Οι πιο ''συγκινητικές'' στιγμές με τα σκυλιά μας!

[ShadyWorld]

εμενα η πιο συγκινητικη φαση με το σκυλακι μου ηταν πριν λιγες μερες που δεν ημουν καθολου καλα και εκλεγα και ηταν απεναντι μου με εβλεπε για λιγα λεπτα και ηρθε προς το μερος μου ανεβηκε επανω μου εκλαψε για πολυ λιγο και αρχισε να με φιλαει πανω στα δακρυα μου.... ε, εγω εκεινη την στιγμͅη απο την συγκινηση μου εκλαψα ακομα πιο πολυ .... χεχε.... εγινε πλεον ενα κομματι της ζωης μου...

 

[sevah]

Ο Δίας με συγκίνησε μια μέρα που ήμασταν σε ένα κτήμα και παίζαμε με μια μικρή πρώην αδέσποτη που μάζεψε ο γαμπρός μου, την Σπίθα. Τους έδινα μικρά κομμάτια λουκάνικου εναλλάξ πρώτα στο Δία και μετά στη Σπίθα. Ενώ η μικρή έτρωγε τα δικά της ο Δίας έκοβε τα δικά του σε ακόμα μικρότερα κομμάτια και τα άφηνε κάτω για να τα τρώει η μικρή. Τρελάθηκα!!!!
Αν αναλογιστεί κανείς ότι μιλάμε για έναν ιδιαίτερα φαταούλα σκύλο όπως είναι ο Δίας τότε η πράξη του είναι άκρως εντυπωσιακή και συγκινητική.

 

[Grifos]

Ούτε έξι ώρες πριν κάτι με πείραξε, έχω μια εντύπωση ότι κατάπια στάχτη μου ήρθε αναγούλα, πήγα στην τουαλέτα και έκανα εμετό. Γυρνάω, πλένομαι κι ήταν στην πόρτα η ΚΟΡΗ μου μ' αυτά τα απίστευτα μελιά μάτια που κάποιες φορές κάνουν τα πόδια μου να κόβονται και με το που την κοιτάω βγάζει έξω τη γλώσσα, το ξέρετε το βλέμμα είναι διάσημα τα ΓΚΡΕΝΕΝΤΑΛ γι' αυτό ακριβώς το βλέμμα και μου έδωσε το χέρι και όλο το βράδυ κοιμήθηκε με το κεφάλι στο μαξιλάρι δίπλα μου. Απλά δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς τη ΛΟΛΑ.

 

[thanosrx8]

Αν και δεν εχω μερες που εφερα το χασκο-κουταβο μου σπιτι προχθες το βραδι μου χαρισε μια τερμα συγκινητικη στιγμη..Τριτη βραδι εχασα εναν θειο απο την γνωστη πλεον αρρωστια..Οι δικοι μου με ενημερωσαν οτι θα φυγουν για Κατερινη να πανε στο σπιτι της θειας με λοιπους συγγενεις,και μου ειπαν να ετοιμαστω να παμε ολοι μαζι..Τους ενημερωσα πως δεν θα παω γιατι δεν μπορουσα να αφησω το κουταβι μονο και εκατσα σπιτι..Ηταν αρκετα μετα τα μεσανυχτα,ημουν ξαπλωμενος στο πατωμα και το κουταβι μου δαγκωνε τα χερια..Σταματησα να του δινω σημασια και χαλαρωσα κλεινοντας τα ματια..Το μαναρι μου σταματησε να με δαγκωνει,,αρχισε να με γλυφει στα χερια και στο προσωπο μεχρι που κατεληξε κουλουριασμενο να κοιμαται αναμεσα στο λαιμο μου και στερνο μου..Πραγματικα δεν μπορω να φανταστω τι αγαπη ειναι ικανα να δωσουν

 

[vasgial]

