Λοιπόν, παραθερίζω στο Χιλμπιλιστάν της Βόρειας Καρολίνας και σήμερα πήγα για ψώνια στη διπλανή μεγάλη πόλη. Επειδή δε το χοντρομπαλούδικο μαδούσε απαίσια, απ' τη χαρά του δε την πολλή απρόσεκτα πηδούσε, της μάνας του τη συμβουλή καθόλου δεν τηρούσε, πήγε και κυλίστηκε σε κάτι απαίσια χορτάρια και του κολλήσανε διάφορα αηδιαστικά χορτοειδή και έγινε το χάλι του το μαύρο. Τον πήγα λοιπόν για μιζανπλί στο τοπικό Πέτσμαρτ που είχε μάλιστα και τεράστια αφίσα ότι έχουνε αφιέρωμα αυτή τη βδομάδα σε ένα συγκεκριμένο σωματείο αδέσποτων και προωθούν σκύλους προς υιοθεσία. Τον άφησα να γκρουμιαστεί de profundis, με έπιασε κιόλας κάπως το άγχος διότι οι εδώ Χιλμπίληδες φάγανε χλαπάτσα πριν από ακριβώς 150 χρόνια από εμάς τους Βορείους και συγκεκριμένα από τον πρόεδρά μας τον Λίνκολν που, ως γνωστόν, καταγόταν από το Καλαμποκιστάν. Δε βοηθάει κιόλας ότι μένω σε χωριό που πήρε το όνομά του από το στρατηγό των Βορείων που έκαψε όλη τη Βόρεια Καρολίνα και δη τη συγκεκριμένη περιοχή του Χιλιμπιλιστάν, χώρια που τα έκανε λίθοι, πλίνθοι τε κέραμοι ατάκτως εριμμένα στην Ατλάντα. Με υποδέχτηκαν πάντως με σχετικές χαρές και καθάρισαν εκ βαθέων το ζουμπουρλούδικο που έβγαλε τρίχα άλλο να σας τα λέω και άλλο να τα βλέπετε!! Βάλανε στο Μουφ ειδική λοσιόν για να βγάλουν όλο το υπόστρωμα που είχε μεν μαδήσει, ήταν δύσκολο όμως να το αραιώσουν, του ψαλλίδισαν και την ουρά να γίνει ωραίος, το ψεκάσανε, το σκουπίσανε, το τελειώσανε, το βουρτσίσανε κιόλας να γίνει ωραίο και του βάλανε φρου-φρου και αρώματα, μου το τυλίξανε και μου τον δώσανε πίσω. Το μόνο πρόβλημα που είχαν, λέει, ήταν ότι το Μουφ ανακάλυψε ότι έχουνε λιχουδιές και τις κοίταζε, λέει, συνέχεια με επιμονή και του πέφτανε τα σάλια ποτάμι!!
Αυτό που μου έκανε όμως μεγάλη εντύπωση, κι εδώ η Hopsi θα πάθει συγκοπή άμα το διαβάσει, ότι μια τύπισσα είχε φέρει τα καβαλλιεράκια της, από σούπερ εκτροφέα μάλιστα, και τα κούρεψε γουλί διότι, λέει, το καλοκαίρι κάνει τρομερή ζέστη.