Γρίφε,
Το παράδειγμά μου ήταν λίγο ακραίο. Αυτό που ήθελα να πω ήταν ότι δεν συμφωνώ με το να βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα από ανθρώπινες συμπεριφορές, ειδικά από συμπεριφορές στο διαδίκτυο, γιατί συχνά τα φαινόμενα απατούν.
Εκτός απ' αυτό προσπαθώ να είμαι επιεικής με τους ανθρώπους. Δεν λέω ότι το κάνω πάντα, αλλά όσο μεγαλώνω, τουλάχιστον το προσπαθώ.
Επομένως Χλόη και γυρίζω σε 'σενα, θα δεις μέλη σαν τη μαμά σου να γράφουν πελαγωμένα πιθανότατα γιατί ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ και όχι κάποια άλλη κατά λάθος ρίξανε παραπάνω σόδα μέσα στη φασολάδα, ή τους έπεσε χλωρίνη στο πράσινο ταγέρ και θα καταλάβεις ότι είναι πελαγωμένα,
Εντάξει, καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις και για ποια μέλη μιλάς, αλλά δεν μπορώ να μην γελάσω με την εικόνα της μαμάς μου να φτιάχνει φασολάδα ή να καθαρίζει με χλωρίνη
![Big Grin :D :D]()
Είναι καριερίστα
![Big Grin :D :D]()
Άσχετο.
Μα δε μπορώ να δεχτώ πως κάποιος που απ' την άνεση του πληκτρολογίου του, γράφει ένα κείμενο για το σκύλο που δεν έχει ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ κι έχει μια ιδιαίτερη φούρια να γίνει αυτό που θέλει, να πάρει απαντήσεις που επιδιώκει κι όχι κάτι άλλο και δεν τον ενδιαφέρει κανένας κανόνας. Αυτή η φούρια κι η ένταση που μεταφέρεται και στο ίδιο το κείμενο, το ''δε γ@μ...ται'' που πλανιέται σαν ύφος σε όλο του το κείμενο.
Επίσης καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις και τι θέλει να πει και ο Βαγγέλης, άλλωστε.
Βλέπουμε δείγματα χαρακτήρα εδώ, όπως και αλλού. Στο γραπτό λόγο, στο πώς αντιμετωπίζει κάποιος έναν καινούριο χώρο, στον τρόπο που οδηγεί κανείς, στο πώς συμπεριφέρεται σε ένα τραπέζι πόκερ κ.λπ.
Μια που είπα για τη μαμά μου, θα πω και για τον μπαμπά μου
![Big Grin :D :D]()
Πάντα έλεγε ότι ένας άνθρωπος που οδηγεί επιθετικά και ριψοκίνδυνα, και ιδίως ένας οδηγός που δεν υπολογίζει τους άλλους οδηγούς και τους πεζούς είναι ανάξιος εμπιστοσύνης και γενικώς κωλοχαρακτήρας.
Οπότε ναι, καταλαβαίνω τι λέτε.
Αλλά με λίγα λόγια, κρατάω μια πισινή, γιατί (επαναλαμβάνω) προτιμώ να είμαι επιεικής και να μην βγάζω συμπεράσματα με την πρώτη αρνητική εντύπωση. Ιδιαίτερα του τύπου "αυτός είναι ανάξιος για σκύλο". Θυμάμαι π.χ που λέγαμε με τη γαλάζιο (κουτσομπολιό τώρα) ποιους συμπαθούμε και ποιους αντιπαθούμε από το φόρουμ και μου είχε πει "κανέναν δεν συμπαθώ και κανέναν δεν αντιπαθώ στην πραγματικότητα, γιατί κανέναν δεν ξέρω. Συμπαθώ ή αντιπαθώ τον τρόπο που γράφουν". Πολύ σωστό.