Στους 5 δρόμους με το σκύλο μου... :(
- Thread starter Elpidaki
- Ημερομηνία δημιουργίας
Έχω ξαναμιλήσει για το παρελθόν της Λίζας. Κάνω υπομονή. Το σκυλί μου είναι μια χαρά αλλά με ανθρώπους που της δείχνουν πόσο την αγαπούν και πόσο τη θέλουν στη ζωή τους. Η πραγματική, κανονική ζωή της Λίζας άρχισε στους 4μιση μήνες. Δε μπορώ να ζητάω θαύματα. Μαζί μου κάνει πρόοδο, αργή αλλά σταθερή και ουσιαστική. Δεν είναι τρελόσκυλο, σαν τον Μάρλει πχ, αλλά μοιάζει με παιδί που δεν το άφησαν να ζήσει τα παιδικά του χρόνια όπως έπρεπε και τώρα έχει μεγαλώσει και συμπεριφέρεται σαν έφηβος. Όσο μένουμε στο φίλο μου είναι υπόδειγμα σκύλου. Το πρόβλημα δεν΄είναι του σκυλιού, αλλά των γονιών μου. Θα απευθυνθώ σε εκπαιδευτή κάποια στιγμή, αλλά θεωρώ ότι δε χρειάζεται αυτή τη στιγμή.
Theo δε μπορώ να πω ότι καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς. Επίσης, όταν σου λένε "Μην ξαναγυρίσεις σπίτι με το σκύλο" πώς θες να γυρίσω και να επιβληθώ; Μου έχουν κλείσει την πόρτα στα μούτρα όταν ταυτόχρονα μου λένε ότι το σπίτι μου είναι ανοιχτό όποτε το θελήσω (φυσικά χωρίς το τετράποδο). Και πρέπει να σας πω ότι το σκηνικό έγινε την Τρίτη. Εκτός από τη μέρα που πήγα από το σπίτι μου να μαζέψω μερικά ρούχα, κανείς δεν έχει πάρει ένα τηλέφωνο.. Κανείς.
Μην απογοητεύεσαι με αυτό, ειναι θέμα εγωισμού όταν εχουν ειπωθει βαριές κουβεντες! Ειναι δυνατον να μην κοβονται πώς εισαι και τι κάνεις? Εννοείται πως όχι!
Εγω ξερω οτι μια μανα δεν βαζει εγωισμους μπροστα στο παιδι της και το μονο που πρεπει να θελει ειναι να ειναι το παιδι της ευτυχισμενο με τις δικες του επιλογες οχι με της δικες της! Δυστυχως κανενας γονιος δεν το βλεπει ετσι ολοι λενε εγω θελω το καλυτερο για το παιδι μου αλλα αυτο το παιδι δεν το ρωτησε κανεις! Το να βαζει η οποια μανα πανω απο το παιδι της τον εγωισμο της ειναι ανωριμο και λαθος!
Παιδια δεν χρειαζεται να κατακρινετε πραγματα!Νομιζω οτι σαν γνωμη θα ηταν καλυτερα!!το να λεμε η μανα ειναι ετσι,η η μανα ειναι αλλιως ειναι σαν να κατακρινεις την μανα!!νομιζω οτι η ελπιδα μπηκε για συμβουλες και για υποστηριξη απο ανθρωπους που πιστευει οτι καταλαβαινουν κι οχι να κρινουμε ουτε αν εχει 52 ζωα,ουτε αν η μανα της ειναι μανα η οχι!!!! 
Γυρίζει σπίτι η Ελπίδα να πάρει ρούχα και βλέπει τη μανούλα της να κλαίει. Κι αν και η μάνα της έχει διλήμματα ποιος το ξέρει;
Μπορώ να ρωτήσω κάτι?
Πριν πάρεις το σκύλο το είχες συζητήσει με τους γονείς σου? Τι γνώμη είχαν?
Αν δεν συμφωνούσαν απο την αρχή για μένα εφόσον μένετε μαζί είναι δύσκολο να τους "πείσεις" γιατί μόλις κάνει κάποια ζημιά θα στο χτυπάνε και θα αισθάνεσαι άσχημα..
