Video με φερμα απο Pointer

[agathe]

Και καλά να τον έχεις για σκύλο συντροφιάς...
Προσωπικά γνωρίζω κάποιους κυνηγούς, που έχουν πάρει τα σούπερ ντούπερ σκυλιά (κούρτσχααρ, ντράτχααρ, λαγόσκυλα...), τα οποία περνούν 360 μέρες το χρόνο μέσα σ'ένα κλουβί, για να βγουν τις υπόλοιπες 5, μαζί με τους...εξυπνάκηδες, που περιμένουν τα σκυλιά τους να κάνουν παπάδες, που τα καημένα απ'τη λαχτάρα τους να ...βγουν, κόβουν τα πόδια τους, που όταν δεν τους κάνουν τα κέφια, τα ξανακλείνουν στο κλουβί...(τουλάχιστον δεν τα σκοτώνουν...)

Και πόσες φορές έχω τσακωθεί...
Απλώς όλοι αυτοί (που ξέρω εννοώ) θεωρούν ότι ο σκύλος τους έχει μια συγκεκριμένη εργασία να εκτελέσει και δεν είναι ούτε για βόλτες ούτε για τίποτε άλλο....
(απορώ με τους εκτροφείς που τους δίνουν τα σκυλιά τους...Μόνο να ήξεραν πως περνούν τη ζωή τους...Ξέρω'γω...??)

 

[superman]

εγω θελω να δω ποιντερ στο καναπε και τι στο κοσμο

 

[Sofouli]

Θα μπορούσα να σου δείξω drahthaar στον καναπέ, αλλά δυστυχώς δεν ζει πια.
Αν ξεσκαρτάρω τα άλμπουμ κάποια στιγμή, ευχαρίστως

 

[superman]

κυνηγαγε κιολας?

 

[kinigos]

εγω θελω να δω ποιντερ στο καναπε και τι στο κοσμο

Εχω δεί! μόλις την Τετάρτη που μας πέρασε που πήγα για επίσκεψη. Μόνο στο κρεβάτι δεν τα αφήνει να ανεβαίνουν.
Εγώ έχω Σεττερ Ιρλανδίας, και καναπεδάτη είναι και κοιμόμαστε μαζί.
Θα ανεβάσω και φωτογραφία αλλά δεν μπορώ τώρα γιατί δεν την έχω εγώ. Τραβήχτηκε από το κινητό της αδελφής μου γιατί εγώ κοιμόμουν!!!

 

[superman]

και 2 κιολας?ρε κυνηγε θα με τρελανεις τελειως?
εχει σπιτι ακομα αυτος ο ανθρωπος?

 

[Sofouli]

κυνηγαγε κιολας?

Σαν τρελό

Αν και δυστυχώς δεν έζησε πολύ για να δείξει την αξία του.
Σαν γενική τοποθέτηση τώρα,σύμφωνα με αυτά που έχω ζήσει εγώ, ένα κυνηγόσκυλο (συγκεκριμένα έχω ζήσει με kurzhaar, drahthaar & setter) που κυνηγάει, και όταν δεν κυνηγάει λόγω μη κυνηγετικής περιόδου, εκτονώνεται σωστά, μπορεί άνετα να ζήσει σε διαμέρισμα.

Μέχρι τα 2 χρόνια βέβαια από ζημιές και ζαβολιές, ουκ ολίγες, αλλά γενικά τα σκυλιά που ασκούν το άθλημα είναι πολύ ήρεμα στον χώρο τους.
Όταν ανέλαβα το drahthaar που ανέφερα πριν, και για κάποιους λόγους τόλμησα να μην το εκτονώσω σωστά, δεν θες να σου πω τι έκανε στο σπίτι
Το πιο light την πρώτη μέρα, είναι ότι κατέβασε την κουρτίνα και το κουρτινόξυλό (μεταλλικό σιδηρόδρομο) και αφού τα έκανε χίλια κομμάτια, βγήκε στην βεράντα και ξέσκισε 2 μπουγάδες. Έτσι για την πλάκα του.

 

[agathe]

Και τη...δεύτερη μέρα Σοφία???

 

[Grifos]

εγω θελω να δω ποιντερ στο καναπε και τι στο κοσμο

εγώ έχω κρατήσει σε φωτογραφία τον καναπέ πριν αλλάξω ταπεπετσαρία με το σκύλο να τον ξεσκίζει. Αλλά μάλλον ήταν ειδική περίπτωση pointer. Με τους συμφοιτητές που μαζεύαμε σκυλιά, το συγκεκριμένο είχε πάει σε σπίτια άλλων συμφοιτητών, σε σπίτια ντόπιων κι αφού πλέον δεν το ήθελε κανένας σπίτι του κι η εναλλακτική ήταν σε κάποια αυλή δεμένο το κράτησα, που να ήξερα, ο καναπές ήταν το λιγότερο, κάποια άλλη στιγμή χώθηκε μέσα στο αλεύρι και τα 'κανε π..τ..να και το αποκορύφωμα βόλτα μαζί του σήμαινε 80% ανηφόρες και άντε ένα 20% ευθεία. Είναι η δουλειά του αυτή και δε διαφωνώ καθόλου αρκεί να είναι όπως τα γράφει ο Κίνγκος, αφού τελειώνει τη δουλειά του να το σέβεσαι και να ζει μαζί σου.

 

[Sofouli]

Και τη...δεύτερη μέρα Σοφία???

