Νέος σκύλος, καθόλου μόνος, οργιάζει!

[l.Kyveli]

Να κάνω μια διευκρίνηση για το δάγκωμα. Ο άντρας μου τον διόρθωσε άγαρμπα. Ο τζιμάκος είναι ένας σκύλος νευρόσπαστο. Πιστεύω κατά πολύ ότι δεν είναι μόνο τα βιώματα στον σκυλάκο αλλά και ο χαρακτήρας. Τον έχω ζήσει και μπορώ να το καταλάβω. Το ότι μισεί τους γέρους είναι βίωμα. Το ότι δεν κάθεται στον κώλο του, ενοχλεί τα άλλα δυό , είναι υπερμινητικός και μας βρίζει είναι dna.
Οπόυε ότι είπε ο απόκοτος για τον μάρκο ισχύει και εδώ. Τον σκύλο αυτό δεν τον τσιτώνεις γιατί απλά τον κάνεις χειροτερο.
Π.χ. Του λέω να έρθει να του καθαρίσω αφτάρες. Με βλέπει με το φάρμακο στο χέρι και τρέχει. Του μιλάω γλυκά και ενώ ξέρει τους σκοπούς μου έρχεται και το υπομένει.
Χθες τον τραμπούκισε άγρια ο γιόχαν και γι αυτό αντέδρασε.
Αρχηγο τον θεωρεί πάντως και αν τους δείτε μαζί θα το καταλάβετε.επίσης κάτι άλλο που μου επισήμανε ο απόκοτος, καλή του ώρα όταν εκπαιδευόταν είναι ότι δεν ήταν τυχαίο ότι ο τζιμάκος στο πάρκο ζούσε μονος του και δεν είχε ενταχθεί σε καμία αγέλη.

 

[Orilis]

Κι επειδή εγώ είμαι αυτή που είπα πως η αδιαφορία λειτουργεί με τον δικό μου σκύλο, να εξηγήσω τι ακριβώς εννοώ. 27 κιλά είναι, άρα στα κυβικά του Jimmάκου, αν και δεν είμαι σίγουρη για το ποιος από τους δύο είναι πιο εκρηκτικός. Μάλλον ο Τζιμ.

Το μεγαλύτερο θέμα το έχουμε (γιατί δεν μπορώ να υπογράψω ότι το λύσαμε και δια παντώς-θα δείξει) όταν περνάμε έξω από συγκεκριμένες αυλές με συγκεκριμένα σκυλιά μέσα. Ειδικά όταν περνάμε από το γείτονα με το Γ.Π.... Αφού τους πρώτους μήνες, που λύσσαγε ο δικός μου να τραβάει προς τα εκεί και να γαβγίζει και να σηκώνει τρίχα, προσπαθούσα να τον έχω σε εντολές εκεί μπροστά, κάτσε, ξάπλα και με διορθώσεις που έσπαγε τις εντολές και να κι η ένταση στη φωνή και... ένα μέτριο αποτέλεσμα το είχα, αλλά φαινόταν ξεκάθαρα ότι η προσοχή του δεν ήταν σε εμένα, ή έστω στη βόλτα, κι ότι πραγματικά προτιμούσε να κάνει ντου.

Μπορεί σε ορισμένους τα 27 κιλά να φαίνονται handy (ειδικά αν έχουν συνηθίσει σε 40+ κιλά) αλλά και το 27κιλο όταν έχει νεύρο, μπορεί πραγματικά να σε ρίξει κάτω και να σε πάει καροτσάκι. Και όσοι με έχουν δει κι από κοντά ξέρουν ότι δεν είμαι και πούπουλο. Και όγκο έχω και βάρος (Δόξα σοι ο Θεός *lingua*). Μετά από κάμποσες φαρυγγίτιδες και με τα νεύρα πια τσατάλια, αποφάσισα ότι δεν θα του περάσει. Ούτε δρομολόγιο θα αλλάξω, ούτε και θα τον αφήνω να λυσσάει εκεί. Οπότε όποτε περνούσαμε από εκεί, με ενεργή την εντολή «δίπλα μου» κρατούσα πλέον σταθερή πορεία και διόρθωση στα τραβήγματά του. Πείτε με και βάρβαρη αλλά κάποιες από τις διορθώσεις ήταν τόσο έντονες που κόντεψε να του βγει ο λαιμός. Και σταθερό βήμα και συνέχεια της πορείας μου. Η βελτίωση στην συμπεριφορά του δικού μου, όποτε περνάμε από εκεί ήταν αργή και σταθερή αλλά σαφώς ορατή.