Αν από την άλλη είχαν συμφωνήσει θα πρέπει να τους εξηγήσεις πως όταν πάιρνεις ένα σκύλο δε μπορείς να τον εγκαταλέιπεις με την πρώτη δυσκολία (ούτε με τη 2η, την 3η κτλ αλλά τέλοσπάντων)! Θα πρέπει να τους πεις οτι θα κάνεις ότι μπορείς για να διευκολύνεις την κατάσταση και να μην τους επιβαρύνεις...και οτι όταν πάιρνεις μια απόφαση που αφορά ένα ζωντανό πλάσμα δεν μπορείς να αλλάζεις τόσο εύκολα γνώμη..
Αν λέιπεις μόνο 2 ώρες καθημερινα απο το σπίτι, δεν είναι κ τόσο δύσκολα τα ΄πράγματα, πολλές βόλτες, συνεχής επιτήρηση για να αποφύγεις ζημιές και όταν λείπεις σε πάρκο ή crate στο δωμάτιό σου με kong κ μασουλητήρια για να ασχολείται...αν τον κουράζεις και πριν φύγεις, ακόμα καλύτερα!!
Εμένα π.χ οι γονείς μου όσο μέναμε μαζί μου έλεγαν "σκύλο μέσα στο σπίτι, ξέχασέ το" όταν πας στο δικό σου κάνε ότι θέλεις. Οπότε με το που έμεινα μόνη μου, (δίπλα τους αλλά σε διαφορετικό διαμέρισμα ) πήρα το σκύλο μου, ανέλαβα τη φροντίδα και τα έξοδά του κ ότι κ αν μου λένε όταν λερώνει καμιά φορά μέσα στο σπίτι και τύχει να το δούν, εκτός απο το να γκρινίαξουν, δεν μπορούν να κάνουν κάτι..
Βέβαια και τις ακαθαρσίες του και τα "ατυχήματα" εγώ τα μαζεύω αλλά ακόμα και τώρα έχω καμιά φορά γκρίνια τύπου εγώ δεν ήθελα σκύλο κτλ. όταν λερώνει ή λέω στη μαμά μου να τον πάει καμιά βόλτα .
Όταν πάλι΄είναι κύριος έχουμε "Κοίτα τον τι κάνει" "Πόσο παιχνιδιάρης έιναι" κτλ
Πριν πάρεις το σκύλο το είχες συζητήσει με τους γονείς σου? Τι γνώμη είχαν?
Αν δεν συμφωνούσαν απο την αρχή για μένα εφόσον μένετε μαζί είναι δύσκολο να τους "πείσεις" γιατί μόλις κάνει κάποια ζημιά θα στο χτυπάνε και θα αισθάνεσαι άσχημα..
Αν από την άλλη είχαν συμφωνήσει θα πρέπει να τους εξηγήσεις πως όταν πάιρνεις ένα σκύλο δε μπορείς να τον εγκαταλέιπεις με την πρώτη δυσκολία (ούτε με τη 2η, την 3η κτλ αλλά τέλοσπάντων)! Θα πρέπει να τους πεις οτι θα κάνεις ότι μπορείς για να διευκολύνεις την κατάσταση και να μην τους επιβαρύνεις...και οτι όταν πάιρνεις μια απόφαση που αφορά ένα ζωντανό πλάσμα δεν μπορείς να αλλάζεις τόσο εύκολα γνώμη..
Αν λέιπεις μόνο 2 ώρες καθημερινα απο το σπίτι, δεν είναι κ τόσο δύσκολα τα ΄πράγματα, πολλές βόλτες, συνεχής επιτήρηση για να αποφύγεις ζημιές και όταν λείπεις σε πάρκο ή crate στο δωμάτιό σου με kong κ μασουλητήρια για να ασχολείται...αν τον κουράζεις και πριν φύγεις, ακόμα καλύτερα!!
