Προβλήματα συμπεριφοράς-τι να κάνω;
- Thread starter leroef
- Ημερομηνία δημιουργίας
Επανέρχομαι στο θέμα γιατί πολύ λίγα πράγματα έχουν αλλάξει ειδικά με το πρώτο πρόβλημα.Στο διάστημα που μεσολάβησε είαμε τα εξής:
Σχετικά με το πρώτο πρόβλημα και ενώ είχε γίνει κάποια ελάχιστη πρόοδος , στις 4 Δεκεμβρίου , ενώ έπαιζε στο σκυλοπάρκο με άλλα σκυλάκια άρχισαν ξαφνικά πυροτεχνήματα (γιορτή αγγέλων του δήμου) κι άρχισε να τρέχει πανικόβλητος.Από πίσω κι εγώ (ίσως αυτό ήταν λάθος μου) και κάποια στιγμή χάθηκε από τα μάτια μου.Για περίπου μισή ώρα δεν τον έβρισκα πουθενά.Τελικά για να μην τα πολυλογώ βρέθηκε.Το θετικό είναι ότι δεν περασε δρόμο αλλά έμεινε στην παραλία και περίμενε.Από τότε του έβαλα τσιπάκι και μεταλική πινακίδα με τα τηλέφωνα .Το αποτέλεσμα ήταν ότι γυρίσαμε μήνες πίσω κι ακόμα χειρότερα.
Από τότε όταν βγαίνουμε βόλτα κι ενώ δείχνει διάθεση να βγει έξω , μόλις βγει παίρνει το τρομοκρατημένο ύφος.Φοβάται τα πάντα.Ανθρώπους που περνούν , ήχους , φύλλα , πουλιά , τον αέρα και γενικά ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει.Μόλις φτάνουμε στην παραλία βελτιώνεται κάπως η κατάσταση.Στο πάρκο συνήθως παίζει με άλλα σκυλιά που τα γνωρίζει καλά αλλά αν έρθει κάποιο νέο σκυλί διατηρεί μια επιφυλακτική-φοβική στάση και δεν πηγαίνει για γνωριμία αν δεν πάνε πρώτα οι φίλοι του.Επίσης αν την ώρα που παίζει ακουστεί κάποιος θόρυβος σταματάει να παίζει κι έρχεται κάθεται κοντά μου.Η παραπάνω κατάσταση είναι αρκετά καλύτερη όταν είναι μαζί μας ο γιος μου.Όταν επιστρέφουμε σπίτι είναι τρομερά φοβισμένος.Τραβάει φοβερά προς την κατεύθυνση του σπιτιού(29 κιλά γαρ) αλλά αν σταματήσω ή επιβραδύνω το περπάτημα σταματάει το τράβηγμα.Παράδειγμα του τρόμου είναι ότι όταν φτάσουμε στο φανάρι για να περάσουμε το δρόμο και του δίνω την εντολή "κάτσε" κάθεται αλλά δεν παίρνει με τίποτε τη λιχουδιά-επιβράβευση.
Ο κτηνίατρος μου είπε να τον βγάζω έξω συχνά ώστε να συνηθίσει τους θορύβους και αν μπορώ να δημιουργώ κι εγώ κάποιους για αυτό το σκοπό.Επίσης μου είπε ότι αν συνεχιστεί το πρόβλημα υπάρχουν κάποια ψυχοφάρμακα που τα παίρνει για κάποιο διάστημα τα οποία βοηθούν να προσλαμβάνει σε μικρότερη ένταση το φόβο.Βέβαια ο άνθρωπος είναι κτηνίατρος κι όχι εκπαιδευτής.Σα γιατρό του έχω τυφλή εμπιστοσύνη(17 χρόνια γνωρίζω τη δουλειά του).
Επειδή δε μπορώ να έχω το γιο μου μαζί καθημερινά(λόγω δραστηριοτήτων και καιρού) ώστε να αποφορτίζεται κάπως το σκυλί , μπορεί κάποιος να μου πει τι θα μπορούσα να κάνω ώστε να μετριάσω σιγά σιγά το πρόβλημα;
Στο δεύτερο η βελτίωση είναι αρκετά αισθητή.Υπάρχει ακόμα η επιφυλακτικότητα αλλά σε ανθρώπους που γνωρίζει πηγαίνει αμέσως και κάνει και τρελές χαρές.
Να σημειώσω επίσης ότι όταν είμαστε στο σπίτι και βάζω διάφορους ήχους να ακούγονται(πυροτεχνήματα,πυροβολισμούς, πόρτες αυτοκινήτων που ανοιγοκλείνουν,μηχανάκια που περνούν κλπ) , ελάχιστα δείχνει να ενοχλείται.Με κάποιους από τους παραπάνω ήχους έξω τρομοκρατείται.
καλησπερα χρονια πολλα...
καθως διαβαζα το πρωτο μυνημα σου.... σκεφτομουν αμεσα το τροχαιο ατυχημα...
με υπερβολικο θορυβο βαβουρα κλπ... μετα ειδα οτι οντως υπηρξε... αλλα εισασταν παρων στο σπιτι και δεν καταλαβε τιποτα
υπαρχει περιπτωση στην βολτα να εγινε επισης κατι αλλο και με θορυβο... το οποιο να ξαφνιασε τον ιδιο τον συνοδο του και επαγωγικα να τρομαξε και ο ιδιος..?
αν οχι τοτε παμε καθαρα στην περιοδο δευτερου φοβου αλλα για να εχει τοση ενταση σημαινει οτι η πρωτη περιοδος κοινωνικοποιησης δεν ηταν αρκετη ή δεν εγινε σωστα...
