Εγκατάλειψη σκύλου

[marilena83]

οταν το ''εγκαταλειπεις'' δλδ δινοντας το,σε καποιους που μπορουν να ανταπεξελθουν οικονομικα στην αρρωστια του ειναι εγκληματικο για σενα?
Εγκληματικο για μενα ειναι να ειναι αρρωστο και να μην κανεις τιποτα γιαυτο,γιατι πολυ απλα δεν μπορεις γιατι εισαι 6 μηνες ανεργος κλπ

Συμφωνώ.

 

[pepermaint]

οταν το ''εγκαταλειπεις'' δλδ δινοντας το,σε καποιους που μπορουν να ανταπεξελθουν οικονομικα στην αρρωστια του ειναι εγκληματικο για σενα?
Εγκληματικο για μενα ειναι να ειναι αρρωστο και να μην κανεις τιποτα γιαυτο,γιατι πολυ απλα δεν μπορεις γιατι εισαι 6 μηνες ανεργος κλπ

Συγνώμη για το ύφος ( δεν αναφέρομαο πρισωπικά για εσένα ) αλλά να κόψεις τον λαιμό σου να δανείστείς !!!!!
Κανείς δεν σου εγγυήθηκε πως θα είναι υγιές μία ζωή ....

Αυτό που δεν έχουν καταλάβει πολλοί είναι πως όταν παίρνουν σκύλο δεν αγοράζουν αναλώσιμο παιχνιδάκι αλλά μία ζωη ... Εάν δεν είσαι σε θέση να τις προσφέρεις αυτά που πρέπει και αυτά που μπορεί να προκύψουν μην μπεις καν στην διαδικασία !!!!!

 

[nacho_DL]

Μην εισαι τοσο απολυτος ρε φιλε, δεν ξερεις πως τα φερνει η ζωη....

 

[pepermaint]

Μην εισαι τοσο απολυτος ρε φιλε, δεν ξερεις πως τα φερνει η ζωη....

Ο καθένας κρίνεται εκ του αποτελέσματος .... Εγω έχω κριθεί γιατι το έχω περάσει .

 

[pouf]

αλλά να κόψεις τον λαιμό σου να δανείστείς !!!!!

μαλλον εχεις χασει την μπαλα.................

 

[Elli]

Έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέμε. Δεν είναι τα δεδομένα τα ίδια στις ζωές των ανθρώπων. Ένα θέμα που για μένα μπορεί να είναι απλό και δεδομένο για κάποιον άλλον μπορεί να είναι βουνό λόγω των συνθηκών ή των απρόοπτων της ζωής

Υπάρχουν άνθρωποι που απέκτησαν σκύλο συνειδητά είχαν σκεφτεί όλα τα ενδεχόμενα (με βάση τα δεδομένα της ζωής τους) και κάποια στιγμή αυτή η π@@@α η ζωή τα έφερε όλα ανάποδα... τότε? Μιλάμε για εγκατάλειψη? Ή για το πιο σωστό για τον σκύλο?

Αν κάποιος χάσει τη δουλεία του, αρρωστήσει και του κάτσουν και θέματα υγείας και στον σκύλο του... Τι θα κάνει??? Κάτσε εδώ να λίωνουμε παρέα?

Δεν πρέπει να κρίνουμε τόσο εύκολα!

 

[marilena83]

Σαφώς και δεν είναι αναλώσιμος και εννοείται οτι όταν τον παίρνεις είσαι προετοιμασμένος να ανταπεξέλθεις σε έξοδα αρρώστιας κτλ αλλά δεν ξέρεις τι μπορεί να προκύψει στο μέλλον...Αν έχεις μείνει τόσο καιρό άνεργος που δανείζεσαι για να ζήσεις, θα δανειστείς και για την αρρώστια του σκύλου;

 

[johnk]

1) Αυτό το θεμα εχει καποια ομοιοτητα με τα εργαλεια εκπαιδευσης. Μπορει να χωρισει, χωρις να το επιδιωκει αναγκαστικα, τους ιδιοκτητες σε καλους και κακους...

