δεν είναι δική μου η ταράτσα αλλά πάω που και που γιατί έχει φοβερή θέα τόσο στην απεριόριστη ομορφιά της Ιον όσο και στη θάλασσα απ' την άλλη πλευρά μιας και είναι σε ευθεία γραμμή προς την παραλία η ψηλότερη πολυκατοικία.Ταράτσα ακούω και....χμμ.....τι να πω....δεν ξέρω...., ένα ένα μας τα λες...., μπαλκόνια τις προάλλες...., ταράτσα τώρα...., δεν ξέρω.....:-k
D)
-------------
Δεν ξέρω αν έγινα αντιληπτός χθες που το έγραψα, αλλά να το ξαναγράψω γιατί και μου έκανε εντύπωση και το θεωρώ υπερβολικά προκλητικό (και γι' αυτό σήμερα πήγα επιτούτου ξανά την ίδια διαδρομή παρότι δεν είναι η αγαπημένη μου, είχα σκοπό να πάω μόνος μου, αλλά τελικά πήρα μαζί μου τον πραγματικό λύκο, ευτυχώς και για τους δυο μας δε συναντηθήκαμε τώρα καταλαβαίνω περισσότερο από χθες ότι θα ήταν λάθος μου) ο άνθρωπος αυτός δε φαινόταν καν να έχει λουρί μαζί του και κράταγε ένα ξύλο. Δεν ανταλλάξαμε καμία κουβέντα ούτε μάζεψε το σκύλο του απλά ερχόταν με το ξύλο ανά χείρας και σφύριζε στο σκύλο του που τον είχε γράψει στα τέτοια του.
Και προς όλους όσους γράψατε για κλωτσίδια στο αφεντικό, δεν με βρίσκετε αντίθετο πάνω στη φούρκα της στιγμής αλλά πώς ακριβώς θα βαρέσεις έναν άνθρωπο που έχει διαπιστευμένα έναν επιθετικό σκύλο κι ο οποίος μπορεί να είναι και ακραία προστατευτικός;