Φιλοξενία σκύλου από εκτροφέα
- Thread starter ilias99
- Ημερομηνία δημιουργίας
χτες .. κατι πηρε το αυτι μου για αυξηση θητειας... δεν εδωσα σημασια γιατι.... χμ... περασμενα μεγαλεια... τεσπα...
αν παρεις σκυλο φιλε μου... και θελεις να παρεις απο εκτροφεα....( ελπιζω...)
αν υπαρχει προβλημα πιστευω οτι ο εκτροφεας θα τον κραταγε τον σκυλο...
αν τον ενημερωνες οπως και ειναι το σωστο, για τις προθεσεις σου... δεν νομιζω να σου εδινε σκυλο.....
αν παρεις σκυλο φιλε μου... και θελεις να παρεις απο εκτροφεα....( ελπιζω...)
αν υπαρχει προβλημα πιστευω οτι ο εκτροφεας θα τον κραταγε τον σκυλο...
αν τον ενημερωνες οπως και ειναι το σωστο, για τις προθεσεις σου... δεν νομιζω να σου εδινε σκυλο.....
Από εκτροφέα θέλω να τον πάρω τον σκύλο.Φυσικά και θα τον ενημερώσω για το τι πρόκειται να κάνω και θα δω τι θα κάνει.Αν δεν μου τον δώσει απλά θα περιμένω.
http://akis2010.blogspot.com/2011/08/blog-post_09.html
http://akis2010.blogspot.com/2011/08/blog-post_09.html
Και το δικό μου...κάτι σαν μέτρο καταπολέμησης της ανεργίας...κάτι τέτοιο
Ηλία, ελπίζω ειλικρινά να μην στηρίζεις τις αποφάσεις σου, σε τέτοια δημοσιεύματα.
Εννοείται ότι δεν στηρίζω εκεί τις αποφάσεις μου αλλά δεν είναι σίγουρο αυτό που λέτε.Αλλά αν γίνει (καθόλου απίθανο) θα έχει 90% αλλάξει μέχρι να πάω εγώ στρατό (προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο).
Καλησπέρα Ηλία,
Το μήνυμά σου με σόκαρε! Ήταν σαν να έγραφα εγώ τις σκέψεις μου 17 χρόνια πριν! Η περίπτωσή σου είναι (σχεδόν) ίδια με την δικιά μου.
Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα αγαπούσα τα σκυλιά. Οι γονείς μου όμως ποτέ δεν με αφήναν να πάρω, και ούτε θέλαν το σκύλο μέσα στο σπίτι. Οπότε και εγώ στην ηλικία σου, το '94 που πήγα πρώτη μου φορά σε εκθέση, έκανα τις ίδιες σκέψεις, μόλις γίνω 18 να πάω να μείνω μόνος μου για να μπορώ να αποκτήσω ένα σκύλο, που πάντα ονειρευόμουν. Σκεφτόμουν επίσης, τι θα γίνει όμως ο σκύλος, 1 χρόνο που θα έπρεπε να λείπω για την στρατιωτική μου θητεία.
Δεν υπάρχει καμία ουσία να αναφέρω αναλυτικά, αλλά τα χρόνια πέρασαν, έγινα 18, πέρασα στη σχολή μου, πήγα φαντάρος, πήρα το πτυχίο μου, έπιασα δουλειά και σκύλο δικό μου στο σπίτι μου πήρα μόλις πέρσι! Όλα αυτά τα χρόνια ήθελα σκύλο, και μου είχαν δωθεί άπειρες ευκαιρίες να αποκτήσω. Κοιτώντας όμως το χρόνο πίσω, πιστεύω ότι καλώς έκανα και δεν πήρα σκύλο στα 14 μου, και γενικά πριν τελειώσω κάποιες "βασικές υποχρεώσεις". Απολαμβάνω στο 100% την συμβίωση με τον σκύλο μου αυτή την στιγμή, και είναι πραγματικά αυτό που ονειρεύομουν χρόνια.