2) ...Ως πατερας, εάν ενας σκυλος, ο οποιοσδηποτε σκυλος, ο συντροφος μου σκυλος, δαγκωνε το παιδι μου, τον σκυλο θα τον επνιγα με τα ιδια μου τα χερια.
Γιατι ενας σκυλος που δαγκωνει ένα παιδι, εχει προβλημα χαρακτηρα, πιθανοτατα είναι δειλος και εχει αδυναμα νευρα, και καποια στιγμη πολύ πιθανον θα το ξανακανει.

3) ...Έναν σκυλο τωρα που είναι επιθετικος στις φιλεναδες της δεκαχρονης κορης μου που ερχονται στο σπιτι μου, δεν θα τον δωσω σε ένα καλο σπιτι. Το αν και πού θα τον δωσω θελει μεγαλη σκεψη. Ισως τον κρατησω με εγκλεισμο σε μποξ παντα εν ωρα επισκεψεων και τεραστια προσοχη εξω και παντα με φιμωτρο.

Αγαπητέ φίλε και ...ανταγωνιστή, Αρη.

Νομίζω ότι θα είμαι on-topic, με το πρίσμα ότι αυτές οι συμπεριφορές οδηγούν συστηματικά, ή περιστασιακά, στο να ...προωθηθεί ο σκύλος μας σε κάποια εναλλακτική κατάσταση (βλέπε προοδευτικά: άλλη ανάδοχη οικογένεια, καταφύγιο, δρόμος, ευθανασία...).

1) Αυτό το θέμα έχει ομοιότητες με αρκετά (αν όχι όλα) θέματα σχέσης ιδιοκτήτη - σκύλου, όχι μόνο με τα εργαλεία εκπαίδευσης.

2) Πιστεύω ακράδαντα (και το εφαρμόζω συνεχώς, με όλες μου τις φτωχές δυνάμεις και τους κανόνες της ...τέχνης και της επιστήμης) ότι ο σκύλος δεν πρέπει να δαγκώσει οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας - αγέλης του, υπό οποιεσδήποτε "φυσιολογικές" συνθήκες.
Αυτό, όπως καταλαβαίνεις (και, επειδή έχεις γίνει πλέον φίλος μου, συμπάσχω μαζί σου) συμπεριλαμβάνει και αυτόν τον υπέροχο - κατάλευκο - χαδιάρη γάτο της οικογένειάς μου - ξέρεις εσύ...

Για να τονίσω την εξαίρεση σε αυτό που γράφεις, επικαλούμαι γραπτό μιάς παλιάς Αγγλίδας εκτροφέως Rottweiler, που είχε δώσει ένα αρσενικό σκυλί σε κάποια οικογένεια και αυτό, μιά μέρα, δάγκωσε το μικρό αγοράκι της οικογένειας στο πρόσωπο. Οχι για να το σκοτώσει (θα μπορούσε να το είχε κάνει πανεύκολα) αλλά για να το "διορθώσει", όπως αποδείχτηκε... Ο σκύλος δεν ήταν δειλός και δεν είχε αδύναμα νεύρα. Η εξέταση του σκύλου (από τον κτηνίατρο) αμέσως μετά το σοβαρό αυτό περιστατικό, "έφερε στο φως" ένα ξυλάκι από παγωτό, που είχε μπει βαθιά στον ...πρωκτό του άτυχου ζώου!
Ο πατέρας δεν έπνιξε το σκύλο με τα ίδια του τα χέρια, αλλά η οικογένεια το σκέφτηκε σοβαρά και προώθησε το σκύλο σε κάποια άλλη οικογένεια, μαζί με την οποία το ζώο έζησε για πολλά χρόνια σε αρμονία...

Οπως μου έχει πει και (μέλος του forum) έμπειρος ιδιοκτήτης σκύλων, ο σκύλος θα πήγαινε για ευθανασία, αν δάγκωνε τον ίδιο τον αρχηγό της αγέλης, κατά τα άλλα θα εξέταζε το "γιατί" έγινε η οποιαδήποτε άλλη (οπωσδήποτε επικίνδυνη) παρόμοια κίνηση του σκύλου. Αυτό πλησιάζει στο παραπάνω παράδειγμα.

