Φίλε
w0lfcrY,
Μέσα στα πλαίσια του ανύπαρκτου χρόνου μου, ας γράψω κι εγώ το μακρύ και το κοντό μου... μιάς και το θέμα με ενδιαφέρει και έχω ασχοληθεί σοβαρά...
Εχουμε κι εμείς τα "θεματάκια" μας... όχι ακριβώς ίδια, μιάς και, όπως λένε, η ιστορία μπορεί να μην επαναλαμβάνεται, αλλά (πάντα) ομοιοκαταληκτεί...
Γράφω λίγο άτακτα, αλλά βασίζομαι σε συμπυκνωμένη γνώση 1-2 έμπειρων φίλων (με πολλά "δυνατά" σκυλιά, ο καθένας), στην επάρκεια επαγγελματικής βοήθειας και στη δική μου μελέτη - ενασχόληση - επιμονή και, κυρίως, δυνατότητα να αναγνωρίζω τα λάθη μου...
Δεν θα τοποθετηθώ στο θέμα του e-colar, που δεν το γνωρίζω... αλλά μόνο πάνω στα υπόλοιπα, στα βασικά...
1. ...Οταν μιλουσα για αυστηρη διορθωση εννοουσα ΠΑΝΤΑ πριν γινει ο καυγας. Παρακολουθεις τις σκυλες και βλεπεις ποτε αρχιζουν να στρεσαρονται και να ανεβαινει η ενταση.. παντα υπαρχει ενα σημειο Χ που μολις το αντιληφθεις επεμβαινεις...
2. ...Ομως εκεινες τις φορες εσεις χανατε τη θεση σας και αυτες "διαπραγματευοντουσαν" τις θεσεις τους. Αυτο δεν ειναι απαραιτητως κακο οταν ομως εχεις δυο σκυλια που δεν ειναι το ιδιο κυριαρχικα...
1. Ενας ιδιαίτερα έμπειρος φίλος μου (που, κύριος οίδε, πόσα κυριαρχικά σκυλιά έχουν περάσει από τα χέρια του) μου είχε πει: Στο "παιχνίδι", θα προσέχεις πότε βαραίνουν οι ανάσες... πότε αρχίζει ο υπόκωφος θόρυβος... τότε θα διακόπτεις... τέλος!
Το ακολουθώ (κατά 95%) με θρησκευτική ευλάβεια, ξανά και ξανά... και τα σκυλιά έχουν πλέον συνειδητοποιήσει πως, όταν παίζουν με τον τρόπο αυτό... απλά, όταν σηκωθώ όρθιος και κάνω ένα βήμα προς το μέρος του, σταματάνε τα πάντα και απομακρύνονται...
Τι γίνεται στο 5% που δεν το ακολουθώ? Έξελίσσεται, σεδόν πάντα, η "μανούρα"... και χρειάζεται ισχυρότερος τρόπος καταστολής... μέχρι τώρα, η αγριοφωνάρα... και μία μόνο φορά, χρειάστηκε και η κλωτσιά... ώστε να βρεθούν και οι 2 κολημένοι στον τοίχο και να μην ξέρουν τι τους ήρθε...
Θα επανέλθω και παρακάτω στο "αρχηγού παρόντος"... μιάς και είμαι ΄(σχεδόν) σίγουρος ότι οι βασικοί καυγάδες (τουλάχιστον στα δικά μου και όχι μόνο) ενεργοποιούνται με την παρουσία των "αρχηγών" (τρομάρα μας!).
2. Είτε πολύ κυριαρχικά (το ένα ή και τα δύο) είτε όχι, το ζήτημα είναι να μην διανοούνται ότι, με τον αρχηγό παρόντα, είναι δυνατόν να ανελιχθούν ιεραρχικά... Θα μου πεις "και τι θα κάνεις τότε?"