θα προτεινα αμεση βοηθεια εκπαιδευτη... αλλα μετα τρεις μηνες να το παλευετε μονοι ακομα πιστευω... θα υπαρχει θεμα να επισκεπτειτε εκπαιδευτη....
στην θεση σας... θα εκανα μικροτερες βολτες απο το συνηθισμενο.... και σε διαφορετικες διαδρομες απο οσες συνηθως πηγαινα.....
θα κατευθυνομουν οχι προς την παραλια αλλα απο τα πανω στενακια... λιγοτερο φασαριατζιδικα και με λιγοτερη κινηση.... θα περπατουσα αργα πολυ αργα... και με συχνες στασεις... να του δινω χρονο οχι να περπαταει αλλα να κοιταει,να αφουγκραζεται και να επεξεργαζεται τις πληροφοριες που περνανε απο μπροστα του.... θα εκανα στασεις τετοιες ωστε να εχει χρονο να ηρεμησει και να κοιταει γυρω του...
θα επεμενα κοινως στην κοινωνικοποιηση του...
για θορυβο... θα τσεκαρα ποιες ωρες παραδειγμα περναει ο δημος και θα εβγαινα στο μπαλκονι με το αγαπημενο του παιχνιδι... λιγο πριν ερθει ο δημος κοντα κι αρχισει την βαβουρα , θα επαιζα με τον σκυλο και θα προσπαθουσα να τον κρατησω προσηλωμενο στο παιχνιδι αδιαφορωντας τελειως για τον θορυβο κι προσπαθωντας να τραβω το ενδιαφερον του σκυλου ωστε κι εκεινος να αδιαφορει για οτιδηποτε αλλο...
τελος θα σας συμβουλευα να κανετε μια θυσια να επισκεφτειτε εναν εκπαιδευτη... να δει τον σκυλο απο κοντα και να σας δωσει την καταλληλη λυση.....
καθως διαβαζα το πρωτο μυνημα σου.... σκεφτομουν αμεσα το τροχαιο ατυχημα...
με υπερβολικο θορυβο βαβουρα κλπ... μετα ειδα οτι οντως υπηρξε... αλλα εισασταν παρων στο σπιτι και δεν καταλαβε τιποτα
υπαρχει περιπτωση στην βολτα να εγινε επισης κατι αλλο και με θορυβο... το οποιο να ξαφνιασε τον ιδιο τον συνοδο του και επαγωγικα να τρομαξε και ο ιδιος..?
αν οχι τοτε παμε καθαρα στην περιοδο δευτερου φοβου αλλα για να εχει τοση ενταση σημαινει οτι η πρωτη περιοδος κοινωνικοποιησης δεν ηταν αρκετη ή δεν εγινε σωστα...
θα προτεινα αμεση βοηθεια εκπαιδευτη... αλλα μετα τρεις μηνες να το παλευετε μονοι ακομα πιστευω... θα υπαρχει θεμα να επισκεπτειτε εκπαιδευτη....
στην θεση σας... θα εκανα μικροτερες βολτες απο το συνηθισμενο.... και σε διαφορετικες διαδρομες απο οσες συνηθως πηγαινα.....
θα κατευθυνομουν οχι προς την παραλια αλλα απο τα πανω στενακια... λιγοτερο φασαριατζιδικα και με λιγοτερη κινηση.... θα περπατουσα αργα πολυ αργα... και με συχνες στασεις... να του δινω χρονο οχι να περπαταει αλλα να κοιταει,να αφουγκραζεται και να επεξεργαζεται τις πληροφοριες που περνανε απο μπροστα του.... θα εκανα στασεις τετοιες ωστε να εχει χρονο να ηρεμησει και να κοιταει γυρω του...
θα επεμενα κοινως στην κοινωνικοποιηση του...
για θορυβο... θα τσεκαρα ποιες ωρες παραδειγμα περναει ο δημος και θα εβγαινα στο μπαλκονι με το αγαπημενο του παιχνιδι... λιγο πριν ερθει ο δημος κοντα κι αρχισει την βαβουρα , θα επαιζα με τον σκυλο και θα προσπαθουσα να τον κρατησω προσηλωμενο στο παιχνιδι αδιαφορωντας τελειως για τον θορυβο κι προσπαθωντας να τραβω το ενδιαφερον του σκυλου ωστε κι εκεινος να αδιαφορει για οτιδηποτε αλλο...
τελος θα σας συμβουλευα να κανετε μια θυσια να επισκεφτειτε εναν εκπαιδευτη... να δει τον σκυλο απο κοντα και να σας δωσει την καταλληλη λυση.....
Το σκυλάκι είναι γενικώς φοβικό και ειδικώς κροτοφοβικο. Το πρόβλημα συμπεριφοράς που εκδηλώνει δεν λύνεται, αλλά μπορεί να αμβλυνθεί με σταδιακή απευαισθητοποίηση (σταδιακή έκθεση στα ερεθίσματα που του προκαλούν φόβο), η οποία θα πάρει αρκετό χρόνο και χρειάζεται πολύ υπομονή.
Αυτό που θεωρώ λάθος είναι ότι τεστάρεις συνεχώς το σκύλο με θορύβους που τον τρομάζουν. Προς το παρόν, φρόντισε να μην χαϊδεύεις/παρηγορείς το σκύλο όταν εκδηλώνει φοβίες διότι έτσι τον επιβραβεύεις για τις αντιδράσεις του.
Αυτό που επιβάλλεται να κάνεις είναι να μην αφήνεις ποτέ το σκύλο χωρίς λουρί εκτός σπιτιού, όπως επίσης και να μην τον αφήνεις χωρίς επίβλεψη στο μπαλκόνι διότι υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να τρομοκρατηθεί και να σαλτάρει από τα κάγκελα.
