση αυτή, όντως ξεκινάει (στα "πολιτικά" σκυλιά - μιάς και στα "native" σκυλιά είναι τρομακτική πολυτέλεια - εξάλλου, εκεί οι κανόνες είναι πολύ ευκολότεροι) μετά τα 2 χρόνια του σκύλου, σύμφωνα με μιά (μεγάλη) μερίδα εκπαιδευτών...
Αυτό, για να έχουν τελειώσει οι διάφορες εκρήξεις εφηβείας... για να μην καταστρέφεται (ενδεχομένως) η ευαισθησία του...
Τώρα, όπως λέει και ο sea-mol, σε παρόμοιες φυλές είναι (έτσι κι αλλιώς) δύσκολο να αποκτήσεις 100% υπακοή (γι' αυτό και αποκαλούνται "δύσκολα εκπαιδεύσιμες" φυλές)... και, όσο περισσότερο "το έχει" ένα άτομο, τόσο δυσκολότερα θα δώσει το 100% υπακοής (ακόμα και σε "εκπαιδεύσιμες" φυλές)...
3. Αυτό που περιγράφεις (παραστατικότατα!) εδώ, λέγεται "επιθετικότητα"... και, ήδη στο πρώτο σημείο, τόνισα ότι δεν ήταν επιθυμητή ούτε στα "native" σκυλιά...
Ούτε κι εγώ το θεωρώ φύλαξη αυτό...
4. Αυτό ήδη έχει ξαναειπωθεί και στο θέμα αυτό: Τα συναφή σκυλιά ("δυνατές" φυλές) δεν ενδείκνυνται για doggie parks και πλατείες... ειδικά να τρέχουν και να παίζουν ελεύθερα!!!
5. Νομίζω ότι το έχει διατυπώει κάπως η niaxaki και θα το θίξω παρακάτω...
6. Κι εγώ θα ήθελα να ακούσω τις εμπειρίες τους... αν θα έχουν τα κέφια να απαντήσουν...
Εγώ δεν μπορώ να σου απαντήσω μέχρι τέλους, αλλά νομίζω πως ήδη έχω ενημερώσει αναλυτικά για τον Casper... ας πω μερικά (περιληπτικά) για την niaxaki...
Ο Casper προέρχεται από μιά φυλή που, αν δεν προσπαθήσεις πολύ να τα κάνεις πιο "πολιτικά" σκυλιά (ή "πολιτισμένα", αν θέλετε) και αφήσεις το "native" σκύλο να "αυτοδημιουργήσει"... θα μιλάμε, χωρίς περιστροφές, για το κλασικό "μαντρόσκυλο"... για το σκυλί που γνωρίζαμε από αφηγήσεις (remember?), πριν αρχίσω το δικό μου "αφήγημα" με τον κούταβό μου...
Εχει, δηλαδή, αυτή τη "συγκίνηση" των πρώτων δευτερολέπτων (ή/και λεπτών), που οφείλεις να χαλιναγωγήσεις, μέχρι να δει τα πράγματα πιο "ψύχραιμα"...
Αρα, επενδύσαμε πολύ χρόνο σ' αυτό (βλέπε: κάποια αλλαγή του τρόπου ζωής)...
Ηταν ένα κουτάβι που, σαφώς, "το είχε"... απλά, σε συνδυασμό με τον εκτροφέα του, επιλέξαμε να μην "το έχει" τόσο πολύ, όσο άλλοι δύο αδελφοί του και τουλάχιστον άλλη μία αδελφούλα του...
Ηταν ένα κουτάβι που, "υπό συνθήκες", θα μπορούσε να ζήσει σε αστικό και ημιαστικό περιβάλλον...
Αυτές οι συνθήκες, επίσης οδηγούν σε κάποια αλλαγή τρόπου ζωής...
Οπως και η μεγάλη επένδυση χρόνου, στο να αρχίσει να διαχωρίζει κι εκείνος το τι σημαίνει φυσιολογικές καταστάσεις σε αστικό και ημιαστικό περιβάλλον...
