1) ...Πριν γράψω το θέμα προσπάθησα να σκεφτώ και το τι συναντώ στα κτηνιατρεία (όπως σωστά παρατήρησε και η Chloe) και εκεί το ποσοστό είναι σχετικά μικρό των σκύλων 5 ως 15 ετών.Πάντα αναλογικά με τα κουτάβια που έρχονται για τα πρώτα εμβόλια και τις αποπαρασιτώσεις και τα σκυλιά ως 4-5 ετών.
2) Να προσθέσω άλλη μια "παρατήρηση πεδίου"...Σε ένα μεγάλο δείγμα περιοχών και σκύλων (Αττική και περίπου 100 σκυλιά), δεν "κυκλοφορούν" Rottweilers (1-3 σκυλιά στα 100+). Μια φυλή που μέχρι πρότινος "πουλούσε" αρκετά.
3) Που είναι αυτά τα σκυλιά;...Ποια η καθημερινότητα τους;...Ζουν και αν όχι ποια τα αίτια θανάτου;...Υπάρχει κάπου "κακοδιαχείριση" ή "πρόβλημα";
Να πω 2-3 σκόρπιες σκέψεις κι εγώ...
1) Ετσι είναι... μετά τα 4-5 χρόνια, ο "μέσος" (καλός άνθρωπος, όμως, "λυπησιάρης") ιδιοκτήτης βαριέται... μπαίνει στη ρουτίνα... παραλείπει βόλτες... "χρησιμοποιεί" την πανσιόν περισσότερο...
Βλέπει την σχετικά καλή υγεία του σκύλου και σκέφτεται: "Εντάξει, ακόμα και οι εταιρείες το λένε, ότι δεν χρειάζονται εμβόλια κάθε χρόνο"... ή δεν σκέφτεται τίποτα...
Κάποτε (έχοντας "καεί στο χυλό", με τη μακαρίτισα σκύλα μου) πήγα τη Μόκα για πρώτη φορά στο γιατρό... όταν συζητήσαμε για βιοχημικές και γενικές αιματολογικές κάθε εξάμηνο, μου είπε: "Δεν είναι ανάγκη, είναι κουτάβι ακόμα. Μετά τα 7 χρόνια θα της κάνεις βιοχημικές"...
Απαντάω: "Μα γιατρέ μου, τα bullmastiff, ζουν-δε ζουν 7 χρόνια"... οπότε ο γιατρός λέει: "εντάξει, μετά τα 4, τότε"...
Απαντώ, λοιπόν: "Ok, γιατρέ μου, συνεννοηθήκαμε... θα τις κάνουμε κάθε εξάμηνο, αρχίζοντας από σήμερα"...
Τι θέλω να πω? Οι γιατροί, εν γένει, για να μη θεωρήσει ο πελάτης ότι τον "γδύνουν", δεν επιμένουν σε ορισμένα θέματα... τα οποία θέματα ξεχνιούνται στην πορεία... και, "ξαφνικά", ο σκύλος παρουσιάζει κάτι... και είναι "χρόνιο"... έτσι την "πάτησα" κι εγώ, με τη Νίνα μου, που έφυγε στα 5 χρόνια της... πολύ απλά...
Επίσης, ο συνήθης πελάτης "του αρέσει" ενδόμυχα, όταν του λέει ο γιατρός πως δεν χρειάζονται πολλά-πολλά... και, από κάποια στιγμή και πέρα, δεν κάνει ούτε τα λίγα...
2) Οντως, είναι και μία δική μου παρατήρηση! Δεν κυκλοφορούν Rottweiler... σχεδόν καθόλου... σε αρκετές περιοχές...
Τώρα, το ερώτημα που τίθεται είναι: "Και τόσα που εκτρέφονται, που πάνε?" Μιάς και δεν έχω παρατηρήσει πολλά αδέσποτα Rottweiler...
3) Στο βουνό και παίρνουν τον αέρα τους? Μάλιστα, τέτοιες μέρες, σαν τη σημερινή, μιλάμε για "καλό" αέρα...
Και εκεί, η "μητέρα φύση" (και ο "άνθρωπος αφέντης") φροντίζει: Survival of the fittest...
Αρα, βασικές αιτίες:
- Εγκατάλειψη, όταν "παραγνωριστούμε"...
- Αγνοια (ή συστηματική αποφυγή) των θεμάτων παρακολούθησης υγείας - διατροφής...