Αντίο Κλαίρη μου....
- Thread starter chrysoula
- Ημερομηνία δημιουργίας
Έλα τώρα... κακόγουστο αστείο... αρνούμαι να το πιστέψω...
Το εκλαιράκι ....;
Όχι, απλώς δεν μπορεί...
Το εκλαιράκι ....;
Όχι, απλώς δεν μπορεί...
Στην ιδέα και μόνο νιώθω άσχημα, προσπαθώ να φανταστώ πώς νιώθεις αυτή την στιγμή αλλά ότι και αν φαντάζομαι πρέπει να είναι λίγο.
Υπομονή και κουράγιο. Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Λυπάμαι πολύ
Υπομονή και κουράγιο. Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Λυπάμαι πολύ
Το έχω περάσει κι εγώ (δεν πάει ένας χρόνος) και ξέρω ακριβώς πώς νιώθεις!! Δεν νομίζω πως υπάρχει κάτι να ειπωθεί που θα απαλύνει τον πόνο και τη στενοχώρια σου! Θα σου πω απλά (από προσωπική εμπειρία) πως οι εικόνες που έχεις από το πλασματάκι σου και που τώρα σε κάνουν να πονάς επειδή δεν είναι πια μαζί σου, με τον καιρό θα γίνουν οι πιο γλυκές αναμνήσεις που θα σου χαρίζουν πλατιά χαμόγελα!
Ήθελα τα σκυλάκια μας να μεγαλώσουν παρέα.
Τη λατρεύαμε την Κλαίρη.
Το κοριτσάκι σου, στην πολύ σύντομη ζωούλα του είχε γίνει ένας πραγματικά υπέροχος, μοναδικός, ευφυέστατος σκύλος, ένα υπόδειγμα συμπεριφοράς, ένα τεριέ με τα όλα του που όποιος γνώριζε θαύμαζε ΠΟΛΥ! Όπως κι εσένα κοριτσάκι μου - ήσασταν ένα καταπληκτικό δίδυμο!
Όποιος δεν πρόλαβε να γνωρίσει το εκλαιράκι, πραγματικά έχασε!
Δεν ξέρω τι να σου πω, λυπάμαι αφάνταστα. Μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω. Από μένα και το Γιώργο συλλυπητήρια και καλή δύναμη. Σ' αγαπάμε πολύ Χρυσούλα.
Τη λατρεύαμε την Κλαίρη.
Το κοριτσάκι σου, στην πολύ σύντομη ζωούλα του είχε γίνει ένας πραγματικά υπέροχος, μοναδικός, ευφυέστατος σκύλος, ένα υπόδειγμα συμπεριφοράς, ένα τεριέ με τα όλα του που όποιος γνώριζε θαύμαζε ΠΟΛΥ! Όπως κι εσένα κοριτσάκι μου - ήσασταν ένα καταπληκτικό δίδυμο!
Όποιος δεν πρόλαβε να γνωρίσει το εκλαιράκι, πραγματικά έχασε!
Δεν ξέρω τι να σου πω, λυπάμαι αφάνταστα. Μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω. Από μένα και το Γιώργο συλλυπητήρια και καλή δύναμη. Σ' αγαπάμε πολύ Χρυσούλα.
Μολις το διαβασα και δεν πιστευω στα ματια μου. Λυπαμαι πραγματικα και ας σε γνωριζα μονο μεσα απο τις γραμμες των αναρτησεων σου στο φορουμ. Δεν θα σου πω οτι καταλαβαινω πως νιωθεις γιατι δεν εχω χασει σκυλι με τετοιο τροπο, αλλα επειδη η απωλεια ποναει παντα το ιδιο, μπορω να φανταστω την θλιψη σου. Κουραγιο Χρυσουλα.
Χτες...
ήταν όνειρο, χτες ήταν σύννεφο...
χρυσή βροχή...
ήλιος που χόρευε σε κάμπο ώριμο, ως το πρωί...
Τώρα...
είναι η σιωπή, τώρα είν' η λησμονιά κι ο χωρισμός...
κι όλα τ' αστέρια του, θαρρείς πως έσβησε ο ουρανός...
ήταν όνειρο, χτες ήταν σύννεφο...
χρυσή βροχή...
ήλιος που χόρευε σε κάμπο ώριμο, ως το πρωί...
Τώρα...
είναι η σιωπή, τώρα είν' η λησμονιά κι ο χωρισμός...
κι όλα τ' αστέρια του, θαρρείς πως έσβησε ο ουρανός...
Χρυσούλα,
Θα μπορούσα να αφήσω το κείμενο της Chloe... και τους λίγους στίχους, που ξεπήδησαν μέσα από την ψυχή μου... να μιλήσουν για μένα...
Ομως, αυτό είναι απ' του κόσμου τα ανείπωτα...
Είχα μέρες να μπω "εδώ μέσα" και έψαξα τα νέα μηνύματα... πολλές σελίδες... και στην πρώτη σελίδα αυτός ο τίτλος...
Σαν να μην ήθελε ο οργανισμός μου να αφομοιώσει και να καταλάβει...
Διέσχισα τις σελίδες, χωρίς να μπω στον πειρασμό να δω το μέλος που άνοιξε το θέμα... αρκετές φορές...
Δε χώραγε ο νους ότι η Κλαίρη...
Που της μιλούσα με όσο γλυκύτερη φωνή γινόταν να βγάλω...
Που, κάθε φορά, άρχιζα από την αρχή, για να με εμπιστευτεί...
Που της είχα δώσει το πιο απαλό μου χάδι, για να μην τη "σπάσω"... τόσο εύθραυστη...
Που την είχα συναντήσει, μόλις προχτές!!! Μέσα στη ζεστή αγκαλιά της μαμάς της... και της είπα τα πιο όμορφα γλυκόλογα...
Κλαίρη... εκλαιράκι μας... καλό σου ταξίδι, κοριτσάκι μου...
Ησουν ένας γίγαντας, σε ένα μικρό κορμάκι...
Η Σωτηρία κι εγώ δεν θα σε ξεχάσουμε... θα σε θυμόμαστε πάντα, έτσι, με το αποφασιστικό σου ύφος, να διορθώνεις τον κούταβό μας και να του σπάς τον τσαμπουκά...
Δεν το χωράει ο νους, Κλαίρη...
Η μόνη παρηγορία και το μόνο σίγουρο είναι πως, όσοι σε αγαπάνε, μία μέρα θα σε συναντήσουν!