Εάν σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα και παρ’όλες τις προσπάθειες σου δεν δεις βελτίωση, τα τροποποιητικά συμπεριφοράς που σου σύστησε ο γιατρός σου είναι μονόδρομος.
Αυτό που θεωρώ λάθος είναι ότι τεστάρεις συνεχώς το σκύλο με θορύβους που τον τρομάζουν. Προς το παρόν, φρόντισε να μην χαϊδεύεις/παρηγορείς το σκύλο όταν εκδηλώνει φοβίες διότι έτσι τον επιβραβεύεις για τις αντιδράσεις του.
Αυτό που επιβάλλεται να κάνεις είναι να μην αφήνεις ποτέ το σκύλο χωρίς λουρί εκτός σπιτιού, όπως επίσης και να μην τον αφήνεις χωρίς επίβλεψη στο μπαλκόνι διότι υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να τρομοκρατηθεί και να σαλτάρει από τα κάγκελα.
Εάν σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα και παρ’όλες τις προσπάθειες σου δεν δεις βελτίωση, τα τροποποιητικά συμπεριφοράς που σου σύστησε ο γιατρός σου είναι μονόδρομος.
Ευαριστώ για τις απαντήσεις σας.
GRDANE
Την ώρα του ατυχήματος εγώ κοιμόμουν και δεν κατάλαβα τίποτε.Η γυναίκα μου κατά τύχη είχε σηκωθεί εκείνη την ώρα(ξημερώματα Κυριακής) και βγήκε στο μπαλκόνι αλλά ο Κάρλος δε βγήκε ενώ μέχρι τότε έβγαινε άνετα.Φαντάσου ότι κάτω από το μπαλκόνι ακριβώς(1ος όροφος) έχει 2 κάδους και όποτε ερχόταν η σκουπιδιάρα να τους αδειάσει το σκυλί έβγαινε στο μπαλκόνι και κοιτούσε χωρίς να ενοχλείται από τους ήχους.
Ο συνοδός του στη βόλτα είμαι εγώ οπότε μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι δεν έχω τρομάξει με τίποτε άρα και δεν το μετέδωσα στο σκυλί.
Η κοινωνικοποίηση υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να έγινε λάθος ή μάλλον αργά λόγω εμβολίων(δεν είναι και εύκολο να βγάζεις βόλτα στην αγκαλιά ένα κουτάβι 8-9-10 κιλών).
Οι μικρότερες βόλτες είναι λίγο δύσκολο γιατί το μέρος όπου μαζεύονται τα άλλα σκυλιά και μπορεί να παίζει είναι συγκεκριμένο.Το πρόβλημα δεν είναι τόσο μεγάλο όταν πηγαίνουμε(υπάρχει βέβαια αλλά όχι τόσο έντονα) όσο όταν επιστρέφουμε στο σπίτι.Τον έχω πάρει βόλτα και μέσα από στενάκια αλλά και σε αυτή τη διαδρομή είχε την ίδια συμπεριφορά.
Αυτό με τον εκπαιδευτή έχει περάσει από το μυαλό μου αλλά οι καιροί είναι χαλεποί.Βλέπεις από την άνοιξη και μετά με τις μειώσεις που έγιναν είμαστε περίπου 300-350 ευρώ μείον μηνιαίως οπότε δυσκολεύουν τα πράγματα.Το έχω κατά νου να ψάξω(οποιαδήποτε βοήθεια δεκτή).
ROTTIE
Δεν τεστάρω συνεχώς το σκυλί με δυνατούς θορύβους ούτε τον χαιδεύω/παρηγορώ κατά τη διάρκεια του στρεσσαρίσματος.Το τεστάρισμα έγινε 1-2 φορές.
Στη βόλτα είναι χωρίς λουρί μόνο στο πάρκο όπου υπάρχουν και τα άλλα σκυλιά που παίζει.Το τελευταίο διάστημα όποτε είμαστε στο πάρκο και ακούσει κάποιο θόρυβο δε φεύγει αλλά έρχεται δίπλα μου και κάθεται.Επίσης κάποιες φορές που έπαιζε με κάποιο σκυλάκι το οπόιο μετά έφυγε κι αυτός πήγε να το ακολουθήσει , τον φώναξα και γύρισε σε μένα.Στη διαδρομή είναι με λουρί πάντα.Στο μπαλκόνι ούτως ή άλλως δε βγαίνει παρά μόνο όταν βγαίνω κι εγώ για να του βάλω τροφή.
Ποιο είναι(περίπου) το εύλογο χρονικό διάστημα;
GRDANE
Την ώρα του ατυχήματος εγώ κοιμόμουν και δεν κατάλαβα τίποτε.Η γυναίκα μου κατά τύχη είχε σηκωθεί εκείνη την ώρα(ξημερώματα Κυριακής) και βγήκε στο μπαλκόνι αλλά ο Κάρλος δε βγήκε ενώ μέχρι τότε έβγαινε άνετα.Φαντάσου ότι κάτω από το μπαλκόνι ακριβώς(1ος όροφος) έχει 2 κάδους και όποτε ερχόταν η σκουπιδιάρα να τους αδειάσει το σκυλί έβγαινε στο μπαλκόνι και κοιτούσε χωρίς να ενοχλείται από τους ήχους.
Ο συνοδός του στη βόλτα είμαι εγώ οπότε μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι δεν έχω τρομάξει με τίποτε άρα και δεν το μετέδωσα στο σκυλί.
Η κοινωνικοποίηση υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να έγινε λάθος ή μάλλον αργά λόγω εμβολίων(δεν είναι και εύκολο να βγάζεις βόλτα στην αγκαλιά ένα κουτάβι 8-9-10 κιλών).
