Ούτε με αου ουτε με ουα ούτε με τίποτα δεν χαμπαριάζει ο διάολος!Μήπως αντί για το "ουα" να δοκίμαζες το "άου"?
Η δικιά μου (γκόλντεν), ως κουτάβι, δεν δάγκωνε ιδιαίτερα χέρια-πόδια..., αλλά ναι, μασούλαγε διάφορα...(κομπολόι, γυαλιά οράσεως, σαγιονάρες, εφημερίδες κλπ). Φρόντιζα, μετά τα ατυχήματα αυτά, να κρύβω ότι έπρεπε, όπως έγραψε παραπάνω η katerina k.
Εκεί όμως που στην κυριολεξία τα είδα όλα, ήταν όταν πήρα τον Άρη (ελληνικός ποιμενικός). Στην αρχή δεν έπιανε τίποτα...ούτε άου ούτε ούα ούτε μη ούτε....ούτε...Σιγά σιγά όμως, με επιμονή και υπομονή, το σταμάτησε...(βέβαια, μεγάλωσε κι όλας..., αλλά το έκοψε...)![]()
Βρε τι είμαστε οι γυναίκες!!!Ευτυχώς χάρη της εφευρετικότητας της γυναίκας μου (2 φόρες τεχνητός εμετός με βόλτα με το αμάξι) το σκυλί τα έβγαλε όλα και την γλύτωσε γιατί ο κτηνίατρος είχε ανησυχήσει και μας προόριζε για χειρουργείο!
Φιλη σε καταλαβαινω κ μενα αυτη την συνηθεια δεν την ειχε παντα με εγλειφε δεν με δαγκωνε,ο φιλος μου ομως που εχει αλλη αποψη την αφηνει να τον δαγκωνει παντου κ την παροτρυνει κιολας με αποτελεσμα να δοκιμαζει κ σε μενα που σημερα εκανα οτι κλαιω κ ηρθε διπλα μου κ αρχησε να γλειφει το χερι μου!!Οταν την πιανει αυτη η φαση υστεριας αν πω οχι η ΜΗ γαυγιζει!!Βρε τι είμαστε οι γυναίκες!!!
Η δική μου, όταν με βλέπει ξάπλα, θα ερθει πρώτα να μου δαγκώσει, αυτιά, μυτη, χείλη και μετά θα κουρνιάσει να κοιμηθεί. Πλέον καθομαι κουκουλωμένη ώσπου να της περάσει η υστερία!
Όσο προσπαθώ να της το κόψω, εξηγώ και στους δικούς μου, πως όταν το κάνει πρεπει να την αγνοούν και όχι να κουνάνε χέρια δεξιά αριστερα μιας και αυτή το βλέπει για παιχνίδι. Αλλά δεν βλέπω σωτηρία με δαύτους!Φιλη σε καταλαβαινω κ μενα αυτη την συνηθεια δεν την ειχε παντα με εγλειφε δεν με δαγκωνε,ο φιλος μου ομως που εχει αλλη αποψη την αφηνει να τον δαγκωνει παντου κ την παροτρυνει κιολας με αποτελεσμα να δοκιμαζει κ σε μενα που σημερα εκανα οτι κλαιω κ ηρθε διπλα μου κ αρχησε να γλειφει το χερι μου!!Οταν την πιανει αυτη η φαση υστεριας αν πω οχι η ΜΗ γαυγιζει!!![]()
Εμενα την φοβαται,σφουγγαριζω κ τρεχει να σωθει απο το θηριο μολις σταματαω κ μενω σταθερη ερχεται μυριζει κ ξανα τρεχει να κρυφτει!!!!και εγω αυτο που καταλαβα ειναι οτι το πιο σωστο ειναι η αγνοηση.οταν κουναω χερια μανιαζει και οταν κανω πως κλαιω το διασκεδαζει και ορμαει με πιο πολυ φορα. οταν τον πιανει ντελιριο απλα τον βγαζω στο μπαλκονι χωρις δευτερη κουβεντα .μετα απο ωρα τον ξαναβαζω μεσα και σαφως ειναι πιο ηρεμος.βεβαια μετα ξεχνιεται και ξανα μανα.η καλυτερη του ειναι η σφουγγαριστρα .εχει μαδησει 3 μεχρι τωρα .σφουγγαριζω και αυτος την εχει γραπωμενη και κανει γουστο. μενω ακινητη και την αφηνει. εχω τη σφουγγαριστρα οριζοντια μπροστα και την ακολουθει οπως ο γαιδαρος το καροτο .σκαω στα γελια μαυτη τη φαση.ολη μερα βγαζω απο το στομα του αντικειμενα .παντα κατι θα βρει να αρπαξει .
Τι να φοβάσαι? Βούτα τον από το σβέρκο και κρέμασέ τον στον αέρα...και μόλις χαλαρώσει τον αφήνεις...Όταν σε δαγκώνει...θα τον δαγκώνεις πίσω. Εγώ μόλις άρχιζε τις κουταβίσιες "αγριάδες" ο Μπού τον γύριζα ανάσκελα και τον κράταγα εκεί μέχρι να νοιώσω ότι χαλάρωνε το σώμα του και μετά τον άφηνα. Ποτέ μη του φωνάξεις δυνατά και ΠΟΤΕ μην τον δείρεις. Είναι η ηλικία που θα δοκιμάζει όλα του τα όρια και τα δικά σου...Υπομονή!!