Εμένα π.χ οι γονείς μου όσο μέναμε μαζί μου έλεγαν "σκύλο μέσα στο σπίτι, ξέχασέ το" όταν πας στο δικό σου κάνε ότι θέλεις. Οπότε με το που έμεινα μόνη μου, (δίπλα τους αλλά σε διαφορετικό διαμέρισμα
) πήρα το σκύλο μου, ανέλαβα τη φροντίδα και τα έξοδά του κ ότι κ αν μου λένε όταν λερώνει καμιά φορά μέσα στο σπίτι και τύχει να το δούν, εκτός απο το να γκρινίαξουν, δεν μπορούν να κάνουν κάτι..Βέβαια και τις ακαθαρσίες του και τα "ατυχήματα" εγώ τα μαζεύω αλλά ακόμα και τώρα έχω καμιά φορά γκρίνια τύπου εγώ δεν ήθελα σκύλο κτλ. όταν λερώνει ή λέω στη μαμά μου να τον πάει καμιά βόλτα .
Όταν πάλι΄είναι κύριος έχουμε "Κοίτα τον τι κάνει" "Πόσο παιχνιδιάρης έιναι" κτλ
Last edited:
Έχω ξαναπεί ότι εγώ είδα αυτό το σκύλο σε ένα κλουβί και το είχα κάνει θέμα γιατί ήθελα να του βρω σπίτι. Ένα καλό σπίτι, όχι απαραίτητα το δικό μου. Σας γράφω αναλυτικά τι παίχτηκε για να λυθεί το θέμα.
Η μάνα μου μου είπε μια μέρα: "Λες να τον πάρουμε εμείς;" Και ήμουν κατηγορηματική στην αρχή γιατί ήδη είχαμε σκύλο και φοβόμουν την αντίδρασή του. Κάποιες μέρες μετά και αφού κανένας δεν ενδιαφερόταν για τη Λίζα (μην αρχίσετε πάλι να μου λέτε για σκυλιά από πετ σοπ. Είπα πως ξέρω τι έκανα και δεν το μετάνιωσα) ρώτησα τη μητέρα μου αν ακόμη συμφωνούσε να την πάρουμε. Και μου είπε ναι. Ο πατριός μου ήταν αντίθετος χωρίς να μπορεί να επιχειρηματολογήσει. Εγώ είχα τα επιχειρηματά μου τα οποία ήταν σεβαστά από τη μάνα μου και καθόλου παράλογα. Έγιναν κάποιοι καυγάδες κυρίως ανάμεσα στους δυο και αφού το πράμα τράβαγε πολύ, αποφάσισα και ανακοίνωσα ΝΑ ΜΗΝ πάρουμε τη Λίζα. Γιατί ναι μεν την ήθελα και τη λυπόμουν και είχα δεθεί ήδη μαζί της επειδή την επισκεπτόμουν κάθε μέρα, αλλά δεν ήθελα να διαλύσω την οικογένειά μου γι' αυτό. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω αν το εννοούσα ακριβώς, αλλά δεν άντεχα φωνές και στενοχώριες. Η μάνα μου ούτε να ακούσει δεν ήθελε. Μου είπε ότι το σκυλί θα το πάρουμε τελεία και παύλα. Είπε άλλωστε και η ίδια ότι θα της έκανε καλό ένα κουτάβι στο σπίτι. Θα την έβγαζε λίγο από τη ρουτίνα και τη μιζέρια. ανησύχησε στην αρχή βέβαια για τα χαλιά κτλ κτλ όμως συμφωνήσαμε ότι θα κάναμε υπομονή και το σκυλί θα μάθαινε. Της τόνισα ότι το μόνο που ήθελα ήταν να μην στενοχωριέται. Και μου είπε ότι ήταν μια χαρά. Και ότι ήθελε να είμαι κι εγώ. Κι εκείνη τη μέρα πήγα και έδωσα μια προκαταβολή για τη Λίζα. Θέλω να σημειώσω κάτι εδώ... που δε μου φεύγει από το μυαλό ούτε στιγμή. Την ώρα που άφηνα τα λεφτά στο ταμείο... ήξερα ότι έκανα λαθος. Το ήξερα. Κοιτούσα το 50ρικο και το ήξερα.
Λάθος αποδείχτηκε για το σπίτι μου. Ίσως η μητέρα μου στο τέλος να ήθελε απλά να πάει κόντρα στον πατριό μου, ίσως τη φούντωσα με τα επιχειρηματά μου, δεν ξέρω. Όμως της έδωσα μια ευκαιρία να αλλάξει γνώμη και δεν τη δέχτηκε.
