Φιλοσοφική προσέγγιση των μεθόδων εκπαίδευσης

[harryf3]

Πριν δεκα μερες αφησαμε στη μεση μια συζητηση με τον Γιαννη, και σημερα που μαζευτηκα λιγο μεσα σκεφτηκα ότι είναι η καταλληλη ωρα για να την συνεχισουμε.

Ξεκινησαμε από το μαλλον προφανες, που δεν χρειαζεται ιδιαιτερη συζητηση:

Το προβλημα και μια συχνη αιτια διαφωνιων και αντιδρασεων με τα γενικης υλης φορουμ είναι η «πολυπολιτισμικότητα». Αλλά γι αυτό θα ανοιξω καποια στιγμη άλλο θεμα.

Οχι μόνο η "πολυπολιτισμικότητα", αλλά και οι διαφορετικές Ομάδες και φυλές, ας μην το ξεχνάμε αυτό... .

Για να καταληξουμε εδώ, οπου και αξιζει νομιζω να επικεντρωθουμε:

Εχεις απολυτο δικιο για την διαφορά «πολιτισμων» και φιλοσοφιας.
Συν όλα οσα λες, είναι και θεμα χαρακτηρα του χειριστη αλλά και του πώς αποδιδει καλυτερα ο σκυλος του και φυσικα και ο ιδιος. .

2. Με καλύπτεις... Είναι κι αυτή η φράση σου ένα ολόκληρο topic, από μόνη της... "Φιλοσοφική προσέγγιση των μεθόδων εκπαίδευσης"... Τεράστιο θέμα και, ίσως, το πιο ουσιαστικό για το δέσιμο (bonding) με το σκύλο μας... Δηλαδή, "η δική μου μέθοδος" και (ενδεχομένως) όχι "η μέθοδος του εκπαιδευτή μου"... .

Για μενα είναι απλο και στοιχειωδες, πρωτα σαν σκεψη. Το πώς θα αποδωσει καλυτερα η ομαδα και πώς θα βρω μια απλη λυση σε ένα προβλημα.
Elementary my dear Watson

Η τελευταια παραθεση όμως με τα λογια του Γιαννη εχει παρα πολύ ψωμι. Τεραστιο θεμα, λεει ο σοφος μας φιλος.

Το οποιο αν το λυσουμε, ο καθενας από μονος του, ισως να εχουμε και την Λυση σε σοβαρα θεματα που μας απασχολουν.

 

[kango1]

Τεράστιο θέμα και, ίσως, το πιο ουσιαστικό για το δέσιμο (bonding) με το σκύλο μας... Δηλαδή,"η δική μου μέθοδος" και (ενδεχομένως) όχι "η μέθοδος του εκπαιδευτή μου".

Συμφωνώ πως το δέσιμο δεν διδάσκεται .., ούτε η χημεία ανθρώπου και σκύλου..
Είναι πράγματα που τα βρίσκεις μόνος σου.., όμως απλά ειπωμένα, δεν είναι πάντα κατανοητά από όλους..τα αυτονόητα δηλαδή..και μερικές φορές οδηγείτε η σκέψη σε λάθος συμπεράσματα και πράξεις.

Η φιλοσοφική προσέγγιση μεθόδων εκπαίδευσης συναντάται σε πολλές "αυτόνομες" θεωρίες και σκεπτικά..εμείς απλά διαλέγουμε τι μας πάει..
Τι μετράει στην επιλογή αυτών είναι ίσως ένα άλλο θέμα από μόνο του..

 

[harryf3]

Μεχρι όμως να καταλαβουμε τι μας παει, μπορει να εχουμε κανει πολλα και ισως τραγικα λαθη και να εχουμε χασει πολυτιμο χρονο. Χρονο καθοριστικο, αν ειδικα προκειται για δουλεια πανω σε κουταβι.

Κάθε τοσο ερχεται ένα νέο μελος ή και παλαιοτερο, που ψαχνει λυση στο προβλημα του.
Παρουσιαζονται καποιες λυσεις και τελικα η ομαδα χειριστης/σκυλος δεν αποδιδει.

Οι λογοι βεβαια μπορει να είναι παμπολλοι (άλλο θεμα αυτό ή παρακλαδι του ιδιου θεματος), όμως μπορει να είναι απλά επειδη η λυση που προταθηκε είναι λαθος (αν και κατά βαση σωστη ή συνηθως σωστη) για την συγκεκριμενη ομαδα.

Μπορουμε να πουμε πηγαινε σε εκπαιδευτη και να κλεισουμε, μετα όμως εχουμε τα λογια πχ του ιδιου του Γιαννη στο πολυσελιδο θεμα της Μοκας και του Κασπερ, οπου εκρινε ότι η μεθοδος του εκπαιδευτη ηταν λαθος, αν και μεθοδος ευρεως διαδεδομενη και συνηθως επιτυχης.