Οπότε η φιλική μου συμβουλή σαν ομοιοπαθής, είναι να πάρεις σκύλο αφού ξεμπερδέψεις με την θητεία σου. Και για τον σκύλο σου δεν θα είναι ιδανική κατάσταση να αλλάξει περιβάλλον για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Επίσης πολύ εκτροφείς, είναι χομπίστες που μπορεί να έχουν μία ή δύο σκύλες στο σπίτι τους και να κάνουν γέννα. Οπότε πρακτικά να είναι αδύνατο να φιλοξενήσουν τον σκύλο σου για εννιά μήνες.
Από τα πρώτα πράγματα που με είχαν συμβουλεύσει όταν ξεκίνησα με τους σκύλους είναι ότι η υπομονή ανταμείβεται. Τελικά είχαν δίκιο...
Το μήνυμά σου με σόκαρε! Ήταν σαν να έγραφα εγώ τις σκέψεις μου 17 χρόνια πριν! Η περίπτωσή σου είναι (σχεδόν) ίδια με την δικιά μου.
Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα αγαπούσα τα σκυλιά. Οι γονείς μου όμως ποτέ δεν με αφήναν να πάρω, και ούτε θέλαν το σκύλο μέσα στο σπίτι. Οπότε και εγώ στην ηλικία σου, το '94 που πήγα πρώτη μου φορά σε εκθέση, έκανα τις ίδιες σκέψεις, μόλις γίνω 18 να πάω να μείνω μόνος μου για να μπορώ να αποκτήσω ένα σκύλο, που πάντα ονειρευόμουν. Σκεφτόμουν επίσης, τι θα γίνει όμως ο σκύλος, 1 χρόνο που θα έπρεπε να λείπω για την στρατιωτική μου θητεία.
Δεν υπάρχει καμία ουσία να αναφέρω αναλυτικά, αλλά τα χρόνια πέρασαν, έγινα 18, πέρασα στη σχολή μου, πήγα φαντάρος, πήρα το πτυχίο μου, έπιασα δουλειά και σκύλο δικό μου στο σπίτι μου πήρα μόλις πέρσι! Όλα αυτά τα χρόνια ήθελα σκύλο, και μου είχαν δωθεί άπειρες ευκαιρίες να αποκτήσω. Κοιτώντας όμως το χρόνο πίσω, πιστεύω ότι καλώς έκανα και δεν πήρα σκύλο στα 14 μου, και γενικά πριν τελειώσω κάποιες "βασικές υποχρεώσεις". Απολαμβάνω στο 100% την συμβίωση με τον σκύλο μου αυτή την στιγμή, και είναι πραγματικά αυτό που ονειρεύομουν χρόνια.
Οπότε η φιλική μου συμβουλή σαν ομοιοπαθής, είναι να πάρεις σκύλο αφού ξεμπερδέψεις με την θητεία σου. Και για τον σκύλο σου δεν θα είναι ιδανική κατάσταση να αλλάξει περιβάλλον για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Επίσης πολύ εκτροφείς, είναι χομπίστες που μπορεί να έχουν μία ή δύο σκύλες στο σπίτι τους και να κάνουν γέννα. Οπότε πρακτικά να είναι αδύνατο να φιλοξενήσουν τον σκύλο σου για εννιά μήνες.
Από τα πρώτα πράγματα που με είχαν συμβουλεύσει όταν ξεκίνησα με τους σκύλους είναι ότι η υπομονή ανταμείβεται. Τελικά είχαν δίκιο...