3) Η περίπτωση αυτή που παρουσιάζεις βρίσκεται στα ...γονίδια (built-in, που λέμε κι εμείς...) των περισσότερων ορεινών ποιμενικών φυλών, καθώς και πολλών μολοσσών και σίγουρα στη δική μου φυλή: Λατρεύουν τα παιδιά της οικογένειας και μπορούν να πεθάνουν γι' αυτά, σε δευτερόλεπτα. Αλλά, αν υπάρχει φίλος των παιδιών εκεί και, π.χ., παίζουν ποδόσφαιρο (που ο σκύλος αντιλαμβάνεται σα δυναμική και ερεθιστική κατάσταση) και ο φίλος "τζαρτζάρει" το παιδί του και το ρίξει κάτω, είναι σχεδόν βέβαιο πως ο σκύλος θα παρέμβει και, μάλιστα, δυναμικά!
Για το λόγο αυτό πρέπει να είναι προσεκτικοί οι γονείς και να προλαβαίνουν την αναμενόμενη αυτή αντίδραση... Δεν νομίζω ότι η περίπτωση αυτή δείχνει αστάθεια χαρακτήρα.

 

[Sophiaouda]

και καλα κανεις και δεν απευθυνεσαι σε μενα
γιατι εχω ενα σκυλι σχεδον 11 ετων ( και ακομα 3) με αρκετα προβληματα υγειας κατα καιρους ( πχ 6 μηνων στο πατωμα απο υποτηθεμενη δυσπλασια) και εχω μεινει ανεργη και εχω αρρωστησει και εχω κανει μετακομησεις και εχω κανει και παιδι και σκυλο δεν εδωσα και δεν θα δωσω ποτε για τετοιους λογους,οπως καποιοι αλλοι ισως κανουν.
Για καποιους λογους ομως θα εδινα το σκυλο μου,τους οποιους δεν θα ηθελα ποτε να μαθω.

 

[Theo]

Η κουβέντα θα μπορούσε να εξελιχθεί σε φιλοσοφική.

Για μένα είναι καθαρά θέμα παιδείας - προτεραιοτήτων - λογικής.

Δεν κατηγορώ, αλλά ούτε και δικαιολογώ κανέναν αλλά ας δεχτούν μερικοί πως συνάμα με το συναίσθημα υπάρχει και η λογική.

Θεωρώ πως πρέπει να έχουν εξαντληθεί όλες οι περιπτώσεις προτού "παραδόσεις" τον σκύλο σου σε "ξενα" χέρια, αλλά αν αυτό είναι αναπόφευκτο τότε θα συμβεί.-

 

[johnk]

...Για καποιους λογους ομως θα εδινα το σκυλο μου,τους οποιους δεν θα ηθελα ποτε να μαθω.

Σοφία, με καλύπτεις απόλυτα κι εμένα! Το ίδιο θα έκανα κι εγώ και θα "προσπαθήσω με όλες μου τις δυνάμεις" (φράση - κλειδί για τον κάθε ιδιοκτήτη, πιστεύω) να μην μάθω ποτέ αυτούς τους λόγους...

 

[stamatia]

Για καποιους λογους ομως θα εδινα το σκυλο μου,τους οποιους δεν θα ηθελα ποτε να μαθω.

Νομίζω οτι αυτό το περικλείει όλα.

 

[katerina k.]

Και εγώ δεν θα ήθελα ποτέ να βρεθώ έστω καν στη θέση να πρέπει να σκεφτώ να δώσω σκύλο μου....ΑΛΛΑ...
Μεγάλη μπουκιά φάε...μεγάλη κουβέντα μη πεις!!!
Υπάρχουν πάντα λόγοι που μπορεί κάποιος να αναγκαστεί να δώσει το σκύλο του...και μη ξεχνάμε ότι υπάρχουν οικογένειες που αναγκάζονται να δώσουν τα ίδια τους τα παιδιά σε Ιδρύματα λόγω φτώχειας..τι μου λέτε τώρα?
Και , ναι, αν ποτέ ο σκύλος ,μου ήταν δυστυχισμένος εξαιτίας μου, τότε θα τον έδινα...
1. Σε ατύχημα μένω παράλυτη....και δεν μπορώ να φροντίζω ούτε τον εαυτό μου.
2. Μένω άνεργη, άστεγη και χωρίς κανένα να δανειστώ
4. Βρίσκω 3 δουλειές που με αναγκάζουν να λέιπω από το σπίτι μου 18 ώρες την ημέρα...για να επιβιώσω
5. Αρρωσταίνω τόσο βαριά που μπαίνω σε νοσοκομείο για μεγάλο χρονικό διάστημα
6. Το παιδί μου παρουσιάζει σοβαρότατο αλλεργικό πρόβλημα με τις τρίχες του σκύλου μου και μπορεί να κινδυνεύσει και η ζωή του..

