Καλημέρα,
δεν είμαι ιδιαίτερα ενεργό μέλος.
Κυρίως στο παρελθόν με "έδιωχνε" η ένταση που υπήρχε στις συζητήσεις ίσως από την κούραση κάποιων παλαιότερων - εμπειρότερων μελών να εξηγούν τα ίδια και τα ίδια.
Ήθελα να θέσω τον προβληματισμό μου για το κατά πόσο θεωρείτε ότι στο forum κάποιος μπορεί να μπαίνει και να ζητά βοήθεια - εάν επιτρέπουμε σε έναν ιδιοκτήτη να έχει κάνει λάθη. Αφορμή υπήρξαν κάποια θέματα με ιδοκτήτες που προγανώς κάτι έκαναν λάθος και έχουν κάποιο ζήτημα με το σκυλί τους.
Θέμα που να μην έχει συζητηθεί ουσιαστικά δεν υπάρχει. Κάποιος λοιπόν θα μπορούσε απλά να περιηγηθεί και να βρεί πληροφορίες για αυτό που τον προβληματίζει, όπως και του προτείνουμε. Θα λειτουργούσε το forum ωσάν βιβλιοθήκη. Αυτό θα ήταν το ιδανικό?
Ως ιδιοκτήτης όταν το σκυλί μου αντιμετωπίζει κάποιο ζήτημα . . . χιλιοσυζητημένο θεωρώντας το σκυλό μου μοναδικό (όπως καθε σκυλί) έχω την ανάγκη να συζητήσω συγκεκριμένα για το σύντροφό μου. Τα περισσότερα ζητήματα καταλήγουν στο ότι πρέπει να μιλήσουμε με εκπαιδευτή ή με κτηνίατρο. Προφανώς και πρέπει! Έλα όμως που μπαίνω στο forum να συζητήσω και να ανταλλάξω απόψεις με "συμπάσχοντες" σκυλομπαμπάδες και σκυλομάνες.
Ακόμα και εάν έχει κάποιος διαβάσει πολύ, μιλά με εκπαιδευτή και κτηνίατρο έχει θέματα προς συζήτησει. Πόσο μάλλον κάποιος "ανεκπαίδευτος" που πρώτη φορά έχει σκυλί που του πήραν δώρο από pet shop, που εμπιστεύτηκε μια φίλη του για να του φέρει σκύλο από εκτροφέα, που η σκύλα του έμεινε "κατά λάθος" έγκυος κλπ.
Εκεί στο "λάθος" αισθάνομαι ότι στεκόμενοι πρωτίστως κριτικοί, υπέρμαχοι του απόλυτα ορθού, καταλήγουμε είτε να βγάζουμε από τη μέση ανθρώπους που έχουν αγάπη και ενδιαφέρον για τα σκυλιά και χρειάζονται παραίνεση και συμβουλή, όχι απόλυτες και αφοριστικές τοποθετήσεις από εμάς που τα ξέρουμε όλα πλέον, τα έχουμε συζητήσει ξανά και ξανά και το σημαντικότερο με τον τρόπο μας και τα λόγια δείχνουμε ότι όλα τα κάνουμε τέλεια σε σχέση με τον πρωτάρη, ανίδεο, αφελή κλπ
Με το που τίθεται ένα πρόβλημα, κυρίως θέτουμε ερωτήσεις που θα αναδείξουν τι βλακεία έκανε μέχρι τώρα ο έχων το πρόβλημα (το πήρες από εκτροφέα, πόσο ημερών, χαρτιά έχει, κλπ) ώστε να βγεί το ήθικό δίδαγμα.
Παρουσιάζεται ένα "προφίλ" του σωστού και ικανού ιδιοκτήτη πολλές φορές απλησίαστο, τέλειο. Το ζήτημα είναι οι "τέλειοι" ιδιοκτήτες, ή οι άνθρωποι που έχουν αγάπη για τα σκυλιά ζητούν βοήθεια για να γίνουν καλύτεροι (προς Θεού όχι τέλειοι...)?