Πάμε τώρα και στους ανθρώπους... Στους πιο πολλούς που περνάνε από κοντά μας, αδιαφορεί. Σε ελάχιστους δείχνει την διάθεση να τους πλησιάσει και να ζητήσει και χάδια. Εξαίρεση τα παιδιά της γειτονιάς που (πλέον) αυτιά πίσω και κούνημα ουράς για αμέτρητες αγκαλιές και χάδια. Το επιτρέπω αρκετά συχνά πλέον, αλλά όχι πάντα, να βλέπει ότι είναι δική μου η απόφαση. Υπάρχουν όμως και αυτοί που απλά θέλουμε να τους...φάμε. Παλιότερα, όποτε έκανε τίναγμα, έκανα διόρθωση και εντολές,και τέλος πάντων, τη διαδικασία που είχα και για την άλλη περίπτωση. Τώρα πια, θες γιατί διαβάζω πιο εύκολα το σκύλο, θες γιατί συνήθισα από το πέρασμα από εκείνη την αυλή... Μόλις τον βλέπω να σηκώνει λαιμό, να ισιώνει πάνω αυτιά και την ουρα αντί για χαλαρή πάνω, τσίτα πάνω, αμέσως έχει ελαφρύ τσεκάρισμα και το ξινό-έντονο "Προ-χώρααα" και τον βλέπεις ότι ξεκολλάει. Ακόμα και τώρα θα χρειαστεί να τον τραβήξω πιο έντονα αλλά είναι λιγότερες οι φορές. Και αν τύχει τέτοιο περιστατικό, διαλέγω αντίθετη πορεία από την κατεύθυνση του στόχου και του λέω "Προχώρα" και τσεκαρίσματα μέχρι να προχωρήσει προς τα εκεί που πάω και κόντρα τσεκαρίσματα. Και μόλις αφήσει και το βλέμμα του από το στόχο και κοιτάξει το δρόμο του ή εμένα αρχίζουν οι έπαινοι και τα μπράβο και διάφορες σάχλες από μέρους μου...


υ.γ. Αμάν αμάν αμάν, τόσα πολλά έγραψα? Συγγνώμη..

 

[johnk]

1. ...Του λέω να έρθει να του καθαρίσω αφτάρες. Με βλέπει με το φάρμακο στο χέρι και τρέχει. Του μιλάω γλυκά και ενώ ξέρει τους σκοπούς μου έρχεται και το υπομένει...

2. ...Χθες τον τραμπούκισε άγρια ο γιόχαν και γι αυτό αντέδρασε...

1. Αρα, δείχνει να "χτίζει" καλή σχέση μαζί σου...

2. Εδώ, δηλαδή, ο Τζίμης μπορεί και να φοβήθηκε - ξαφνιάστηκε και να γύρισε για να αμυνθεί, ίσως...

 

[johnk]

...Μπορεί σε ορισμένους τα 27 κιλά να φαίνονται handy (ειδικά αν έχουν συνηθίσει σε 40+ κιλά) αλλά και το 27κιλο όταν έχει νεύρο, μπορεί πραγματικά να σε ρίξει κάτω και να σε πάει καροτσάκι...

kritikopoula μου,

Επειδή μάλλον κατατάσσεις κι εμένα ανάμεσα σ' αυτούς... έ, είναι "handy", πως να το κάνουμε!
Δώσε μου 27 κιλά (όσο περίπου ήταν η Νίνα μας) και πάρε μου την ψυχή !!!!!

 

[l.Kyveli]

2. Εδώ, δηλαδή, ο Τζίμης μπορεί και να φοβήθηκε - ξαφνιάστηκε και να γύρισε για να αμυνθεί, ίσως...

Ακριβώς γιάννη. Γενικά δεν κάνει τέτοια σε εμάς και κόκκαλο από το στόμα του παίρνουμε που είναι ιερό!

 

[Amaliaz]

υ.γ. Αμάν αμάν αμάν, τόσα πολλά έγραψα? Συγγνώμη..

Καθολου πολλα.. !
Εμενα οι τακτικες αυτες που περιεγραψες μου ελυσαν τα χερια.
Και μιλαμε για ενα σκυλο 45 κιλων που στην εφηβεια μπορουσε να σε στειλει στον ψυχιατρο ή στο νοσοκομειο εν μια νυχτι

 

[aliki_s]

Μυρτώ, κ. Γιάννη, κρητικοπούλα. Ενοικιάζεται σκύλος με την ώρα (δε μπορω περισσότερο λυπάμαι) για ανέφελη βόλτα. Είναι 8 κιλά και το μόνο πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίσετε είναι ότι θέλει να μπει στα τυχόν σουβλατζίδικα που μπορεί να συναντήσετε.
Προτάσεις δέχομαι με p.m. Πρέπει να βγάλει επιτέλους τα έξοδα του και αυτός!

Ευχαριστώ.

@Μυρτώ συγνώμη για το καρα οφ τόπικ (είπα να κάνω λίγη πλακίτσα)

 

[johnk]

...Εμενα οι τακτικες αυτες που περιεγραψες μου ελυσαν τα χερια.
Και μιλαμε για ενα σκυλο 45 κιλων που στην εφηβεια μπορουσε να σε στειλει στον ψυχιατρο ή στο νοσοκομειο εν μια νυχτι

Οπότε, συμφωνούμε και οι δύο, λίγο-πολύ, με την kritikopoula...
Η ίδια "μουσική", σε διαφορετικές εκτελέσεις!

 

[foibos]

Εγώ πάντως σε αυτό που περιγράφεις kritikopoula δεν βλέπω αδιαφορία, αλλά διορθώσεις, κι από ότι γράφεις αυστηρότατες....
Απαιτείς να κάνεις κάτι, πχ να συνεχίσει την βόλτα στο "δίπλα" κι αν σπάσει την εντολή, για να κάνει μαρς, διορθώνεις!
Στην αδιαφορία θεωρητικά δεν θα έπρεπε να συνεχίζες την πορεία χωρίς να δώσεις καμία σημασία στο σκυλο και τις αντιδράσεις του;

 

[mariakala]

Εγώ πάντως σε αυτό που περιγράφεις kritikopoula δεν βλέπω αδιαφορία, αλλά διορθώσεις, κι από ότι γράφεις αυστηρότατες....
Απαιτείς να κάνεις κάτι, πχ να συνεχίσει την βόλτα στο "δίπλα" κι αν σπάσει την εντολή, για να κάνει μαρς, διορθώνεις!
Στην αδιαφορία θεωρητικά δεν θα έπρεπε να συνεχίζες την πορεία χωρίς να δώσεις καμία σημασία στο σκυλο και τις αντιδράσεις του;

κι εγώ συμφωνώ με αυτό η έννοια της αδιαφορίας είναι σε γράφω δεν σε διορθώνω

 

[Orilis]

kritikopoula μου,

Επειδή μάλλον κατατάσσεις κι εμένα ανάμεσα σ' αυτούς... έ, είναι "handy", πως να το κάνουμε!
Δώσε μου 27 κιλά (όσο περίπου ήταν η Νίνα μας) και πάρε μου την ψυχή !!!!!

Ναι, johnk πήγε και σε εσένα το μυαλό μου!

