Πού πηγαίνουν οι μικροί μας φίλοι μετά θάνατον ;
- Thread starter mortezes
- Ημερομηνία δημιουργίας
off-topic
Το "υμίν" = σε εσάς
Το "ημίν" = σε εμάς
Οπότε και τα δύο είναι ολόσωστα, στην περίπτωσή μας
Ετσι οπως το θετεις τωρα ναι, το καταλαβα.
Καλα εσυ ειδες και το χρωμα. Μπεζ...
Η αγαπη δε χανεται με το περας της ζωης. Και αν υπαρχει ψυχη, που δεν ανηκει στην υλη,
γιατι να μη παψει να υπαρχει και μετα απο αυτην, σε αλλη μορφη, ενεργειας η αυρας, οπως ειπε προηγουμενος συνομιλητης.
Ψαχνοντας να βρεις το υμιν, δολοφονησες το θυμαμαι...!!!
Και on topic,
Ενας ειναι ο μεγαλος φοβος του ανθρωπου , ο φοβος του θανατου. Και απο αυτον τον φοβο πηγαζουν και οι αλλες μικροτερες και μεγαλυτερες φοβιες μας.
Στην προσπαθεια μας λοιπον να απαλυνουμε αυτα που ο μεγαλος φοβος μας προκαλει, εχουμε επινοησει παραδεισους , ζωη μετα θανατον, θεους και δαιμονες και αλλα πολλα .
Η ζωη και ο θανατος ειναι εδω, οπως πολυ σωστα καποιοι προειπαν.
Βρε κατι γινεται σας λεω.....
Πριν λιγες ημερες εδω συνφορουμιστας, χαθηκε το σκυλακι του απο ατυχημα.
Την ιδια μερα ειχα εγω γεννα, ξεγεννουσα τη σκυλα μου.
Ε το βραδυ με στελνει private μηνυμα εδω στο φορουμ, "ετσι κι ετσι ψαχνω για κουταβα ντογκα , μηπως εχεις καποια γεννα, καποιο κουταβακι".
Επίτηδες το δολοφόνησα για ν' αλαφρύνω το κλίμα...Ψαχνοντας να βρεις το υμιν, δολοφονησες το θυμαμαι...!!!
Εμείς δεν επινοήσαμε τίποτα - κάτι γαμάτοι marketeers την έστησαν τη δουλειά, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Και για να είμαστε και on forum, επί εποχής κοκκονίων (δηλαδή στην αρχαία Ελλάδα) είμαστε πιο χαλαροί με το θέμα αρκεί να είχαμε καναν οβολό για τα διόδια...
Δυο μερες πριν αρρωστησει ο Ντιεγκο (πυρετο, χαλια εξετασεις αιματος κλπ) ειχα δει στον υπνο μου οτι ηταν σοβαρα αρρωστος και θα τον εχανα... ξυπνησα με κλαματα....
Μια μερα πριν δαγκωθει ειχα δει οτι μου τον ειχαν φερει μεσα στα αιματα...
Προχτες ειδα οτι πηδηξε απο το παραθυρο στο πατρικο μου (4ος οροφος) και τον κοιτουσα απο πανω να ξεψυχαει....
Ελπιζω να ειναι συμπτωσεις.... αν και ειμαι πολυ πιο προσεχτικη μαζι του τωρα...
Μια μερα πριν δαγκωθει ειχα δει οτι μου τον ειχαν φερει μεσα στα αιματα...
Προχτες ειδα οτι πηδηξε απο το παραθυρο στο πατρικο μου (4ος οροφος) και τον κοιτουσα απο πανω να ξεψυχαει....
Ελπιζω να ειναι συμπτωσεις.... αν και ειμαι πολυ πιο προσεχτικη μαζι του τωρα...
Σωστα vrmode, και να συμπληρωσω οτι δεν πηγαινες σε βουνα απο πιλαφι ουτε σε περιμεναν 50 παρθενες, ουτε σε τοπο αναψυξεως, αλλα στην υπογα, χωρις φως και με τον κερβερο να φυλαει μην ξεμυτισει κανεις.