Απλά, η δική μας ευθύνη είναι να αναγνωρίσουμε (εγκαίρως) ποιό από τα δύο σκυλιά "τόχει" περισσότερο... και να "διευκολύνουμε" την ιεραρχική εξέλιξη, είτε "κόβοντας" το νέο σκυλί, είτε "αποκαθηλώνοντας" (ώ, ναι, δυστυχώς!) το παλιό σκυλί, τη λατρεία, την αγάπη μας...
1. ...Μαζί σου Αμαλία για τα λάθη που κάναμε στο θέμα παιχνιδιών το πολύ χάδι και στις 2...& όλα τα σχετικά....
2. ...Το γαύγισμα και η μουρλια να πιαστουν γινόταν πιο έντονα ειδικά απτο σκυλί που ΔΕ μάλωνες γιατί νόμιζε οτι είχε αβαντζο.
1. Τα έχουμε κάνει και εμείς, όλα αυτά τα λάθη και οι επαγγελματίες συνιστούν (ειδικά για "δυνατές" φυλές): Οχι πολύ χάδι... δεν πηγαίνουμε εμίς για να χαϊδέψουμε, έρχονται αυτά (αν θέλουν - no martini no party)... συστηματική πειθαρχία και στα δύο... π.χ., σου ανεβάζει (χαριτωμένα) το "ποδαράκι" στο γόνταο, για να ικετέψει για χάδι - λιχουδιά κλπ.? γρύλισμα εσύ... και συνειδητοποιείς, τελικά, ότι αυτό δεν είναι χαριτωμενιά, αλλά υποβόσκουσα κυριαρχία... που? στον αρχηγό!!!
2. Ναι! Ναι, ναι, ναι! Τόχω κάνει κι εγώ αυτό το (χοντρό - αλλά δεν ήξερα, δε ρώταγα?) λάθος... και, τότε (πάντα), το σκυλί) που ΔΕΝ μάλωνες, γυρνούσε για να δώσει τη χαριστική βολή... και τι έμενε από την κίνησή μου αυτή? Ο πιο "κυρίαρχος", αυτός που είχα μαλώσει, θα "επέστρεφε" (πάντα), όταν δεν ήμουν μπροστά...
Την πρώτη φορά που το κατανόησα (μετά από πολλή πλύση του εγκεφάλου μου, ομολογώ) και έδιωξα το "άλλο" σκυλί, ο "κυρίαρχος" δεν επέστρεψε... γιατί είχε ικανοποιηθεί, είχε πάρει τη "δικαιοσύνη" της ιεραρχίας...
1. Ενοώ οτι θα βάλω σίγουρα 2-3 γέννες με τη Κάρμα αρα είναι ακυρο σε τόσο μικρή ηλικία να της πάρω...τη χαρά απτα σκέλια & της μητέρας φύσης...
2. Πάντως μου κάνει εντύπωση πόσο αέρα πατέρα εκτελείται το θέμα στείρωση μέσα στο φόρουμ...στους ανθρώπους τόσο εύκολα θα το κάνατε?
1. Εάν πηγαίνεις για εκτροφή... δηλαδή, εάν θέλεις να διατηρήσεις, ή να βελτιώσεις το επίπεδο της συγκεκριμένης φυλής (που, φαντάζομαι, λατρεύεις), είσαι σίγουρος ότι θέλεις να ζευγαρώσεις τη συγκεκριμένη (ας την πούμε κυριαρχική, αν όχι επιθετική - μιάς και θα βρισκόμασταν off-topic) σκυλίτσα? Και όχι κάποια άλλη?
2. Μεταξύ μας, υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι, για τους οποίους το έχω σκεφτεί, κατά βάθος... και όχι μόνο εγώ...
Το παραπάνω video είναι σε μέρες ειρήνης...ανακωχής μαλλον για να τα λέμε οπως πρέπει.
Αν αυτές είναι στιγμές ειρήνης ή ανακωχής... συγγνώμη που το λέω, αλλά μήπως δεν εκτονώνονται αρκετά? μήπως δεν ασκούνται αρκετά?
