Πιο επιθετικός με άνδρα ιδιοκτήτη και λουρί
- Thread starter harryf3
- Ημερομηνία δημιουργίας
Οχι. Ο Λαυρεντης ειχε εκπαιδευσει κρυφα τον σκυλο, ωστε να μην πλησιαζει την κοπελα κανενας!!
εμ... ειπαμε ΠΑΝΤΑ με λουρακι για καλυτερη υπακοη (δεν ισχυει μονο για τους σκυλους) !!!
Συμφωνω οτι παιζει τεραστιο ρολο ο χειριστης και το κατα ποσο εχει καθοδηγησει-επιβραβευσει αυτη την συμπεριφορα.. Δλδ μπορει σε ενα ζευγαρι η γυναικα οταν βγαινει βολτα με τον σκυλο της και αυτος παει να μανουριασει να τον μαλωνει ή εστω να μην αντιδρα, εαν ομως ο τενεκες συζηγος επιβραβευσει αυτη την συμπεριφορα ειναι λογικο πως ο σκυλος θα εχει διαφορετικη συμπεριφορα σε παρομοιες καταστασεις αναλογα με τον χειριστη του..
Ισως η μεγαλυτερη επιθετικοτητα που βγαζουν μερικοι σκυλοι εχοντας ως χειριστη αντρα οφειλεται και στην ''ενισχυση αυτοπεποιθησης'' που νιωθουν ξεροντας πως οταν ερθουν τα ασχημα θα εχουν και ενισχυσεις...
Σαν αγελαιο ζωο, υπολογιζει και την δυναμη της αγελης του και πραττει αναλογως στηριζομενος στην ''ομαδικη υποστηριξη''
Τωρα σχετικα με το ελευθερος και το λουρι αυτο που εχω παρατηρησει στον δικο μου οταν ειναι ελευθερος ειναι οτι ειναι πιο ''ηρεμος'', δεν κανει νευρικες κινησεις η αποτομες αλλαγες κατευθυνσης...υπαρχει μια ομαλη ροη στις κινησεις του..τα επιπεδα υπακοης του ομως ''off leash'' πεφτουν αρκετα βεβαια το δουλευουμε ακομα και υπαρχει συνεχης βελτιωση..
Γενικα στην προσεγγιση αλλων αγνωστων ζωων που παντα υπαρχει ενας φοβος συμπλοκης, προσεγγιζω πρωτα με τα δυο σκυλια στο λουρι για να δω τις προθεσεις αντιδρασεις του αλλου και μετα ελευθερωνω.
Οσον αφορα την επιθετικοτητα προς αλλα ζωα εμενα μανουριαζει μονο με μεγαλα αρσενικα και τις περισσοτερες φορες οταν τον προκαλεσουν αυτα πρωτα..να σας πω την αληθεια δεν εχω δοκιμασει να τον λυσω μηπως μυριστουνε καλυτερα και τα βρουνε
Ισως η μεγαλυτερη επιθετικοτητα που βγαζουν μερικοι σκυλοι εχοντας ως χειριστη αντρα οφειλεται και στην ''ενισχυση αυτοπεποιθησης'' που νιωθουν ξεροντας πως οταν ερθουν τα ασχημα θα εχουν και ενισχυσεις...
Σαν αγελαιο ζωο, υπολογιζει και την δυναμη της αγελης του και πραττει αναλογως στηριζομενος στην ''ομαδικη υποστηριξη''
Τωρα σχετικα με το ελευθερος και το λουρι αυτο που εχω παρατηρησει στον δικο μου οταν ειναι ελευθερος ειναι οτι ειναι πιο ''ηρεμος'', δεν κανει νευρικες κινησεις η αποτομες αλλαγες κατευθυνσης...υπαρχει μια ομαλη ροη στις κινησεις του..τα επιπεδα υπακοης του ομως ''off leash'' πεφτουν αρκετα βεβαια το δουλευουμε ακομα και υπαρχει συνεχης βελτιωση..