Και άλλοι τόσοι σοβαροί λόγοι..τους οποίους ούτε να τους προβλέψουμε μπορούμε , ούτε να τους αποφύγουμε αν πρόκειται να συμβούν...
Με τίποτα δεν δέχομαι απόλυτες ανακοινώσεις...."εγώ ποτέ δεν θα έδινα τον σκύλο μου...ακόμα και αν έμενα στο δρόμο"...
Και όπως λέει ο σοφός λαός ...
" όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει"
Απλά, να λέμε ευχαριστώ που είμαστε σε θέση να προσφέρουμε μία καλή και ευτυχισμένη ζωή στα σκυλιά μας και να ευχόμαστε να είναι για πάντα έτσι.

 

[Berna]

Αν γινόταν οτιδήποτε απρόβλεπτο προσωπικά θα κοιταγα ο σκύλος να μείνει στην οικογένεια... Προσορινα... Μέχρι να μπορέσω να τον ξαναπαρω... Παράδειγμα το σκέφτομαι σοβαρά πλέον να πάω Αμερικη... Αν αυτό συμβεί θα κάνω τα αδύνατα δυνατά να πάρω τον Κουκη μαζί μου... Αν πάλι δεν καταφέρω να τον πάρω (προφανώς το θέμα είναι οικονομικό) θα τον κρατήσουν οι γονείς μου για ένα διάστημα...

Αν τον έδινα σε κάποιον ξένο θα ένιωθα τόσο χάλια, τόσο μονη, με τόσες ενοχές, γι'αυτο αυτό το ενδεχόμενο σχεδόν το αποκλείω... Μπορεί να είναι εγωιστικο, αλλά έτσι είναι...

 

[Νικος]

Για το σκυλο εισαι κατι σημαντικο οσο τον ταιζεις ΕΣΥ και ασχολεισαι ΕΣΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΣΥ μαζι του

ολοι μπορουν να μας αντικαταστησουν καλλιστα και μιλωντας για ενα ΖΩΟ που αυτο σημαινει οτι θα προτιμησει οτι το συμφερει περισσοτερο γιατι τα διαφορα περι πιστης και αγαπης και λοιπα ανθρωπομορφα χαρακτηριστικα που αρεσει σε πολλους να κολλανε στους σκυλους απλα δεν υφιστανται για τον σκυλο


οποτε το να δωσεις τον σκυλο σου καπου που και παλι θα την βρισκει μονο εσενα χαλαει , ο σκυλος απλα θα την βρισκει , ποσο μαλλον οταν δεν θα μπορεις να φροντισεις τον σκυλο σου αλλα θα τον κρατας εγωιστικα και καλα για να μην τον προδωσεις


ουδεις αναντικαταστατος σε αυτον τον κοσμο


οποιος εχει αραπανω απαιτησεις μπορει να επικεντρωθει στις ανθρωπινες σχεσεις και να ελπιζει να ειναι ειλικρινεις οι γυρω του

 

[aggeliki222]

Εγώ πιστεύω πως είναι χειρότερο ενας σκύλος να ειναι
"εγκαταλελειμένος" μεσα στο ίδιο του το σπιτι
με καποιον που μια φορά τη μέρα κοιτάει αν αναπνεει απο το να δωθει σε καποιον αλλον
που μπορει να τον φροντίζει οπως του πρεπει.

Και ειναι καλύτερο αν αυτος ο καποιος βγει μια μερα απο τον κουκουρουκου
κοσμο του απο το να μη βγει ποτε και να νομιζει πως κανει ό,τι καλύτερο μπορει.


