οχι 100% ιαση δεν γινεται παρα σε πολυ σπανιες περιπτωσεις εως ποτεδεν ξέρω πως γίνεται η τυχόν θεραπεία και αν υπάρχει πιθανότητα πλήρους ίασης π.χ. με χειρουργική επέμβαση
οποτε το ρεαλιστικο ειναι το ποτε
οχι 100% ιαση δεν γινεται παρα σε πολυ σπανιες περιπτωσεις εως ποτεδεν ξέρω πως γίνεται η τυχόν θεραπεία και αν υπάρχει πιθανότητα πλήρους ίασης π.χ. με χειρουργική επέμβαση
εαν η πτωση η το γλιστρημα προκαλεσει καποιου ειδους καταγμα το οποιο δεν δεσει σωστα και ο σκυλος εχει προβλημα στην βαδισησας ευχαριστω πολυ! αν ειναι γονιδιακη ρωτουσα...
Δηλ. απο τραυματισμο ή γλιστρηματα στο εδαφος ενα κουταβι μπορει να το παθει μετα?
+1Scarlett έχουν γίνει πολλές έρευνες για το θέμα, αυτό που γνωρίζω εγώ είναι ότι η δυσπλασία ισχύου είναι συνήθως γονιδιακή όμως είναι σημαντικό να μην γίνεται καταπόνηση στους χόνδρους και στους συνδέσμους του κουταβιού διότι μπορεί μια μικρή προδιάθεση αν είμαστε προσεχτικοί να μην εξελιχθεί σε κάτι άσχημο. Αυτά έχω καταλάβει εγώ από συζητήσεις αλλά και διάβασμα.
Παρόλα αυτα η λογική μου μου λέει πως αν η δυσπλασία είναι σοβαρή όσο και να προσέξεις θα εξελιχθεί.
Πολύ το φοβόμουν αυτό.... και μετά έχεις τον κάθε ανεγκέφαλο να σε ρωτάει γιατί να μην ζευγαρώσει το σκύλο του για να δει χαρά στα σκέλια του πριν τα στερνά του και τη σκύλα του να για να χαρεί και αυτή τη μητρότητα...οχι 100% ιαση δεν γινεται παρα σε πολυ σπανιες περιπτωσεις εως ποτε
οποτε το ρεαλιστικο ειναι το ποτε
Το ξερω οτι αν ειναι πιο βαρυς θα εχει προβλημα.Γιατι οσο μεγαλωνει ειναι καλυτερα?Επειδη αναπτυσεται ακομα σκελετικα μεχρι 2-2,5 χρονων και θα δεσουν τα κοκκαλα του καλυτερα?Σχετικα με το βαρος οταν τον ζυγισμε πριν 2 μηνες ηταν 6.800.Εμφανισιακα ειναι στυλακι,εχει μικροκαμωμενο σουλουπι και τα πλευρα του διακρινονται ευκολα με την αφη.1 κυρια στην γειτονια μου εχει κανει το jack russell 11 κιλα,της ειπα οτι θα παθει κανα προβλημα ο σκυλος και οτι μειωνεται το προσδοκιμο ζωης του αλλα απ'οτι μου ειπε και ο γιος της προχθες,εχει μανια να τον ταιζει οπως και 1 αδεσποτο που τριγυρνα εκει.Μαλλον δεν ειναι τυχαιο οτι ειναι και αυτη πολυ παχια.να προσεχεις να μην παρει βαρος πολυ το πολυ βαρος το κανει χειροτερο
δωσε οτι μπορεις να δωσεις που θα σου πει ο γιατρος και οσο το καθυστερισεις οσο μεγαλωνει τοσο το καλλιτερο
γιατι τωρα που ειναι στην αναπτυξη οσο ποιο μεγαλο ειναι το βαρος τοσο πολυ πολυ καταπονουνται οι αρθρωσεις και γινεται δυσκολη η σωστη αναπτυξη τους.. στα μωρα γενικα ολλα τα οστα ειναι ευπλαστα.. οταν πιεζονται ειτε απο το παραπανω βαρος ειτε απο κακη θεση λογω κληρονομικου τοτε αυτο τους κανει ζημιαΤο ξερω οτι αν ειναι πιο βαρυς θα εχει προβλημα.Γιατι οσο μεγαλωνει ειναι καλυτερα?Επειδη αναπτυσεται ακομα σκελετικα μεχρι 2-2,5 χρονων και θα δεσουν τα κοκκαλα του καλυτερα?