Βεβαια μπορουμε μετα να παραπεμψουμε στο πώς διαλεγουμε εκπαιδευτη και παλι να το κλεισουμε.

Αλλά όπως λεει η Κατια, καποια πραγματα τα βρισκεις μονος σου.
Οπότε ξαναγυρναω στην πρωτη παραγραφο αυτου του ποστ και παμε παλι από την αρχη.

 

[GRDANE]

Μεχρι όμως να καταλαβουμε τι μας παει, μπορει να εχουμε κανει πολλα και ισως τραγικα λαθη και να εχουμε χασει πολυτιμο χρονο. Χρονο καθοριστικο, αν ειδικα προκειται για δουλεια πανω σε κουταβι.

Κάθε τοσο ερχεται ένα νέο μελος ή και παλαιοτερο, που ψαχνει λυση στο προβλημα του.
Παρουσιαζονται καποιες λυσεις και τελικα η ομαδα χειριστης/σκυλος δεν αποδιδει.

Οι λογοι βεβαια μπορει να είναι παμπολλοι (άλλο θεμα αυτό ή παρακλαδι του ιδιου θεματος), όμως μπορει να είναι απλά επειδη η λυση που προταθηκε είναι λαθος (αν και κατά βαση σωστη ή συνηθως σωστη) για την συγκεκριμενη ομαδα.

.

το θεμα αρη ειναι πολυ απλο...
αν... δεν εισαι εκπαιδευτης, δεν εχεις μελετησει ( και το εννοώ) πολλες εκπαιδευτικες μεθοδους,
δεν εχεις εκπαιδευσει πολλα σκυλια, δεν εχεις φαει τα μουτρα σου σε απανωτα λαθη...
αν δεν προυποθετεις ολα τα παραπανω...
τοτε ακομα κι αν
εχεις ενα σκυλο οπου με την βοηθεια ενος εκπαιδευτη εχεις την τελεια σχεση με τον σκυλο σου εχεις λυση τα απανωτα σου προβληματα... κλπ κλπ κλπ δεν παευ να εισαι
ενας απλος καλος χειριστης του σκυλου σου.
τα προβληματα που αντιμετωπιζει ο καθενας μπορει να φαινονται ιδια κι απαραλλαχτα,
πολλες φορες ομως εχουν την διαφορετικοτητα τους που οφειλεταιπιθανα,
στον ξεχωριστο χαρακτηρα του κουταβιου,
στην διαφορετικη φυλη που ανηκει,
στην διαφορετικη συμπεριφορα που εχει εισπραξει ο σκυλος μεχρι εκεινη την ωρα,
στην διαφορετικη ηλικια, κι ενα σωρο αλλους λογους που μπορει να μου διαφευγουν.

οι περισσοτεροι τωρα δυστυχως
γνωριζουν ...
μονο την μεθοδο που ακολουθησαν με τον εκπαιδευτή τους ,
και μονο την μεθοδο που ακολουθησαν για τον σκυλο τους....
πολυ ευκολα μπορεις να καταλαβεις οτι οι συμβουλες που θα τρεξουν να δωσουν περιοριζονται απο τις γνωσεις κι εμπειριες τους
με το γνωστο αποτελεσμα, ενω υπηρχε επιτυχια στην περιπτωση τους... εκει που θελουν να προσφερουν βοηθεια ... βλεπεις να αποτυγχανουν...

αν θελεις μπορω να σου θυμισω την περιπτωση σου
μολις ειχες πρωτομπει στο φορουμ κι ενω εθετες ενα σωρο ζητηματα και προβληματισμους
κι ενω επαιρνες υποτιθεται απαντησεις απο καταξιωμενα μελη... δεν μπορουσες να ξεφυγεις και να απεγκλωβιστεις απο αυτα.

γι αυτο και η σωστοτερη απαντηση επειτα απο την γνωμη που καταθετεουμε ωσ πιθανη λυση σε προβλημα ειναι απευθυνσου σε εναν εκπαιδευτη...
εκεινος θα μπορεσει να διερευνησει το προβλημα και να ακολουθησει την μεθοδο αλλα και τον τροπο που ταιριαζει στον αντιστοιχο ιδιοκτητη με τον συγκεκριμενο σκυλο...
ακομα και σε ομαδικα μαθηματα γνωριζω οτι μπορουν να υπαρχουν επιμερους διαχωρισμοι.

 

[thanos tara]

Δεν μπορεις να ξερεις τι λεπτομερειες υπαρχουν και πως επιρεαζουν την σχεση ενος ατομου με τον σκυλου του.Ειναι η μεταβαση απο την θεωρια στην πραξη και στην προκειμενη περιπτωση εαν δεν εισαι 24 ωρες το 24ωρο με την ομαδα του χειριστη-σκυλου παλι μενεις στην θεωρια,δεν μπορεις να δεις πως αντιδραει ο σκυλος σε καθε προσπαθεια του χειριστη να του διδαξει κατι.

