Ο φίλος DORIS έχει δίκιο, σε μεγάλο βαθμό...
Στην αρχή, παρασυρθήκαμε όλοι με τα χαρακτηριστικά των (προσοχή: των τυπικών δειγμάτων, εννοείται!!!) φυλών και παραβλέψαμε το βασικό: Οτι ο φίλος δεν είναι έμπειρος ιδιοκτήτης - χειριστής σκύλων και, μάλιστα, πολύ δύσκολων σκύλων, στην πλειονότητά τους...
Αρα, ας προταθούν μερικοί απλοί κανόνες, έστω και αν είναι "στατιστικοί" και όχι απόλυτοι:
- Το πρώτο σκυλί θα είναι θηλυκό... με προσοχή στην επιλογή από τη γέννα, ώστε να είναι "Νο 3" ή "Νο 4" (ο εκτροφέας ξέρει - δεν χρειάζεται να εξηγηθεί εδώ)...
- το πρώτο (θηλυκό) σκυλί, κάποια στιγμή (πριν κλείσει τους 5-6 μήνες το δεύτερο) θα στειρωθεί...
- το πρώτο σκυλί θα ανήκει σε φυλή πιο "εύκολη", πιο "εκπαιδεύσιμη" και πιο "ανθρωποκεντρική" (βλέπε: Rottweiler, ή - γιατί όχι - Αγίου Βερνάρδου, λόγω και του κλίματος)... σημειώνω ότι σκέφτηκα και το Αγίου Βερνάρδου: α) γιατί είναι εξαιρετικό pet (δεν έχω στο μυαλό μου τον Cujo) β) γιατί είναι μεγαλόσωμο και εξαιρετικά δυνατό, οπότε δεν θα αποκτήσει πρόβλημα με τα "καβαλήματα" του επερχόμενου αρσενικού και γ) είναι καλός αποτρεπτικός παράγοντας, κυρίως προς ανθρώπους που πλησιάζουν και βλέπουν το μεγεθος, ή ακούνε το πολύ βαθύ γαύγισμα...
Βέβαια, δεν μιλάμε για ιδιαίτερα "εύκολες" φυλές (χρειάζονται, δηλαδή, σχετικά έμπειρους ιδιοκτήτες), αλλά οι προδιαγραφές που τέθηκαν δεν μας αφήνουν και πολλές επιλογές...
- με το πρώτο σκυλί, θα πρέπει να γίνει κάποια βασική εκπαίδευση με επαγγελματία, που θα βοηθήσει και σε απόκτηση γνώσης - εμπειρίας ενόψει του δευτέρου...
- επίσης, πολλή μελέτη, ώστε να ξεκαθαρίσει το τοπίο των διαφορών σε χαρακτήρες, σε προσέγγιση προς ανθρώπους και σκύλους (και άλλα ζώα)...
- το 2ο σκυλί μπορεί να είναι Ορεινό Ποιμενικό (μάλλον αρσενικό, αν και δύο θηλυκά μπορούν να τα πάνε καλά υπό συνθήκες)...
- τέλος, νομίζω ότι οι όποιες ανασφάλειες (στην "άγρια" φύση) εντοπίζονται περισσότερο στους επικίνδυνους ανθρώπους (βλέπε διερχόμενους κακοποιούς) και λιγότερο στα αγρίμια της περιοχής... και εκεί, λοιπόν, πρέπει κάποιος να κάνει σοβαρή μελέτη για το πως προσεγγίζουν οι διάφορες φυλές το "θέμα"...
- και να τονίσω αυτό που έγραψα πιο πάνω: Στις μελέτες για τις φυλές, μιλάμε πάντα για τα τυπικά δείγματα... π.χ. "ατρόμητο bullmastiff, που δίνει την εντύπωση αμετακίνητου εμποδίου"... τέτοιος σκύλος μπορεί να είναι, για παράδειγμα, ο Fidel (aka nasouk), αλλά τέτοιος σκύλος δεν είναι η δική μου Μόκα...
Με αυτό, θέλω να πω στο φίλο μας (με πολύ διακριτικό τρόπο) ότι μπορεί να αποκτήσει ένα Ορεινό Ποιμενικό (ή ένα Rottweiler), τρομακτικό στην όψη, αλλά με χαρακτήρα "κότας"... ή, μπορεί να αποκτήσει ένα Ε.Π. που δεν θα έκανε καλή φύλαξη στα κοπάδια (όπως θα έπρεπε στο τυπικό δείγμα), αλλά θα έκανε άριστη φύλαξη του σπιτιού και του κτήματος (πράγμα που "εμείς" επιθυμούμε, στην περίπτωσή μας)...
Ολα αυτά μας φέρνουν (πέρα από την επιλογή της φυλής) στην αξιολόγηση και επιλογή των ανθρώπων που μπορούμε να βασιστούμε για να διαλέξουμε το σκυλάκι, ακόμα και ανάμεσα στην ίδια γέννα... γιατί, εμείς, στην παρούσα φάση της ζωής μας, δεν θα θέλαμε να αποκτήσουμε τον "Σαντάμ", ή τον "Νταβέλη", αλλά ένα πιο "μαλακό" σκύλο, του οποίου οι "ατέλειες" θα αποτελούσαν, ίσως, πλεονεκτήματα για μας...