Όσο έχω τη Λίζα μαζί μου νιώθω πιο γεμάτη. Καλώς ή κακώς ο άλλος σκυλάκος μου είναι γεράκος πια. Κοιμάται ολημερίς. Τον αγαπάω, τον λατρεύω, όμως η Λίζα γέμισε τις μέρες μου. Και το ίδια θα νιώσω σε 10-12 χρόνια όταν θα είναι εκείνη γιαγιά και ίσως έχω άλλο κουτάβι. Για τον εαυτό μου αποδείχτηκε σωστή κίνηση. Για το σπίτι μου ήταν μεγάλο λάθος. Εγώ φταίω που δεν το είχα προβλέψει.
Ο πατριός μου την αγάπησε σχεδόν αμέσως, όσο κι αν δήλωσε ότι δεν πρόκειται να την αγαπήσει ποτέ. Όμως ο εγωισμός του δεν τον αφήνει να το παραδεχτεί. Και φροντίζει να ανοίγει θέματα εκεί που δεν υπάρχουν. Έτσι πιστεύω φούντωσε και η μάνα μου κι έτσι καταλήξαμε στο δρόμο κι εγώ και το παιδί μου.
Sorry αν σας ζάλισα... απλά έπρεπε να σας εξηγήσω. Μη νομίζετε ότι εκβίασα κανέναν και έβαλα το σκυλί στο σπίτι με το έτσι θέλω.
Η μάνα μου μου είπε μια μέρα: "Λες να τον πάρουμε εμείς;" Και ήμουν κατηγορηματική στην αρχή γιατί ήδη είχαμε σκύλο και φοβόμουν την αντίδρασή του. Κάποιες μέρες μετά και αφού κανένας δεν ενδιαφερόταν για τη Λίζα (μην αρχίσετε πάλι να μου λέτε για σκυλιά από πετ σοπ. Είπα πως ξέρω τι έκανα και δεν το μετάνιωσα) ρώτησα τη μητέρα μου αν ακόμη συμφωνούσε να την πάρουμε. Και μου είπε ναι. Ο πατριός μου ήταν αντίθετος χωρίς να μπορεί να επιχειρηματολογήσει. Εγώ είχα τα επιχειρηματά μου τα οποία ήταν σεβαστά από τη μάνα μου και καθόλου παράλογα. Έγιναν κάποιοι καυγάδες κυρίως ανάμεσα στους δυο και αφού το πράμα τράβαγε πολύ, αποφάσισα και ανακοίνωσα ΝΑ ΜΗΝ πάρουμε τη Λίζα. Γιατί ναι μεν την ήθελα και τη λυπόμουν και είχα δεθεί ήδη μαζί της επειδή την επισκεπτόμουν κάθε μέρα, αλλά δεν ήθελα να διαλύσω την οικογένειά μου γι' αυτό. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω αν το εννοούσα ακριβώς, αλλά δεν άντεχα φωνές και στενοχώριες. Η μάνα μου ούτε να ακούσει δεν ήθελε. Μου είπε ότι το σκυλί θα το πάρουμε τελεία και παύλα. Είπε άλλωστε και η ίδια ότι θα της έκανε καλό ένα κουτάβι στο σπίτι. Θα την έβγαζε λίγο από τη ρουτίνα και τη μιζέρια. ανησύχησε στην αρχή βέβαια για τα χαλιά κτλ κτλ όμως συμφωνήσαμε ότι θα κάναμε υπομονή και το σκυλί θα μάθαινε. Της τόνισα ότι το μόνο που ήθελα ήταν να μην στενοχωριέται. Και μου είπε ότι ήταν μια χαρά. Και ότι ήθελε να είμαι κι εγώ. Κι εκείνη τη μέρα πήγα και έδωσα μια προκαταβολή για τη Λίζα. Θέλω να σημειώσω κάτι εδώ... που δε μου φεύγει από το μυαλό ούτε στιγμή. Την ώρα που άφηνα τα λεφτά στο ταμείο... ήξερα ότι έκανα λαθος. Το ήξερα. Κοιτούσα το 50ρικο και το ήξερα.
Λάθος αποδείχτηκε για το σπίτι μου. Ίσως η μητέρα μου στο τέλος να ήθελε απλά να πάει κόντρα στον πατριό μου, ίσως τη φούντωσα με τα επιχειρηματά μου, δεν ξέρω. Όμως της έδωσα μια ευκαιρία να αλλάξει γνώμη και δεν τη δέχτηκε.