Είναι ένας σκύλος καχύποπτος (με όσους δεν ξέρει καλά - ανθρώπους και καταστάσεις)... έτσι, αρκετοί φίλοι που δεν γουστάρουν τα σκυλιά, εν γένει, μας συναντάνε, πλέον, μόνο εκτός σπιτιού μας...
Αλλη μία αλλαγή τρόπου ζωής...
Από την άλλη, είναι ένας σκύλος που λατρεύει τόσο πολύ τους (λίγους και καλούς) φίλους... που καμμιά φορά σκεφτόμαστε γελώντας ότι... αν γίνει κλοπή στο σπίτι μας και βρούμε τον Casper ζωντανό (και κανέναν άνθρωπο "ξαπλωμένο" μέσα στο σπίτι), σίγουρα μαζί με τους κλέφτες θα υπάρχει και ένας από αυτούς τους λίγους φίλους...
Είναι ένας σκύλος που δεν μπορεί να τον βγάλει βόλτα ο οποιοσδήποτε...
Αυτή κι αν είναι κάποια αλλαγή στον τρόπο ζωής...
πού 'σαι, Eammon... θα χρειαστώ τη συνδρομή σου για 1-2 μέρες, σύντομα!!!
Κατά τα άλλα, είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό - οικογενειακό (αρσενικό!!!) σκυλάκι...
Και έπεται η συνέχεια... θα ενημερώνω, καθώς μεγαλώνει...
Ολα θα καταλάβουν τις καταστάσεις αυτές και θα προσπαθήσουν να κάνουν το καλύτερο που μπορούν (αν δεν κρυφτούν κάτω από το κρεβάτι!)...
Ολα τα λεφτά, όμως, της σκέψης σου βρίσκονται στο "θα τον αποτρέψει"... για τέτοιους σκύλους μιλάμε αυτές τις δύο μέρες...
Υπάρχουν αρκετές φυλές, που (με τον κατάλληλο χρωματισμό) "ποιός είδε το Θεό και δεν τον φοβήθηκε"...
Και, ακόμα περισσότερα λεφτά, βρίσκονται στη φράση "έχει την δυνατότητα να πραγματοποιήσει την προειδοποίησή του"...
Εδώ, επίσης, αλλά θα πρέπει να επιλεχθεί σωστά το "άτομο"... το κουτάβι, δηλαδή, που δεν θα κρυφτεί κάτω από το κρεβάτι...
Αυτό που θέλεις, δηλαδή... και εγώ και άλλοι ιδιοκτήτες... είναι κάτι που το έχω ξαναγράψει, συχνά-πυκνά:
Στη σπάνια περίπτωση, που (εσύ ή η οικογένειά σου) βρεθείς σε κατάσταση που, "από μιά μικρή - οριακή ζαριά", εξαρτάται η ζωή ή ο θάνατος... ο σκύλος σου να ρίξει τη ζαριά... και ας μην το διαπιστώσεις ποτέ!!!
Εδώ, λοιπόν, υπάρχουν δύο "σχολές"... δύο προσεγγίσεις φυλών, δηλαδή... και, φαντάζομαι, δεν είναι δύσκολο να τις καταλάβεις, όπως και δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις ποιός από εμάς υποστηρίζει την κάθε "σχολή"... και οι δύο έχουν τα "υπέρ" και τα "κατά" του...
Αρκεί να θυμάσαι ότι (και στις δύο προσεγγίσεις) η επιλογή του "ατόμου" (τουλάχιστον, αλλά ας μην μπούμε στα βαθιά από την αρχή) είναι σημαντική...
α) Οι "εκπαιδεύσιμες" φυλές...
β) Οι "δύσκολα εκπαιδεύσιμες" φυλές, ή "φυσικοί φύλακες"...
2. Το αντίθετο... θα πρέπει να προσπαθείς να διοχετεύεις την ενέργεια του σκύλου σου σε "non-killing interests"!
Και αυτό θέλει προσπάθεια... και προσαρμογή (λίγη ή περισσότερη) του τρόπου ζωής σας...
3. Να είσαι σίγουρη ότι, με όλα αυτά τα "ζωάκια" που συζητήσαμε, θα νιώθεις ασφάλεια...
Και όχι μόνο... θα νιώθεις και ότι έχει να σου δώσει ένας πολύτιμος σκύλος συντροφιάς και χαλάρωσης... και με το παραπάνω!!!