 

[harryf3]

Τα περισσοτερα προβληματα οφειλονται στο κακο ξεκινημα. Σε αγονο εδαφος, χωρις προετοιμασία, φυτευει το λαθος ατομο ενα ακαταλληλο για το εδαφος και το κλιμα δεντρο, που είναι και στραβο, και στη συνεχεια το αμελει ή το φροντιζει με λαθος τροπο.

Για να παρουμε καρπους πρεπει να κανουμε δουλεια και κοπο που θα ειχαμε αποφυγει αν τα καναμε όλα κατά το δυνατον σωστα από την αρχη. Αλλά και παλι θα θελει συνεχη δουλεια και καταλληλη μεθοδο. Η σημαντικη διαφορά είναι ότι θα εχουμε μια καλη και δυνατη βαση.

Το φορουμ είναι γεματο από συμβουλες και υποδειξεις για ένα σωστο ξεκινημα.
Αξιολογηση των αναγκων μας, των επιθυμιων μας και του ιδιου μας του εαυτου, γνωση των φυλων που μας ελκουν, μελετη και προετοιμασια, ερευση σωστου εκτροφεα. Και αυτο ειναι μονο η αρχη. Αλλά είναι η βαση.

Αντιθετα, αυτό που βλεπουμε συνηθως είναι η ξαφνικη αποκτηση σκυλου μετα από παρορμηση ή ενθουσιασμο.

Και πλεον καλουμαστε να ζησουμε με αυτό τον σκυλο, και ερχομαστε στα λογια του Πετρου.

 

[harryf3]

Πετρο, κατα φωνη ...

Ερωτηση προς πιο εμπειρους..

 

[takisft]

Τα περισσοτερα προβληματα οφειλονται στο κακο ξεκινημα. Σε αγονο εδαφος, χωρις προετοιμασία, φυτευει το λαθος ατομο ενα ακαταλληλο για το εδαφος και το κλιμα δεντρο, που είναι και στραβο, και στη συνεχεια το αμελει ή το φροντιζει με λαθος τροπο.

Για να παρουμε καρπους πρεπει να κανουμε δουλεια και κοπο που θα ειχαμε αποφυγει αν τα καναμε όλα κατά το δυνατον σωστα από την αρχη. Αλλά και παλι θα θελει συνεχη δουλεια και καταλληλη μεθοδο. Η σημαντικη διαφορά είναι ότι θα εχουμε μια καλη και δυνατη βαση.

Το φορουμ είναι γεματο από συμβουλες και υποδειξεις για ένα σωστο ξεκινημα.
Αξιολογηση των αναγκων μας, των επιθυμιων μας και του ιδιου μας του εαυτου, γνωση των φυλων που μας ελκουν, μελετη και προετοιμασια, ερευση σωστου εκτροφεα. Και αυτο ειναι μονο η αρχη. Αλλά είναι η βαση.

Αντιθετα, αυτό που βλεπουμε συνηθως είναι η ξαφνικη αποκτηση σκυλου μετα από παρορμηση ή ενθουσιασμο.

Και πλεον καλουμαστε να ζησουμε με αυτό τον σκυλο, και ερχομαστε στα λογια του Πετρου.

Να το πω λίγο διαφορετικά όπως το λέει λιτά και εύστοχα ο θυμόσοφος λαός όταν μιλάει για μεταξωτά βρακιά και επιδέξιους ............

 

[harryf3]

Ναι, και τα ομορφα χωρια ομορφα καιγονται.
Τι κανουμε ομως τωρα για να μην καούμε?

 

[thanos tara]

Αναποφευκτα θα γινουν λαθη καθως δεν μπορεις να γνωριζεις την αντιδραση,το ποσο ευελικτος ειναι αυτος που δουλευει τον σκυλο του για να γινει οσο το δυνατον πιο γρηγορα η αλλαγη εκπαιδευτικης μεθοδου αλλα αυτο προυποθετει εναν εμπειρο χειρηστη οπως και ανοιχτο μυαλο για να παραδεχτει οτι η συγκεκριμενη μεθοδος δεν φερνει αποτελεσμα στον συγκεκριμενο σκυλο.

 

[ptf]

Ανεξαρτήτως μεθόδου, βασική προυπόθεση είναι να έχει σαφείς στόχους (μακρυπρόθεσμους) ο ιδιοκτήτης.
Ο δε εκπαιδευτής οφείλει να διδάξει τον ιδιοκτήτη να διαβάζει το σκύλο του και να βοηθήσει να χτίσουν σωστή σχέση.
Όλα τα υπόλοιπα έπονται.