Οι μικρότερες βόλτες είναι λίγο δύσκολο γιατί το μέρος όπου μαζεύονται τα άλλα σκυλιά και μπορεί να παίζει είναι συγκεκριμένο.Το πρόβλημα δεν είναι τόσο μεγάλο όταν πηγαίνουμε(υπάρχει βέβαια αλλά όχι τόσο έντονα) όσο όταν επιστρέφουμε στο σπίτι.Τον έχω πάρει βόλτα και μέσα από στενάκια αλλά και σε αυτή τη διαδρομή είχε την ίδια συμπεριφορά.
Αυτό με τον εκπαιδευτή έχει περάσει από το μυαλό μου αλλά οι καιροί είναι χαλεποί.Βλέπεις από την άνοιξη και μετά με τις μειώσεις που έγιναν είμαστε περίπου 300-350 ευρώ μείον μηνιαίως οπότε δυσκολεύουν τα πράγματα.Το έχω κατά νου να ψάξω(οποιαδήποτε βοήθεια δεκτή).
ROTTIE
Δεν τεστάρω συνεχώς το σκυλί με δυνατούς θορύβους ούτε τον χαιδεύω/παρηγορώ κατά τη διάρκεια του στρεσσαρίσματος.Το τεστάρισμα έγινε 1-2 φορές.
Στη βόλτα είναι χωρίς λουρί μόνο στο πάρκο όπου υπάρχουν και τα άλλα σκυλιά που παίζει.Το τελευταίο διάστημα όποτε είμαστε στο πάρκο και ακούσει κάποιο θόρυβο δε φεύγει αλλά έρχεται δίπλα μου και κάθεται.Επίσης κάποιες φορές που έπαιζε με κάποιο σκυλάκι το οπόιο μετά έφυγε κι αυτός πήγε να το ακολουθήσει , τον φώναξα και γύρισε σε μένα.Στη διαδρομή είναι με λουρί πάντα.Στο μπαλκόνι ούτως ή άλλως δε βγαίνει παρά μόνο όταν βγαίνω κι εγώ για να του βάλω τροφή.
Ποιο είναι(περίπου) το εύλογο χρονικό διάστημα;
Τον Κάρλος τον ξέρω από το πάρκο!
Είναι ένας αξιαγάπητος μικρός που είναι επιφυλακτικός και πολλές φορές φοβικός!
Έχει συνέχεια το νου του στο αφεντικό του και δεν έχει τάσεις φυγής αν φοβηθεί,δηλαδή γυρνάει στο αφεντικό του!Τουλάχιστον όταν είμαστε εμείς στο πάρκο!
Πιστεύω ότι ο μικρός θέλει απευαισθητοποίηση σε κάποια πράγματα!
Μέχρι στιγμής δεν εχω καταφέρει να τον χαιδέψω ποτέ!
Είναι ένας αξιαγάπητος μικρός που είναι επιφυλακτικός και πολλές φορές φοβικός!
Έχει συνέχεια το νου του στο αφεντικό του και δεν έχει τάσεις φυγής αν φοβηθεί,δηλαδή γυρνάει στο αφεντικό του!Τουλάχιστον όταν είμαστε εμείς στο πάρκο!
Πιστεύω ότι ο μικρός θέλει απευαισθητοποίηση σε κάποια πράγματα!
Μέχρι στιγμής δεν εχω καταφέρει να τον χαιδέψω ποτέ!
Καλησπέρα Στέλιο.
Με δυο λόγια θεωρώ (χωρίς να είμαι και ειδικός) ότι το μεγαλύτερο πρόβλημά του είναι η βόλτα στην κίνηση της πόλης.Εκεί είναι που δεν ξέρω τι να κάνω γιατί δεν παίρνει και επιβράβευση όταν είναι τρομαγμένος.Στα υπόλοιπα κουτσά στραβά έχει κάποια μικρή ή μεγάλη βελτίωση.
Και η βασική μου ερώτηση είναι αν θα πρέπει να τον βγάζω έξω και να εκτίθεται σε όλα αυτά που τον φοβίζουν μέχρι να τα συνηθίσει χωρίς να δίνω σημασία στα ερεθίσματα και επιβραβεύοντας την όποια επιθυμητή συμπεριφορά του ή αν θα πρέπει να τον προφυλάσσω στην ασφάλεια του σπιτιού.
Όσο για το ότι δεν τον έχεις χαιδέψει ακόμα μάλλον οφείλεται στο ότι σας βλεπει σπάνια.Όσοι είναι καθημερινοί όχι μόνο τον χαιδεύουν αλλά και τους κάνει τρελές χαρές.
Με δυο λόγια θεωρώ (χωρίς να είμαι και ειδικός) ότι το μεγαλύτερο πρόβλημά του είναι η βόλτα στην κίνηση της πόλης.Εκεί είναι που δεν ξέρω τι να κάνω γιατί δεν παίρνει και επιβράβευση όταν είναι τρομαγμένος.Στα υπόλοιπα κουτσά στραβά έχει κάποια μικρή ή μεγάλη βελτίωση.
Και η βασική μου ερώτηση είναι αν θα πρέπει να τον βγάζω έξω και να εκτίθεται σε όλα αυτά που τον φοβίζουν μέχρι να τα συνηθίσει χωρίς να δίνω σημασία στα ερεθίσματα και επιβραβεύοντας την όποια επιθυμητή συμπεριφορά του ή αν θα πρέπει να τον προφυλάσσω στην ασφάλεια του σπιτιού.
Όσο για το ότι δεν τον έχεις χαιδέψει ακόμα μάλλον οφείλεται στο ότι σας βλεπει σπάνια.Όσοι είναι καθημερινοί όχι μόνο τον χαιδεύουν αλλά και τους κάνει τρελές χαρές.
