Αν, ΑΝ, μπορώ να ερμηνεύσω την αδιαφορία σωστά, σε αυτό που λέει η yasemin και η alexia, είναι ότι το εννοούν κυριολεκτικά. Δηλαδή... «Τι? Σου γυάλισε ο κύριος και θέλεις να πας (μπροστά) για να επιτεθείς? Εγώ δεν συμφωνώ μαζί σου και θέλω να πάω πίσω-που ξέχασα κάτι από το περίπτερο, π.χ.- κι εσύ μιας κι είσαι στο λουρί, θα με ακολουθήσεις, θες δε θες. Μπροστά εσύ, μεταβολή εγώ. Γκαρίζεις εσύ? Αδιαφορώ εγώ και πάω εκεί που θέλω». Αυτή η τακτική με έχει γλιτώσει από κάμποσες φαρυγγίτιδες κι έχει κάνει και το Ρας πιο "αδιάφορο" αν μπορώ να το πω έτσι. Ενδιαφέρεται, αλλά δεν εκδηλώνεται τόσο εύκολα. Πλέον δεν κάνω καν μεταβολή, αλλά όταν τον δω να lockάρει κάπου, με φωνή σπατική και διαπεραστική πετάω ένα "ΠΡΟΧΩΡΑ". (Αυτό το "Προχώρα" με έχει κάνει ρεζίλι ουκ ολίγες φορές, μιας και οι ,εν αγνοία τους, στόχοι νομίζουν ότι το λέω σε αυτούς. Αντε τρέχα να εξηγήσεις τι και πώς...)
Νέος σκύλος, καθόλου μόνος, οργιάζει!
- Thread starter l.Kyveli
- Ημερομηνία δημιουργίας
προσωπική γνώμη χωρίς να έχω δει τον σκύλο είναι ότι η αδιαφορία δεν μπορεί να δουλέψει στον δρόμο θέλει υποταγή. θέλει να του επικοινωνήσεις ότι η συμπεριφορά του όταν συναντάται κάποιον στον δρόμο είναι μη αποδεκτη από εσένα! ένας τρόπος είναι αυτός που σου είπε η κρητικοπούλα κι ένας άλλος είναι να τον βάλλεις έστω και με το ζόρι να κάτσει κάτω μέχρι να ηρεμήσει
Δηλαδή λυσάει ορμάει και εγώ δεν του μιλάω δεν τον κοιτάω τον τραβάω απλά και αλλάζουμε κατεύθυνση; Σαν να του λέω "οκευ χρυσούλι μου αφού σε ενοχλεί η θέα του κυρίου πάμε αλλού" δεν είναι λίγο αυτό;
Γενικά τον πας βόλτα σαν να μην υπάρχει, δεν το κοιτάς, δεν του δίνεις καθόλου σημασία, σαν να κρατάς μια τσάντα αντί για λουρί και πλήρη αδιαφορία και στο σπίτι.
Δεν φέρνει αντιρρήσεις όταν αλλάζουμε κατεύθυνση, γενικώς.
Τώρα που το σκέφτομαι ωραία τσαντούλα θα έκανε το πετσί του!!!
Θα το δοκιμάσω και αυτό ήδη στο σπίτι έχω κόψει τα πολλά πολλά .
Εμένα μου ταιριάζει καλύτερα αυτή η μέθοδος, γιατί δεν είμαι ο τύπος της στρατιωτικής πειθαρχίας. Από ότι έχω καταλάβει ούτε εσύ θα εκπαιδεύσεις το σκύλο σου όπως έκανε ο Αρης με την Ήρα.
Δεν ξέρω πως έκανε ο Άρης με την Ήρα για να είμαι ειλικρηνής, άλλα κι εγώ δεν είμαι πολύ αυτής της σχολής.
Πάντως σήμερα που είχαν έρθει φίλοι για καφέ και έκανε τον κροκόδειλο του είχα βάλει λουρί πριν μπουν, τον είχα στο κάτσε και δεν τον άφησα να τους πλησιάσει, επιπλέον τους είπα και αδιαφόρησαν. Μόλις ησύχασε τον άφησα και ήταν τύπος και υπογραμμός , ούτε που τους πλησίασε.
Σε άλλη περίπτωση τον απομονώνω αλλά αποφάσισα ότι δεν είναι σωστή τακτική αυτή γιατί ενισχύω την επιθετικότητα κατά κάποιο τρόπο και τον κάνω ακοινώνητο.