 

[johnk]

Συμφωνώ πως το δέσιμο δεν διδάσκεται .., ούτε η χημεία ανθρώπου και σκύλου..
Είναι πράγματα που τα βρίσκεις μόνος σου.., όμως απλά ειπωμένα, δεν είναι πάντα κατανοητά από όλους..τα αυτονόητα δηλαδή..και μερικές φορές οδηγείτε η σκέψη σε λάθος συμπεράσματα και πράξεις.

Η φιλοσοφική προσέγγιση μεθόδων εκπαίδευσης συναντάται σε πολλές "αυτόνομες" θεωρίες και σκεπτικά..εμείς απλά διαλέγουμε τι μας πάει..
Τι μετράει στην επιλογή αυτών είναι ίσως ένα άλλο θέμα από μόνο του..

Η kango1, νομίζω ότι το θέτει πολύ σωστά...

Να σχολιάσω ότι το "δέσιμο" δεν διδάσκεται μεν... αλλά αυτό που μπορεί να διδαχτεί από τον "κατάλληλο" εκπαιδευτή είναι διάφορες ιδέες - τεχνικές, προσαρμοσμένες στην ιδιοσυγκρασία του συγκεκριμένου ζεύγους "σκύλος - άνθρωπος", οι οποίες οδηγούν προς τη βελτίωση του δεσίματος...

Και, ναι, είναι σαφές ότι η "χημεία" δεν διδάσκεται με τίποτα! Ή "το έχει" το συγκεκριμένο ζεύγος, ή δεν το έχει...

Και, σαφώς, οι "αυτόνομες" θεωρίες και σκεπτικά δεν είναι "μαύρο - άσπρο", μιάς και, τότε, θα μπορούσαμε να αποφασίσουμε πολύ απλά και δεν θα υπήρχε λόγος να γράφονται και να λέγονται τόσα πολλά επί του θέματος...

1) Μεχρι όμως να καταλαβουμε τι μας παει, μπορει να εχουμε κανει πολλα και ισως τραγικα λαθη και να εχουμε χασει πολυτιμο χρονο. Χρονο καθοριστικο, αν ειδικα προκειται για δουλεια πανω σε κουταβι.

2) Μπορουμε να πουμε πηγαινε σε εκπαιδευτη και να κλεισουμε, μετα όμως εχουμε τα λογια πχ του ιδιου του Γιαννη στο πολυσελιδο θεμα της Μοκας και του Κασπερ, οπου εκρινε ότι η μεθοδος του εκπαιδευτη ηταν λαθος, αν και μεθοδος ευρεως διαδεδομενη και συνηθως επιτυχης.

3) ...Οπότε ξαναγυρναω στην πρωτη παραγραφο αυτου του ποστ και παμε παλι από την αρχη.

Αρη,

1) Ναι, γι' αυτό και οι "γραφές" (όσον αφορά σε κάποιες φυλές, ή σε κάποιες εργασίες κλπ.) αναφέρονται στη μαγική λέξη: "έμπειρος ιδιοκτήτης"...

2) Το "πήγαινε σε εκπαιδευτή" είναι σωστό, πέρα από κάθε αμφιβολία, μιάς και (κάποτε) όλοι οι ιδιοκτήτες - χειριστές υπήρξαν αρχάριοι...
Ακόμα και να είχαν μελετήσει πολύ, πριν αποκτήσουν το σκύλο, δεν είχαν πρακτική εμπειρία, ή (ακόμα περισσότερο) δεν μπορούσαν να "δέσουν" κατευθείαν τα αναγνώσματα - συμβουλές, με αυτό το "ζωντανό πλάσμα" στην πράξη...

Τώρα, σε σχέση με το "πολυσέλιδο" θέμα της Μόκας και του Casper, δεν νομίζω ότι έχεις διαβάσει κάπου πως "η μέθοδος του εκπαιδευτή ήταν λάθος"... αν το έχεις διαβάσει, ομολογώ ότι αρχίζω να ξεχνάω και να μην μπορώ, επίσης, να αποδώσω γραπτά όσα σκέπτομαι... και, στην περίπτωση αυτή, πρέπει "να το κοιτάξω"...

Μάλιστα, στο εναρκτήριο post του συγκεκριμένου θέματος, έχω αποδώσει επώνυμα τα "εύσημα" και τις ευχαριστίες μας, σε μερικούς ανθρώπους, οι οποίοι μάς παρείχαν σημαντική βοήθεια στα πρώτα και ενδιάμεσα στάδια του υπέροχου αυτού ταξιδιού που λέγεται "σκύλος"... μεταξύ των οποίων, δύο επώνυμοι εκπαιδευτές!