Αυτό θα το κρίνεις εσύ που ξέρεις το σκύλο σου.
Εάν και εφόσον υπάρχει σταδιακή πρόοδος συνεχίζεις την έκθεση του στα ερεθίσματα που του προκαλούν φόβο με προοδευτική δυσκολία, με σκοπό να επιτύχεις όσο το δυνατόν περισσότερη προσαρμοστικότητα και απευαισθητοποίηση στις καταστάσεις που τον στρεσάρουν.
leroef,ειχα ενα ιδιο κουταβι με το δικο σου στην συμπεριφορα,που τωρα ειναι 2,5 χρονων και ακομα ειναι επιφυλακτικος σε καποιους θορυβους.Δεν πιστευω οτι θα λυθει ποτε τελειως, αλλα μπορει να βελτιωθει πααααααρα πολυ.Ο δικος μου εχει κανει τρελη βελτιωση,ακομα ασχολουμαστε ομως.Δε νομιζω να το σταματησω και ποτε.Δεν πιστευα ποτε οτι θα ξεπερνουσε εντελως τοσα πραγματα(οχι ομως ολα).Για παραδειγμα κι εμενα φοβοταν τη σκουπιδιαρα πολυυυυ,αλλα τωρα δεν πα να περναει...Ουτε που ασχολειται.Και απο διπλα μας σε βολτα ειχε περασει και δεν τον ενοιαξε.
Θελει ομως ασταματητη κοινωνικοποιηση,ερεθισματα,κτλ.Η rottie εχει πολυ δικιο.Προχωρας με προοδευτικη δυσκολια.Αργαααα...Μη νομιζεις οτι κατι θα το ξεπερασει σε μια εβδομαδα αν το φερνεις καθε μερα επαφη.Μπορει να παρει και μηνες.Μη ζορισεις ομως το σκυλι.Ουτε θα του πασαρεις καθε μερα το ιδιο ερεθισμα.Μπορει να φερει αντιθετα αποτελεσματα.Θα του δινεις ερεθισματα με μετρο.Τη μια μερα δηλ μπορει να εχει ενταση η μερα του,την αλλη μερα ηρεμα πραγματα ή και για 2-3 μερες ηρεμα πραγματα.Μη το καψεις το κουταβι.Η απευαισθητοποιηση παιρνει πολυυυ χρονο.Προσεξε τις επιβραβευσεις.Αν δεν εισαι σιγουρος αν πρεπει να την κανεις καποια συγκεκριμενη στιγμη,μην την κανεις,γιατι αν ειναι λαθος στιγμη ισως επιβραβευσεις το φοβο του.
Δε θα κατεληγα σε φαρμακα.Δε το θεωρω απαραιτητο.Προτιμω να ασχοληθω παραπανω,ακομα και αν δεν ξεπερασει τα παντα,παρα να τον χαπακωσω.
Θελει ομως ασταματητη κοινωνικοποιηση,ερεθισματα,κτλ.Η rottie εχει πολυ δικιο.Προχωρας με προοδευτικη δυσκολια.Αργαααα...Μη νομιζεις οτι κατι θα το ξεπερασει σε μια εβδομαδα αν το φερνεις καθε μερα επαφη.Μπορει να παρει και μηνες.Μη ζορισεις ομως το σκυλι.Ουτε θα του πασαρεις καθε μερα το ιδιο ερεθισμα.Μπορει να φερει αντιθετα αποτελεσματα.Θα του δινεις ερεθισματα με μετρο.Τη μια μερα δηλ μπορει να εχει ενταση η μερα του,την αλλη μερα ηρεμα πραγματα ή και για 2-3 μερες ηρεμα πραγματα.Μη το καψεις το κουταβι.Η απευαισθητοποιηση παιρνει πολυυυ χρονο.Προσεξε τις επιβραβευσεις.Αν δεν εισαι σιγουρος αν πρεπει να την κανεις καποια συγκεκριμενη στιγμη,μην την κανεις,γιατι αν ειναι λαθος στιγμη ισως επιβραβευσεις το φοβο του.
Δε θα κατεληγα σε φαρμακα.Δε το θεωρω απαραιτητο.Προτιμω να ασχοληθω παραπανω,ακομα και αν δεν ξεπερασει τα παντα,παρα να τον χαπακωσω.
Ένας σκύλος για να ξεπεράσει τις φοβίες του θα πρέπει να εκτεθεί σε αυτές χωρίς να προλάβει να το καταλάβει.
Ξεκίνα να παίζεις μαζί του και να τον απασχολείς έντονα πριν εκτεθεί στους θορύβους του δρόμου.Στην είσοδο τις πολυκατοικίας ας πούμε και σταδικά βγάλτον έξω.Βρες κάτι που να αφοσιώνεται 100%
Μην περιμένεις να αφοσιωθεί στο παιχνίδι με την πρώτη,γαιτί θα έχει στο νου του τον δρόμο έξω από την πόρτα.Αλλά με υπομονή και επαναλήψεις θα έχεις αποτελέσματα.
Πάρε έναν φίλο/φίλη με σκύλο που να πηγαίνει καλά με τον δικό σου,και περπατήστε μαζί στο δρόμο.Θα βοηθήσει ένας δεύτερος κοινωνικοποιημένος σκύλος.
Ξεκίνα να παίζεις μαζί του και να τον απασχολείς έντονα πριν εκτεθεί στους θορύβους του δρόμου.Στην είσοδο τις πολυκατοικίας ας πούμε και σταδικά βγάλτον έξω.Βρες κάτι που να αφοσιώνεται 100%
Μην περιμένεις να αφοσιωθεί στο παιχνίδι με την πρώτη,γαιτί θα έχει στο νου του τον δρόμο έξω από την πόρτα.Αλλά με υπομονή και επαναλήψεις θα έχεις αποτελέσματα.
