Πραγματικά δεν ξέρω που να το πώ και ποιος να με καταλάβει..Ας τα πάρω τα πράγματα απο την αρχή..στην πρωινή μου βόλτα με την κόρη μου και την σκυλίτσα μου συνάντησα μια κυρία με τα δυο της παιδιά και ένα σκυλάκι σαν το δικό μου(μαλτέζ)Η κόρη μου όπως ήταν φυσικό πλησίασε το σκυλάκι να το χαιδέψει και να το παίξει με τα άλλα παιδάκια..κάθομαι και εγώ στο παγκάκι με την κυρία..μιλάγαμε γενικά για τα σκυλιά για τα παιδιά κλπ και η κουβέντα πήγε πως αποκτήσαμε τα σκυλιά μας..της είπα εγώ την ιστορία (την Ιόλη την υοθέτησα απο ένα φιλικό ζευγάρι λόγω αναχώρηση τους στο εξωτερικό)μου είπε και η κοπέλα οτί το δικό τους τους το πούλησάν κουτάβι οτί δεν θα μεγάλωνε,οτί η ράτσα του είναι teacup κλπ κλπ..΄έλα όμως που το σκυλάκι το γλυκό μου κάθε άλλο απο teacup είναι!είναι ένα μαλτέζ (ίσως διασταύρωση με κάτι άλλο μικρόσωμο)λίγο παχουλούτσικο αλλά πολύ γλυκιά φατσούλα..της εξήγησα λοιπόν οτί σαν teacup δεν υφίσταται ράτσα αλλά δεν πειράζει είναι πολύ γλυκούλι κλπ κλπ και μου ξεφουρνίζει οτί ήθελε αποκλειστικά mini η teacup και οτί θέλει να το πουλήσει όσο το πήρε και δεν βρίσκει να το πουλήσει και αν δεν βρεί να το πουλήσει δεν ξέρει τι θα κάνει γιατί τα παιδιά της δεν ασχολούνται καθόλου και οτί θέλουν ένα που να μένει πάντα μωράκι...Έφριξα και δεν ήξερα τι να πω...Βλέποντας το δικό μου το παιδί να παίζει μέχρι σκασμού με το σκυλί και τα άλλα δυο (και πολύ μεγαλύτερα της κόρης μου)να κάθονται και να γκρινιάζουν να πάρουν παγωτά σκέφτηκα να της ζητήσω το σκυλί να το πάρω εγώ,γιατί ξέρω οτι με την μικρή μου θα περάσει τέλεια όπως περνάει το Ιολάκι μας(ακόμη και στο μπάνιο μαζί πάνε)αλλά δυστηχώς πρακτικώς δεν γίνεται λόγω δουλειάς έμου και του συζύγου που έχουμε πολλά ταξίδια και αναλαμβάνει η μητέρα μου παιδί και σκυλί οπότε δύσκολο να αναλάβει και δεύτερο σκυλάκι.Εφύγα και ένιωθα και τύψεις...απορώ πραγματικά όμως με τη λογική τους...δεν είναι μωρό και δεν το θέλω...τι λόξα τους πιάνει με τα teacup?και περισσότερο για την μάνα που προφανώς υπέκυψε στην αγορά σκύλου,το παίξανε λίγο και μετά το παρατήσανε....Μήπως ήταν λάθος μου να μην το ζητήσω?αλλά και πάλι μου λέει ο σύζυγος όταν του το πα το σκηνικό οτί 100% θα το δώσουν για να πάρουν άλλο και αν δεν τους βγεί teacup θα ψάχνουν να το δώσουν και αυτό...μέχρι να πετύχουν ένα μικρό να τους φύγει η λόξα και μετά θα το βαρεθούν..και τούμπαλιν...Εγώ όμως νιώθω χάλια κράτησα το τηλ της κοπέλας και σκέφτομαι τι να κάνω για αυτό το σκυλάκι....πλιζ μια γνώμη σας θα βοηθούσε!