Αυτό που ίσως (για σένα, ειδικά, είμαι σίγουρος) έχεις καταλάβει είναι ότι για μένα δεν αρκεί αυτό...
Δηλαδή, δεν μου αρκεί να ακολουθήσω συγκεκριμένη μέθοδο εκπαίδευσης (με επιτυχημένους, ομολογουμένως, εκπαιδευτές) και να εφαρμόσω τη "διδακτέα ύλη" κατά γράμμα...

Για το λόγο αυτό, δεν υπήρξα και "καλός μαθητής"... Σαν παράδειγμα, σε κάποιους χειρισμούς μου, όπου "βοηθούσα" το ζώο μου (χαμηλόφωνα, είτε με απειροελάχιστη κίνηση του πνίχτη - για τον ήχο), ακριβώς πριν του "πάρω το κεφάλι" με το τσεκάρισμα του πνίχτη, καταλάβαινα πως "όχι, Γιάννη, έτσι χειριζόμαστε τα άλογα, όχι τα σκυλιά" και, κατά συνέπεια, κατανοούσα πως δεν ήμουν ο "άριστος μαθητής"...

Αλλά, περαιτέρω, έχοντας μία αρχή, που λέει: "Αποφάσεις και ενέργειες με ψυχρή λογική και με ζεστή καρδιά"... το έψαχνα περισσότερο, καθοδηγούμενος από τη σκέψη: "αν δουλεύει με το άλογο (που - σημειωτέον - είναι από τα εξυπνότερα θηλαστικά - και δύσκολο στο χειρισμό, για να μην ξεχνάμε το τεράστιο βάρος και δύναμη που διαθέτει), γιατί όχι και με - κάποιον, έστω - σκύλο?"... και προχωρούσα τη σκέψη: "ναι, αλλά το άλογο είναι θήραμα και όχι αρπακτικό - κατά συνέπεια, φοβάται και σπάει περισσότερο - μήπως και ο συγκεκριμένος σκύλος νιώθει περισσότερο θήραμα και λιγότερο αρπακτικό?"... και, δώστου μελέτη... και διαπίστωνα ότι "έγκυροι" συγγραφείς (εκπαιδευτές, συμπεριφοριστές, εκτροφείς κλπ.) συμφωνούσαν αρκετά με τις ενδόμυχες σκέψεις μου... και, κατά συνέπεια, γινόμουν όλο και "χειρότερος μαθητής"...

Αρα, για να μην πλατιάζω ιδιαίτερα, η "μέθοδος του εκπαιδευτή" δεν ήταν λάθος! Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι, αμέσως μόλις η Μόκα φορέσει τον ατσαλένιο (γερμανικό, για να μην ξεχνιόμαστε - τον καλύτερο!) πνίχτη της, εκτελεί τις εντολές της σαν να γεννήθηκε γι' αυτές! Αυτό ήταν επιτυχία? Για κάποιους αυτό είναι σίγουρο... εφόσον εκτελεί με μαθηματική ακρίβεια, η εκπαίδευση έχει πετύχει... αλλά δεν μπορούσα να τη βλέπω να "συρρικνώνεται" σε μέγεθος, να "μικραίνει", να χαμηλώνει το κεφάλι...

Ισως, λοιπόν, η μέθοδος να ήταν λάθος να εφαρμοστεί στον συγκεκριμένο σκύλο... Και το έψαχνα περισσότερο... και έβλεπα ότι, πλέον, χρειάζεται και κάποιος "συμπεριφοριστής", για να "ανέβει" λιγάκι η Μόκα... και διαπίστωνα πως και ο συμπεριφοριστής έφτανε κάπου και ψιλοσήκωνε τα χέρια (δεν μπορούσε να δικαιολογεί, πλέον, ούτε στον εαυτό του το να ξοδεύουμε άλλα χρήματα) λέγοντας: "παιδιά, είτε η Μόκα δεν έχει τίποτα, είτε έχετε κάνει τεράστια δουλειά μαζί της"... και, δώστου περισσότερη μελέτη... και δώστου προβληματισμοί...

Σε εκείνο το 1ο post του θέματος που αναφέρεις, περιέγραψα τους προβληματισμούς μας και επιβεβαιώνω ότι ένας από τους λόγους που ψάξαμε για την απόκτηση κουταβιού με συγκεκριμένη μεθοδολογία οφείλεται και στο ότι πιστεύαμε πως, δεν μπορεί, μέσα στο "νεφέλωμα" αυτό, το κουτάβι ίσως να μπορέσει να ξεκαθαρίσει τα πράγματα και να την "ξεκλειδώσει"... τους υπόλοιπους λόγους, θα τους αναφέρω σαν απάντηση στο ερώτημα που μου έκανες στο θέμα...