δεν είμαι ιδιαίτερα ενεργό μέλος.
Κυρίως στο παρελθόν με "έδιωχνε" η ένταση που υπήρχε στις συζητήσεις ίσως από την κούραση κάποιων παλαιότερων - εμπειρότερων μελών να εξηγούν τα ίδια και τα ίδια.
Ήθελα να θέσω τον προβληματισμό μου για το κατά πόσο θεωρείτε ότι στο forum κάποιος μπορεί να μπαίνει και να ζητά βοήθεια - εάν επιτρέπουμε σε έναν ιδιοκτήτη να έχει κάνει λάθη. Αφορμή υπήρξαν κάποια θέματα με ιδοκτήτες που προγανώς κάτι έκαναν λάθος και έχουν κάποιο ζήτημα με το σκυλί τους.
Θέμα που να μην έχει συζητηθεί ουσιαστικά δεν υπάρχει. Κάποιος λοιπόν θα μπορούσε απλά να περιηγηθεί και να βρεί πληροφορίες για αυτό που τον προβληματίζει, όπως και του προτείνουμε. Θα λειτουργούσε το forum ωσάν βιβλιοθήκη. Αυτό θα ήταν το ιδανικό?
Ως ιδιοκτήτης όταν το σκυλί μου αντιμετωπίζει κάποιο ζήτημα . . . χιλιοσυζητημένο θεωρώντας το σκυλό μου μοναδικό (όπως καθε σκυλί) έχω την ανάγκη να συζητήσω συγκεκριμένα για το σύντροφό μου. Τα περισσότερα ζητήματα καταλήγουν στο ότι πρέπει να μιλήσουμε με εκπαιδευτή ή με κτηνίατρο. Προφανώς και πρέπει! Έλα όμως που μπαίνω στο forum να συζητήσω και να ανταλλάξω απόψεις με "συμπάσχοντες" σκυλομπαμπάδες και σκυλομάνες.
Ακόμα και εάν έχει κάποιος διαβάσει πολύ, μιλά με εκπαιδευτή και κτηνίατρο έχει θέματα προς συζήτησει. Πόσο μάλλον κάποιος "ανεκπαίδευτος" που πρώτη φορά έχει σκυλί που του πήραν δώρο από pet shop, που εμπιστεύτηκε μια φίλη του για να του φέρει σκύλο από εκτροφέα, που η σκύλα του έμεινε "κατά λάθος" έγκυος κλπ.
Εκεί στο "λάθος" αισθάνομαι ότι στεκόμενοι πρωτίστως κριτικοί, υπέρμαχοι του απόλυτα ορθού, καταλήγουμε είτε να βγάζουμε από τη μέση ανθρώπους που έχουν αγάπη και ενδιαφέρον για τα σκυλιά και χρειάζονται παραίνεση και συμβουλή, όχι απόλυτες και αφοριστικές τοποθετήσεις από εμάς που τα ξέρουμε όλα πλέον, τα έχουμε συζητήσει ξανά και ξανά και το σημαντικότερο με τον τρόπο μας και τα λόγια δείχνουμε ότι όλα τα κάνουμε τέλεια σε σχέση με τον πρωτάρη, ανίδεο, αφελή κλπ
Με το που τίθεται ένα πρόβλημα, κυρίως θέτουμε ερωτήσεις που θα αναδείξουν τι βλακεία έκανε μέχρι τώρα ο έχων το πρόβλημα (το πήρες από εκτροφέα, πόσο ημερών, χαρτιά έχει, κλπ) ώστε να βγεί το ήθικό δίδαγμα.
Παρουσιάζεται ένα "προφίλ" του σωστού και ικανού ιδιοκτήτη πολλές φορές απλησίαστο, τέλειο. Το ζήτημα είναι οι "τέλειοι" ιδιοκτήτες, ή οι άνθρωποι που έχουν αγάπη για τα σκυλιά ζητούν βοήθεια για να γίνουν καλύτεροι (προς Θεού όχι τέλειοι...)?
