Η γνώμη μου είναι ότι όταν ασχολείσαι με κάποιο σπορ χρειάζεσαι και το κομμάτι του ανταγωνισμού (αγώνες), για να μπορείς να βλέπεις την πρόοδό σου, και να μην βαριέσαι. Ακόμα και μπάσκετ να παίζεις, εάν έχεις συνέχεια τον ίδιο αντίπαλο αρχίζεις και βαριέσαι.Ως ενασχόληση με το σκύλο, χωρίς βλέψεις αγώνων και διακρίσεων, είναι προτεινόμενο;
Ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση.Η γνώμη μου είναι ότι όταν ασχολείσαι με κάποιο σπορ χρειάζεσαι και το κομμάτι του ανταγωνισμού (αγώνες), για να μπορείς να βλέπεις την πρόοδό σου, και να μην βαριέσαι.
Λόγω φυλής θα σου πρότεινα να ασχοληθείς με τρικ, υπακοή ή Agility σαν άθλημα, που θα βελτιώση την σχέση σας σίγουρα, χωρίς όμως να μπεις στην κόντρα μαζί της. Με έναν τσοπάνο έχουμε συνήθως καποια προβληματάκια κυριαρχιας, με αποτέλεσμα να μην έχει πολύ όρεξη να μας ακούσει ή να μάθει απο εμάς, μονο και μόνο γιατί θεωρεί τον εαυτό του αρχηγό, και όχι λόγω έλλειψης εξυπνάδας, όπως πολλοί πιστεύουν.Έχοντας μία σκύλα φυλής "ακατάλληλης" για σπορ, και εντελώς ακατάλληλης για πρωταθλητισμό, εξετάζω τα οφέλη, της όποιας ενασχόλησης, από τη σκοπιά του μέσου ιδιοκτήτη που απλά ψάχνει κάτι διαφορετικό για να περνά καλά με το σκύλο του.
Σε αυτή την άσκηση τοποθετούμε τον σκύλο στην θέση κατω (Platz), και του προσφέρεται ένα κομμάτι φαγητό, το οποίο ο σκύλος πρέπει να αρνηθεί, χωρίς όμως να φύγει απο την θέση που τον έχουμε βάλει.Άσκηση Νο 3 Άρνηση τροφής
ενα λεπτο,ειναι ο χρονος!οχι.....στους κανονισμούς δεν αναφέρει κάποιο χρονικό περιθώριο. Από οσο έχω δεί όμως είναι πολύ λίγος ο χρόνος.....ίσα ίσα να δούνε ότι ο σκύλος σταματησε να δίνει σημασία στο φαϊ. Εάν ο σκύλος είναι από την αρχή αδιάφορος μπορεί η άσκηση να τελειώσει σε 5 δευτερόλεπτα, εάν όμως δει ο κριτής έναν σκύλο που μυρίζει το φαϊ ή σκέφτεται να το φάει, θα τον περιμένει να κάνει το λάθος.
συμφωνο!!!Η γνώμη μου είναι ότι όταν ασχολείσαι με κάποιο σπορ χρειάζεσαι και το κομμάτι του ανταγωνισμού (αγώνες), για να μπορείς να βλέπεις την πρόοδό σου, και να μην βαριέσαι. Ακόμα και μπάσκετ να παίζεις, εάν έχεις συνέχεια τον ίδιο αντίπαλο αρχίζεις και βαριέσαι.
Από τη εμπειρία μου με σκύλους πελατών, οι περισσότεροι φοβούνται να κατέβουν σε εξετάσεις. Οταν όμως το πάρουν απόφαση να κατέβουν και πάρουν το πρώτο τους διπλωματάκι, ή ακόμα και κύπελο γεμίζουν περιφάνεια και μετά δεν τους σταματάει τίποτα. Τότε για μένα ξεκινάει ο αθλητισμός.
μπραβο,,,,,και παλι συμφωνο μαζι σου!Λόγω φυλής θα σου πρότεινα να ασχοληθείς με τρικ, υπακοή ή Agility σαν άθλημα, που θα βελτιώση την σχέση σας σίγουρα, χωρίς όμως να μπεις στην κόντρα μαζί της. Με έναν τσοπάνο έχουμε συνήθως καποια προβληματάκια κυριαρχιας, με αποτέλεσμα να μην έχει πολύ όρεξη να μας ακούσει ή να μάθει απο εμάς, μονο και μόνο γιατί θεωρεί τον εαυτό του αρχηγό, και όχι λόγω έλλειψης εξυπνάδας, όπως πολλοί πιστεύουν.