Και, πίστεψέ με, παρότι η Μόκα "τα ξέρει όλα και κάτι παραπάνω", ξαναρχίσαμε εκπαίδευση και σ' αυτήν... σαν να είναι ένα μεγάλο κουτάβι... με εφόδιο τις γνώσεις και την εμπειρία που έχουμε αποκομίσει... και, με το γνωστό - απαράμιλλο - αργό ρυθμό της, η Μόκα προχωράει και βελτιώνει πολλές πλευρές του χαρακτήρα της...
Κι εμείς μαζί, ξαναχτίζουμε το θέμα "ηγεσίας" με τη Μόκα... ένα θέμα, όπου η Μόκα μας είχε "αποκοιμίσει", χαρίζοντάς μας (τζάμπα) το προνόμιο να μην μας αμφισβητεί ποτέ... τώρα πλέον, ξέρουμε ότι η ηγεσία (η "αρχηγία") χρειάζεται, όχι μόνο για να μην αμφισβητεί το ζώο την ιεραρχία της οικογένειας - αγέλης, αλλά και για να είναι πιο σίγουρο για τον εαυτό του, να μη φοβάται...

Ισως αυτά που γράφω είναι αυτονόητα για τα έμπειρα μέλη - χειριστές - κυναγωγούς, αλλά για μένα χρειάστηκε πολύς κόπος - χρόνος για να μπορέσω να τα διατυπώνω...

Και όλο αυτό το συνοθύλευμα σκέψεων, "ατάκτως εριμμένων", αποτελεί "φιλοσοφική προσέγγιση μεθόδων εκπαίδευσης" και όχι απλά "εκπαιδευτική μέθοδο"...

3) Σταματάω τη λογοδιάρροια... και, αν χρειαστεί, θα επανέλθουμε...

1) ...αν... δεν εισαι εκπαιδευτης, δεν εχεις μελετησει (και το εννοώ) πολλες εκπαιδευτικες μεθοδους, δεν εχεις εκπαιδευσει πολλα σκυλια, δεν εχεις φαει τα μουτρα σου σε απανωτα λαθη...

2) ...εχεις ενα σκυλο, οπου με την βοηθεια ενος εκπαιδευτη, εχεις την τελεια σχεση με τον σκυλο σου εχεις λυσει τα απανωτα σου προβληματα... κλπ κλπ κλπ δεν παευ να εισαι ενας απλος καλος χειριστης του σκυλου σου.
τα προβληματα που αντιμετωπιζει ο καθενας μπορει να φαινονται ιδια κι απαραλλαχτα,
πολλες φορες ομως εχουν την διαφορετικοτητα τους που οφειλεται πιθανα,
- στον ξεχωριστο χαρακτηρα του κουταβιου,
- στην διαφορετικη φυλη που ανηκει,
- στην διαφορετικη συμπεριφορα που εχει εισπραξει ο σκυλος μεχρι εκεινη την ωρα,
- στην διαφορετικη ηλικια, κι ενα σωρο αλλους λογους που μπορει να μου διαφευγουν.

3) οι περισσοτεροι τωρα δυστυχως γνωριζουν ...
μονο την μεθοδο που ακολουθησαν με τον εκπαιδευτή τους και μονο την μεθοδο που ακολουθησαν για τον σκυλο τους...

Πέτρο,

1) Μία απορία: Δηλαδή, αν είσαι εκπαιδευτής, έχεις μελετήσει απαραίτητα πολλές εκπαιδευτικές μεθόδους?

2) Πολύ μεγάλη αλήθεια αυτή! Πιστεύω ότι είναι τόσο πολύπλοκο...

3) Και γι' αυτούς τους λόγους θα πρέπει να σκεφτόμαστε πολλές φορές και να θέτουμε σε "δοκιμασία" όσες προτάσεις - συμβουλές διαβάζουμε σε ένα φόρουμ...

 

[harryf3]

Γιαννη, επιτελους ηρθες. Εισαι το τιμωμενο προσωπο σε αυτο το θεμα!
Θα επανελθω αργοτερα. Το ποστ σου ειναι πραγματικα θαυμασιο!

Τώρα, σε σχέση με το "πολυσέλιδο" θέμα της Μόκας και του Casper, δεν νομίζω ότι έχεις διαβάσει κάπου πως "η μέθοδος του εκπαιδευτή ήταν λάθος"... αν το έχεις διαβάσει, ομολογώ ότι αρχίζω να ξεχνάω και να μην μπορώ, επίσης, να αποδώσω γραπτά όσα σκέπτομαι... και, στην περίπτωση αυτή, πρέπει "να το κοιτάξω"...

... μαλλον πρεπει
#546

 

[harryf3]

Κάθε σκυλος θα πεσει και θα σκυψει το κεφαλι εάν η διορθωση είναι ισχυροτερη από αυτην που απαιτειται για την συγκεκριμενη περισταση.

Αλλιως διορθωνεις όταν εισαι μονος με τον σκυλο στο μαθημα στον κυκλο και αλλιως για να αφησει το δαγκωμα ή να παρατησει το κυνηγι.
Μπορει να πεσει με μια φαινομενικα μετρια διορθωση στο μαθημα και να μην καταλαβει τιποτα με μια ισχυρη διορθωση σε ετοιμο καυγα.

