Διαβάζοντας γι' αυτό το πρόβλημα (ιψδ) κατάλαβα ότι είναι πολύ δύσκολο να αποσπάσεις την προσοχή ενός ζώου την ώρα που κάνει ό,τι κάνει.
Για μένα η μεγαλύτερη λοιπόν ένδειξη ότι ο μικρός δεν έχει θέμα είναι πως αν φύγω απ το δωμάτιο την ώρα που το κάνει, παρατάει το "θάψιμο" ή ό,τι είναι για να έρθει μαζί μου.
Παίζει.
Βρίσκεται στην εφηβεία.
Οι γονείς του (φυσιολογικότατοι) έχουν παρόμοιες συμπεριφορές.
Εκτός αυτού το σκυλί αυτό είναι γενικά ιδιαίτερα χαρούμενο, δεν έχει λόγο να έχει στρες ούτε τραυματικές εμπειρίες. Έχει γεννηθεί και απογαλακτιστεί σε ιδανικό περιβάλλον, μένει μόνο του λογικές ώρες και μέρες την εβδομάδα, έχει παρέα έναν άλλο σκύλο αρκετές ώρες την ημέρα, εκτονώνεται πιστεύω αρκετά, δεν ξέρει τι σημαίνει κακή μεταχείριση οποιουδήποτε είδους (οι χειρότερές του εμπειρίες ήταν τα εμβόλια...).
Χθες του άφησα δύο παιχνίδια μόνο (ένα λούτρινο κι ένα κόκαλο για μασούλημα μπας και του φύγει κι ο τελευταίος κυνόδοντας και αποφύγουμε την εξαγωγή). Δεν έπαθε τίποτα, αλλά δεν ξέρω αν είχε και ιδιαίτερο νόημα. Του μάζεψα και το φαγητό αμέσως και δεν είχε την ευκαιρία να "παίξει". Αυτά...