Ευχαριστώ πολύ για την συμβουλή σου φίλε.Θα την ακολουθήσω αλλά όχι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που το έκανες εσύ.Αυτό το λέω γιατί πρόσφατα αποφάσισα να κάνω στα 18 μου στρατό για να τελειώνω γρηγορότερα με αυτό το θέμα.Οπότε σκύλο θα πάρω ένα χρόνο μετά αφ'ότου τελειώσω τον στρατό.Εσύ πιστεύεις ότι αν πάρω σκύλο εκείνη την χρονική περίοδο θα κάνω το σωστό ή πιστεύεις πως καλύτερα να κάνω στρατό όταν τελειώσω με το πανεπιστήμιο και να πάρω μετά σκύλο;
Υ.Γ. επιτέλους βρήκα και εγώ ένα άτομο που να με καταλαβαίνει
Υ.Γ. επιτέλους βρήκα και εγώ ένα άτομο που να με καταλαβαίνει
Καλημέρα Ηλία, ναι σαφώς δεν λέω ότι όλη η σειρά μέχρι να πάρω τον σκύλο ήταν η ιδανικότερη, ο καθένας κρίνει & αποφασίζει τι είναι καλύτερο για τον εαυτό του.Ευχαριστώ πολύ για την συμβουλή σου φίλε.Θα την ακολουθήσω αλλά όχι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που το έκανες εσύ.Αυτό το λέω γιατί πρόσφατα αποφάσισα να κάνω στα 18 μου στρατό για να τελειώνω γρηγορότερα με αυτό το θέμα.Οπότε σκύλο θα πάρω ένα χρόνο μετά αφ'ότου τελειώσω τον στρατό.Εσύ πιστεύεις ότι αν πάρω σκύλο εκείνη την χρονική περίοδο θα κάνω το σωστό ή πιστεύεις πως καλύτερα να κάνω στρατό όταν τελειώσω με το πανεπιστήμιο και να πάρω μετά σκύλο;
Υ.Γ. επιτέλους βρήκα και εγώ ένα άτομο που να με καταλαβαίνει
Δεν μπορώ να σου πω αν είναι καλύτερο να κάνεις πρώτα τη θητεία σου και μετά τις σπουδές σου ή το αντίστροφο. Αυτό μόνο εσύ θα πρέπει να το αποφασίσεις.
Εγώ αυτό που μπορώ να σου πω, είναι να πάρεις τον σκύλο σου μετά την θητεία. Θα είναι πολύ δύσκολα για εσένα και για τον σκύλο σου, να μείνετε ένα τέτοιο μεγάλο χρονικό διάστημα μακριά.
Καταλαβαίνω πολύ καλά την λαχτάρα σου, να πάρεις σκύλο όσο το δυνατόν συντομότερα. Έτσι κι εγώ ανυπομονούσα. Από την άλλη, προσπαθούσα να έχω επαφή με σκύλους. Οι περισσότεροι φίλοι που έκανα παρέα είχαν σκύλους, πήγαινα σε εκθέσεις & γενικά κυνολογικές εκδηλώσεις, για να μπορώ να καλύψω αυτό το κενό. Ουσιαστικά είχα μεγάλη επαφή με τους σκύλους, απλά δεν είχα έναν σπίτι μου.
Αν έρθεις σε καμιά έκθεση το φθινόπωρο, έλα να με βρεις, θα χαρώ να τα πούμε κι από κοντά.
Καλημέρα και σε εσένα.Είναι δύσκολο για εμένα να πηγαίνω σε εκθέσεις γιατί μένω αρκετά μακρυά από Αθήνα (30χμ έξω από Τρίπολη).Αν πάω πάντως θα σε ειδοποιήσω για να συναντηθούμε!Έγώ έχω πολύ μικρή επαφή με σκύλους (μόνο ένας φίλος μου έχει).Τον σκύλο τελικά θα τον πάρω σίγουρα μετά την θητεία μου απλά δεν είμαι σίγουρος για το πριν ή μετά τις σπουδές.
Last edited:
Εκθέσεις όλων των φυλών κάνει και η Καλαματα, πολύ κοντά σου, 30 km απο Τρίπολη , προς τα που είσαι?
Σε σχέσεις με τις αναφορές του handlegr , υπάρχει μια βασική διαφορά, μπορεί να μην είχε σκύλο στο σπίτι του, αλλά ήταν πιό κοντα στο θέμα σκύλος απο άλλους που είχαν σκύλους, και όχι σκύλο
Αρα λοιπόν απο την Καλαμάτα, που πραγματοποιεί εκθέσεις κάθε χρόνο, και είναι και έχει και τον μόνο όμιλο γενικών φυλών που διατηρεί γραφείο στην ευρύτερη περιοχή, και όχι μόνο, μπορείς εύκολα να παρευρεθείς, και να κάνεις συναντήσεις, όσον αφορά με εκτροφέις, και εκθέτες, ταυτόχρονα να δεις και τον handlergr, καθώς και άλους, ακόμα και τον γράφοντα, και να κατασταλάξεις, στο τι πρέπει να κάνεις όσον αφορά την απόκτηση σκύλου, και οσα σε αυτή την απόφαση συνεπάγονται.Εγώ μένω στην Μεγαλόπολη (60χμ από Καλαμάτα) αλλά πηγαίνω εκεί συχνά οπότε θα το κανονίσω.Ευχαριστώ.