Το θέμα όμως είναι πόσο εύκολο είναι να πάρεις καροτσάκι ένα σκυλί καμιά 30 κιλά που λυσσάει να πάει από την άλλη και να επιτεθεί στον στόχο του;
Γιατί δεν νομίζω ότι θα έρθει ήσυχα κι ωραία από την άλλη εφόσον έχει ήδη λοκάρει τον στόχο του...
Γιατί δεν νομίζω ότι θα έρθει ήσυχα κι ωραία από την άλλη εφόσον έχει ήδη λοκάρει τον στόχο του...
Κοίτα σε περιπτώσεις που είδαμε σκύλο που συνοδευόταν από μακριά και άρχισε τα ωραία του απλά έκανα μεταβολή και απομακρύνθηκα και αυτό τον ηρέμησε.
Δεν μπορώ να το εξηγήσω πολύ καλά, όταν κάτι τον εξιτάρει είναι σαν να έχει πάθει κρίση, δεν μπορεί να ηρεμήσει και τρέμει, και μετά όλα του φταίνε. Διάβασα πολλά άρθρα και για σκυλιά με bipolar personality αλλά δεν ταιριάζει πολύ στον Τζιμάκο γιατί δεν έχει καθόλου επιθετικότητα προς εμάς, ούτε απρόβλεπτες αντιδράσεις.
Last edited:
Σας ευχαριστώ όλους για τις απόψεις σας
Βέβαια δεν σας είπα στο περιστατικό πριν με τους επισκέπτες και τα παρατράγουδα (πάντα υπάρχουν).
Εγώ με τον σκύλο στο λουρί να τον έχω στο κάτσε, ο καλός μου να τους προϋπαντεί, οι φίλοι να λένε άσε καλέ το σκυλί χειρότερα το κάνεις, και η μανούλα με ένα κουλούρι θεσ/κης στο χέρι της και με την μοναδική εκπαιδευτική της μέθοδο που κατέστρεψε σκύλους και σκύλους τόσα χρόνια τώρα να λέει , άστον και θα του δώσω εγώ κουλούρι να ησυχάσει...Νομίζω ότι την στιγμή με το κουλούρι έπαθα εγώ κρίση, γύρισε το μάτι μου και άφρισα ... πρέπει να έγινα πολύ πιο τρομακτική από τον Τζιμάκο γιατί ακολούθησε σιγή..είπα μόνο "βάλε το κουλούρι μέσα" και νομίζω ότι η στάση μου δεν της άφησε περιθώρια...
το κουλούρι μου έφερε μια ιδέα...
Τον αφήνεις νηστικό και τη στιγμη που χτυπάει το κουδούνι του δίνεις ένα κόκαλο με αρκετό κρέας, αρχικά στο crate
Τον αφήνεις νηστικό και τη στιγμη που χτυπάει το κουδούνι του δίνεις ένα κόκαλο με αρκετό κρέας, αρχικά στο crate
Ερχεσαι να εκπαιδευσεις και τη δικιά μου μάνα, που αντι για κουλούρι δίνει ό,τι μπορείς να φανταστείς? Με εχουν ακούσει σε όλη την περιοχη να ριχνω μεσημεριανά καντηλια.Σας ευχαριστώ όλους για τις απόψεις σας
Βέβαια δεν σας είπα στο περιστατικό πριν με τους επισκέπτες και τα παρατράγουδα (πάντα υπάρχουν).
Εγώ με τον σκύλο στο λουρί να τον έχω στο κάτσε, ο καλός μου να τους προϋπαντεί, οι φίλοι να λένε άσε καλέ το σκυλί χειρότερα το κάνεις, και η μανούλα με ένα κουλούρι θεσ/κης στο χέρι της και με την μοναδική εκπαιδευτική της μέθοδο που κατέστρεψε σκύλους και σκύλους τόσα χρόνια τώρα να λέει , άστον και θα του δώσω εγώ κουλούρι να ησυχάσει...Νομίζω ότι την στιγμή με το κουλούρι έπαθα εγώ κρίση, γύρισε το μάτι μου και άφρισα ... πρέπει να έγινα πολύ πιο τρομακτική από τον Τζιμάκο γιατί ακολούθησε σιγή..είπα μόνο "βάλε το κουλούρι μέσα" και νομίζω ότι η στάση μου δεν της άφησε περιθώρια...
Απαντάω στο μήνυμα αυτό, μόνο για να ξαναδιαβαστεί αυτό που αναρωτήθηκε ο foibos...
Οι πιο έμπειροι ας απαντήσουν...
Παρότι κάποια μέλη μπορούν να καταννοήσουν ακριβώς αυτό που γράφετε, είναι λίγο άκομψη η χρήση παραδειγμάτων τέτοιου είδους και καλύτερα να αποφεύγονται.