Ειμαι τόσο ξεροκεφαλη και πεισματαρα που τα σκυλια μου δεν θα ήθελα να τα αποχωριστω ποτε
ακομα κι αν ηταν ζητημα ζωης και θανατου.
Εγωιστικο, το ξερω

 

[harryf3]

@ JohnK

Γιαννη, για το (2) δοθηκαν επαρκεις διευκρινισεις σχετικα με τις συνθηκες, στον πολύ συντομο διαλογο που ειχα με την Αμαλια.

Οσον αφορα το (3), δεν μιλησα για ασταθεια χαρακτηρα. Αυτή η πιθανοτητα πηγαινε στο (2).

Δεν βλεπω όμως να ασχολειται καποιο μελος με την περιπτωση να μην σου κανει ο σκυλος για την δουλεια που την πηρες.
Η προφανης εξηγηση ειναι ότι η μεγαλη πλειοψηφια αποκτα σκυλο για συντροφο, κατι που εξαλλου είναι γνωστο.

 

[Berna]

Ειμαι τόσο ξεροκεφαλη και πεισματαρα που τα σκυλια μου δεν θα ήθελα να τα αποχωριστω ποτε
ακομα κι αν ηταν ζητημα ζωης και θανατου.
Εγωιστικο, το ξερω

Έτσι κι εγώ...

 

[johnk]

...Δεν βλεπω όμως να ασχολειται καποιο μελος με την περιπτωση να μην σου κανει ο σκυλος για την δουλεια που την πηρες.
Η προφανης εξηγηση ειναι ότι η μεγαλη πλειοψηφια αποκτα σκυλο για συντροφο, κατι που εξαλλου είναι γνωστο.

Ναι και έχεις δίκιο σ' αυτό, Αρη. Οι περισσότεροι αποκτούν σκύλο - σύντροφο.

Ομως, αν κάποιος έχει το σκύλο αποκλειστικά για εργασία, θα τον παρέπεμπα να διαβάσει το άρθρο του Γιώργου Φραντζεσκάκη, στο περιοδικό "Κ" της Καθημερινής της Κυριακής που μας πέρασε (section K9), που αναφέρεται ακριβώς στο θέμα αυτό. Αν θέλεις, θα το σκανάρω και θα στο στείλω.
Εγραφε για τα σκυλιά που ...απολύονται (στην κυριολεξία) μαζί με τον νυχτοφύλακα, όταν το έργοστάσιο που δούλευαν μειώνει το κόστος...
Εγραφε, επίσης, ότι τα σκυλιά - φύλακες της αεροπορίας, όταν μεγαλώσουν αρκετά, ή πάθουν κάτι που τα εμποδίζει να εργασθούν, "χαρίζονται" στο συνεργάτη τους, για να τα πάρει στο σπίτι του για pets...
Ενδιαφέρον άρθρο.

Πάντως, σίγουρα, ένας σκύλος εργασίας πρέπει να επιτελεί την εργασία για την οποία αποκτήθηκε και, άρα, αντικαθίσταται (κατά τη γνώμη μου). Εκεί είναι το σημείο που ξεκινάει ένα ολόκληρο - νέο θέμα: Πως αντικαθίσταται, που πηγαίνει?

 

[foibos]

Αν κάποιος θέλει αποκλειστικά και μόνοι σκύλο επαγγελματία πρέπει να πάρει σκύλο ενήλικο ώστε να είναι σίγουρος ότι θα μπορεί να κάνει αυτό που προορίζεται να κάνει....
Αν κάποιος αν κάποιος επιλέξει κουτάβι αλλά τελικά αυτό εξελιχθεί σε ακατάλληλος για την εργασία που προοριζόταν σκύλος πρέπει να μεταπέσει σε pet να μείνει με την οικογένεια και να έρθει ένας νέος σκύλος για να εκτελέσει την εργασία!

Δεν ξέρω τι γίνεται γενικά με τους εργαζόμενους σκύλους, με τους βοσκούς όμως τις περισσότερες φορές είναι γνωστή η πορεία ενός ακατάλληλου ή ηλικιωμένου σκύλου....