Α και η Τρίπολη απέχει από Καλαμάτα 90 χμ
Ευχαριστώ πάρα πολύ theogonia θα τα εφαρμόσω αυτά που λες και έτσι θα αποφασίσω το πότε θα πάρω σκύλο πιο σωστά.Mareco οι σπουδές μου σίγουρα θα είναι το πρώτο μου μέλημα αλλά ταυτόχρονα δεν γίνεται να έχω και σκύλο;Τέλος πάντων θα πάω σε εκθέσεις θα μιλήσω με εκτροφείς και με άλλα άτομα που ξέρουν από σκύλους και θα αποφασίσω για το πότε.
Πάντως σας ευχαριστώ όλους σας.
Πάντως σας ευχαριστώ όλους σας.
Ηλία μου, καλημέρα
Διαβάζοντας το θέμα σου, μου ήρθε στο μυαλό μια ιδέα, και είπα να την γράψω.
Έγραψες πως σκύλο θα αποκτήσεις στα 18, και μετά θα σπουδάζεις.
Σε απασχολεί το που θα μείνει όταν πας στρατό μετά τις σπουδές.
Άρα 4-6 χρόνια (ανάλογα την σχολή, θα μπορείς να έχεις σκύλο)
Μπορεί να μην σου αρέσει σαν ιδέα, αλλά ξέρεις, στα καταφύγια υπάρχουν πολλά σκυλάκια γέρικα, που λόγω ηλικίας κανένας δεν τα θέλει.
Δεν έχουν πολλά χρόνια ζωής, και θα ήταν εξαιρετικά όμορφο, αν κάποιος επέλεγε να τα συντροφεύσει στα τελευταία τους χρόνια.
Κάποιος στην θέση σου (αν όχι εσύ, μπορεί να διαβάζουν και άλλοι με την ίδια απορία),
θα μπορούσε να προσφέρει μια καλη ποιότητα στον τελευταίο καιρό ζωής ενός σκύλου.
Έχω σκεφτεί πολλές φορές να το κάνω και εγώ η ίδια.
Εγώ είπα μια ιδέα, και ας πάει στον βρόντο, ποτέ δεν ξέρεις
Διαβάζοντας το θέμα σου, μου ήρθε στο μυαλό μια ιδέα, και είπα να την γράψω.
Έγραψες πως σκύλο θα αποκτήσεις στα 18, και μετά θα σπουδάζεις.
Σε απασχολεί το που θα μείνει όταν πας στρατό μετά τις σπουδές.
Άρα 4-6 χρόνια (ανάλογα την σχολή, θα μπορείς να έχεις σκύλο)
Μπορεί να μην σου αρέσει σαν ιδέα, αλλά ξέρεις, στα καταφύγια υπάρχουν πολλά σκυλάκια γέρικα, που λόγω ηλικίας κανένας δεν τα θέλει.
Δεν έχουν πολλά χρόνια ζωής, και θα ήταν εξαιρετικά όμορφο, αν κάποιος επέλεγε να τα συντροφεύσει στα τελευταία τους χρόνια.
Κάποιος στην θέση σου (αν όχι εσύ, μπορεί να διαβάζουν και άλλοι με την ίδια απορία),
θα μπορούσε να προσφέρει μια καλη ποιότητα στον τελευταίο καιρό ζωής ενός σκύλου.
Έχω σκεφτεί πολλές φορές να το κάνω και εγώ η ίδια.
Εγώ είπα μια ιδέα, και ας πάει στον βρόντο, ποτέ δεν ξέρεις
Τελικά δεν θα το κάνω γιατί με τον σκύλο που θα πάρω (και με όλους δηλαδή αν πάρω και άλλους αργότερα) θα είμαι πολύ δεμένος πιστεύω και δεν θα αντέξω να τον <<χάσω>> νωρίς.Και ακόμα δεν γίνεται να υπολογίσω πότε ακριβώς θα τον <<χάσω>> και αν δεν πεθάνει όταν έχω τελειώσει τις σπουδές τι θα κάνω θα προσεύχομαι να γίνει αυτό;;!!
Last edited:
