Η θερμοκρασία εδώ έφτασε αισίως τους 45-50 βαθμούς και η αστυνομία απαγόρευσε τελείως να κυκλοφορούνε οι σκύλοι υπό τέτοιες συνθήκες, οπότε οι μόνες επιλογές ήτανε ξημερώματα ή μεσάνυχτα για τη βόλτα.
Δυστυχώς όμως τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα σήμερα: είχα ένα ηλίθιο ατύχημα και έπαθα ρήξη μηνίσκου!!
Στο νοσοκομείο μου απαγόρεψαν να περπατάω για 1-4 βδομάδες και μου κλείσανε ραντεβού με τον ορθοπεδικό χειρουργό που ακούει στο φρικιαστικό όνομα Δόκτωρ Πέην!! ΔΕΝ κάνω πλάκα!! Τον ξέρω από άλλες ορθοπεδικές καταστροφές, του αρέσει να κάνει πλάκα και μόνο γλυφιτζούρι δε μου δίνει, αλλά πολύ φοβάμαι ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε ακονίζει τα μαχαίρια του ο Dr. Death...
Το πρόβλημα τώρα είναι ΤΙ το κάνουνε το Μουφ! Να περπατήσω δεν μπορώ. Χτες πήγα ηλιθίως κουτσαίνοντας για βόλτα με ρήξη μηνίσκου, έκανα δυο χιλιόμετρα και μετά δεν κοιμήθηκα όλη τη νύχτα από τον πόνο. Και τώρα έχω νάρθηκα σε ολόκληρο το πόδι και πατερίτσες!! Μια ιδέα είναι να πάρω τηλέφωνο το σερίφη, να του κλαφτώ, να του πάω χαρτί από το γιατρό και να μου δώσει άδεια πάρκιγκ για αναπήρους, οπότε να πηγαίνω στο σκυλόπαρκο "σαν βγήκε η ροδοδάχτυλη νυχτοθρεμένη Αυγούλα", όπως έλεγε και ο μπαρμπα-Όμηρος, και να παρκάρω ακριβώς έξω από τον περιφραγμένο χώρο για τα σκυλιά. Δε θα έχει όμως άλλους σκύλους τέτοια ώρα να παίζει το Μουφ. Τουλάχιστον όμως θα τρέχει να εκτονώνεται και θα μουφιάζει. Άλλη ιδέα είναι να τον βγάζω στον κήπο κάθε πρωί με τα 24 μέτρα σκυλοκαλώδιο, αλλά δεν θα μπορεί να κάνει και πολλά και μια μέρα πήγε το μικρό μουρλό και έκανε βόλτες το δέντρο γύρω-γύρω και μετά είδα και έπαθα να το ξεμπλέξω!
Για την ώρα το Μουφ έχει πάντως φρυάξει στο σπίτι. Παρατήρησε ότι μέσα στη ζαλάδα μου με αυτά τα τρομερά που μου δίνουνε για τον πόνο, άφησα το ψυγείο λίγο μισάνοιχτο, οπότε περίμενε να γλαρώσω μαστουρωμένη, μπήκε μέσα και έφαγε όλα τα γεμιστά!! Το πέτυχα την ώρα που προσπαθούσε να διαλέξει κάτι άλλο να χλαπακιάσει...
Ναι, το ξέρω, θα το αφήσω νηστικό για το βράδυ να χτυπιέται.
Δυστυχώς όμως τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα σήμερα: είχα ένα ηλίθιο ατύχημα και έπαθα ρήξη μηνίσκου!!
Στο νοσοκομείο μου απαγόρεψαν να περπατάω για 1-4 βδομάδες και μου κλείσανε ραντεβού με τον ορθοπεδικό χειρουργό που ακούει στο φρικιαστικό όνομα Δόκτωρ Πέην!! ΔΕΝ κάνω πλάκα!! Τον ξέρω από άλλες ορθοπεδικές καταστροφές, του αρέσει να κάνει πλάκα και μόνο γλυφιτζούρι δε μου δίνει, αλλά πολύ φοβάμαι ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε ακονίζει τα μαχαίρια του ο Dr. Death...Το πρόβλημα τώρα είναι ΤΙ το κάνουνε το Μουφ! Να περπατήσω δεν μπορώ. Χτες πήγα ηλιθίως κουτσαίνοντας για βόλτα με ρήξη μηνίσκου, έκανα δυο χιλιόμετρα και μετά δεν κοιμήθηκα όλη τη νύχτα από τον πόνο. Και τώρα έχω νάρθηκα σε ολόκληρο το πόδι και πατερίτσες!! Μια ιδέα είναι να πάρω τηλέφωνο το σερίφη, να του κλαφτώ, να του πάω χαρτί από το γιατρό και να μου δώσει άδεια πάρκιγκ για αναπήρους, οπότε να πηγαίνω στο σκυλόπαρκο "σαν βγήκε η ροδοδάχτυλη νυχτοθρεμένη Αυγούλα", όπως έλεγε και ο μπαρμπα-Όμηρος, και να παρκάρω ακριβώς έξω από τον περιφραγμένο χώρο για τα σκυλιά. Δε θα έχει όμως άλλους σκύλους τέτοια ώρα να παίζει το Μουφ. Τουλάχιστον όμως θα τρέχει να εκτονώνεται και θα μουφιάζει. Άλλη ιδέα είναι να τον βγάζω στον κήπο κάθε πρωί με τα 24 μέτρα σκυλοκαλώδιο, αλλά δεν θα μπορεί να κάνει και πολλά και μια μέρα πήγε το μικρό μουρλό και έκανε βόλτες το δέντρο γύρω-γύρω και μετά είδα και έπαθα να το ξεμπλέξω!
Για την ώρα το Μουφ έχει πάντως φρυάξει στο σπίτι. Παρατήρησε ότι μέσα στη ζαλάδα μου με αυτά τα τρομερά που μου δίνουνε για τον πόνο, άφησα το ψυγείο λίγο μισάνοιχτο, οπότε περίμενε να γλαρώσω μαστουρωμένη, μπήκε μέσα και έφαγε όλα τα γεμιστά!!
Το πέτυχα την ώρα που προσπαθούσε να διαλέξει κάτι άλλο να χλαπακιάσει... Ναι, το ξέρω, θα το αφήσω νηστικό για το βράδυ να χτυπιέται.