Όσο έχω τη Λίζα μαζί μου νιώθω πιο γεμάτη. Καλώς ή κακώς ο άλλος σκυλάκος μου είναι γεράκος πια. Κοιμάται ολημερίς. Τον αγαπάω, τον λατρεύω, όμως η Λίζα γέμισε τις μέρες μου. Και το ίδια θα νιώσω σε 10-12 χρόνια όταν θα είναι εκείνη γιαγιά και ίσως έχω άλλο κουτάβι. Για τον εαυτό μου αποδείχτηκε σωστή κίνηση. Για το σπίτι μου ήταν μεγάλο λάθος. Εγώ φταίω που δεν το είχα προβλέψει.
Ο πατριός μου την αγάπησε σχεδόν αμέσως, όσο κι αν δήλωσε ότι δεν πρόκειται να την αγαπήσει ποτέ. Όμως ο εγωισμός του δεν τον αφήνει να το παραδεχτεί. Και φροντίζει να ανοίγει θέματα εκεί που δεν υπάρχουν. Έτσι πιστεύω φούντωσε και η μάνα μου κι έτσι καταλήξαμε στο δρόμο κι εγώ και το παιδί μου.
Sorry αν σας ζάλισα... απλά έπρεπε να σας εξηγήσω. Μη νομίζετε ότι εκβίασα κανέναν και έβαλα το σκυλί στο σπίτι με το έτσι θέλω.
Εγώ το μόνο "λάθος" που βλέπω ειναι ότι κατηγορείς τον εαυτό σου ότι δεν ειχες προβλέψει τι θα γινει και κακώς προχώρησες. Η μητερα σου εχει κρίση να ξέρει τι θέλει και να μην επηρεάζεται αποκλειστικά από εσένα. Οπότε μην φορτώνεις τον εαυτό σου και αλλο.
Δώσε χρόνο και ηρεμία και να δεις ότι το βουνό που βλέπεις τώρα, δεν ειναι παρα ένας λόφος! Υπομονή και διάλογο (όταν υπάρχει ηρεμία)
Δώσε χρόνο και ηρεμία και να δεις ότι το βουνό που βλέπεις τώρα, δεν ειναι παρα ένας λόφος! Υπομονή και διάλογο (όταν υπάρχει ηρεμία)
Απλά να θυμάσαι πάντα στη ζωή σου, πώς ό,τι δεν λύνεται με τα λόγια, λύνεται με το χρόνο!
Η μητέρα σου απλά προσπαθεί να κρατήσει ισορροπία μεταξύ του πατριου σου και εσένα. Δεν διαλέγει κανεναν σας αντί του αλλου και σου υπογράφω ότι πονάει που δεν εισαι κοντά της!
Εσύ να εισαι ήρεμη όσο μπορείς και όταν καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός τότε θα μιλήσετε ηρεμα και ωραία.
Κι άμα καταλαγιάσει χέσε με. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο πατριός. Είναι η τρύπα στον καναπέ. Εκεί έφαγε φρίκη η μάνα. Και φυσικά οι ακαθαρσίες μέσα στο σπίτι. Γαμώτο!
Το πρόβλημα δεν είναι ούτε η τρύπα στον καναπέ, ούτε οι ακαθαρσίες.... Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχεις αναλάβει τις ευθύνες σου (ακόμα λες οτι φταίει η μάνα σου που χέζει ο σκύλος μέσα! )
Δεν απάντησες παραπάνω (νομίζω).... Πόσες ώρες δουλεύεις (είσαι εκτός σπιτιού) την ημέρα? (ρωτάω για να δω αν είναι εφικτό το σενάριο crate ή αν λέμε απλά λόγια στον αέρα).
Δεν απάντησες παραπάνω (νομίζω).... Πόσες ώρες δουλεύεις (είσαι εκτός σπιτιού) την ημέρα? (ρωτάω για να δω αν είναι εφικτό το σενάριο crate ή αν λέμε απλά λόγια στον αέρα).