Πάμε...
1. Μαρία, υπάρχουν φυλές (πάντα, εννοώ τα τυπικά άτομα - δηλαδή, το 85%-90% περίπου) που έχουν γεννηθεί με αυτό... γονίδια που έχουν εξελιχθεί μέσα σε, περίπου, 2.000 χρόνια και πάνω...
Φυλές που, το μόνο που χρειάζεται είναι το τι ή το ποιόν θα προστατέψουν... και όχι το αν και το πως...
Για παράδειγμα, τα κουτάβια που κρατούσε (και κρατάει ακόμα) ο βοσκός για το κοπάδι, απλά τα έβαζε μαζί με τα πρόβατα... τα κουτάβια που κρατούσε ο κτηνοτρόφος για το αγρόκτημα, απλά τα έβαζε μαζί με τις αγελάδες και τα μοσχάρια... και "ξένιαζε"... οι άλλοι σκύλοι "εκπαίδευαν" το κουτάβι...
Εχουν υπάρξει (πάρα πολλες!) περιπτώσεις που σκύλες βοηθούν την προβατίνα να φροντίσει τα αρνάκια που μόλις γεννήθηκαν... και, όχι μόνο αυτό, αλλά σκύλες (κυρίως) που τρώνε τα πεθαμένα αρνάκια, ώστε τα διάφορα αρπακτικά να μην διανοηθούν πως υπάρχει κάποιος εύκολος στόχος στο κοπάδι ή στο αγρόκτημα...
Δε λέω, έχει γίνει επιλεκτική εκτροφή όλους αυτούς τους αιώνες... όταν έβλεπε ο βοσκός (ή ο αγρότης) ότι ένα σκυλί "το είχε", το έβαζε στην εκτροφή... όταν έβλεπε πως ένα σκυλί είχε τάση να δαγκώνει γυναίκες και παιδιά στο περιβάλλον του, το "έβγαζε" από την εκτροφή (με τον μοναδικό εκείνο τρόπο που ξέρουν οι χωρικοί)...
Αλλά, με αυτά και μ' αυτά, τα γονίδια έχουν μεταφερθεί μέχρι σήμερα...
Και, έτσι, μάλλον το αντίστροφο (οφείλει να) συμβαίνει:
Αν ένας νεαρός (ή, όχι και τόσο νεαρός) εκπαιδευτής θέλει να ασχοληθεί με παρόμοιες φυλές, θα ζήσει καιρό με τα σκυλιά αυτά... ώστε να του διδάξουν εκείνα τον τρόπο που προστατεύουν... τον τρόπο που "σκέφτονται"... το χαρακτήρα και τη "φιλοσοφία" τους...
2. Από εκεί και πέρα, λοιπόν, ο σκυλί πρέπει να διδαχθεί το "ποιόν" και "τι"... εκεί συμφωνώ μαζί σου!
Και, αν θέλουμε να το προχωρήσουμε λιγάκι ακόμα... το "ποιόν" και "τι" θα το μάθει ήδη από κουτάβι... και, στην κουταβίσια ηλικία θα το βοηθήσουμε εμείς σ' αυτό...
Περισσότερο, λοιπόν, θα διδαχθεί το "από ποιόν" και το "από τι"... Δηλαδή, θα μάθει
- το "όχι"... δηλαδή, "αυτό δεν πρέπει να το κάνεις, δεν είναι κίνδυνος"... και
- το "άστο"... δηλαδή, "αυτό είναι κίνδυνος, ή μπορεί να είναι κίνδυνος, αλλά εγώ δεν θέλω να κάνεις κάτι"...
Η δε εκπαίδευση αυτή, όντως ξεκινάει (στα "πολιτικά" σκυλιά - μιάς και στα "native" σκυλιά είναι τρομακτική πολυτέλεια - εξάλλου, εκεί οι κανόνες είναι πολύ ευκολότεροι) μετά τα 2 χρόνια του σκύλου, σύμφωνα με μιά (μεγάλη) μερίδα εκπαιδευτών...