Ασχολούμενος λοιπόν με το να του μάθεις κάποια τρικ βελτιώνεις την όρεξη επικοινωνίας μαζί σου, την συνεργασιμότητά του, αλλά και την υπακοή.
παιδια δυστηχως ειναι ετσι οπως τα λεει η νοελα,πρωτον ειναι ενα αθλημα παγκοσμιο επιπεδο,(δεν εχει ελλαδα κατι επισημο ακομα) , θελει περιπου 2 χρονια εκπαιδευση καθημερινη ο σκυλος απο εκπαιδευτη που γνωριζει απο τετοιους αγωνες,και πολυ δουλεια...το μοντιο εχει υψυλη εκπαιδευση,και το 90% ειναι επειθεσης-σωματοφυλακι-συνοδεια,αλλα αυτος που θελει πραγματικα μπορει να ασχωληθη βεβαια!!!!!!Δε παίρνει κάποιος μαλινουά για κατοικίδιο. Δε θα έπρεπε τουλάχιστον. (ούτε bc, εε; )
Το σύνηθες είναι ότι αυτός που θα διαλέξει τέτοια φυλή είναι γιατί θέλει να ασχοληθεί με τέτοιο σπορ. Αυτό που θα με προβλημάτιζε θα ήταν μη τα παρατήσει κάποιος, όχι γιατί βαρέθηκε αλλά γιατί είναι πραγματικά δύσκολο σπορ το μόντιο. Βλέπεις τη Φούρκα της Μουχου που είναι εκπληκτική κι ενθουσιάζεσαι και θες κι εσύ. Χρειάζεται όμως πολύ δουλειά. Ας μας πει και η ίδια πόσοι συνεχίζουν και πόσοι τα παρατάνε.
παιδια απο τιποτα πηγατε στη dixi μαθητρια του andree lovinski θεοριθηκε απο τους καλυτερους εκπαιδευτες αγωνων στο κοσμο,με ενα πολυ καλο εκτροφειο μαλινουα,εδω στην ελλαδα δεν υπαρχουν αυτα!!!!!!!!!! αν περιμενετε τετοιο επιπεδο τοτε θα περιμενετε πολυ ακομα!!!!!!Ρομποτάκι!!Αυτά είναι φους!!!
ειναι δυνατος ο κυριος χαχα!!!!!!Δεν μας δείχνει όμως κάτι παραπάνω απο αυτά!!Οπως επιθέσεις κλπ!!!
χμμμμ!!!! καποιες γνωσεις βλεπω,κανω λαθος!!!!!!!Βασικά είναι το άθλημα των Μαλινουά, γιατι εκτος απο την υπακοή και τις επιθέσεις έχει και τα άλματα τα οποία είναι αρκετά απαιτητικά ( κάθετος τοίχος ύψους 2.40μ , μήκος 4μ, κλπ). Παρόλα αυτά όλες οι φυλές εργασίας μπορούν να πάρουν μέρος στο σπορ, ίσως με περισσότερη δουλειά στο θέμα φυσικής καταστασης. Τα χαρακτηριστικά που ζητάμε σε έναν σκύλο για mondioring είναι να είναι συνεργάσιμος, πολύ δυνατό ένστικτο φύλαξης, αλτικότητα, και θέληση να δουλέψει ακόμα και εαν είναι πτώμα στην κούραση, δεδομένου ότι η εξέταση μπορεί να κρατήση και 1,5 ώρα χωρίς διάλλειμα. Τα πιτ μπουλ για μένα είναι ιδανικά για ένα τέτοιο άθλημα λόγω του αθλητικού τους σωματότυπου, της ξεροκεφαλιάς τους (συνεχίζουν να δουλεύουν μέχρι τελικής πτώσεως) και γενικότερα έχουν όλα τα χαρακτηριστικά που χρειάζεται ένας καλός σκύλος για να κάνει mondio. Σίγουρα όμως θέλουν πολύ δουλειά ωστε να μάθουν να μήν κλειδώνουν (το μυαλό τους) πάνω στην μάχη με τον ερεθιστή, και να αφήνοθν όταν τους ζητάει το αφεντικό. Κανένας σκυλος όμως δεν είναι τέλειος. Ολοι κάποια αδυναμία την έχουν και κάποιες ασκήσεις θα χρειαστεί να τις δουλέψουμε περισσότερο απο κάποιες άλλες.
Ενα Γερμανικό θα θέλει πιο πολύ δουλειά στα άλματα, ένα Ντομπερμαν πιο πολύ ανέβασμα στις επιθέσεις, ένα Ροτβάιλερ στην υπακοή κ.ο.κ.