Και άγγελος να ήταν η μικρή κάτι θα έβρισκε ο πατριός να κάνει. Όπως κι αν δώσει τον σκύλο η Ελπίδα, πάλι θα βρει κάτι. Όταν ο Μαξ θα λερώνει τον τόπο λόγω γήρατος, πάλι θα βρει. Μπορεί να είναι δικό του το σπίτι και να εκβιάζει τη μάνα της. Πολλά μπορεί. Το θέμα είναι τι περιθώρια του αφήνονται και πόσο επηρεάζει τη σχέση της Ελπίδας με τη μάνα της.
Last edited:
συγνωμη βρε ελπιδα αλλα που ζουμε στο μεσαιωνα?δλδ οκ σκυλος ειναι εκανε ζημια,αυτο το πατατρακ που επαθε η μανα σου η πετας το σκυλο η σε πεταμε με το σκυλο δε μου φαινεται και πολυ φυσιολογικο,με συγχωρεις κιολας που σου το λεω αυτο αλλα αν ηθελε και αυτη θα εψαχνε να βρει λυση στο θεμα μαζι σου οχι να σε πεταξει εξω...λυπαμαι πολυ για οσα σου συμβαινουν και λυπαμαι που δεν υπαρχει καταννοηση απο τους δικους ανθρωπους,θεωρω απαραδεκτη και ανωριμη την συμπεριφορα τους και ναι δεχομαι οτι ειναι σπιτι τους εκει αλλα και εσυ δεν εισαι φιλοξενουμενη ειναι και δικο σου σπιτι,παιδι της εισαι και προφανως το εχει ξεχασει η καπου το εχει "χασει".... καλα εκανες και εφυγες και προτεινω να μην υποχωρησεις,γιατι μετα θα σε πατησουν..........!!!
καλυτερα να περασεις τωρα δυσκολα αλλα να ορθωσεις το αναστημα σου και να τους δειξεις πως εσυ παρολα τα οσα σε υποβαλλουν μενεις πιστα στις αποψεις σου και τις ακολουθεις υπευθυνα.... στειλε και ενα γραμμα στη μαμα σου και πες της για ολα αυτα τα οποια σε υποβαλλει και καντην να αισθανθει ασχημα λεγοντας της με παραπολυ ωραιο τροπο αλλα και με παραπονο το ποσο λαθος ειναι που ανοιγει πολεμο στο παιδι της και ποσο πολυ σε εχει απογοητευσει αυτη της η συμπεριφορα,δεν παιρνεις και ναρκωτικα,ενα σκυλο εχεις σιγα το πραγμα πια.... ευχομαι ολα να πανε καλα στη ζωη σου και ευχομαι καποια στιγμη να μπορεσεις να εχεις οτι θελησεις στην ζωη σου χωρις να εχεις αναγκη κανεναν..εγω εφυγα στα 18 απο το σπιτι μου και οχι με τις καλυτερες συνθηκες τοτε,ενα στρωμα ειχα μονο να κοιμαμαι αλλα οι καλυτερες μερες ηρθαν και δε μετανοιωσα ποτε γιατι ειχα στοχους,πεισμα,δυναμη και ηξερα ακριβως τι ειναι αυτο που θελω να κανω!!! να σαι καλα και μην στεναχωριεσαι σε ολους μας συμβαινουν ασχημα πραγματα και αυτο που λεω παντα ειναι να προσπαθουμε απο το καθε κακο που μας συμβαινει να βγαζουμε καλα πραγματα..."καλη αρχη"
καλυτερα να περασεις τωρα δυσκολα αλλα να ορθωσεις το αναστημα σου και να τους δειξεις πως εσυ παρολα τα οσα σε υποβαλλουν μενεις πιστα στις αποψεις σου και τις ακολουθεις υπευθυνα.... στειλε και ενα γραμμα στη μαμα σου και πες της για ολα αυτα τα οποια σε υποβαλλει και καντην να αισθανθει ασχημα λεγοντας της με παραπολυ ωραιο τροπο αλλα και με παραπονο το ποσο λαθος ειναι που ανοιγει πολεμο στο παιδι της και ποσο πολυ σε εχει απογοητευσει αυτη της η συμπεριφορα,δεν παιρνεις και ναρκωτικα,ενα σκυλο εχεις σιγα το πραγμα πια.... ευχομαι ολα να πανε καλα στη ζωη σου και ευχομαι καποια στιγμη να μπορεσεις να εχεις οτι θελησεις στην ζωη σου χωρις να εχεις αναγκη κανεναν..