Αυτό, για να έχουν τελειώσει οι διάφορες εκρήξεις εφηβείας... για να μην καταστρέφεται (ενδεχομένως) η ευαισθησία του...
Τώρα, όπως λέει και ο sea-mol, σε παρόμοιες φυλές είναι (έτσι κι αλλιώς) δύσκολο να αποκτήσεις 100% υπακοή (γι' αυτό και αποκαλούνται "δύσκολα εκπαιδεύσιμες" φυλές)... και, όσο περισσότερο "το έχει" ένα άτομο, τόσο δυσκολότερα θα δώσει το 100% υπακοής (ακόμα και σε "εκπαιδεύσιμες" φυλές)...
3. Αυτό που περιγράφεις (παραστατικότατα!) εδώ, λέγεται "επιθετικότητα"... και, ήδη στο πρώτο σημείο, τόνισα ότι δεν ήταν επιθυμητή ούτε στα "native" σκυλιά...
Ούτε κι εγώ το θεωρώ φύλαξη αυτό...
4. Αυτό ήδη έχει ξαναειπωθεί και στο θέμα αυτό: Τα συναφή σκυλιά ("δυνατές" φυλές) δεν ενδείκνυνται για doggie parks και πλατείες... ειδικά να τρέχουν και να παίζουν ελεύθερα!!!
5. Νομίζω ότι το έχει διατυπώει κάπως η niaxaki και θα το θίξω παρακάτω...
6. Κι εγώ θα ήθελα να ακούσω τις εμπειρίες τους... αν θα έχουν τα κέφια να απαντήσουν...
Εγώ δεν μπορώ να σου απαντήσω μέχρι τέλους, αλλά νομίζω πως ήδη έχω ενημερώσει αναλυτικά για τον Casper... ας πω μερικά (περιληπτικά) για την niaxaki...
Ο Casper προέρχεται από μιά φυλή που, αν δεν προσπαθήσεις πολύ να τα κάνεις πιο "πολιτικά" σκυλιά (ή "πολιτισμένα", αν θέλετε) και αφήσεις το "native" σκύλο να "αυτοδημιουργήσει"... θα μιλάμε, χωρίς περιστροφές, για το κλασικό "μαντρόσκυλο"... για το σκυλί που γνωρίζαμε από αφηγήσεις (remember?), πριν αρχίσω το δικό μου "αφήγημα" με τον κούταβό μου...
Εχει, δηλαδή, αυτή τη "συγκίνηση" των πρώτων δευτερολέπτων (ή/και λεπτών), που οφείλεις να χαλιναγωγήσεις, μέχρι να δει τα πράγματα πιο "ψύχραιμα"...
Αρα, επενδύσαμε πολύ χρόνο σ' αυτό (βλέπε: κάποια αλλαγή του τρόπου ζωής)...
Ηταν ένα κουτάβι που, σαφώς, "το είχε"... απλά, σε συνδυασμό με τον εκτροφέα του, επιλέξαμε να μην "το έχει" τόσο πολύ, όσο άλλοι δύο αδελφοί του και τουλάχιστον άλλη μία αδελφούλα του...
Ηταν ένα κουτάβι που, "υπό συνθήκες", θα μπορούσε να ζήσει σε αστικό και ημιαστικό περιβάλλον...
Αυτές οι συνθήκες, επίσης οδηγούν σε κάποια αλλαγή τρόπου ζωής...
Οπως και η μεγάλη επένδυση χρόνου, στο να αρχίσει να διαχωρίζει κι εκείνος το τι σημαίνει φυσιολογικές καταστάσεις σε αστικό και ημιαστικό περιβάλλον...
Είναι ένας σκύλος καχύποπτος (με όσους δεν ξέρει καλά - ανθρώπους και καταστάσεις)... έτσι, αρκετοί φίλοι που δεν γουστάρουν τα σκυλιά, εν γένει, μας συναντάνε, πλέον, μόνο εκτός σπιτιού μας...
Αλλη μία αλλαγή τρόπου ζωής...
