Το πιο ακραίο που έχω συναντήσει είναι Πομεράνιαν φίλων, επιληπτικό και η κρίση που είχα δει ξεπερνάει κάθε όριο, είναι πάρα πολύ επικίνδυνο για το ίδιο το ζώο.
Επίσης στο τελευταίο έτος που ήμουν στα Γιάννενα, σε βόλτα με την κοπέλα μου μάζεψα απ' την Κορωνησία ένα κουτάβι, εγώ δεν το λυπόμουν, το αγάπησα το σκατόπλασμα, αλλά οι άλλοι όταν το βλέπανε ή γυρνάγανε απ' την άλλη, ή μου λέγανε γιατί δεν του κάνω ευθανασία. Εκεί που κανονικά θα έπρεπε να ήταν το τριχωτό της κεφαλής είχε πέντε τρίχες και το βράδυ όταν κοιμόταν είχα πάντα το νου μου διότι μερικές φορές είχε πνιγεί με τη γλώσσα του και του την είχα τραβήξει έξω.
Αλλά παρά τα όσα προβλήματα τελικά παιδιά ήταν πάρα πολύ γλυκό μωράκι, πολύ μαλακό και ζουληχτερό με μεταξένιες τρίχες στην κοιλίτσα και λυπήθηκα πάρα πολύ όταν το έδωσα, αλλά δε μπορούσα να το κρατήσω άλλο. Τουλάχιστον η κοπέλα που τον πήρε, μέχρι πριν δυόμιση χρόνια που μιλήσαμε τελευταία φορά τον είχε ακόμη. Μαλλιά δεν είχε βγάλει στο κεφάλι, αλλά τα προβλήματα με τη γλώσσα του είχαν ξεπεραστεί.
Επίσης στο τελευταίο έτος που ήμουν στα Γιάννενα, σε βόλτα με την κοπέλα μου μάζεψα απ' την Κορωνησία ένα κουτάβι, εγώ δεν το λυπόμουν, το αγάπησα το σκατόπλασμα, αλλά οι άλλοι όταν το βλέπανε ή γυρνάγανε απ' την άλλη, ή μου λέγανε γιατί δεν του κάνω ευθανασία. Εκεί που κανονικά θα έπρεπε να ήταν το τριχωτό της κεφαλής είχε πέντε τρίχες και το βράδυ όταν κοιμόταν είχα πάντα το νου μου διότι μερικές φορές είχε πνιγεί με τη γλώσσα του και του την είχα τραβήξει έξω.
Αλλά παρά τα όσα προβλήματα τελικά παιδιά ήταν πάρα πολύ γλυκό μωράκι, πολύ μαλακό και ζουληχτερό με μεταξένιες τρίχες στην κοιλίτσα και λυπήθηκα πάρα πολύ όταν το έδωσα, αλλά δε μπορούσα να το κρατήσω άλλο. Τουλάχιστον η κοπέλα που τον πήρε, μέχρι πριν δυόμιση χρόνια που μιλήσαμε τελευταία φορά τον είχε ακόμη. Μαλλιά δεν είχε βγάλει στο κεφάλι, αλλά τα προβλήματα με τη γλώσσα του είχαν ξεπεραστεί.