Μετα ερχεται η τεχνη της γεφυρωσης, που τελευταια αναφερω πολύ, ισως για να την χωνεψουμε ολοι μας και να καταλαβουμε ποσο σημαντικη είναι.

Η φιλοσοφια μας εξαρταται από διάφορους παραγοντες, με πρωτους και κυριοτερους τον σκυλο μας και εμας τους ιδιους. Μπορει να είναι ακομα και προϊόν «πολυτελειας».

Δηλαδη εχω τη πολυτελεια του χρονου, την πολυτελεια της μονοκατοικιας, εχω σκυλο ηπιο, δεν εχω καποιο σοβαρο και επικινδυνο προβλημα, και πολλα άλλα.

Αν ο σκυλος μας ορμαει αδιακριτως πχ σε παιδακια (και όχι μονο), ισως δεν εχουμε την πολυτελεια της ανεκτικοτητας και της λυπης επειδη του πεσανε τα αυτια.

Παντα υπαρχει βεβαια και η άλλη λυση. Απομονωνεις, απαγορευεις οποιαδηποτε προσεγγιση, υπερκοινωνικοποιεις, αλλάζεις, αλλοιωνεις, αλλοτριωνεις, αλώνεις, και ελπιζεις.

Οι ηπιες μεθοδοι φερνουν μεγαλυτερο δεσιμο και καλυτερη σχεση?

Ο γενικοτερος τροπος ζωης, οι διάφορες ελευθεριες, η συμμετοχικοτητα?

Πιο πολύ δενεσαι με τον σκυλο με τον οποίο εισαι αγκαλια στον καναπε ολη μερα ή με τον σκυλο με τον οποίο δουλευεις?

Θεμα σκυλου? Ισως οχι μονο.

 

[johnk]

1) ... μαλλον πρεπει
#546

Ισως να έχεις δίκιο.... Και υπόσχομαι να "το κοιτάξω"...

Αυτό, όμως, που ήθελα να τονίσω, με την ευκαιρία του (πολύ ωραίου) θέματος είναι:
Δεν είναι λάθος η εκπαιδευτική μέθοδος, αλλά ήταν λάθος για το συγκεκριμένο σκύλο...

Και αυτό ακριβώς είναι που μας συνδέει με τη "φιλοσοφική προσέγγιση των μεθόδων εκπαίδευσης"... όχι "μαύρο - άσπρο", αλλά "custom made" εκπαίδευση, για ένα συνδυασμό συγκεκριμένων χαρακτηριστικών, που περιέγραψε ξεκάθαρα ο GRDANE...

 

[kokoni]

για να φιλοσοφήσω ακόμα περισσότερο αρκεί να πώ πώς κατα την άποψή μου μεγάλο ρόλο παίζει το "τι σκέφτεσαι εσύ για τον σκύλο σου"

δηλαδή
σκέφτεσαι "είναι έρμαιο του κυνηγετικού του ενστίκτου,είναι ένα κέρατο βερνικωμένο,αποκλείεται να "λυγίσει" με ήπιες μεθόδους"
ή σκέφτεσαι ας πούμε "η αγάπη όλα τα νικά,αν μέσω του δεσίματος "δεί" ο σκύλος ότι "αξίζει" να συνεργαζόμαστε τότε θα παρατήσει τα πάντα για να συνεργαστεί μαζί μου,ακόμα και θήραμα μέσα απο το στόμα του"

 

[johnk]

1) ...Αλλιως διορθωνεις όταν εισαι μονος με τον σκυλο στο μαθημα στον κυκλο και αλλιως για να αφησει το δαγκωμα ή να παρατησει το κυνηγι.
Μπορει να πεσει με μια φαινομενικα μετρια διορθωση στο μαθημα και να μην καταλαβει τιποτα με μια ισχυρη διορθωση σε ετοιμο καυγα.

2) Μετα ερχεται η τεχνη της γεφυρωσης, που τελευταια αναφερω πολύ, ισως για να την χωνεψουμε ολοι μας και να καταλαβουμε ποσο σημαντικη είναι.

3) Δηλαδη εχω τη πολυτελεια του χρονου, την πολυτελεια της μονοκατοικιας, εχω σκυλο ηπιο, δεν εχω καποιο σοβαρο και επικινδυνο προβλημα, και πολλα άλλα.

4) Οι ηπιες μεθοδοι φερνουν μεγαλυτερο δεσιμο και καλυτερη σχεση?

5) Ο γενικοτερος τροπος ζωης, οι διάφορες ελευθεριες, η συμμετοχικοτητα?