Από την άλλη, είναι ένας σκύλος που λατρεύει τόσο πολύ τους (λίγους και καλούς) φίλους... που καμμιά φορά σκεφτόμαστε γελώντας ότι... αν γίνει κλοπή στο σπίτι μας και βρούμε τον Casper ζωντανό (και κανέναν άνθρωπο "ξαπλωμένο" μέσα στο σπίτι), σίγουρα μαζί με τους κλέφτες θα υπάρχει και ένας από αυτούς τους λίγους φίλους...
Είναι ένας σκύλος που δεν μπορεί να τον βγάλει βόλτα ο οποιοσδήποτε...
Αυτή κι αν είναι κάποια αλλαγή στον τρόπο ζωής...
πού 'σαι, Eammon... θα χρειαστώ τη συνδρομή σου για 1-2 μέρες, σύντομα!!!
Κατά τα άλλα, είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό - οικογενειακό (αρσενικό!!!) σκυλάκι...
Και έπεται η συνέχεια... θα ενημερώνω, καθώς μεγαλώνει...
Ετσι είναι... γι' αυτό, την ιδιότητα της συγκεκριμένης κατηγορίας σκύλων θα την έλεγα, περισσότερο, "προστασία"...
Μέχρι εδώ, ας πούμε, ένας μέσος ιδιοκτήτης τέτοιου σκύλου, έχει κάνει τον "μισό δρόμο", για να μην πω και πολύ παραπάνω...
Κατά τη γνώμη μου... τουλάχιστον κάποιες από αυτές, όχι!
1. Τελικά, αν το καλοσκεφτείς, όλα τα πλάσματα (υπάρχουν πραγματικές ιστορίες, ακόμα και από γάτες!) που είναι δικά σου, σύντροφοί σου, οικογένειά σου, θα (προσπαθήσουν να) σε προστατέψουν...
Ολα θα καταλάβουν τις καταστάσεις αυτές και θα προσπαθήσουν να κάνουν το καλύτερο που μπορούν (αν δεν κρυφτούν κάτω από το κρεβάτι!)...
Ολα τα λεφτά, όμως, της σκέψης σου βρίσκονται στο "θα τον αποτρέψει"... για τέτοιους σκύλους μιλάμε αυτές τις δύο μέρες...
Υπάρχουν αρκετές φυλές, που (με τον κατάλληλο χρωματισμό) "ποιός είδε το Θεό και δεν τον φοβήθηκε"...
Και, ακόμα περισσότερα λεφτά, βρίσκονται στη φράση "έχει την δυνατότητα να πραγματοποιήσει την προειδοποίησή του"...
Εδώ, επίσης, αλλά θα πρέπει να επιλεχθεί σωστά το "άτομο"... το κουτάβι, δηλαδή, που δεν θα κρυφτεί κάτω από το κρεβάτι...
Αυτό που θέλεις, δηλαδή... και εγώ και άλλοι ιδιοκτήτες... είναι κάτι που το έχω ξαναγράψει, συχνά-πυκνά:
Στη σπάνια περίπτωση, που (εσύ ή η οικογένειά σου) βρεθείς σε κατάσταση που, "από μιά μικρή - οριακή ζαριά", εξαρτάται η ζωή ή ο θάνατος... ο σκύλος σου να ρίξει τη ζαριά... και ας μην το διαπιστώσεις ποτέ!!!
Εδώ, λοιπόν, υπάρχουν δύο "σχολές"... δύο προσεγγίσεις φυλών, δηλαδή... και, φαντάζομαι, δεν είναι δύσκολο να τις καταλάβεις, όπως και δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις ποιός από εμάς υποστηρίζει την κάθε "σχολή"... και οι δύο έχουν τα "υπέρ" και τα "κατά" του...
Αρκεί να θυμάσαι ότι (και στις δύο προσεγγίσεις) η επιλογή του "ατόμου" (τουλάχιστον, αλλά ας μην μπούμε στα βαθιά από την αρχή) είναι σημαντική...
α) Οι "εκπαιδεύσιμες" φυλές...
β) Οι "δύσκολα εκπαιδεύσιμες" φυλές, ή "φυσικοί φύλακες"...
2. Το αντίθετο... θα πρέπει να προσπαθείς να διοχετεύεις την ενέργεια του σκύλου σου σε "non-killing interests"!
Και αυτό θέλει προσπάθεια... και προσαρμογή (λίγη ή περισσότερη) του τρόπου ζωής σας...
