Καλή μου Λούσυ, μια ερώτηση: αν έβλεπες αυτόν τον άνθρωπο να σκοτώνει άνθρωπο, θα τον προστάτευες και πάλι διότι σας υποστηρίζει οικονομικά? Σκέψου το αυτό και μετά ακολούθησε τις συμβουλές μου και σκέψου επίσης πρώτα ότι δεν με γνωρίζεις προσωπικά, ούτε ξέρεις την προσωπική μου ιστορία, οπότε είναι καλύτερα να μην βγάζεις συμπεράσματα.
Το λέω όντως φιλικά αυτό:
Το ξέρω ότι η Ελλάδα περνάει πολύ άσχημες στιγμές με την οικονομική κρίση που, πίστεψέ με, αγγίζει όλους μας ΚΑΙ εμένα προσωπικά. Το ότι έχω δουλειά και κατοικώ στις ΗΠΑ δεν σημαίνει ότι δεν με έχει αγγίξει η κρίση και δεν εννοώ συναισθηματικά. Αλλά η φιλοσοφία μου είναι η εξής και αν την ακολουθήσεις θα κερδίσεις στη ζωή σου: πενία τέχνας κατεργάζεται. Ναι, υπάρχει κρίση, αλλά ουδέν κακόν αμιγές καλού. Τέτοιες εποχές είναι που επιτρέπουν στους ανθρώπους να βρίσκουν λύσεις και μάλιστα να δημιουργούν κάτι καινούριο, καλύτερο, ανώτερο. Διότι σε τέτοιες εποχές αμφισβητούν οι άνθρωποι τα πάντα και απορρίπτουν ό,τι ήξεραν, κάθε νοοτροπία και πάνε ψηλότερα. Θα κερδίσεις όντως αν ενστερνιστείς τον παρακάτω νόμο της οικονομίας, όπως τον διατύπωσε ο αείμνηστος οικονομολόγος Nico Colchester σχετικά με την "τραγανότητα":
"Crunchiness brings wealth. Wealth leads to sogginess. Sogginess brings poverty. Poverty creates crunchiness. From this immutable cycle we know that to hang on to wealth, you must keep things crunchy."
Πραγματικά διάβασε και ξαναδιάβασε και σκέψου το παραπάνω για μερικές στιγμές. Αναλογίσου το. Διότι μόνον έτσι θα απελευθερωθείς από οποιουδήποτε είδους εξάρτηση. Πίστεψέ με, στη ζωή ΔΕΝ υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να καταφέρει κανείς. The sky's the limit...