6) Πιο πολύ δενεσαι με τον σκυλο με τον οποίο εισαι αγκαλια στον καναπε ολη μερα ή με τον σκυλο με τον οποίο δουλευεις?

7) Θεμα σκυλου? Ισως οχι μονο.

1) Πολύ σωστός! Δεν θα μπορούσες να το περιγράψεις καλύτερα...

2) Προσωπικά, ας πούμε, το διαισθανόμουν εδώ και χρόνια...
Αλλά, μόνο τελευταία, με την ευκαιρία της "διαπαιδαγώγησης" του Casper (που δεν είναι ακριβώς "γατάκι" - αλλά και, ταυτόχρονα, είναι βαθιά συναισθηματικός & ευαίσθητος, σαν τα περισσότερα μολοσσοειδή) συνειδητοποίησα το μέγεθος της σημασίας της και είδα τα αποτελέσματά της...

3) Σημαντικά σημεία, όλα αυτά, κατά τη γνώμη μου...

Π.χ., η ύπαρξη μονοκατοικίας και ο σκύλος αρκετά "έξω" διευκολύνουν αφάνταστα την καθιέρωση της ιεραρχίας υπέρ του χειριστή... ο σκύλος "συνεχώς μέσα" δυσκολεύει αφάνταστα (σε μη έμπειρους χειριστές) την καθιέρωσή της...

Ο ήπιος σκύλος, επίσης, σε βοηθάει να αποφύγεις να "παίξεις σε ξερό"...

Η πολυτέλεια του χρόνου βοηθάει, τέλος, τα μέγιστα, μην το συζητάς κάν... όταν δεν έχεις "ταλέντο", ή εμπειρία, ο χρόνος (εφόσον προσπαθείς σοβαρά και συστηματικά) σε βοηθάει να "ισοφαρίσεις"...

4) Σαφώς και ναί! Οσο "σκληρός" και να είναι ο σκύλος... "φιλοσοφικά" και γνωστικά (σε επίπεδο άφθονης βιβλιογραφίας - παραδειγμάτων, αλλά και προσωπικής εμπειρίας), έχω βεβαιωθεί πλέον...
Ξεκινάς πάντα με τον ήπιο τρόπο και αφιερώνεις σημαντικό χρόνο σε αυτή την προσέγγιση... και διορθώνεις όταν χρειαστεί... φροντίζεις δε το παιχνίδι να "είναι στημένο" για να κερδίσει ο σκύλος και όχι για να διορθωθεί...
προς Θεού, δεν εννοώ να γονατίζεις και να τον παρακαλάς, έτσι?

5) Μεγάλη κουβέντα... Ολα αυτά που αναφέρεις επηρεάζουν τόσο τη σχέση (bonding), όσο και την "δεκτικότητα" στην υπακοή...

6) Αυτό δεν το ξέρω... γιατί δεν ανήκω σε καμία από τις δύο κατηγορίες... βρίσκομαι κάπου ενδιάμεσα και αυτό πιστεύω ότι βοηθάει (αργότερα)και προς την κατεύθυνση της "δουλειάς" με το σκύλο...

7) Θέμα σκύλου, σε κάθε περίπτωση (ομάδα, φυλή, άτομο) και όχι μόνο... είναι σαφώς και θέμα ανθρώπου, καθώς και συγκυριών, όπως πολύ σωστά είπες...

 

[harryf3]

.....
ή σκέφτεσαι ας πούμε "η αγάπη όλα τα νικά,αν μέσω του δεσίματος "δεί" ο σκύλος ότι "αξίζει" να συνεργαζόμαστε τότε θα παρατήσει τα πάντα για να συνεργαστεί μαζί μου,ακόμα και θήραμα μέσα απο το στόμα του"

Βαγγελη μου,

Πανω σε αυτο περιμενω ακομα αναλυση στο "αλλο θεμα", πριν απο κανενα μηνα.

Αναλυση για το πώς θα κανεις το κλειδωμενο κερατο να αφησει το θηραμα μεσα απο τα δοντια του μεσω της αγαπης που ολα τα νικα.

Αναλυση ε, οχι ευχολόγια και φιλοσοφιες. Επι του πρακτέου.
Μπορεις να το αναλυσεις κι εδω, μια που δοθηκε η ευκαιρια.


Μηπως, λεω μηπως, υπαρχουν και καποια κακα παιδια που την αγαπη (ή καλυτερα την υπερβολικη παρουσιαση αυτης) που παντα (δηλαδη ολα) τα νικα και παντα υπομενει, την εκμεταλλευονται και την θεωρουν αδυναμια?

 

[johnk]

...Αναλυση για το πώς θα κανεις το κλειδωμενο κερατο να αφησει το θηραμα μεσα απο τα δοντια του μεσω της αγαπης που ολα τα νικα...

...με χρήση σφήνας!!!

 

[harryf3]

χαχα

Αλλος?