Δεύτερον, βλέπω μία ψύχωση (obsession) της μικρής για την άκρη του κολάρου της μεγάλης (που περισσεύει και κρέμεται πολύ προκλητικά!)... είναι ακόμα ένα σημείο, με το οποίο καταπιέζει τη μεγάλη... απλά, γιατί υπάρχει εκεί...
...απο την στιγμη που ξεκινησε καβγας.. (και μαλιστα κατ'επαναληψη)
με λυπη μου σου λεω οτι δεν υπαρχει επιστροφη...
Να πω ότι (δυστυχώς) συμμερίζομαι την άποψη του Πέτρου...
Και, μάλιστα, όπως περιγράφεις τα αποτελέσματα των καυγάδων τους...
Εάν δοθεί η ευκαιρία, θα το ξανακάνουν... σε κάθε περίπτωση και με κάθε κόστος...
Να σημειώσω πως, όταν είχαμε πάει να διαλέξουμε τον κούταβό μας, ο εκτροφέας έβγαλε όλα τα σκυλιά του, για να τα δούμε και να τα αγγίξουμε... δεν θα ξεχάσω ποτέ, τη στιγμή που βγήκε στον ελεύθερο χώρο μία συγκεκριμένη σκύλα:
Ολες οι υπόλοιπες σκύλες, άρχισαν να γαυγίζουν, να γρυλίζουν μανιασμένα, να βγάζουν τους πιο απόκοσμους βρυχηθμούς... είναι σίγουρο ότι αν ήταν ελεύθερες, θα είχαν πέσει πάνω της να την κομματιάσουν (κι εμάς μαζί)... αυτά τα πράγματα δεν αλλάζουν εύκολα...
...Το ξέρω οτι δεν υπάρχει περίπτωση να της αφήσω ποτε μόνες αλλα θέλω τουλαχιστον όσο είμαι μπροστά να υπάρχει σεβασμός πάντα...
Αυτό είναι σωστό! Και, πίστεψέ με, θα δεις βελτίωση... αν δεν υπάρχει (μάλλον στη μικρή) γονιδιακό θέμα επιθετικότητας, θα διαπιστώσεις πως, αν υπάρχει σεβασμός όταν βρίσκεσαι μπροστά, θα μειωθούν αισθητά οι αψιμαχίες...
Οπως λέει και ο harryf3: "Το μονο που χρειαζεσαι ειναι περισσοτερη εκπαιδευση και λιγο σκληρη πειθαρχια. Να σε βλεπουν και να ψιλοχεζονται."
1. ...Για αρχή τα σκυλιά δε κοιμούνται έξω. Κοιμάται μόνο το ένα σε όποιο απο τα 2 σπιτάκια θέλει επειδή οπως προανέφερα τα σκυλιά είναι μήνες χωρισμένα...το video δεν είναι πρόσφατο. Τις παιζω μία μία.
2. Τα κόπρανα που βλέπεις έρχονται...απο τη πίσω μέρια του μπαλκονιού που θα τα κάνει η μία που μένει σπιτι οταν εγώ εχω την αλλα στη δουλειά μαζι μου...
3. ...δε μπορώ να πιστέψω οτι εσύ θα ταιζες 2 ζώα λυτά...
4. Οι εκπαιδευτές απο το πρώτο μάθημα που της πήγα μαζί -κανω και στις 2 βασικη- μου είπαν οτι τα σκυλιά πρέπει να μάθουν να δένονται σε αλυσίδα απο 10 λεπτα μεχρι 1 ωρα σταδιακά για να το συνηθίσουν και έτσι εκτιμάνε και την ελευθερία τους.
1. Εδώ, αν μου επιτρέπεται να πω: "Μόλις πιάσαμε ένα λαυράκι"!!!