Αν και δεν εχω μερες που εφερα το χασκο-κουταβο μου σπιτι προχθες το βραδι μου χαρισε μια τερμα συγκινητικη στιγμη..Τριτη βραδι εχασα εναν θειο απο την γνωστη πλεον αρρωστια..Οι δικοι μου με ενημερωσαν οτι θα φυγουν για Κατερινη να πανε στο σπιτι της θειας με λοιπους συγγενεις,και μου ειπαν να ετοιμαστω να παμε ολοι μαζι..Τους ενημερωσα πως δεν θα παω γιατι δεν μπορουσα να αφησω το κουταβι μονο και εκατσα σπιτι..Ηταν αρκετα μετα τα μεσανυχτα,ημουν ξαπλωμενος στο πατωμα και το κουταβι μου δαγκωνε τα χερια..Σταματησα να του δινω σημασια και χαλαρωσα κλεινοντας τα ματια..Το μαναρι μου σταματησε να με δαγκωνει,,αρχισε να με γλυφει στα χερια και στο προσωπο μεχρι που κατεληξε κουλουριασμενο να κοιμαται αναμεσα στο λαιμο μου και στερνο μου..Πραγματικα δεν μπορω να φανταστω τι αγαπη ειναι ικανα να δωσουν

Και ακομα δεν ειδες τιποτα....

 

[rudy]

μια μερα ηρθε στο σπιτι κλαμμενη η αδερφη μου.εγω δεν πολυεδωσα σημασια(πλεον οι φιλοι την φωναζουν κ βουρκωμενη δευτερα,μεγαλη παρασκευη κ συχνα ακουω κ το 'τι κανει ο επιταφιος'?χαχα)ο ρουντυ ετρεξε κ αρχισε να της γλειφει το προσωπο.μολις αυτη στερεψε ο μικρος αρχισε να τρωει τι κοκκαλο του.5 λεπτα μετα η μαρθα βουρτση τα ξαναμπηξε.ξαναπαει ο μικρος,αλλα πιο βαριεστημενα.ξαναστερευει αυτη,ξανα στο κοκκαλο αυτος.ε,την τριτη φορα(δηλ στο επομενο 10λεπτο)ο ατιμος με το κοκκαλο στο στομα γυρναει κ της ριχνει ενα βλεμμα του στυλ μας τα πρηξες κ αδιαφορησε.αυτη δυναμωσε ενταση (ουτεεεεεε σνιφ ο σκυυυυυυλος δεν με θεεεεεεελει κλαψ)κ ο αθλιος κοπρος αλλαξε δωματιο!(ξερω οτι γραφατε για συγκινητικα αλλα εμεις ειμαστε λιγο απο καραγκιοζηδες!)

 

[flygirl]

με συγκινει πολλεσ φορεσ και με κανει να νιωθω λιγη σε αυτα που τις προσφερω σχεδον καθε μερα.
Αυτο ομως που μου φτιαχνει την ημερα ειναι που καθε πρωι μολις ακουσει το ξυπνητηρι ερχεται και κουρνιαζει διπλα μου,αν δεν της μιλησε σερνεται πιο κοντα,αυτο το κανει μεχρι να την χαιδεψω.Εγω παντα την αφηνω να δω μεχρι που θα παει και παντα καταλαηγει να κοιμαται στο λαιμο μου και το σωμα της κουλουριασμενο στο στηθος μου.ε τοτε θα την χαιδεψω και αρχιζουμε τα φιλια και η σκηνη γινεται ακαταληλη χαχαχαχ

 

[Groenendael]

εμένα η μόνη συγκίνηση ήταν όταν την έφερα σπίτι και ήταν η μόνη μέρα που ήταν ήρεμη..την επόμενη μέρα κατάλαβα οτι δεν θα το ξαναδώ ποτέ τόσο ήρεμο χαχαχα

 

[mad00lini]

ΘΕΛΩ ΚΙ ΕΓΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!

 

[sfouggas]

Πριν λίγες μέρες, η μητέρα μου είχε γλυστρίσει μέσα στο σπίτι, και έτσι όπως ήταν κάτω στο πάτωμα και ψιλο-έκλαιγε, πήγε ο Έκτωρας και άρχισε να την γλύφει στο πρόσωπο, και να κλαίει κι' αυτός μαζί της (Και να πω πώς η μάνα μου, δεν τον ακουμπούσε και δεν τον ήθελε, αλλά από τότε δεν ξεκολλάνε...)!!