Πάρε έναν φίλο/φίλη με σκύλο που να πηγαίνει καλά με τον δικό σου,και περπατήστε μαζί στο δρόμο.Θα βοηθήσει ένας δεύτερος κοινωνικοποιημένος σκύλος.
ολοι λοιπον λεμε σταδιακη εκθεση....
δεν ειναι τυχαιο που σου ειπα,... νεα περιβαλλοντα.... ( ας μην παει μερικες μερες στο παρκο σκυλων....)
επισης δεν ειναι τυχαιο που σου ειπα μικροτερες βολτες..... ( λιγοτερη χρονιικη διαρκεια..... )
ουτε ειναι τυχαιο που σου ειπα αντι για την ολγας να πας βολτα στην αγ. τριαδος, σαρανταπορου, αετοραχης... παραδειγμα με λιγοτερη κινηση....
και εχει πολλη σημασια να μην εχεις στην βολτα το ιδιο μονοτονο περιβαλλον...
αλλαζε δρομακια σχεδον καθημερινα... και αργα.... αργα παν τα ζα.....
δωσε περισσοτερο βαση στην κοινωνικοποιηση του σκυλου... ασε του για λιγο τα παιχνιδια με τα αλλα σκυλια και τονισε του την αυτοπεποιθηση....
( δεν ειναι κακο οτι ερχεται σε σενα μολις φοβηθει. ισα ισα... αυτο δειχνει το δεσιμο που εχετε αλλα και την ανασφαλεια του....)
δεν ειναι τυχαιο που σου ειπα,... νεα περιβαλλοντα.... ( ας μην παει μερικες μερες στο παρκο σκυλων....)
επισης δεν ειναι τυχαιο που σου ειπα μικροτερες βολτες..... ( λιγοτερη χρονιικη διαρκεια..... )
ουτε ειναι τυχαιο που σου ειπα αντι για την ολγας να πας βολτα στην αγ. τριαδος, σαρανταπορου, αετοραχης... παραδειγμα με λιγοτερη κινηση....
και εχει πολλη σημασια να μην εχεις στην βολτα το ιδιο μονοτονο περιβαλλον...
αλλαζε δρομακια σχεδον καθημερινα... και αργα.... αργα παν τα ζα.....
δωσε περισσοτερο βαση στην κοινωνικοποιηση του σκυλου... ασε του για λιγο τα παιχνιδια με τα αλλα σκυλια και τονισε του την αυτοπεποιθηση....
( δεν ειναι κακο οτι ερχεται σε σενα μολις φοβηθει. ισα ισα... αυτο δειχνει το δεσιμο που εχετε αλλα και την ανασφαλεια του....)
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας παιδιά.
Η προοδευτική δυσκολία σταδιακή έκθεση κλπ δύσκολο διότι μόλις βγαίνουμε από την πόρτα της πολυκατοικίας έρχεται άμεσα σε επαφή με τα όποια ερεθίσματα(άγνωστο ποια κάθε φορά).Στο κάτω κάτω πρέπει να βγει για την ανάγκη του έστω και για 10 λεπτά.Δε μπορώ να γνωρίζω αν σε αυτό το διάστημα θα περάσει μηχανάκι ή θα πετάξει κάποιος σκουπίδια ή αν θα έχει στο δρόμο 2 ή 22 ανθρώπους.Το ερέθισμα με μέτρο μάλλον δεν παίζει. :-(
Αυτό με το φίλο που έχει σκύλο σπάνια μπορεί να γίνει γιατί βλέπετε δεν ταιριάζουν τα ωράρια των ανθρώπων.Βέβαια όταν είναι εφικτό το κάνω ήδη.
Με τα χάπια κι εγώ είμαι αντίθετος.
Όσο γι αυτό στο οποίο αφοσιώνεται , δεν είναι ούτε λιχουδιές , ούτε παιχνίδια.Είναι ο γιος μου αλλά λόγω κάποιων δραστηριοτήτων αλλά και καιρού(μην αρχίσουμε τα κρεβατώματα και τα αερολίν) δεν είναι πάντα εφικτό να τον έχω μαζί μου αυτή την εποχή.Από άνοιξη μέχρι φθινόπωρο και τις καλές μέρες του χειμώνα έρχεται αλλά άμα περιμένω την άνοιξη φοβάμαι μήπως είναι αργά για το σκυλί.
Η προοδευτική δυσκολία σταδιακή έκθεση κλπ δύσκολο διότι μόλις βγαίνουμε από την πόρτα της πολυκατοικίας έρχεται άμεσα σε επαφή με τα όποια ερεθίσματα(άγνωστο ποια κάθε φορά).Στο κάτω κάτω πρέπει να βγει για την ανάγκη του έστω και για 10 λεπτά.Δε μπορώ να γνωρίζω αν σε αυτό το διάστημα θα περάσει μηχανάκι ή θα πετάξει κάποιος σκουπίδια ή αν θα έχει στο δρόμο 2 ή 22 ανθρώπους.Το ερέθισμα με μέτρο μάλλον δεν παίζει. :-(
Αυτό με το φίλο που έχει σκύλο σπάνια μπορεί να γίνει γιατί βλέπετε δεν ταιριάζουν τα ωράρια των ανθρώπων.Βέβαια όταν είναι εφικτό το κάνω ήδη.
Με τα χάπια κι εγώ είμαι αντίθετος.
