lefki θα σου πω την εμπειρία μου. Αυτή τη στιγμή είμαι 26 χρονών, δεν ξέρω πόσο είσαι εσύ, αλλά φαντάζομαι ότι είσαι αρκετά ώριμη και συνειδητοποιημένη για να καταλάβεις το λάθος που έγινε από δική σου αμέλεια.
Όταν ήμουν 10-12 ετών μας είχε φέρει η μητέρα μου μια ημίαιμη σκυλίτσα στην αυλή της γιαγιάς μου στο χωριό. Χωρίς ίντερνετ, χωρίς ενημέρωση των μεγάλων που ήταν υπέθυνοι γι' αυτήν, χωρίς δική μου πρωτοβουλία λόγω της παιδική μου ηλικίαας, μάθε τι συνέβη στο ζωντανό. Πέρα από τα πρώτα εμβόλια που είχε κάνει δεν ξαναπήγε ποτέ στον κτηνίατρο, εκτός από την αναγκαία στείρωση.
Ωστόσο, πριν έρθει η στείρωση ήρθαν δύο γέννες. Καθώς οι αρσενικοί πηδούσαν το σχετικά χαμηλό φράχτη δεν ξέρω κι εγώ τι πέρασε το κορίτσι ούτε στην αυλή δεμένη, ούτε κατά τη διάρκεια του τοκετού. Ήταν από τις τυχερές που γέννησαν χωρίς να απεβιώσουν λόγω επιπλοκών.
Και θα σου πω τώρα τι απέγιναν τα κουτάβια των δύο γεννήσεων. Τα κουτάβια της πρώτης δεν τα είδα ποτέ, μου είπαν οι γονείς μου ότι πέθαναν από το κρύο. Μόλις πριν 2 χρόνια έμαθα ότι ο καθόλου σχωρεμένος παππούς μου τα πέταξε [!] επειδή δεν ήθελε άλλα σκυλιά.
Τα τρία κουτάβια της δεύτερης γέννας ευτυχώς/δυστυχώς δεν είχαν την ίδια μοίρα. Το θηλυκό δόθηκε σε έναν συγχωριανό που την αγαπούσε, αλλά ήταν εξίσου ανενημέρωτος με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν νέα κουτάβια που ούτε καν ξέρω τι απέγιναν. Το ένα αρσενικό δόθηκε σε έναν άλλον κοντοχωριανό και σύντομα το βρήκα ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ που ζούσα (10 χλμ μακριά από το χωριό) μαθαίνοντας ότι το παράτησε επειδή τελικά δεν το ήθελε. Το δεύτερο αρσενικό δόθηκε σε έναν κοντοχωριανό φίλο φίλου που σύντομα έμαθα ότι σκοτώθηκε από τρακτέρ.
Ευτυχώς, η μητέρα μου πήρε την απόφαση να στειρωθεί το σκυλί. Κάλιο αργά παρά ποτέ. Η Julie έζησε χωρίς την παραμικρή ιατρική περίθαλψη για 16 χρόνια και έφυγε τον περασμένο χειμώνα.
Η ιστορία αυτή είναι καθ'όλα αληθινή κι έχει ως σκοπό να σου δείξει πως όσο κι αν εσύ αγαπάς τη σκύλα σου και τα κουτάβια της, ποτέ δε μπορείς να είσαι σίγουρη για την τύχη τους. Γι' αυτό όταν τα δώσεις, και στο εύχομαι ολόψυχα, θα πρέπει να υπογράψεις μια υπεύθυνη δήλωση σαν συμβόλαιο όπου θα εγκυώνται την ευζωία τους και τη στείρωσή τους, καθώς και την τακτική σου επίσκεψη για να βλέπεις ότι είναι καλά. Αν θέλεις, μπορώ να σου βρω ένα τέτοιο συμφωνητικό.
Εκτός των άλλων, καλό θα ήταν να προνοήσεις για τη στείρωση της σκύλας σου εγκαίρως για αποφυγή τέτοιων καταστάσεων στο μέλλον. Η Ελλάδα είναι γεμάτη από αδέσποτα και είναι κρίμα να γινόμαστε συμμέτοχοι σ' αυτήν την κατάσταση. Διότι το γεγονός ότι τα 9 ημίαιμα κουτάβια της σκύλα σου θα δοθούν σε οικογένειες, σημαίνει αυτόματα ότι 9 άλλα σκυλιά θα παραμείνουν στο δρόμο ή μέσα σε ένα κλουβί περιμένοντας υπομονετικά τη σειρά τους. Αυτό που θέλω να σου πω είναι πως ο κόσμος δε χρειάζεται ούτε 9 κουτάβια παραπάνω, ούτε τα δικά μου τα 3 που έγιναν 103 περνώντας τα χρόνια.
Σεντόνι έγραψα, αλλά ελπίζω για καλό. Και κάτι άλλο, μην αντιδράς άσχημα σε λόγια που γράφονται εδώ. Όλα για καλό είναι και στο μυαλό σου μέσα μπορείς να φιλτράρεις κάποια πράγματα, αλλά μην εθελοτυφλείς.
Πάντα φιλικά.