3. Να είσαι σίγουρη ότι, με όλα αυτά τα "ζωάκια" που συζητήσαμε, θα νιώθεις ασφάλεια...
Και όχι μόνο... θα νιώθεις και ότι έχει να σου δώσει ένας πολύτιμος σκύλος συντροφιάς και χαλάρωσης... και με το παραπάνω!!!
Συμφωνώ με το παραπάνω. Παίζει πολύ ρόλο και ο χαρακτήρας του ατόμου πέρα από την φυλή. Και στα καθαρόαιμα και στα ημίαιμα θα βρεις δύσκολα σκυλιά ,και αν κάποιο είναι από κούνια δύσκολο θα δυσκολευτείς και ας το μεγαλώνεις εσύ. Σίγουρα η φυλή παίζει ρόλο αλλά δεν είναι ο αποκλειστικός παράγοντας.
Το θέμα είναι στην περίπτωση του ενήλικου να υπάρχει άνθρωπος που γνωρίζει από σκύλους και να κάνει μία αξιολόγηση του σκύλου. Η βοήθεια ενός εκπαιδευτή αξιόλογου στην επιλογή σκύλου, ειδικά αν μιλάμε για ενήλικο νομίζω ότι θα είναι πολύ σημαντική σε περίπτωση που καταλήξεις σε αυτή την λύση.
Κι εγώ, αυτή την περίπτωση δεν την ξεχνάω καθόλου!!!
Πρώτον γιατί, στους 18 μήνες, μιά θηλυκιά έχει σχεδόν διαμορφώσει το χαρακτήρα της...
Και δεύτερο (και, ίσως, σημαντικότερο) γιατί τη σκυλίτσα την έχει συναντήσει (και την συνιστά) η Αμαλία!
Υ.Γ. Απλά, δεν την είχα αναφέρει... και περίμενα να ξεχαστεί... μήπως, τώρα που θα δώσω τον "Πίου" στην niaxaki... την έπαιρνα εγώ!!!
Πωωω πω! χαμος!
Κατα το περισσοτερο , ισως ολο, με εχει καλυψει το μαρεκακι!
H κοπελα ζητησε ενα σκυλο που να εχει και την ιδιοτητα του φυλακα με την εννοια να αισθανεται ασφαλεια διπλα στο σκυλο της και να αποτρεψει , αν καταλαβαινω καλα, με γαυγισμα ενα κλεφτη...
και δηλωσε και αρχαρια...
... εν συνεχεια πεσαν στο τραπεζι ειτε σοβαρα ειτε αστεια διαφορες φυλες.. με φυσικα ενστικτα φυλακα.. αρα μιλαμε για φυλες δυναμικες που χρειαζονται γνωση να χειριστεις..
Ποσο ευκολα μπορει να γυρισει αυτος ο δυναμικος αυτος σκυλος να ζητησει αρχηγια? και ποσο ευκολα ενας αρχαριος μπορει να κρατησει την αρχηγια στα χερια του??
Ακομα ποσο ευκολα μπορει σε απειρα χερια να "σπασει" το κουταβι...
Παρα πολυ ευκολα... μα παρα πολυ ευκολα...
(Ακου πρεσσα! ... να δω πρεσα στα χερια αρχαριου να το μεγαλωσει και να κοιμαται αγκαλιτσα στο κρεβατι και ενος ετους να πας να του παιξεις αρχηγος... μαλλον, δεν θελω να το δω αυτο...)
Συνεχιζω.. η αρχικη μου αποψη ηταν , αναμεσα σε αυτα τα 3 που εθεσε , ο Γ.Π. σκυλος για ολες τις δουλειες, ιδιαιτερα εκπαιδευσιμος σε ολα.
Αλλα αφου ειδα οτι το θεμα χαριτωμενα "ματωσε" με leonberger ή canecorso ..
Ε , Να προτεινω και εγω το κοντο μου... και που ξερεις μπορει ενα πολυ αξιο σκυλι κρυμενο σε καποια φιλοζωικη να βρει ενα καλο σπιτι σαν της Niaxaki.