Όσο γι αυτό στο οποίο αφοσιώνεται , δεν είναι ούτε λιχουδιές , ούτε παιχνίδια.Είναι ο γιος μου αλλά λόγω κάποιων δραστηριοτήτων αλλά και καιρού(μην αρχίσουμε τα κρεβατώματα και τα αερολίν) δεν είναι πάντα εφικτό να τον έχω μαζί μου αυτή την εποχή.Από άνοιξη μέχρι φθινόπωρο και τις καλές μέρες του χειμώνα έρχεται αλλά άμα περιμένω την άνοιξη φοβάμαι μήπως είναι αργά για το σκυλί.
Οταν ηταν κουταβι έμενα κεντρο καισαριανης(Αθηνα).Εννοειται οταν βγαιναμε απο το σπιτι γινοταν χαμος,αλλα ημουν χαλαρη και περναμε ενα δρομο,στενακι,κτλ πιο ηρεμο.Θα περασει μεσα απο φασαρια αναγκαστικα,αλλα εκει που θα φατε περισσοτερη ωρα και θα παιξετε να ειναι ηρεμα.
Επισης μπορεις να κανεις το αλλο.Καθιστε εξω απο την πολυκατοικια και παιξτε.Στην αρχη θα σε γραψει,αλλα αν επιμεινεις θα ασχοληθει μαζι σου.Ας κανει την αναγκη του εξω απο την πολυκατοικια και τα μαζευεις.Θα ειναι και μεσα στη φασαρια και σε μερος που γνωριζει,αρα θα νιωθει πιο ασφαλης.Καντο καποιο διαστημα και μετα 2 μετρα παρακατω,αργοτερα 5 μετρα,κτλ.Ακομα,δεν ξερω αν μπορεις να τον παρεις με το αμαξι καποιες φορες να βρειτε ενα ηρεμο μερος,οχι μακρια,μια ηρεμη γειτονια βρε παιδι μου.Σκεψου τι μπορεις να κανεις.
Last edited:
Βάλε λίγο ενθουσιασμό στο ξεκινημα της βόλτας.
Αν εσύ βγαινεις επιφυλακτικά από την είσοδο, το κουτάβι θα το εισπράξει άμεσα.
Περιόρισε στο ελάχιστο τα σκυλοπάρκα όπως σου είπε ο Πέτρος.
Άστον λίγο να πεινάσει και τάισέ τον στο πεζοδρόμιο.
Αν εσύ βγαινεις επιφυλακτικά από την είσοδο, το κουτάβι θα το εισπράξει άμεσα.
Περιόρισε στο ελάχιστο τα σκυλοπάρκα όπως σου είπε ο Πέτρος.
Άστον λίγο να πεινάσει και τάισέ τον στο πεζοδρόμιο.
Νεότερα από το ...μέτωπο.
Εδώ και κάποιο διάστημα (περίπου 3-4 βδομάδες) τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο.Ενώ άλλαξα το μέρος που τον πήγαινα για τις ανάγκες του και τον είδα κάπως πιο άνετο , μόλις τελείωνε και πηγαίναμε βόλτα προς οποιαδήποτε κατεύθυνση και σε οποιοδήποτε σημείο , αμέσως η ουρά έμπαινε από κάτω κι όταν σταματούσαμε για κάποιο λόγο , έτρεμε σαν κομπρεσέρ.Και στο σκυλοπάρκο καθόταν μονίμως κολλημένος δίπλα μου και κοιτούσε γύρω γύρω τρομαγμένος με τα πάντα.Κι αυτό παρόλο που τα σκυλιά που ήταν εκεί ήταν σκυλιά με τα οποία είχε παίξει και μάλιστα πολύ καλά.Ακόμα κι όταν κάποιο σκυλί γνωστο ερχόταν , ο Κάρλος δεν έφευγε από δίπλα μου , ενώ παλιότερα (προ πυροτεχνημάτων) πήγαινε τρέχοντας και χαιρετούσε σκυλι και αφεντικό.Το αποκορύφωμα ήταν τη Δευτέρα το βράδυ που τον έβγαλα με σκοπό να κάνει τις ανάγκες του , να παίξω μαζί του με το αγαπημένο του ιου ιου μπαλάκι κάπως μακριά από καταστάσεις που τον τρομάζουν και να γυρίσουμε σπίτι.Επί μιάμιση ώρα τον τριγυρνούσα στα πάρκα πάνω από τα παραλιακά και το μόνο που έκανε ήταν λίγα ούρα.Όλη την άλλη ώρα προχωρούσε τσιτωμένος και τρομαγμένος και έβλεπα ότι ήθελε να φύγει για το σπίτι.Κλασικό παράδειγμα του τι γινόταν ήταν το εξής : ενώ μιλούσα με κάποιους σκυλογονείς για το φλέγον ζήτημα ξαφνικά τινάζεται και κοιτάει τρομαγμένα προς κάποια κατεύθυνση.Γυρνάω και βλέπω έναν άνθρωπο να βγαίνει περπατώντας από μια γωνία πάνω από 50 μέτρα μακριά!!
Εδώ να σημειώσω ότι πιθανό να έχω κι εγώ κάποια ευθύνη γιατί το τελευταίο 3μηνο ίσως δεν πολυασχολήθηκα όσο θα έπρεπε λόγω ενός πάρεα πολύ σοβαρού προβλήματος υγείας της μητέρας μου το οποίο είχε και άσχημη κατάληξη , με ότι αυτό συνεπάγεται για τα νεύρα μου(είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις έναν αγαπημένο άνθρωπο να σβήνει σιγά σιγά και όταν μιλάς μαζί του να ξέρει ότι μιλάς με ένα νεκρό. )
Συνεχίζεται...........