Αυτό που θα σου πω, προέρχεται από τη (μικρή, ομολογουμένως) "ζωντανή" εμπειρία μου... αλλά, κυρίως, από όλα (και, πίστεψέ με, είναι πολλά!) τα βιβλία συμπεριφοράς που έχω διαβάσει...
Εάν "τις παίζεις μία - μία" στο μέσα έξω, είναι λάθος... γιατί? Οπως λέει και ο εκτροφέας του κούταβού μου, για το σκυλί που κοιμάται μέσα (όταν το άλλο κοιμάται έξω): "you are giving him an awful lot of status!"... και σε ποιό σκυλί δίνεις αυτό το "υπερβολικό" status? Μα, σε κανένα! Ή, αν θέλεις, εναλλάξ
και στα δύο! Για μιά βραδιά μόνο! Και τρελλαίνονται και τα δύο!!!
Δοκίμασε, αν θέλεις, να βάλεις μέσα αυτή που "τόχει", ή αυτή που (με σωστή πρόβλεψη) νομίζεις ότι θα πάρει καφάλι, τελικά... θα στοιχημάτιζα ότι οι καυγάδες θα μειωθούν κατά 50% τουλάχιστον...
2. Εδώ μην ανησυχείς... δεν έχει απόλυο δίκιο ο Αρης... και σε μας, τα σκυλιά κάνουν τις ανάγκες τους στη βεράντα, 3 φορές την ημέρα (το καθένα)... και καθαρίζονται πάραυτα... γιατί? γιατί είναι επιλογή μας...
3. Ναι, νομίζω ότι πρέπει να τους μάθεις να τρώνε λυτές... να μη διανοούνται, έστω και να στραβοκοιτάξουν η μία την άλλη, την ώρα που τρώνε... και που, σαφώς, εσύ είσαι παρών...
Γιατί, όταν η μία είναι δεμένη στην αλυσίδα, ξέρει ότι αυτό που σέβεται είναι ακριβώς η αλυσίδα και όχι ο αρχηγός της... άρα, δεν πέφτει η ενέργειά της, δεν ηρεμεί...
4. 10 λεπτά είναι ok... μία ώρα είναι πολύ... αλλά, έστω... να μαθαίνουν ότι πρέπει κάποιες φορές να είναι δεσμευμένες...
Ομως, όχι για να μάθουν να εκτιμούν την ελευθερία τους... μιάς και (ταπεινή μου γνώμη) τα ζώα γεννιούνται ελεύθερα... αυτά μας ακολούθησαν, εμείς τα δεσμεύσαμε... "λόγια της πλώρης", θα μου πεις...
...Τα σκυλια, αν και όταν αρπαχτουν, θα το κανουν όταν είναι ελευθερα και με εσενα παροντα. Προφανως, αφου όταν δεν είναι εσυ παρων, δεν είναι μονα τους λυτά και ελευθερα.
Προσωπικα δεν θα επετρεπα να διανοηθουν να σκεφτουν να αρπαχτουν μπροστα μου. Και δεν θα με απασχολουσε καθολου ο τροπος με τον οποίο θα το επιτυγχανα αυτό. Δεν θα μου χαλανε τα σκυλια τον λιγο ελευθερο χρονο και τη μερα μου για να κανουν την πλακα τους.
Η δουλεια του εκπαιδευτη, όπως το βλεπω εγω, είναι να παρει τον χειριστη και να τον τοποθετησει, στην αναγκη να τον επιβαλει με οποιονδηποτε τροπο, στην κορυφη της ιεραρχιας. Μετα, να του μαθει την γλωσσα του σκυλου...
Αυτές οι φράσεις του
harryf3 είναι που προσπαθώ κι εγώ να τονίσω, με την πολυλογία μου... δεν θα μπορούσαν να τεθούν πιο σοφά!!!
Τρία βιβλία, συμπυκνωμένα σε 3 φράσεις!
Φιλικά
Γιάννης (ένας ιδιοκτήτης με παρόμοιες αγωνίες - αναζητήσεις)...