Γενικα στην προσεγγιση αλλων αγνωστων ζωων που παντα υπαρχει ενας φοβος συμπλοκης, προσεγγιζω πρωτα με τα δυο σκυλια στο λουρι για να δω τις προθεσεις αντιδρασεις του αλλου και μετα ελευθερωνω.
Οσον αφορα την επιθετικοτητα προς αλλα ζωα εμενα μανουριαζει μονο με μεγαλα αρσενικα και τις περισσοτερες φορες οταν τον προκαλεσουν αυτα πρωτα..να σας πω την αληθεια δεν εχω δοκιμασει να τον λυσω μηπως μυριστουνε καλυτερα και τα βρουνε
Βαγγέλη,...Οσον αφορα την επιθετικοτητα προς αλλα ζωα εμενα μανουριαζει μονο με μεγαλα αρσενικα και τις περισσοτερες φορες οταν τον προκαλεσουν αυτα πρωτα..να σας πω την αληθεια δεν εχω δοκιμασει να τον λυσω μηπως μυριστουνε καλυτερα και τα βρουνε
Εδώ είναι όλο του "ζουμί" της ιστορίας!!!
Ολοι ξέρουμε ότι, κατά 95%, το ελεύθερο σκυλί, έχοντας όλες τις επιλογές με το μέρος του (flight, freeze, fight - τα 3f, που λέμε), θα τα βρει με το άλλο ελεύθερο σκυλί, ότι και να γίνει... Είναι σχεδόν σίγουρο...
Ελα, όμως, που "φοβόμαστε" αυτό το 5% που (όπως λέει και το παλιό τραγούδι του Γρ. Μπιθικώτση: "όταν ο ένας γίνεται σατράπης κι ο άλλος τέτοια δεν τα επιτρέπει") μπορεί να κάτσει η στραβή...
Ακόμα και ο εκτροφέας του Casper (και όχι μόνο) μου έχει πει ότι βάζει τα δύο σκυλιά (και τι σκυλιά, έ?) σε μεγάλο περιφραγμένο χώρο, με φίμωτρα και αυτά, τελικά, τα βρίσκουν... Αντε, όμως, να πείσεις εσύ τον άλλο ιδιοκτήτη να το κάνει... ή να σε πείσει εσένα ο άλλος... και βρίσκεις εύκολα τέτοιους χώρους?
Ακριβώς αυτό είναι που φοβάμαι κι εγώ,ότι δεν είσαι σίγουρος ότι θα τα "βρεί" με τα άλλα!
Ο Ρόκυ π.χ. έχει κάνει φιλίες και παίζει με ντόγκο αρζεντίνο,που δεν θα το πίστευα ποτέ,κι όταν συναντήσει ενα ροντβάιλερ που έχουμε στη γειτονιά παίρνει αμέσωσ στάση επίθεσης και του γρυλίζει!!!
Σ αυτή τη περίπτωση καταλαβαίνεις ότι άποκλείεται να τα βρούνε οπότε δεν το ρισκάρεις!
Κι αναρωτιέμαι πολλές φορές πως γίνεται να παίζει με ντόγκο,ενώ με το ροντβάιλερ όχι!!!
Κατά 95%, όπως λέγαμε, θα τα βρούνε... αυτό που τα "δυσκολεύει" είναι η γλώσσα σώματος, που κάποιο από τα δύο (ίσως το rottweiler και όχι ο δικός σου) δεν την "μιλάει" καλά...
Δεν παίζει ρόλο η φυλή... αλλά το πόσο καλά μιλάνε τη γλώσσα... και αυτό μαθαίνεται, όταν τα δυό σκυλιά είναι ελεύθερα...
Πρόσεξε: Εγραψα "τα δύο σκυλιά" και όχι με την παρουσία άλλων, όπου μπορεί να δημιουργηθούν αγέλες, προτιμήσεις, "αυτόκλητοι δικηγόροι" κλπ...
κ αυτο το 5%,ποιος μπορει να μου πει με σιγουρια,οτι δεν θα συμπεριλαμβανει τον σκυλο μου?ρισκαρεις?σε πολλα σκυλια,απλα θα τους δωσεις την ευκαιρια ,να κανουν αυτο που θελουν.κ εδω που τα λεμε ρε παιδια....για ποιο λογο χρειαζεται πια τοοοοοσο πολυ,το δικο μας αρσενικο να συνηπαρχει με ενα αλλο ,ελευθερα στον χωρο....?
