ΝΑ πω την μαύρη μου αλήθεια, δε διάβασα όλο το θέμα.
Κατάλαβα απλά ότι ένα πολύ βασικό θέμα που έχεις με το σκύλο (το βασικότερο μάλλον) είναι ότι αρπάζει όποιον πάει να την χαϊδέψει. Ε και;;
Τυχαίνει να έχω γνωρίσει κάποιον που μάζεψε ένα "σκυλάκι" που τον παίδεψε ΠΟΛΥ. Με δουλειά και επιμονή και ΥΠΟΜΟΝΗ κατάφερε να τον κάνει να χαλαρώσει και να γίνουν αχώριστοι. Ο σκύλος αυτός σταμάτησε να αρπάζει ότι βρεθεί στο διάβα του, δεν ανέχεται όμως να τον χαϊδέψει κανείς εκτός από αυτόν που τον έχει. Και τί έγινε; Βρισκόμαστε, με ανθρώπους, με σκυλιά, τρέχει, παίζει, συνυπάρχει, είναι αξιαγάπητος απλά θυμόμαστε όλοι ότι δεν απλώνουμε χέρι.
Θέλω να πω, δούλεψε με το σκύλο σου.
Λύστε όλα τα άλλα.
Και το να μην ανέχεται να την χαϊδεύει ο ένας και ο άλλος είναι πραγματικά (για μένα) το τελευταίο. Δε λέω ότι είναι επιθυμητό, αλλά σίγουρα δεν είναι λόγος να την δώσεις. Σίγουρα αλλιώς τα ονειρευόσουνα όταν την πήρες μα ζήσετε μαζί. Αλλά σπάνια στη ζωή έρχονται τα πράγματα όπως τα ονειρευτήκαμε. Σίγουρα όχι αν δε δουλέψουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ για να πετύχουμε όσα θέλουμε.
--------------------
Με κίνδυνο να παρεξηγηθείς..
Έριξα μια ματιά σε παλιότερα θέματά σου.
Και επέτρεψε μου να σου πω ότι το σκυλάκι εσείς το χαλάσατε.
Όλοι κάνουμε λάθη με τα σκυλιά μας. Μετά όμως δεν τα παρατάμε.
Μπορείς να τα αλλάξεις τα πράγματα.
Το θέμα είναι ότι κουράστηκες και δε θέλεις.
Η αλήθεια είναι ότι πιστεύω ότι ποτέ δεν ήθελες να δουλέψεις πραγματικά μαζί της.
Πάρε απόφαση ότι ίσως ο σκύλος σου δε θα γίνει ποτέ αυτό που ήθελες να είναι,
και δούλεψε να τον κάνεις το καλύτερο (πλέον) που μπορεί να γίνει.
Και για το θέμα που έχει με το νερό,
πήγαινε σε έναν πραγματικά καλό κτηνίατρο. Από όσα (βιαστικά) διάβασα κατάλαβα ότι κανένας δεν έχει ασχοληθεί πραγματικά και σοβαρά για να δει τί μπορεί να φταίει.