Να σου δώσω 27 κιλά? Όχι... Δεν τον δίνω το μούργο μου... Τον δανείζω βέβαια!

icaron: icaron:​

Καθολου πολλα.. !
Εμενα οι τακτικες αυτες που περιεγραψες μου ελυσαν τα χερια.
Και μιλαμε για ενα σκυλο 45 κιλων που στην εφηβεια μπορουσε να σε στειλει στον ψυχιατρο ή στο νοσοκομειο εν μια νυχτι

Έλα τώρα... Μεταξύ μας... Πολλά έγραψα.. Έχω την τάση Αθήνα-Πάτρα μέσω Θεσσαλονίκης..

Προσωπικά, δεν ξέρω ακόμα αν μου έχουν λυθεί τα χέρια. Τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν καλά. Υπάρχουν και οι συμβουλές φίλων και γνωστών με γνώσεις και προσπαθώ.

Ι.Kyveli, θεωρώ ότι ο άντρας σου πρέπει να ενδυναμώσει τη σχέση του με τον Jimmy πριν να αρχίσει να του επιβάλει "δυσάρεστα", για να μην ξαναέχει διόρθωση. Ελπίζω να μην του δημιουργήθηκε καμιά φοβία (ή και νεύρα). Του άντρα σου, όχι του Τζίμη,ε!

Εγώ πάντως σε αυτό που περιγράφεις kritikopoula δεν βλέπω αδιαφορία, αλλά διορθώσεις, κι από ότι γράφεις αυστηρότατες....
Απαιτείς να κάνεις κάτι, πχ να συνεχίσει την βόλτα στο "δίπλα" κι αν σπάσει την εντολή, για να κάνει μαρς, διορθώνεις!
Στην αδιαφορία θεωρητικά δεν θα έπρεπε να συνεχίζες την πορεία χωρίς να δώσεις καμία σημασία στο σκυλο και τις αντιδράσεις του;

...Ναι... Σωστός! Τώρα συνειδητοποιώ ότι δεν είναι αδιαφορία στη συμπεριφορά του αλλά αδιαφορία στα θέλω του. (Μια τσίχλα βρε παιδιά, έχει κανείς να μου δώσει?)

 

[johnk]

Μυρτώ, συγγνώμη (και πάλι) για το off-topic...

...Να σου δώσω 27 κιλά? Όχι... Δεν τον δίνω το μούργο μου... Τον δανείζω βέβαια!

Ωραία... να κάνουμε ανταλλαγή (με το γομαράκι των 48 κιλών), για μιά βδομάδα!!!
Ωστε να δούμε τι εκτέλεση (στην ίδια μουσική) δίνει ο καθένας μας!!!

Στο τέλος, αντί για "ψιλοτσεκαρισματάκι", θα λες "του παίρνω το κεφάλι"... κι εγώ, αντίστοιχα, θα λέω "μα ο σκύλος, σχεδόν δε χρειάζεται διόρθωση"...

 

[christos79]

Απλά να πω και εγώ το δικό μου μακρύ και κοντό!

Όλα τα 27 κιλά δεν είναι ίδια και τα κιλά από μόνα τους δεν είναι αρκετά για να βγάλεις συμπέρασμα!
Και ο δικός μου περίπου 27 κιλά θα γίνει αλλά είναι πούπουλο και θα ήταν παιχνιδάκι για όλους αρκεί να μην του έκανες τις διορθώσεις με απότομο τρόπο γιατί θα είχες άλλα προβλήματα.

 

[johnk]

Απλά να πω και εγώ το δικό μου μακρύ και κοντό!

Όλα τα 27 κιλά δεν είναι ίδια και τα κιλά από μόνα τους δεν είναι αρκετά για να βγάλεις συμπέρασμα!
Και ο δικός μου περίπου 27 κιλά θα γίνει αλλά είναι πούπουλο και θα ήταν παιχνιδάκι για όλους αρκεί να μην του έκανες τις διορθώσεις με απότομο τρόπο γιατί θα είχες άλλα προβλήματα.

Σίγουρα, έχεις δίκιο...

Πρέπει πάντα να παίρνουμε (σοβαρά) υπόψη μας το πόσο ευαίσθητος χαρακτήρας είναι ένας σκύλος!