Ένα θα σου πω.
Ο αδερφός μου που είχε κλειστή την πόρτα να μην μπαίνει μέσα στο δωμάτιο του, με ξύπνησε με φωνές όταν γύρισε από την δουλειά το βράδυ ότι μπήκαν κλέφτες. Αν εξαιρέσεις το γραφείο και το κρεβάτι, τίποτα άλλο δεν υπήρχε όρθιο στο δωμάτιο. Τώρα πως μπήκε πως βγήκε ο σκύλος,ένας θεός ξέρει.

 

[kinigos]

Γενικά μετά την εργασία επείδή εκτός από σωματική κούραση υπάρχει και οι πνευματική υπερφόρτωση.
Το μυαλό των σκυλιών δουλεύει συνέχεια όταν εργάζονται. Καλό είναι να μένουν λίγο μόνα τους ώστε να μπορούν να σκέφτονται τι κάναν προηγουμένως έτσι ώστε να μαθαίνουν και μετά να ηρεμούν. Οταν είναι μέσα στο σπίτι δεν είναι εφικτό αυτό. Από πλευράς μου, το έχω μέσα ελέυθερο αλλά πολύ θα ήθελα κάποιες ώρες να της προσφέρω την ηρεμία που χρειάζετε.

 

[superman]

σοφουλι λογικο μου φαινεται.

εκεινο που μου κανει εντυπωση μιας και εχω καποια εμπειρια απο ποιντερ που ειναι σκυλια κυριολεκτικα ακουραστα,κ ειναι στα τερματα συνεχεια πως μπορουν να ζησουν σε ενα διαμερισμα(στο καναπε).αφου η εκτονωση που χρειαζεται ειναι τεραστια.εκτος βεβεα αν εχεις κενελι και τις περισσοτερες ωρες ειναι εκει.
απο τη δικη μου εμπειρια δεν παιζει να εμενε το ποιντερ εντος σπιτιου.οπως και το μαλι βεβεα

 

[agathe]

Grifos...και καλά όλα τα άλλα...
Όταν λες "χώθηκε μέσα στο αλεύρι..."????
(με τα σακιά το είχατε...???)

Σοφία μου...
Με την απορία θα...μείνετε....
(μερικές φορές όμως, είναι όντως απορίας άξιο, πως καταφέρνουν και κάνουν τις ...λαμογιές τους, και μένεις εσύ...ούφο, να προσπαθήσεις να καταλάβεις το πως και το γιατί...)

 

[Grifos]

Grifos...και καλά όλα τα άλλα...
Όταν λες "χώθηκε μέσα στο αλεύρι..."????
(με τα σακιά το είχατε...???)

συνήθως στις γιορτές παρέμενα στα γιάννενα οπότε έπαιρνα το μεγάλο αλεύρι το 10κιλο της αλατίνη κι ερχόντουσαν οι δικοί μου πάνω.

Και για ν' απαντήντω και στο Σούπερμαν με την καμία δεν μένει σε κλειστό σπίτι το pointer αυτό το ξεχνάς. Έμενα σε αγροτόσπιτο με αυλή, ήταν όλα χύμα ανοιχτά και με 4 και παραπάνω βόλτες την ημέρα παρόλα αυτά του τη σβούραγε του σκύλου ξαφνικά χωρίς καμιά αιτία κι άρχιζε να τρέχει μέσα έξω. Το ωραίο ήταν πως έφτανε ακριβώς στα όρια της αυλόπορτας, δεν έβγαινε έξω και γύρναγε πίσω.

 

[Avraki]

Ένα εκπληκτικό βίντεο πραγματικά!! Συγκινήθηκα μπορώ να πω! Θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια. Ο πατέρας μου κυνηγούσε και με έπαιρνε πολλές φορές μαζί του! Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις πόσο αφοσιώνονται αυτά τα πλάσματα σε αυτό που κάνουν. Εμείς είχαμε κατα καιρούς 4 pointer και ένα γκέκα. Φέρμαραν απίστευτα ευθυγραμμισμένα όταν μύριζαν πουλί! Κοκκάλωναν λες και τα είχες παγώσει. Αλλά ακόμα πιο εκπληκτικός ήταν ο τρόπος που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να φέρουν μετά το πουλί. Δεν τα ένοιαζε να χτυπήσουν (γρατζουνιές, γδαρσίματα, κοψίματα, αγκάθια) αρκεί να μας έφερναν πίσω το πουλί. Και θυμάμαι πως δεν το άφηναν αν ο πατέρας μου δεν τα χάιδευε όσο πιο γλυκά γινόταν! Και είναι πολύ στοργικά και έξυπνα σκυλάκια!

Μια φορά ο πατέρας μου ήθελε να πλησιάσει ένα δέντρο να δει αν υπήρχε κάτι να χτυπήσει και χαρακτηριστικά θυμάμαι πως και τα 3 που είχαμε μαζί μας έκαναν σαν παλαβά για να μην πλησιάσει. Μέχρι που τον έριξαν κάτω για να μείνει μακριά! Δεν πέρασε ώρα πολλή για να καταλάβουμε πως πάνω στο δέντρο υπήρχαν 2 οχιές που προφανώς τα σκυλιά είχαν μυρίσει και γι' αυτό δεν ήθελαν να πλησιάσουμε!

Φίλε kinigos να 'σαι καλά πραγματικά!!!