Γιατι πραγματικα πιστευω πως εκει μεσα υπαρχουν σκυλια διαμαντια που δεν ειχαν την τυχη αλλων σκυλων... και το τελευταιο που θελω ειναι να γινει κοντρα ημιαιμα-καθαροαιμα!
Και στο φιναλε, ποιος ειπε οτι εκει μεσα δεν υπαρχουν σκυλια αξιοι φυλακες?
Προτεινοντας να κοιταξει σε καποιο καταφυγειο, δεν εννοουσα κουταβι αφου θελει καποιο χαρακτηριστικο, ειναι λιγο αυτονοητο αυτο...
και παλι υπαρχουν ενηλικα (δλδ ανω του ετους) μια χαρα χαρακτηρες και το ενστικτο προστασιας να υπαρχει μεσα τους...
Πας, μιλας με τους υπευθυνους του κεντρου, βλεπεις τα σκυλια, τα γνωριζεις, ξαναπας το ξανασυζητας ερχεσαι σε επαφη με αυτο που σου προτεινουν.. το βγαζεις βολτα, το φιλοξενεις.. υπαρχουν χιλιαδες- στην κυριολεξια- σκυλοι σε λιστα αναμονης, λες να μην υπαρχει ο καταλληλος για σενα?? (η μηπως αυτο ειναι κατι που κανουν μονο οι γερμανοι, ολλανδοι... και οι ελληνες γουσταρουν να παιδευονται σε τετοιες διαδικασιες μονο οσον αφορα αγορα)
Ειναι τοσο ευκολο να ξεκινησεις να ζεις με ενα απο αυτα, οσο ευκολο να μεγαλωσεις ενα αρσενικο dogo και να κρατησεις ολοκληρωμενο τον χαρακτηρα του και να τον εχεις σωστα στην ιεραρχια της οικογενειας... ή ειναι κατι που το εχει εμφυτο και αυτο?
Niaxaki μου, τροφη προς σκεψη,γενικα, δεν ειναι προσωπικα για σενα.. απαντηση σε αυτα που διαβασα ειναι.
Κατα το περισσοτερο , ισως ολο, με εχει καλυψει το μαρεκακι!
H κοπελα ζητησε ενα σκυλο που να εχει και την ιδιοτητα του φυλακα με την εννοια να αισθανεται ασφαλεια διπλα στο σκυλο της και να αποτρεψει , αν καταλαβαινω καλα, με γαυγισμα ενα κλεφτη...
και δηλωσε και αρχαρια...
... εν συνεχεια πεσαν στο τραπεζι ειτε σοβαρα ειτε αστεια διαφορες φυλες.. με φυσικα ενστικτα φυλακα.. αρα μιλαμε για φυλες δυναμικες που χρειαζονται γνωση να χειριστεις..
Ποσο ευκολα μπορει να γυρισει αυτος ο δυναμικος αυτος σκυλος να ζητησει αρχηγια? και ποσο ευκολα ενας αρχαριος μπορει να κρατησει την αρχηγια στα χερια του??
Ακομα ποσο ευκολα μπορει σε απειρα χερια να "σπασει" το κουταβι...
Παρα πολυ ευκολα... μα παρα πολυ ευκολα...
(Ακου πρεσσα! ... να δω πρεσα στα χερια αρχαριου να το μεγαλωσει και να κοιμαται αγκαλιτσα στο κρεβατι και ενος ετους να πας να του παιξεις αρχηγος... μαλλον, δεν θελω να το δω αυτο...)
Συνεχιζω.. η αρχικη μου αποψη ηταν , αναμεσα σε αυτα τα 3 που εθεσε , ο Γ.Π. σκυλος για ολες τις δουλειες, ιδιαιτερα εκπαιδευσιμος σε ολα.
Αλλα αφου ειδα οτι το θεμα χαριτωμενα "ματωσε" με leonberger ή canecorso ..
Ε , Να προτεινω και εγω το κοντο μου... και που ξερεις μπορει ενα πολυ αξιο σκυλι κρυμενο σε καποια φιλοζωικη να βρει ενα καλο σπιτι σαν της Niaxaki.