Εδώ και κάποιο διάστημα (περίπου 3-4 βδομάδες) τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο.Ενώ άλλαξα το μέρος που τον πήγαινα για τις ανάγκες του και τον είδα κάπως πιο άνετο , μόλις τελείωνε και πηγαίναμε βόλτα προς οποιαδήποτε κατεύθυνση και σε οποιοδήποτε σημείο , αμέσως η ουρά έμπαινε από κάτω κι όταν σταματούσαμε για κάποιο λόγο , έτρεμε σαν κομπρεσέρ.Και στο σκυλοπάρκο καθόταν μονίμως κολλημένος δίπλα μου και κοιτούσε γύρω γύρω τρομαγμένος με τα πάντα.Κι αυτό παρόλο που τα σκυλιά που ήταν εκεί ήταν σκυλιά με τα οποία είχε παίξει και μάλιστα πολύ καλά.Ακόμα κι όταν κάποιο σκυλί γνωστο ερχόταν , ο Κάρλος δεν έφευγε από δίπλα μου , ενώ παλιότερα (προ πυροτεχνημάτων) πήγαινε τρέχοντας και χαιρετούσε σκυλι και αφεντικό.Το αποκορύφωμα ήταν τη Δευτέρα το βράδυ που τον έβγαλα με σκοπό να κάνει τις ανάγκες του , να παίξω μαζί του με το αγαπημένο του ιου ιου μπαλάκι κάπως μακριά από καταστάσεις που τον τρομάζουν και να γυρίσουμε σπίτι.Επί μιάμιση ώρα τον τριγυρνούσα στα πάρκα πάνω από τα παραλιακά και το μόνο που έκανε ήταν λίγα ούρα.Όλη την άλλη ώρα προχωρούσε τσιτωμένος και τρομαγμένος και έβλεπα ότι ήθελε να φύγει για το σπίτι.Κλασικό παράδειγμα του τι γινόταν ήταν το εξής : ενώ μιλούσα με κάποιους σκυλογονείς για το φλέγον ζήτημα ξαφνικά τινάζεται και κοιτάει τρομαγμένα προς κάποια κατεύθυνση.Γυρνάω και βλέπω έναν άνθρωπο να βγαίνει περπατώντας από μια γωνία πάνω από 50 μέτρα μακριά!!
Εδώ να σημειώσω ότι πιθανό να έχω κι εγώ κάποια ευθύνη γιατί το τελευταίο 3μηνο ίσως δεν πολυασχολήθηκα όσο θα έπρεπε λόγω ενός πάρεα πολύ σοβαρού προβλήματος υγείας της μητέρας μου το οποίο είχε και άσχημη κατάληξη , με ότι αυτό συνεπάγεται για τα νεύρα μου(είναι πολύ δύσκολο να βλέπεις έναν αγαπημένο άνθρωπο να σβήνει σιγά σιγά και όταν μιλάς μαζί του να ξέρει ότι μιλάς με ένα νεκρό.
)Συνεχίζεται...........
Έχοντας πια σπάσει τα νεύρα μου με την όλη κατάσταση και μη έχοντας άλλη υπομονή αποφάσισαμε οικογενειακώς να ψάξω για κάποιον εκπαιδευτή παρόλη τη δύσκολη οικονομική κατάσταση κι αν δε δούμε βελτίωση να καταφύγουμε σααν τελευταία λύση στα φάρμακα που ανέφερα σε προηγούμενο ποστ.
Αρχίζω λοιπόν και ψάχνω για εκπαιδευτές στη Θεσσαλονίκη και αφού βρίσκω μερικούς και κρατώ τα τηλέφωνα για να επικοινωνήσω , αρχίζω και ψάχνω για τα ψυχοφάρμακα για σκύλους.Και πέφτω πάνω σε αυτό :
http://www.orfanoudakis.com/gr/index.php?id=5 .
Μου προξενεί εντύπωση το rescue remedy και συνεχίζω να το ψάχνω.Τελικά αποφασίζω πριν δώσω το χιλιάρικο στον εκπαιδευτή να δώσω το 20άρικο και να δοκιμάσω το σκεύασμα , από τη στιγμή μάλιστα που είναι καθαρά φυτικό και σε όλες τις σελίδες έλεγαν ότι η σοβαρότερη παρενέργεια είναι απλά να μην του κάνει τίποτε.
Αρχίζει λοιπόν η οδύσεια εξεύρεσης του "θαυματουργού" φιαλιδίου λόγω της απεργίας των φαρμακοποιών.Τελικά την επόμενη μέρα μου το φέρνει η φαρμακοποιός μας και αρχίζω να του δίνω(χθες το βράδυ 1η φορά).
Συνεχίζεται..............
Αρχίζω λοιπόν και ψάχνω για εκπαιδευτές στη Θεσσαλονίκη και αφού βρίσκω μερικούς και κρατώ τα τηλέφωνα για να επικοινωνήσω , αρχίζω και ψάχνω για τα ψυχοφάρμακα για σκύλους.Και πέφτω πάνω σε αυτό :
http://www.orfanoudakis.com/gr/index.php?id=5 .
Μου προξενεί εντύπωση το rescue remedy και συνεχίζω να το ψάχνω.Τελικά αποφασίζω πριν δώσω το χιλιάρικο στον εκπαιδευτή να δώσω το 20άρικο και να δοκιμάσω το σκεύασμα , από τη στιγμή μάλιστα που είναι καθαρά φυτικό και σε όλες τις σελίδες έλεγαν ότι η σοβαρότερη παρενέργεια είναι απλά να μην του κάνει τίποτε.
Αρχίζει λοιπόν η οδύσεια εξεύρεσης του "θαυματουργού" φιαλιδίου λόγω της απεργίας των φαρμακοποιών.Τελικά την επόμενη μέρα μου το φέρνει η φαρμακοποιός μας και αρχίζω να του δίνω(χθες το βράδυ 1η φορά).
Συνεχίζεται..............