 

[Amaliaz]

Εγώ πάντως σε αυτό που περιγράφεις kritikopoula δεν βλέπω αδιαφορία, αλλά διορθώσεις, κι από ότι γράφεις αυστηρότατες....
Απαιτείς να κάνεις κάτι, πχ να συνεχίσει την βόλτα στο "δίπλα" κι αν σπάσει την εντολή, για να κάνει μαρς, διορθώνεις!
Στην αδιαφορία θεωρητικά δεν θα έπρεπε να συνεχίζες την πορεία χωρίς να δώσεις καμία σημασία στο σκυλο και τις αντιδράσεις του;

Eιναι βασικα αδιαφορια για το ερεθισμα που τον τσιτωνει... οχι για τον ιδιο το σκυλο. Εαν ο σκυλος δεν ακολουθει τη σταση σου, τοτε περνας στη διορθωση. Εαν ακολουθει επιβραυευεις.

 

[l.Kyveli]

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά ο Τζιμάκος είναι υπερευαίσθητος.
Και να η σχέση του με τον άντρα μου πρέπει να ενδυναμωθεί διότι δείχνει συνεχώς το πόσο περισσότερο αγαπάει τον Έλβις, και ο Τζιμάκος όλα τα καταλαβαίνει.

 

[johnk]

Eιναι βασικα αδιαφορια για το ερεθισμα που τον τσιτωνει... οχι για τον ιδιο το σκυλο. Εαν ο σκυλος δεν ακολουθει τη σταση σου, τοτε περνας στη διορθωση. Εαν ακολουθει επιβραυευεις.

Συμφωνώ ιδιαίτερα!

...διότι δείχνει συνεχώς το πόσο περισσότερο αγαπάει τον Έλβις, και ο Τζιμάκος όλα τα καταλαβαίνει.

Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να κρατάμε αυτές τις ισορροπίες...

Και κάτι ακόμα:
Πρέπει να καταλάβουμε (με τη βοήθεια επαγγελματία) ποιός θα είναι ο μελλοντικός "Νο 1", μεταξύ τους και να "βοηθάμε" με διακριτικό - ομαλό τρόπο στο πέρασμα αυτής της ιεραρχίας...

 

[l.Kyveli]

A και μια διευκρίνηση για τα 27 κιλά..τόσα ήταν όταν τον βρήκαμε όχι πλέον...

Ήδη η αρχηγία είναι στον Τζιμάκο..Και τον έχει τραμπουκίσει αρκετά τον έρημο τον Έλβις ο οποίος βγαίνει από την πόρτα σε μέρος που είναι ο Τζίμης και πολλές φορές δεν προχωράει..φοβάται...και δεν έχουν μαλώσει ποτέ. Βέβαια αυτό μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή, μεγαλώνουν και οι δυό, και ο Έλβις τώρα είναι 18 μηνών σχεδόν και περίπου και ο Τζιμάκος το ίδιο.
Είναι λίγο σαν το παιδί της μαμάς ο ένας και το αλάνι το άλλο..

 

[l.Kyveli]

'Οσο για την συζήτηση μας περί αδιαφορίας ή διόρθωσης. Χθες ήμασταν βόλτα βραδινή. Στρίβουμε δεξιά και απέναντι ένας κύριος με το λάμπραντορ του . Τον βλέπει ο Τζίμης και ξεκινάνε τα όργανα..εγώ λέω οκευ θα εφαρμόσω αδιαφορία, αδιαφορώ πλήρως για το ερέθισμα και συνεχίζω τον δρόμο μου τραβώντας τον βελζεβούλ..δεν κέρδισα τίποτα μέχρι που το ερέθισμα έφυγε από τον ορίζοντα.

 

[Orilis]

Με την πρώτη, σαφώς και δεν έχει αποτέλεσμα. Όχι μόνο η αδιαφορία αλλά αμφιβάλω αν ακόμα και το ηλ. κολάρο που, όσο να πεις, του δίνει σημασία ο σκύλος.

Πρέπει να κάνει τη σύνδεση μέσα στο μυαλό του..