1. ...επρεπε να εχεις αναρωτηθει....
2. ... πριν βρεθουνε τα σκυλια και πριν αρπαχτουν, μια μεγαλη βολτα και τα δυο σκυλια χωρις να τα αφησεις να μυριστουν απο την αρχη... περπατωντας απλα παραλληλα και μαζι... εσυ τα εβαλες απεναντι να κοιτιουνται, σαν να λες εδω ειναι, αρπαχτειτε....
3. ...πρωτα θα φτιαξεις την σχεση σου με τον νεο σκυλο, εννοειται οτι εχεις σχεση με τον παλιο σκυλο
4. ...εφοσον κυριαρχεις και το γνωριζεις και στα δυο, μετα αρχιζεις τις γνωριμιες...
στο τελος της βολτας τα βαζεις να κατσουν, κατω, χωρις να κοιτιουνται τα σκυλια...
δεν επιτρεπεις την παραμικρη αντιδραση απεναντι το ενα στο αλλο.....
και παει λεγοντας...
Ευτυχώς, ο
GRDANE έγραψε πολύ σωστά και, αντί να βάλω ένα "thanks" (αν υπήρχε, λέω τώρα εγώ), να σχολιάσω λιγάκι (σύμφωνα με το "κουσούρι" μου)...
1. "Επρεπε να είχες αναρωτηθεί"...
Σημαίνει ότι (φαντάζομαι, μετά από 2-3 χρόνια συμβίωσης) ξέρεις πως μιλάμε για μία ιδιαίτερα "κυριαρχική" φυλή (για τα αντιπροσωπευτικά δείγματα)... και, κατά συνέπεια, έπρεπε να έχεις "γραδάρει" το βαθμό κυριαρχικότητας του δικού σου (ίσως και επιθετικότητας προς άλλα σκυλιά) σκύλου και, σε ένα βαθμό, τον αντίστοιχο βαθμό του άλλου σκύλου...
Και να έχεις ξεκαθαρίσει μέσα σου, αν αυτό που παρουσιάζεται είναι "κυριαρχικότητα", ή "κυριαρχική επιθετικότητα", ή "φοβική επιθετικότητα" κλπ... ή, να το έχεις ξεκαθαρίσει με τη διάγνωση κάποιου επαγγελματία...
2. Πάντοτε, όταν γνωρίζονται δύο ενήλικα σκυλιά (οποιουδήποτε φύλου), αυτό πρέπει να γίνεται σε μεγάλη βόλτα... όπως τα λέει ο Πέτρος... και, ίσως, δεν αρκεί μόνο μία μεγάλη βόλτα, αλλά και 2η και 3η... ώστε να μελετήσεις τις "γλώσσες σώματος" και τις αντίστοιχες διαθέσεις του καθενός... και, κάποιες στιγμές, να μυριστούν "τυχαία", δηλαδή, ο ένας να μπορέσει να μυρίσει τον άλλο και ο άλλος να κάνει ότι δεν το κατάλαβε... και ξανά... και ξανά...
Αυτές οι βόλτες είναι καταλυτικές, σου μαθαίνουν πολλά... ένα βιβλίο ολόκληρο...
Οπως το έκανες, έφερες έναν "εισβολέα" στο σκύλο σου, στο χώρο
του...
3. Επειδή, στις μέρες μας, δεν εννοείται τίποτα, επαναλαμβάνω κι εγώ: Πρέπει να έχεις σχέση δεσμού, αλλά και (δικής σου)
κυριαρχίας πάνω στο σκύλο σου... και πρέπει να χτίσεις παρόμοια σχέση με τον νέο σκύλο... κατά πάσα πιθανότητα, χρειάζεσαι (σοβαρή) επαγγελματική βοήθεια...
4. Αυτό είναι το αποκορύφωμα της προσπάθειας, που θα έρθει (αν μπορέσει να έρθει) σιγά-σιγά...
Και, για να κλείσω, να αναφέρω αυτό που μου είχε πει ο εκτροφέας του κούταβού μου, πέρισυ το καλοκαίρι:
"Αν θέλω,
σώνει και καλά, να βάλω μαζί,
για περιορισμένο χρόνο, δύο ενήλικα σκυλιά του ιδίου φύλου, μέσα σε ένα χώρο... τους φοράω γερά φίμωτρα και τα αμολάω στον ίδιο χώρο (που, μέχρι τότε, δεν "ανήκε" σε κανένα από τα δύο!)... μπορεί, κάποιο από τα δύο (ή και τα δύο) να τραυματιστεί ελαφρά, με τα νύχια ή με τα χτυπήματα, αλλά κανένα δεν θα δαγκωθεί (που είναι πολύ σημαντικό)...
Σύντομα, θα ξεκαθαρίσει η μεταξύ τους σχέση ιεραρχίας... και θα μπορούν να βρίσκονται,
για περιορισμένο χρόνο, στον ίδιο χώρο (π.χ., για να κάνουν φύλαξη το βράδυ, ή για να καθαριστούν οι δικοί τους χώροι, ή γιατί ήρθε κάποιος να παραδόσει εμπορεύματα κλπ.)...
Αλλά, ποτέ δεν θα βρίσκεται στο χώρο αυτόν σκύλος του αντίθετου φύλου... και η συμβίωση δεν θα είναι μόνιμη..."