εγω εφυγα στα 18 απο το σπιτι μου και οχι με τις καλυτερες συνθηκες τοτε,ενα στρωμα ειχα μονο να κοιμαμαι αλλα οι καλυτερες μερες ηρθαν και δε μετανοιωσα ποτε γιατι ειχα στοχους,πεισμα,δυναμη και ηξερα ακριβως τι ειναι αυτο που θελω να κανω!!! να σαι καλα και μην στεναχωριεσαι σε ολους μας συμβαινουν ασχημα πραγματα και αυτο που λεω παντα ειναι να προσπαθουμε απο το καθε κακο που μας συμβαινει να βγαζουμε καλα πραγματα..."καλη αρχη"
Να σου πω και την δικη μου ιστορια οταν πηρα τον πρωτο μου σκυλο ημουν 15 χρονων,μου τον εφεραν "εκπληξη" δωρο (ειχα πρηξει οοοοολο τον κοσμο).η μανα μου εκανε την τρελη!!!!!οτι τις εφιερα την βρωμια στο σπιτι.Αν και μικρη πηγα με τα νερα της και την αφηνα οταν λειπαμε απο το σπιτι να την εχει δεμενη στην κουζινα και την λυναμε οταν γυριζαμε.Εκανα να βγω απο το σπιτι (εκτοσ απο το να πηγαινω σχολειο) 6 μηνες!!!ξυπνουσα στις 5 μαζευα οτι ειχε κανει η μικρη γιανα ξυπνησει η μανα μου και να τα βρει ολα καθαρα.Ημουν συνεχεια μαζι της γιατι δεν σου κρυβω οτι ειχα ικανη την μανα μου να της ριξει και καμια κλωτσια αμα κατουρησει μεσα.6 μηνες και δεν λυγιζε με τπτ!!!να σφουγγαριζο ολη μερα μην τυχων και δει κατι η μανα μου,και απο το πρωι εως το βραδυ την ελεγε κοπροσκυλο και βρωμοσκυλο και τετοια.
Μεχρι που μια μερα γυριζω σπιτι και βλεπω την μανα μου στο καναπε με το σκυλο διπλα της και να εχει το χερι στην πλατυ της να την ψιλοχαιδευει,της λεω μαμα χαιδευεις την ναλα??και την σπρωχνει και μου λεει παρτο απο εδω δεν το θελω!!!
Ηταν η αρχη ενος μεγαλου ερωτα αλλα πολυυυυυυ μεγαλου!!!η ναλα μου (αγγελουδι πια) ετρωγε κοτοπουλα και εγω σουβλακια!!!
με τον δευτερο σκυλο ειχαμε παλι τα ιδια σκηνικα γιατι πιστευε οτι αντικατεστισα την ναλα αλλα τωρα εχει λυγισει πια.
Απλα θελω να σου πω οτι αμα θες καποιος να δει αυτο που θες να δει υπαρχει τροπος να το καταφερεις.εγω ημουν πιτσιρικι τοτε αλλα καταφερα την μανα μου να ξεχασει τα κατρουλια του σκυλου και να δει πιο μεσα απο αυτο.
Μεχρι που μια μερα γυριζω σπιτι και βλεπω την μανα μου στο καναπε με το σκυλο διπλα της και να εχει το χερι στην πλατυ της να την ψιλοχαιδευει,της λεω μαμα χαιδευεις την ναλα??και την σπρωχνει και μου λεει παρτο απο εδω δεν το θελω!!!
Ηταν η αρχη ενος μεγαλου ερωτα αλλα πολυυυυυυ μεγαλου!!!η ναλα μου (αγγελουδι πια) ετρωγε κοτοπουλα και εγω σουβλακια!!!
με τον δευτερο σκυλο ειχαμε παλι τα ιδια σκηνικα γιατι πιστευε οτι αντικατεστισα την ναλα αλλα τωρα εχει λυγισει πια.
Απλα θελω να σου πω οτι αμα θες καποιος να δει αυτο που θες να δει υπαρχει τροπος να το καταφερεις.εγω ημουν πιτσιρικι τοτε αλλα καταφερα την μανα μου να ξεχασει τα κατρουλια του σκυλου και να δει πιο μεσα απο αυτο.