Καλησπερα Γιαννη
Κατα την γνωμη μου δεν εχουν μεγαλη σημασια οι ελαχιστες πιθανοτητες για το αν θα συμβει αλλα οι τεραστιες συνεπειες εαν συμβει, ιδιαιτερα σε σκυλια οπως τα δικα μας..για αυτο και ειμαι ιδιαιτερα επιφυλακτικος με σκυλια που ''δεν το σηκωνουν''...
Λορενς ιδιαιτερος λογος δεν βλεπω να συντρεχει απλα ειναι μερος μιας ευρυτερης βελτιωσης-εκπαιδευσης-κοινωνικοποιησης..
Απο την αλλη μια τετοιου ειδους κοινωνικοποιηση μπορει να σου φανει χρησιμη σε διαφορα τυχαια περιστατικα π.χ. συναντηση με αλλο ''αρσενικο'' στον κτηνιατρο(Εκει τι κανεις ? Λες στον κτηνιατρο πριν απο σενα να βαζει πεκινουα και μετα απο εσενα τσιουαουα για να μην χρειαστει να κανει ανακαινιση ??), η στην βολτα σου σε στενο μερος με πολυ κοσμο ή χιλια δυο...
Καλυτερα να καταπιεστει λιγο το ''αντριλικι'' του και να μαθει να ειναι φιλικος και να συνυπαρχει και με αλλους ''αντρες'' παρα να εχεις να κουμανταρεις ενα φρικαρισμενο σκυλι 55+ κιλα..
προσωπικη γνωμη εκφραζω..
Κατα την γνωμη μου δεν εχουν μεγαλη σημασια οι ελαχιστες πιθανοτητες για το αν θα συμβει αλλα οι τεραστιες συνεπειες εαν συμβει, ιδιαιτερα σε σκυλια οπως τα δικα μας..για αυτο και ειμαι ιδιαιτερα επιφυλακτικος με σκυλια που ''δεν το σηκωνουν''...
Λορενς ιδιαιτερος λογος δεν βλεπω να συντρεχει απλα ειναι μερος μιας ευρυτερης βελτιωσης-εκπαιδευσης-κοινωνικοποιησης..
Απο την αλλη μια τετοιου ειδους κοινωνικοποιηση μπορει να σου φανει χρησιμη σε διαφορα τυχαια περιστατικα π.χ. συναντηση με αλλο ''αρσενικο'' στον κτηνιατρο(Εκει τι κανεις ? Λες στον κτηνιατρο πριν απο σενα να βαζει πεκινουα και μετα απο εσενα τσιουαουα για να μην χρειαστει να κανει ανακαινιση ??), η στην βολτα σου σε στενο μερος με πολυ κοσμο ή χιλια δυο...
Καλυτερα να καταπιεστει λιγο το ''αντριλικι'' του και να μαθει να ειναι φιλικος και να συνυπαρχει και με αλλους ''αντρες'' παρα να εχεις να κουμανταρεις ενα φρικαρισμενο σκυλι 55+ κιλα..
προσωπικη γνωμη εκφραζω..
Πες τα μωρε Λώουρενς. Και δεν χρειαζεται, και επικινδυνο ειναι, και ας παιρναμε θηλυκα στην τελικη αμα χαλιόμαστε τοσο...
deas,εχω βρεθει απειρες φορες κ μαλλον θα βρεθω αλλες τοσες,με αλλα αρσενικα στον κτηνιατρο.εκει εχουμε να κανουμε με επιβολη των δικων μας κανονων πανω στο σκυλι.οταν λεμε οχι,ειναι οχι.οταν λεω σταματα,ειναι σταματα.μπορει να μην θελει καν να το βλεπει,κ αυτο κανω,τον γυρναω απο την αλλη,μπορει να θελει να ξεσκιστει με το αλλο αρσενικο,αλλα αφου εβαλα εγω το στοπ,ειναι στοπ.δεν με νοιαζει ποιον θελει κ ποιον οχι,με νοιαζει να τον ανεχτει για οσο θελω κ επιτρεπω εγω.