 

[glika'smum]

Τις μερες που ημουν στην κλινικη η Γλυκα ηταν στη γιαγια μου,την πηγαμε εκει πριν φυγουμε.Εκεινο το βραδυ κοιμηθηκε ησυχη οπως παντα,εκτος απο τις 7:10 το πρωι,ακριβως την ωρα που γεννηθηκε η κορη μας δηλαδη που η Γλυκα σηκωθηκε,γαυγισε δυο φορες και ξανακοιμηθηκε.Οταν πηρε η μαμα μου να ειδοποιησει οτι γεννησα η γιαγια μου μας ειπε οτι το ηξερε γιατι ειχε μολις γαυγισει η γλυκα μας!!!Ακομα και τωρα που το θυμαμαι ανατριχιαζω!

 

[dimitra1971!]

Εγώ τον έχω μολις 9 μήνες άρα δεν έχω να πω τα πολυ συγκινητικά που λέτε εσεις.Οταν ομως του λέω οτι τον αγαπώ αυτος βουρκώνει, οταν του βάζω να φάει ειδικά αν ειναι κάτι καινουριο και λιχουδιά ερχεται μετά και με ευγνωμονει και πριν πέσει για υπνο και πάει στο δωμάτιό του έρχεται και μας καληνυχτιζει.Και οταν πάει χωρις να μας καληνυχτισει μετά απο μισή ώρα σηκώνεται και το κάνει τοτε.

 

[Valou]

Πόσο μα πόσο θέλω και εγώ να ζήσω τέτοιες στιγμέεεες!!!!!!

 

[Louna mou]

με συγκινει πολλεσ φορεσ και με κανει να νιωθω λιγη σε αυτα που τις προσφερω σχεδον καθε μερα.
Αυτο ομως που μου φτιαχνει την ημερα ειναι που καθε πρωι μολις ακουσει το ξυπνητηρι ερχεται και κουρνιαζει διπλα μου,αν δεν της μιλησε σερνεται πιο κοντα,αυτο το κανει μεχρι να την χαιδεψω.Εγω παντα την αφηνω να δω μεχρι που θα παει και παντα καταλαηγει να κοιμαται στο λαιμο μου και το σωμα της κουλουριασμενο στο στηθος μου.ε τοτε θα την χαιδεψω και αρχιζουμε τα φιλια και η σκηνη γινεται ακαταληλη χαχαχαχ

Και η δικιά μου το κάνει αυτό !!
Επίσης μια φορά παρα λίγο να το πάθουμε και εμείς αυτό με το λουρί και το ασανσέρ ... θέλει τεράστια προσοχή .

 

[mareco]

Βρε dimitra1971!...ήμαρτον βρε κοπέλλα μου...

Μπράβο σου που τον αγαπάς τόσο, δεν λέω...αλλά...μην μας κουφαίνεις...

Εχουμε και την αγαπημένη μας Sara με κάτι τέτοια, αλλά εσύ θα μας εξοντώσεις μια ώρα νωρίτερα

Εκτός αν τα γράφεις επίτηδες, για να χαμογελάσουμε λίγο, οπότε πάω πάσο

 

[lenaki124]

Οταν ομως του λέω οτι τον αγαπώ αυτος βουρκώνει

Πάντα για σκυλάκι μιλάς??

 

[aliki_s]

Εμένα πάλι ο δικός μου ούτε βουρκώνει όταν του λέω ότι τον αγαπάω, ούτε με ευγνωμονεί όταν του δίνω να φάει (κανένα ρέψιμο ρίχνει κάπου κάπου) ούτε έρχεται να με καληνυχτίσει.... Αχάριστο σκυλί!!!!!!
Η πιο συγκινητική στιγμή που έχω ζήσει με τον Ορέστη ήταν όταν μια νύχτα, άρρωστος με πυρετό τρελό συνάχι, πάμε για ύπνο και αντί να πάει στο κρέιτ του όπως κάθε βραδιά ανέβηκε στο κρεβάτι μου και ήρθε κοντά μου να κοιμηθεί... Μπορεί να το έκανε γιατί ήθελε να είναι κοντά μου... μπορεί να το έκανε γιατί πήρε αέρα γιατί έτσι όπως ήταν οχι δε θα του έλεγα... εγώ πάντως δε τον κατέβασα και κοιμηθήκαμε έτσι...
Την επόμενη νύχτα όμως πήγε πάλι στο κρέιτ του!

 

[dimitra1971!]

Βρε dimitra1971!...ήμαρτον βρε κοπέλλα μου...

Μπράβο σου που τον αγαπάς τόσο, δεν λέω...αλλά...μην μας κουφαίνεις...