Με αλλα λογια, ζησε την ζωη τωρα ελεγαν οι αρχαοι, γιατι μετα σε περιμενει το μαυρο σκοταδι του Αδη (κανει και ομοιοκαταληξια)...
και μετα ειδαμε το φως του Βυζαντιου.... τρομαρα μας....
Με αλλα λογια, ζησε την ζωη τωρα ελεγαν οι αρχαοι, γιατι μετα σε περιμενει το μαυρο σκοταδι του Αδη (κανει και ομοιοκαταληξια)...
και μετα ειδαμε το φως του Βυζαντιου.... τρομαρα μας....
Πως ειναι στο μυαλο μου καλε? Ονειρα ειναι και το πρωι τα εξιστορουσα... πριν γινουν γεγονοτα...
Δε μπορούμε να ξέρουμε αν υπάρχει κάτι που δεν το βλέπουμε, εφόσον η όραση είναι η κύρια αίσθησή μας. Παράλληλα δε μπορούμε να γνωρίζουμε κι ότι δεν υπάρχει. Δε πιστεύω σε κάτι μέχρι αποδείξεως του εναντίον αλλά και το αντίθετο. Μόνο και μόνο που τόσος κόσμος σε όλον τον πλανήτη από τόσες διαφορετικές θρησκείες ασχολείται με αυτό το κάτι, κάτι παίζει. Απ' την πλευρά μου έχω να πω ότι για λίγο που "έφυγα" (μου ζήτησαν να μείνω για λίγο τι να κάνω) εκεί που πήγα είχε σκυλιά και μάλιστα 'πήρα' ένα. Είχαν πάει κι άλλοι για να πάρουν σκύλο εκεί.
Ναι, σίγουρα η ζωή σταματάει με τον θάνατο. Αν υπάρχει ψυχή όμως δεν είναι ανθρώπινο μόνο benefit. Άρα δε θα πηγαίνουν κάπου τα σκυλιά συγκεκριμένα. Αφήστε που δε μιλάμε για 3 διαστάσεις πλέον ώστε να αναρωτιόμαστε που πάν(μ)ε.
A, ρε Νατ... τι μου κάνεις.
Ναι, σίγουρα η ζωή σταματάει με τον θάνατο. Αν υπάρχει ψυχή όμως δεν είναι ανθρώπινο μόνο benefit. Άρα δε θα πηγαίνουν κάπου τα σκυλιά συγκεκριμένα. Αφήστε που δε μιλάμε για 3 διαστάσεις πλέον ώστε να αναρωτιόμαστε που πάν(μ)ε.
A, ρε Νατ... τι μου κάνεις.
Μπορεί να είχες διακρίνει -με το πίσω μέρος του μυαλού σου-ήδη κάποια συμπτώματα της αρρώστειας, στα οποία δεν είχες δώσει προσοχή.....το υποσυνείδητο καταγράφει πολλές φορές πράγματα πριν απο εμάς για μας.....
το δάγκωμα είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος και είναι θέμα πιθανοτήτων του πότε και που ακριβώς θα συμβεί.....
εκεί που δαγκώθηκε ο Ντιέγκο υπήρχν πολλές πιθανότητες να γίνει....
συνήθως στα δυσάρεστα όνειρα βλέπουμε τους φόβους μας....
Σταμάτα να βλέπεις εφιάλτες......
Last edited:
Καποια πράγματα απλά δεν τα θεωρώ σύμπτωση... Το ότι "έφυγες" για λίγο (κ το πόσο χαίρομαι που ξαναγύρισες το ξέρεις - γιατί δεν ξέρω τι θα έκανα τώρα...) την επόμενη μέρα από το θάνατο της Λίζας κ ότι στο όνειρό μου εμπλεκόταν κ η νοέλα... εμένα προσωπικά δεν με άφησαν αδιάφορη, δεν το εξέλαβα απλά ως ένα όνειρο...
Τώρα που βλέπω τα πράγματα πιο καθαρά, σίγουρα αυτό το όνειρο ήταν μία προειδοποίηση (προς εσένα) κ ένα αντίο από τη Λίζα προς εμένα...