Ελπιδακι ξεκαθαρισες καποια πράγματα που ίσως έπρεπε να τα κάνεις απο την αρχη.Λοιπον τα πραγματα δεν ειναι τοσο ευκολα οσο θέλεις να νομιζεις.Ναι μεν το σκυλι δεν ειναι εκπαιδευμενο που θα έπρεπε αλλά αν παιζουν κοντρες παντα θα υπαρχουν αιτιες και αφορμες. Δεν σε βλεπω και πολυ ευτυχισμένη εκει με ή χωρις σκυλο.Σκέψου αυτο που σου λέω να ζητήσεις παρτ ταιμ δουλειά στον σταβλο να βάλεις και εκει τη Λίζα να τη βλέπεις μαζι με το αλογο σου και να μπορεσεις να συντηρεις μια γκαρσονιερα. Γιατι και φιλοξενουμενη ποσο θα εισαι? Βρες εναλλακτικες που και να κάνεις αυτο που θελεις και κυριως να εισαι εσυ καλά!
Kopritis, υπάρχει κάποιος λόγος που μου τη μπαινεις συνέχεια; Έχω αναλάβει τις ευθύνες μου και αυτό φαίνεται από τη συμπεριφορά του εδώ που μένουμε. Κι επίσης δε μπορείς να ξέρεις τι αναλαμβάνω και τι όχι.
posavats δεν υπάρχει περίπτωση να ζητήσω δουλειά στο στάβλο γιατί δεν πρόκειται να με πάρουν όταν εκμεταλλεύονται τους Πακιστανούς για μερικά ψωροευρώ και δουλεύουν 20 ώρες τη μέρα. Επίσης εκεί έχει ένα σκασμό σκυλιά, τα οποία ψοφάνε κάθε τρεις και λίγο από φόλες που βάζουν κάποιοι τις περιοχής. Δεν το δίνω το σκυλί μου πουθενά, το έχω ξεκαθαρίσει, μην προσπαθείτε να με πείσετε γι' αυτό. Είμαι καλά όσο έχω τη Λίζα. Δύσκολα αλλά καλά.
Ι.Kyveli δεν ξέρω. Απλά μένω εδώ. Σήμερα ανακάλυψα και μια τρύπα στον καναπέ του φίλου μου... Έχω στενοχωρηθεί πάρα πολύ αλλά εκείνος λέει ότι δεν πειράζει, κουτάβι είναι, το περίμενε ότι κάτι θα κάνει. Και συμπεριφέρεται όπως και πριν. Προς το παρόν μένω εδώ. Σήμερα μάλλον θα πάω να πάρω μερικά πράγματα από το σπίτι και θα δω τι παίζει. Πάντως το τηλέφωνο δε χτυπάει.
posavats δεν υπάρχει περίπτωση να ζητήσω δουλειά στο στάβλο γιατί δεν πρόκειται να με πάρουν όταν εκμεταλλεύονται τους Πακιστανούς για μερικά ψωροευρώ και δουλεύουν 20 ώρες τη μέρα. Επίσης εκεί έχει ένα σκασμό σκυλιά, τα οποία ψοφάνε κάθε τρεις και λίγο από φόλες που βάζουν κάποιοι τις περιοχής. Δεν το δίνω το σκυλί μου πουθενά, το έχω ξεκαθαρίσει, μην προσπαθείτε να με πείσετε γι' αυτό. Είμαι καλά όσο έχω τη Λίζα. Δύσκολα αλλά καλά.
Ι.Kyveli δεν ξέρω. Απλά μένω εδώ. Σήμερα ανακάλυψα και μια τρύπα στον καναπέ του φίλου μου...
Έχω στενοχωρηθεί πάρα πολύ αλλά εκείνος λέει ότι δεν πειράζει, κουτάβι είναι, το περίμενε ότι κάτι θα κάνει. Και συμπεριφέρεται όπως και πριν. Προς το παρόν μένω εδώ. Σήμερα μάλλον θα πάω να πάρω μερικά πράγματα από το σπίτι και θα δω τι παίζει. Πάντως το τηλέφωνο δε χτυπάει.
