Αν έχουμε ξεκάθαρες τις έννοιες των λέξεων στο μυαλό μας δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα σε τίποτα...
Λέξεις σχετικές, με χρήσιμες έννοιες είναι οι:
"ακούσεις", που δεν σημαίνει "υπακούσεις τυφλά" αλλά ούτε και "από το ένα αυτί μπαίνουν, από το άλλο βγαίνουν"...
"συνεργασία", που δεν σημαίνει "μιλάμε στο τηλέφωνο ακόμα και για το που θα κατουρήσει ο σκύλος" αλλά ούτε και "περάστε, πληρώστε, τελειώσατε"...
Πάνω από όλα πρέπει ο ιδιοκτήτης να "μαζεύει δίπλα του" όσο πιο πολλούς μπορεί με εμπειρία και γνώσεις και πάντα να προσπαθεί να αυξάνει και τις δικές του γνώσεις ώστε να μπορεί να κρίνει.
Αν οι γνώσεις του δεν είναι αρκετές για να αξιολογήσει καν μια πληροφορία τότε ας εμπιστευθεί το "ένστικτό" και τα γενικά κοινωνικά κριτήρια του τύπου "αυτός μου μοιάζει έμπιστος" ή "αυτός δείχνει να γνωρίζει"...με το ρίσκο που αυτά εμπεριέχουν.
Τα πτυχία και τα "βαριά βιογραφικά" δεν είναι πάντα ανάλογα της γνώσης και πολύ περισσότερο της διάθεσης του έχοντα την γνώση να την μεταδώσει χωρίς συμφέρον και...σωστά.
Ξαναλέω λοιπόν, ας μην "κλείνουμε τα αυτιά μας" σε αυτά που μας λένε άνθρωποι που δεν έχουν "ταμπελάκι", "ειδικότητα", "πτυχίο".Ένας εκτροφέας μπορεί να έχει πολύ καλές και χρήσιμες κτηνιατρικές συμβουλές να δώσει, ένας κτηνίατρος ίσως να έχει κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες περί εκπαίδευσης, ένας εκπαιδευτής να έχει εκτροφικές και κτηνιατρικές εμπειρίες να μοιραστεί που ίσως φανούν χρήσιμες...
Όλο το "ζουμί" βρίσκετε στην ικανότητα αξιολόγησης και διασταύρωσης της γνώσης και της πληροφορίας και κατόπιν της αφομοίωσης...Ο απλός "μυγοχάφτης" ιδιοκτήτης σκύλου ή γενικότερα άνθρωπος είναι καταδικασμένος.