Επειδη καποιοι ανθρωποι δεν μαθανε ποτε να αναλαμβανουνε τις ευθυνες τους κι επειδη υπαρχουν καθικια, να τι μαζεψα το προηγουμενο Σαββατο πριν 10 περιπου μερες. Ενα μακρυτριχο τσιουαουα πανω απο 10 ετων, με ψωρα, με 2-3 δοντια σε ολο το στομα της, με αρθριτιδα σε ολα τα ποδια, με το "γνωστο" προβλημα κακης εκτροφης στα τσιουαουα που εχω δει που γυρνανε τα γονατα κι αγκωνες προς τα μεσα ή προς τα εξω, να παθαινει εξαρθρωση στο ενα πισω ποδι οταν περπαταει και τελος με 2 ογκους στους μαστους. Κατα τα λεγομενα του κτηνιατρου δεν πρεπει να το ειχε δει ποτε κτηνιατρος η εστω εδω και παρα πολυ καιρο για να φτασει σε τετοιο χαλι και προφανως την πεταξανε στο ποταμι απ'οπου και τη μαζεψα ενω ειχα βγαλει βολτα το σκυλο, για να πεθανει μονη της. Ουτε καν την ευσυνειδησια για ενα αξιοπρεπες τελος! 
Ειχα τοσα νευρα το προηγουμενο Σαββατο που δεν ηξερα ποιον να βρισω. Θυμωσα με αυτον που το πεταξε και θυμωνα που η ηλικια και το μεγεθος της ειναι τετοια που δεν ειναι και ευκολα τα χειρουργεια. Το σκυλακι εννοειται πως το μαζεψα και παρεμενει μαζι μας, εχει παρει πολυ τα πανω αφου εχει χορατασει φαγητο, μονο πατε μπορει να τρωει αλλα εχει απιστευτη ορεξη, κι οσο περνανε οι μερες την βλεπω οτι κινειται ολο και καλυτερα. Δυστυχως δεν μπορουμε να το κρατησουμε για παντα αλλα θα την εχουμε στο γραφειο της φιλοζωικης ολοι οι εθελοντες μαζι, μολις τελειωσει και τη θεραπεια για τα δερματικα της. Φυσικα και δεν περιμενω κανενας να υιοθετησει αυτο το σκυλι. Ειναι πραγματικα τοσο χαδιαρα και χαρουμενη, απο τα λιγα τσιουαουα που εχω δει τοσο ισσοροπημενα.*agapoylas* Η σκοτεινη φωτο ειναι απο το πρωτο βραδυ και οι αλλες απο τις διακοπες στο εξοχικο.
p.s. Δεν θελω να μου γραψετε "Μπραβο σου" κτλ και παρομοια σχολια. Μοιραστηκα το θεμα μαζι σας για να μοιραστω τα νευρα μου μπας και ηρεμησω.
Ειχα τοσα νευρα το προηγουμενο Σαββατο που δεν ηξερα ποιον να βρισω. Θυμωσα με αυτον που το πεταξε και θυμωνα που η ηλικια και το μεγεθος της ειναι τετοια που δεν ειναι και ευκολα τα χειρουργεια. Το σκυλακι εννοειται πως το μαζεψα και παρεμενει μαζι μας, εχει παρει πολυ τα πανω αφου εχει χορατασει φαγητο, μονο πατε μπορει να τρωει αλλα εχει απιστευτη ορεξη, κι οσο περνανε οι μερες την βλεπω οτι κινειται ολο και καλυτερα. Δυστυχως δεν μπορουμε να το κρατησουμε για παντα αλλα θα την εχουμε στο γραφειο της φιλοζωικης ολοι οι εθελοντες μαζι, μολις τελειωσει και τη θεραπεια για τα δερματικα της. Φυσικα και δεν περιμενω κανενας να υιοθετησει αυτο το σκυλι. Ειναι πραγματικα τοσο χαδιαρα και χαρουμενη, απο τα λιγα τσιουαουα που εχω δει τοσο ισσοροπημενα.*agapoylas* Η σκοτεινη φωτο ειναι απο το πρωτο βραδυ και οι αλλες απο τις διακοπες στο εξοχικο. p.s. Δεν θελω να μου γραψετε "Μπραβο σου" κτλ και παρομοια σχολια. Μοιραστηκα το θεμα μαζι σας για να μοιραστω τα νευρα μου μπας και ηρεμησω.