Γνωρίζετε μήπως ασκήσεις και παιχνίδια που μπορείς να παίζεις με ένα κουτάβι boxer 10 μηνών που έχει δυσπλασία και δεν εκτονώνεται αρκετά με το περπάτημα? Τι είναι καλύτερο τελικά, να περιορίζεις την δραστηριότητα του σκύλου για το πρόβλημα υγείας του και να του δημιουργείς ψυχολογικό πρόβλημα έχοντας τον περιορισμένο ή το αντίθετο??Ναι,με αλλον ορθοπαιδικο που μιλησα απο το τηλεφωνο μου ειπε οτι πονα γιατι υπαρχει τριβη και υπαρχουν νευρικες αποληξεις.Ειπε οτι οσο πιο πολυ τον προσεξω τοσο πιο αργα θα χειροτερεψει,μπορει σε μηνες,η 1-2 χρονια.Αν κανει επεμβαση θα ειναι εκτομη.Και δυστυχως μετα χρειαζεται αποκατασταση,ακινησια κλπ
Τρωει λιγα γραμμαρια HillS J/D και του δινω 1 Synoquin την ημερα σε καψουλα για σκυλους κατω των 10 κιλων.Ο συγκεκριμενος γιατρος μου ειπε οτι δεν επαρκει η τροφη,καλο θα ηταν να δινω και χαπια αν μπορω αλλα μετα απο 3 μηνες να τα σταματω για 1-2 μηνες και παλι ξανα για να απορροφηθουν απ τον οργανισμο του σκυλου.Απο τοτε δλδ τελη Απριλιου που ειχε θεμα με το ποδι και διεγνωστηκε δυσπλασια δεν τον εχω αφησει να τρεξει μισαωρα η να παιζει 1-2 ωρες με αλλα σκυλια οπως πριν.Τον εχω στο φλεξι και τον αφηνω να παιζει με καποιο αλλο σκυλακι 5-10 λεπτα και λιγο παιχνιδι στο σπιτι.Τον προσεχω να μην χοροπηδαει στα πισω του ποδια,να μην ανεβοκατεβαινει καναπεδες-κρεβατια,ουτε σκαλες.Πιστευω οτι αν τον αφησω να παιξει πχ μιση ωρα θα γυρισουμε σπιτι και θα κρατα το ποδι του σηκωμενο οπως τοτε που τον πηγα στον ορθοπαιδικο γιατι καταλαβα οτι ειναι κατι σοβαρο.Και λογικα το τρεξιμο,δλδ η πληρη κινηση του ποδιου οταν τρεχει του κανει ζημια.Ειναι πικρα ομως να περιοριζεις 1 jack russell,δεν ειναι καποιο ηρεμο σκυλακι που συμβιβαζεται μονο με βολτες.Ισως αν δεν επαιζε απο κουταβι με τις ωρες το προβλημα να εβγαινε πιο αργα,αλλα 1 η αλλη.Ο σκυλος οπως παντα πχ κατεβαινοντας απο τον καναπε πατα τα 3 του ποδια και σε αυτο που εχει το προβλημα(το πισω αριστερο) το παταει ελαχιστα,σχεδον καθολου.Αν τον αφησω να κατεβει σκαλες,πατα στα πρωτα 2-3 σκαλια και με τα 4 ποδια γερνοντας προς τα δεξια σταδιακα για να μην πεφτει το βαρος του στο πισω αριστερο που ποναει και μετα στα υπολοιπα σκαλια κατεβαινει μετα 3 ποδια.Αυτο το κανει απο κουταβι,αλλα νομιζα οτι ειναι απο 1 χτυπημα που ειχε μικρος.
επειδή κι εμείς έχουμε δυσπλασία το καθημερινό περπάτημα είναι ότι καλύτερο!!Γνωρίζετε μήπως ασκήσεις και παιχνίδια που μπορείς να παίζεις με ένα κουτάβι boxer 10 μηνών που έχει δυσπλασία και δεν εκτονώνεται αρκετά με το περπάτημα? Τι είναι καλύτερο τελικά, να περιορίζεις την δραστηριότητα του σκύλου για το πρόβλημα υγείας του και να του δημιουργείς ψυχολογικό πρόβλημα έχοντας τον περιορισμένο ή το αντίθετο??
κάνουμε λίγο από όλα..πάντα με λουρί για να μπορώ να τον ελέγχω...κάνετε γρήγορο περπάτημα και είναι συνεχώς δίπλα σου ή τον αφήνεις να περπατάει στους ρυθμούς του, πότε αργά να μυρίζει και πότε γρήγορα σαν να κυνηγάει κάτι? τον αφήνεις να τρέχει καπου κάπου να ξεδίνει?
αxού το μωρέ... με λίγη προσοχή και παρακολούθηση εύχομαι να πάτε καλά!!!έχει δείξει σημάδια πόνου, κρατάει ψηλά το πίσω δεξί της πόδι και έτσι υποψιαστήκαμε ότι κάτι δεν πάει καλά και μάθαμε ότι έχει δυσπλασία.