Ακριβως τα ιδια θα ελεγα σε καποιον που μου περιγραφει το ονειρο του πριν λιγο καιρο! Οταν ομως το βλεπεις και συμβαινει αμεσως μετα ενω θα μπορουσε να εχει συμβει οποιαδηποτε αλλη στιγμη... δεν ηταν η πρωτη φορα που πηγαμε στο βουνο... σιγουρα δεν υπηρχε συμπτωμα... μια χαρα ηταν την προηγουμενη μερα.Μπορεί να είχες διακρίνει -με το πίσω μέρος του μυαλού σου-ήδη κάποια συμπτώματα της αρρώστειας, στα οποία δεν είχες δώσει προσοχή.....το υποσυνείδητο καταγράφει πολλές φορές πράγματα πριν απο εμάς για μας.....
το δάγκωμα είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος και είναι θέμα πιθανοτήτων του πότε και που ακριβώς θα συμβεί.....
εκεί που δαγκώθηκε ο Ντιέγκο υπήρχν πολλές πιθανότητες να γίνει....
συνήθως στα δυσάρεστα όνειρα βλέπουμε τους φόβους μας....
Πάψε να βλέπεις εφιάλτες......
Πολλές φορές βλέπουμε όνειρα που γρήγορα γίνονται πραγματικότητα. Σπευδουμε να δώσουμε ερμηνείες πως «κάτι παίζει».
Πόσες φορές όμως βλέπουμε όνειρα που δεν επαληθεύονται, και πολύ γρήγορα τα ξεχνάμε. Αν τα δεις όλα μαζί όμως (τα όνειρα που έγιναν αληθινά και εκείνα που δεν έγιναν) πώς αλλιώς θα το ονομασεις εκτός από «συμπτωση»;
Πόσες φορές όμως βλέπουμε όνειρα που δεν επαληθεύονται, και πολύ γρήγορα τα ξεχνάμε. Αν τα δεις όλα μαζί όμως (τα όνειρα που έγιναν αληθινά και εκείνα που δεν έγιναν) πώς αλλιώς θα το ονομασεις εκτός από «συμπτωση»;
xm... δεν ξερω αν υπαρχει η δεν υπαρχει...
αν υφισταται η οχι.....
παντως σημερα διαλεξα μερος με "θεα"........................
αν υφισταται η οχι.....
παντως σημερα διαλεξα μερος με "θεα"........................
Κι εγώ μια λακουβίτσα στην οροφή βλέπω σα να κάθεται κάτι πάνω και αν δεις απο το παράθυρο προς τα μέσα, διακρίνεται η γραμμή της.
, όπως μου έχει τύχει μια φορά να νομίζω ότι μυρίζω ή ακούω κάποιο αγαπημένο πρόσωπο που έχει ''κοιμηθεί''.
Όλα είναι πιθανά και τίποτα δεν μπορεί να είναι απόλυτο και μηδενιστικό.
Το τι βλέπουμε στον ύπνο μας μπορεί να είναι κάποιος φόβος (στη δική σου περίπτωση), επιθυμία, ανησυχία ή και τίποτα γιατί κάποιο νεύρο πιέζεται και το κέντρο στέλνει εικόνες σαλάτα όπως γεγονότα της μέρας που πέρασε με κομμάτια από σήριαλ που έβλεπες πιο πριν ... Σε πιστεύω και πολλοί θα έχουν δει αγαπημένα πρόσωπα στο ύπνο τους πριν απο κάτι σημαντικό. Μπορεί όμως να είσαι απο αυτούς τους ανθρώπους που μπορούν να δουν σημάδια -ας τα πούμε-, κάτι που διαισθάνεσαι και να συμβεί. Μου έχει τύχει κάποιες σπάνιες φορές και προηγείται μούδιασμα στα πόδια μου συνήθως
, όπως μου έχει τύχει μια φορά να νομίζω ότι μυρίζω ή ακούω κάποιο αγαπημένο πρόσωπο που έχει ''κοιμηθεί''. Όλα είναι πιθανά και τίποτα δεν μπορεί να είναι απόλυτο και μηδενιστικό.
Δεν ξερω που θα παει... αν θα παει καπου..
Να θυμασαι παντα ποσο ευτυχισμενος ηταν διπλα σας....