Εχουμε και την αγαπημένη μας Sara με κάτι τέτοια, αλλά εσύ θα μας εξοντώσεις μια ώρα νωρίτερα

Εκτός αν τα γράφεις επίτηδες, για να χαμογελάσουμε λίγο, οπότε πάω πάσο

Οχι βρε παιδιά αληθεια σας λέω.Και μάλιστα τον πρωτο καιρο έπαιζε και αντιζηλια με τον άντρα μου γιατι να μην βουρκώνει και σε αυτον μέχρι που το ...κατάφερε και μου το έλεγε με καμάρι. Δεν λέω οτι δακρυζει αλλά τα μάτια του γινονται αιμα, κατακοκκινα. Και επισης την πρωτη φορά που τον φιλησα βουρκωσε.Και το βράδυ πριν πάει και κοιμηθει έρχεται και μας ακουμπάει με τη μυτη του δυνατά κάπως και ειναι το καληνυχτα του. Και αν ξεχαστει και παέι για υπνο χωρις να το κάνει έρχεται μετά απο μισή ώρα και μας το κάνει. Και πάλι αν δει στο μπωλ του λιχουδια ερχεται πάλι και με ευχαριστει ακουμπώντας με με τη μυτη του και φευγει μετά. Μπορώ πολλά να σας λεώ τέτοια... Και νομιζα οτι επειδη εσεις λέγατε τα συγκινητικά οτι τα δικά μου δεν θα ήταν τιποτα. Να πως ομως οτι του μιλάω και τον ανατρέφω σαν να έχω παιδι . Και ολα τα καταλαβαινει.

 

[onokio]

Εμένα ο γιοκας μου είναι αντικαπνιστής και κάθε φορα που με βλέπει να πάω να στρίψω τσιγαρο μου φωνάζει μπορει και να με βρίζει βέβαια αλλα εγω πιστεύω ότι απλα μου φωνάζει

 

[Sara]

Βρε dimitra1971!...ήμαρτον βρε κοπέλλα μου...

Μπράβο σου που τον αγαπάς τόσο, δεν λέω...αλλά...μην μας κουφαίνεις...

Εχουμε και την αγαπημένη μας Sara με κάτι τέτοια, αλλά εσύ θα μας εξοντώσεις μια ώρα νωρίτερα

Εκτός αν τα γράφεις επίτηδες, για να χαμογελάσουμε λίγο, οπότε πάω πάσο

Κάτσε καλέ, εγώ τι έκανα; Το μόνο συγκινητικό που έχει κάνει το Μουφ στη ζωή του ήταν τότε που έπαθα πολύ σοβαρή γαστρίτιδα και ήμουν άρρωστη στο κρεβάτι, οπότε ήρθε και μου χάιδευε τα μαλλιά με το μουσούδι του. Επίσης ξέρει πότε έχω πραγματική ημικρανία και έρχεται και ξαπλώνει διακριτικά δίπλα μου. Όπως και ξέρει πότε ΔΕΝ έχω ημικρανία και κάνω τον ψόφιο κοριό, οπότε έρχεται, παίρνει το αυστραλέζικο αυστηρό ύφος και αρχίζει και γαυγίζει να σηκωθώ η τεμπέλα να τον ταΐσω ή κάτι τέτοιο.

Πάντως ποτέ δε βουρκώνω όταν τον κοιτάζω. Απλώς κάνω τη μαλακία να γονατίζω στο πάτωμα όταν ο Άρχων Βασιλεύς είναι κουλουριασμένος στον καναπέ και να τον ρωτάω "Καλά, ΕΧΕΙΣ υπόψη σου ΠΟΣΟ ωραίος είσαι;" Το Μουφ με κοιτάζει και μετά από λίγο σηκώνεται, μου κάνει νεύμα να το ακολουθήσω και με πάει ίσια στο ψυγείο όπου μου κάνει άλλο ένα νεύμα να το ανοίξω...

Συγκινητική σκηνή ήταν μάλλον η φάση που συνάντησε ξανά τους σωτήρες του στο Μίσιγκαν και τους έκανε χαρές, αλλά εκεί έκλαιγα εγώ από τη ζήλεια μου. Πρέπει να είδαν κιόλας οι άνθρωποι πόσο είχα πρασινίσει...