Οπως ελεγε και η γνωστη ταινια,μονο που εδω προκειται για σκυλο.Και οχι με την καλυτερη καταληξη...
Επειδη ειναι αρκετα σκληρες οι λεξεις,ζητω προκαταβολικα την κατανοηση των πιο ευαισθητων...ομως θα το παραθεσω μπας και κοπασουν καποτε οι ανθρωποι να φερονται με ζωωδη ασχημα ενστικτα...μπας και νοιωσουν καποιοι οτι ο θανατος ειναι μια κατασταση που ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ σε οτι φευγει...
Η ιστορια εχει ως εξης λοιπον.Σημερα το πρωι κατεβαζω τον Φοιβο για βολτα,μια συνηθισμενη βολτα.Καποια στιγμη τον βλεπω επιμονα να με τραβαει καπου.Δεν το κανει συνηθως αυτο.Δεν τον σταματωουτε τον διορθωνω και παω προς το μερος του.Καθεται πανω απο ενα ανοιχτο φρεατιο...Δε γαυγιζει απλα κοιταζει...
Πλησιαζοντας,μια ασχημη μυρωδια αρχιζει και αναδυει...οσο πλησιαζω τοσο πιο πολυ.Αντικρυζω ενα κουφαρι σκυλου,ο οποιος ειχε καιρο εκει μαλλον,μεγαλοσωμος λευκος...Το κεφαλι μεσα στη σαπιλα και αποσυνθεση,αδυνατο σχεδον να κατανοησω περι τινος "ταυτοτητος" εν ζωη επροκειτο,τα λευκα σκουληκια να το κατατρωνε ,ενω και το σωμα του ειχε την ιδια ΦΡΙΚΤΗ εικονα...Μια εντονη οσμη αποσυνθεσης προχωρημενης με τα σκουληκια παντου πανω στο αψυχο σωμα να μην αφηνουν την ψυχη να ηρεμησει.....
Αν και φυσιολογικη εικονα για την υλη,η αποσυνθεση που επερχεται φυσιολογικα λεω, παραταυτα με κεραυνωσε η ξαφνικη εικονα αυτη ενος αψυχου παλαι ποτε γιγαντα,να μην εχει τυχει μιας αξιοπρεπους ταφης.Μα καποιο κτηνος,ιδιοκτητης ή οχι δεν εχει σημασια,να τον εχει παρατησει εκει αταφο και αμοιρο...
Κριμα,αδικια,αναξιοπρεπεια,απανθρωπια,μικροψυχια...καποιες απο τις λεξεις που ηρθαν στο νου με την εικονα αυτη...
Επειδη ειναι αρκετα σκληρες οι λεξεις,ζητω προκαταβολικα την κατανοηση των πιο ευαισθητων...ομως θα το παραθεσω μπας και κοπασουν καποτε οι ανθρωποι να φερονται με ζωωδη ασχημα ενστικτα...μπας και νοιωσουν καποιοι οτι ο θανατος ειναι μια κατασταση που ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ σε οτι φευγει...
Η ιστορια εχει ως εξης λοιπον.Σημερα το πρωι κατεβαζω τον Φοιβο για βολτα,μια συνηθισμενη βολτα.Καποια στιγμη τον βλεπω επιμονα να με τραβαει καπου.Δεν το κανει συνηθως αυτο.Δεν τον σταματωουτε τον διορθωνω και παω προς το μερος του.Καθεται πανω απο ενα ανοιχτο φρεατιο...Δε γαυγιζει απλα κοιταζει...
Πλησιαζοντας,μια ασχημη μυρωδια αρχιζει και αναδυει...οσο πλησιαζω τοσο πιο πολυ.Αντικρυζω ενα κουφαρι σκυλου,ο οποιος ειχε καιρο εκει μαλλον,μεγαλοσωμος λευκος...Το κεφαλι μεσα στη σαπιλα και αποσυνθεση,αδυνατο σχεδον να κατανοησω περι τινος "ταυτοτητος" εν ζωη επροκειτο,τα λευκα σκουληκια να το κατατρωνε ,ενω και το σωμα του ειχε την ιδια ΦΡΙΚΤΗ εικονα...Μια εντονη οσμη αποσυνθεσης προχωρημενης με τα σκουληκια παντου πανω στο αψυχο σωμα να μην αφηνουν την ψυχη να ηρεμησει.....
Αν και φυσιολογικη εικονα για την υλη,η αποσυνθεση που επερχεται φυσιολογικα λεω, παραταυτα με κεραυνωσε η ξαφνικη εικονα αυτη ενος αψυχου παλαι ποτε γιγαντα,να μην εχει τυχει μιας αξιοπρεπους ταφης.Μα καποιο κτηνος,ιδιοκτητης ή οχι δεν εχει σημασια,να τον εχει παρατησει εκει αταφο και αμοιρο...
Κριμα,αδικια,αναξιοπρεπεια,απανθρωπια,μικροψυχια...καποιες απο τις λεξεις που ηρθαν στο νου με την εικονα αυτη...