αρα πιστευω πως,αν καταφερουμε να κανουμε αυτα,εχουμε καταφερει κ την βελτιωση της ευρυτερης εκπαιδευσης.
αρα πιστευω πως,αν καταφερουμε να κανουμε αυτα,εχουμε καταφερει κ την βελτιωση της ευρυτερης εκπαιδευσης.
Εγώ πάλι με ελεύθερα αρσενικά δυναμικών φυλών τυχαίνει να είμαι μάρτυρας μόνο του 5% ... Αφού συνήθως θα "σκοτωθούν" μεταξύ τους κ δε θα κάτσει κανείς να δει όλο το "έργο" με ποπ κορν όταν αρχίσουν να πέφτουν τα πρώτα δαγκώματα.
Η λύση: φίμωτρα κ σε περιφραγμένο χώρο θα ήταν απαραίτητη σε ένα, π.χ. νέο ζευγάρι που έχουν κ οι 2 αρσενικά σκυλιά κ έχουν σκοπό να μείνουν μαζί, οπότε εκεί κάτι πρέπει να γίνει για να τα βρουν κ να επέλθει ιεραρχία...
αυτό που λέει ο Λαυρέντης νομίζω είναι το ιδανικό:
Η λύση: φίμωτρα κ σε περιφραγμένο χώρο θα ήταν απαραίτητη σε ένα, π.χ. νέο ζευγάρι που έχουν κ οι 2 αρσενικά σκυλιά κ έχουν σκοπό να μείνουν μαζί, οπότε εκεί κάτι πρέπει να γίνει για να τα βρουν κ να επέλθει ιεραρχία...
αυτό που λέει ο Λαυρέντης νομίζω είναι το ιδανικό:
Νατάσσα,
1) Το θέμα είναι (και εκεί είναι που προσπαθώ να αρθρώσω την άποψή μου) ότι συνήθως, όχι, δεν θα σκοτωθούν μεταξύ τους δύο αρσενικά σκυλιά, υπό τις εξής προϋποθέσεις:
- Θα είναι κοινωνικοποιημένα...
- Θα ξέρουν (κατά βάθος μεν, αλλά πολύ καλά!) τις "ειρηνικές" επιθυμίες του ιδιοκτήτη τους... στο σημείο αυτό προβληματίζομαι ιδιαίτερα, μιάς και καταλαβαίνω (χωρίς, απαραίτητα, να κατανοώ) ότι πολλοί ιδιοκτήτες (μιλάω 99% για άντρες) είναι περήφανοι (κι ας μην το διατυπώνουν έτσι) με τον macho σκύλο τους... και ας μην έχουν ιδέα τι πραγματικά σημαίνει "γενναίος" σκύλος...
- Θα προσεγγίσουν και, κυρίως, θα μυριστούν όπως πρέπει (με τη συμβολή των ιδιοκτητών) σταδιακά και με σωστή "γλώσσα"...
Και σαφώς μιλάω για περιοδικές και τακτικές συναντήσεις που γίνονται με την παρουσία των ιδιοκτητών...
Είναι ακριβώς αυτό που εννοεί ο Λαυρέντης, στο κείμενό του που παρέθεσες...
Τείνω, τελευταία, να πιστεύω ότι πολλοί ιδιοκτήτες (θες από άγνοια, θες από "παραίτηση" - φόβο, θες από την αιτία που αναφέρω παραπάνω) αδικούν τον "δυνατής φυλής" (αρσενικό ή θηλυκό, δεν παίζει ρόλο - τόχω δει και με θηλυκά) σκύλο τους και τη δυνατότητά του να συνευρεθεί (να ανεχτεί, έστω) άλλους σκύλους εξίσου "δυνατών φυλών"...
Τώρα, η ένναια "δυναμικός" σκύλος προσομοιάζει και με αυτόν που αποκαλούμε "δυναμικό" άνθρωπο... άσχετα με το εάν είναι "δυνατός" και βαρύς, ή όχι...