Γιατι πραγματικα πιστευω πως εκει μεσα υπαρχουν σκυλια διαμαντια που δεν ειχαν την τυχη αλλων σκυλων... και το τελευταιο που θελω ειναι να γινει κοντρα ημιαιμα-καθαροαιμα!
Και στο φιναλε, ποιος ειπε οτι εκει μεσα δεν υπαρχουν σκυλια αξιοι φυλακες?
Προτεινοντας να κοιταξει σε καποιο καταφυγειο, δεν εννοουσα κουταβι αφου θελει καποιο χαρακτηριστικο, ειναι λιγο αυτονοητο αυτο...
και παλι υπαρχουν ενηλικα (δλδ ανω του ετους) μια χαρα χαρακτηρες και το ενστικτο προστασιας να υπαρχει μεσα τους...
Πας, μιλας με τους υπευθυνους του κεντρου, βλεπεις τα σκυλια, τα γνωριζεις, ξαναπας το ξανασυζητας ερχεσαι σε επαφη με αυτο που σου προτεινουν.. το βγαζεις βολτα, το φιλοξενεις.. υπαρχουν χιλιαδες- στην κυριολεξια- σκυλοι σε λιστα αναμονης, λες να μην υπαρχει ο καταλληλος για σενα?? (η μηπως αυτο ειναι κατι που κανουν μονο οι γερμανοι, ολλανδοι...
και οι ελληνες γουσταρουν να παιδευονται σε τετοιες διαδικασιες μονο οσον αφορα αγορα)Ειναι τοσο ευκολο να ξεκινησεις να ζεις με ενα απο αυτα, οσο ευκολο να μεγαλωσεις ενα αρσενικο dogo και να κρατησεις ολοκληρωμενο τον χαρακτηρα του και να τον εχεις σωστα στην ιεραρχια της οικογενειας... ή ειναι κατι που το εχει εμφυτο και αυτο?
Niaxaki μου, τροφη προς σκεψη,γενικα, δεν ειναι προσωπικα για σενα.. απαντηση σε αυτα που διαβασα ειναι.
Μου έχετε δώσει τροφή για πολλή σκέψη...
Καθοριστικό ρόλο θα παίξει η έκθεση που σκοπεύουμε να επισκεφτούμε...(ελπίζω κάποιοι από εσάς να μας βοηθήσουν με την παρουσία τους εκεί.)
Θα κοιτάμε παράλληλα και τα σκυλάκια που έχουν ανάγκη ένα σπίτι και όποιο μας κλέψει την καρδιά θα το πάρουμε με πολλή αγάπη!!
Κάθε σχόλιο που κάνετε,πάει τη σκέψη μας ένα βήμα παρακάτω... Μόλις είπα και στο αγόρι μου,(το οποίο παρεμπιπτόντως παρακολουθεί τα σχόλια χωρίς να είναι μέλος του φόρουμ),ότι σε λίγο καιρό,ότι σκυλάκι και να διαλέξουμε,θα μας φαίνεται το ίδιο...Είτε είναι αυτό που είχαμε στο μυαλό μας,είτε αυτό που δεν έχουμε σκεφτεί μέχρι τώρα.Θα το αγαπάμε το ίδιο....
Καθοριστικό ρόλο θα παίξει η έκθεση που σκοπεύουμε να επισκεφτούμε...(ελπίζω κάποιοι από εσάς να μας βοηθήσουν με την παρουσία τους εκεί.)
Θα κοιτάμε παράλληλα και τα σκυλάκια που έχουν ανάγκη ένα σπίτι και όποιο μας κλέψει την καρδιά θα το πάρουμε με πολλή αγάπη!!
Κάθε σχόλιο που κάνετε,πάει τη σκέψη μας ένα βήμα παρακάτω... Μόλις είπα και στο αγόρι μου,(το οποίο παρεμπιπτόντως παρακολουθεί τα σχόλια χωρίς να είναι μέλος του φόρουμ),ότι σε λίγο καιρό,ότι σκυλάκι και να διαλέξουμε,θα μας φαίνεται το ίδιο...Είτε είναι αυτό που είχαμε στο μυαλό μας,είτε αυτό που δεν έχουμε σκεφτεί μέχρι τώρα.Θα το αγαπάμε το ίδιο....