Mπορεί να είναι "νορμάλ" υψηλόβαθμο στέλεχος μιάς πολυεθνικής, ή πολιτικός ηγέτης, ή πετυχημένος ελεύθερος επαγγελματίας (βλέπε: μάλλον κυριαρχικός - όλα εντάξει)... μπορεί να είναι απλώς "τσαντίλας" (τζάμπα μάγκας) ή μανιοκαταθλιπτικός και οι δικοί του να έχουν συμβιβαστεί με αυτή τη συμπεριφορά (βλέπε: dog aggressive ή fear dog aggressive - κατά μεγάλο ποσοστό "γιατρεύεται", εφόσον διαγνωστεί - εδώ κάπου είναι τα σκυλιά του 5% που λέμε)... μπορεί να είναι περιβόητος κακοποιός (βλέπε: people aggressive - ή, σκυλιά "κόκκινης ζώνης", σύμφωνα με το Cesar Millan - εντάξει, είναι ένα μικρό ποσοστό που έχει μεν διαγνωστεί, αλλά δεν "γιατρεύεται")...
2) Σε ένα ζευγάρι με δύο παρόμοια αρσενικά (ή θηλυκά) σκυλιά... άστα να πάνε, πιστεύω!!!
Και αυτό, γιατί, ενώ οι δύο σκύλοι μπορούν (με τις παραπάνω προϋποθέσεις) να συνυπάρξουν κατά διαστήματα, με την παρουσία των ιδιοκτητών, σ' αυτή την περίπτωση είναι υποχρεωμένοι να συμβιώνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, πολλές φορές μόνοι τους, με όλα τα καλά και τα κακά της συμβίωσης... οι περισσότεροι αιματηροί καυγάδες γίνονται από σκυλιά που συμβιώνουν... ακόμα και πατέρας με γιό, πάρα πολύ συχνά...
Τα φίμωτρα, σε περιφραγμένο χώρο, μπαίνουν για να λυθεί το θέμα "γλώσσας" και ιεραρχίας των συγκεκριμένων σκύλων, για τις "βραχυπρόθεσμες" συναντήσεις τους...
Αλλιώς, στην περίπτωση του "νέου ζευγαριού" (που, υπό τις συνθήκες αυτές, πρέπει να τους ευχηθούμε με όλη μας τη δύναμη: βίον ανθόσπαρτον), τα δύο αρσενικά - κυριαρχικά - δυναμικά - κλπ. σκυλιά θα πρέπει να φοράνε συνέχεια φίμωτρο...
Ανθρωποποιηση του σκυλου;
Ναι, δυο πολυ κοινωνικωποιημενα σκυλια θα ενεργησουν καλυτερα απο δυο ακοινωνικοποιητα. Ισως δεν τραβηξουνε απο τα 50 μετρα για να πανε και να κανουνε καυγα. Κατα την σωματικη επαφη ομως ολα μπορει να αλλαξουν μεσα σε λιγες στιγμες...Θα μπορουσαν να εξαιρουνται σκυλοι που ανηκουν στην ιδια αγελη ή εχουν μεγαλωσει μαζι.
Η αποψη μου ειναι οτι ΔΕΝ υπαρχει αυτο το περι ''γνωριμιας'' και ''καλης καρδιας'', ''συμφωνιες μεταξυ κυρίων'' κλπ οταν μιλαμε για σκυλους. Η ιστορια εχει δειξει οτι δυο σκυλοι μπορει να βρεθουν μια φορα και να παιξουνε, την αλλη να φαγωθουνε, την αλλη να μυριστουνε και να αλλαξουνε πορεια, και την αλλη να ξαναφαγωθουνε...
Ουτε οι ''ειρηνικες'' διαθεσεις του ιδιοκτητη θα παιξουν ρολο την ''κακιά'' στιγμη που θα στραβωσει ο ενας ή και οι δυο για λογο και σε στιγμη που κανεις ισως δεν αντιληφθει ή κατανοησει, ''γιατι & πως'' εγινε...
