Σε περίπτωση θανάτου... (λίγο μακάβριο θέμα)


Antigoni87

Active Member
4 Δεκεμβρίου 2010
29
0
Χολαργός
Εγώ έχει χρειαστεί να θάψω μόνο πουλάκι και 2 χαμστεράκια, ειδικά τα χάμστερ ήταν μεγάλες αγάπες για μένα... Πέθαναν πέρσι, σε διαφορετικές περιόδους, και για το καθένα αγόρασα από μια γλάστρα με χρυσάνθεμα, τα έβαλα σε ένα μικρό χαρτονένιο κουτάκι στο μέγεθός τους με ένα αμυγδαλάκι μέσα που το λάτρευαν, και τα έθαψα. Κάθε φορά που κοιτάω τα χρυσάνθεμα και τα ποτίζω, ξέρω ότι είναι εκεί και θυμάμαι πόσο ξεχωριστές ψυχούλες ήταν!
Όταν με το κακό χρειαστεί να θάψω τον σκύλο μου, αυτό θα γίνει στο πατρικό μου, στον κήπο μας. Είμαι κατά των νεκροταφείων (ανθρώπων και ζώων) γιατί είναι μια επιχείρηση που μόνο η αισχροκέρδεια τη χαρακτηρίζει! Άλλο που τον άνθρωπό μας αναγκαζόμαστε να τον θάψουμε (ή να τον κάψουμε) "επίσημα". Τον σκύλο μας όμως έχουμε το δικαίωμα να τον χαιρετήσουμε "ανθρώπινα" και με την ιδιωτικότητα που του αξίζει
 




Sara

Well-Known Member
27 Δεκεμβρίου 2008
7.750
1.514
Illinois, USA
Αμάν, με έχετε ψυχοπλακώσει μεσημεριάτικα! :( Εδώ συνήθως ο κόσμος κανονίζει αποτέφρωση μέσω του κτηνιάτρου και παίρνει την τέφρα σε τεφροδόχο που θα διαλέξει. Συνήθως σκορπίζουν την τέφρα σε μέρος που αγαπούσε ο σκύλος τους αν και έχω μια φίλη που φυλάει όλες τις τεφροδόχους όλων των ζώων που είχε στη ζωή της σε κουτιά στο υπόγειο του σπιτιού της!! Σημειωτέον ότι όλα της τα ζώα πέθαναν από γηρατειά, σας το λέω μη φρικάρετε δηλαδή με το υπόγειο και τις τεφροδόχους...

Η αποτέφρωση εδώ πάντως κοστίζει γύρω στα 150 με 200 δολλάρια που συμπεριλαμβάνει και την τιμή της τεφροδόχου. Τώρα μερικοί τρελλοί θέλουν και κηδεία με παπά, οπότε εκεί κοστίζει κάτι παραπάνω.
 


μπουλης

Well-Known Member
23 Σεπτεμβρίου 2010
752
306
n.smirni
πήγε κι αυτός και πέθανε τόσο ζεστή μέρα????
Ακριβώς από αυτό μας είπε ο doctor! (καταλυτικά)
Δεν αντέχουν την ζέστη τα τεράστια χιονοβουνοτσοπανόσκυλα!
Αλλά αυτό είναι άλλο thread.
 


LiliG

Well-Known Member
9 Δεκεμβρίου 2010
108
0
θα με συγχωρέσετε αλλα γελασα πολυ με το μπλακ και των δυο σας.:D


Τι να πω...αν σας τύχει, που να μην τύχει και αν ακόμα η περιοχη εδώ ειναι τετοια, ελάτε προς τα εδώ, αν γίνει με διακριτικότητα υπάρχουν απειρα χωραφια στους προποδες του Υμηττου (από την πίσω μεριά)
 


LiliG

Well-Known Member
9 Δεκεμβρίου 2010
108
0
Κάτι σχετικό με τον θάνατο.
Ειχα διαβάσει ένα βιβλίο ου λεγόταν "Ψυχικός κόσμος των ζώων" και είχε γραφτεί από ένα ζευγάρι που έλεγε οτι εκανε αστρικά ταξίδια και επικοινωνούσε με πλάσματα και ψυχές.
Ελεγε οτι όταν ενα ζώο πέθαινε, ήταν πολλές φορές από επιλογή του γιατί ετοιμαζόταν κάτι κακό να συμβεί και το "έπαιρνε" επάνω του.
Οτι ήταν κάτι σαν πίσσα που κολλαγε στο αστρικό μας σώμα.
Ασχετως με το αν ισχύει όντως κάτι τετοιο η όχι, εμένα με παρηγόρησε πολύ όταν πέθανε η γάτα μου γιατί ένιωθα οτι ο θανατός της δεν ήταν μάταιος. Κλάμμα... την έβλεπα για μήνες στον ύπνο μου.

Μέσα σε λίγες εβδομάδες χώρισα με τον γκόμενό μου.
Δεν ήταν καλός άνθρωπος και ερμήνευσα την επαφή μου μαζί του νοσηρή.
Η γάτα μου καθόταν σε μια καρέκλα συνέχεια κάθε μέρα ωσπουι μια μέρα κατάλαβα οτι ήταν μέχρι να φύγει αυτός για δουλειά.
Μετα πήγαινε για πιπί της, νερό, φαγητό. Καπου εκεί πήρα την απόφαση να φύγω αλλα δεν την πρόλαβα.
Μετά από πολλά χρόνια και με την αφέλεια μου αρκετά μειωμένη, μου έκανε τιλτ και νομίζω οτι αυτός την φούνταρε από το παραθυρο.
Δεν θα το είχε σε τίποτα.
 


vrmode

Well-Known Member
27 Νοεμβρίου 2006
8.396
10.574
Athens
Ο μεγαλύτερός μου εφιάλτης ήταν να προσπαθώ να σκάψω σε στεγνό και πετρώδες έδαφος που δεν σκάβεται, 4 και 5 ώρες.
Ο ακόμη μεγαλύτερός μου εφιάλτης δύο χρόνια τώρα είναι να σκέφτομαι τι απέγινε στο σημείο εκείνο στο βουνό... :(

Αν είχα την επιλογή θα ήταν στην αυλή μου, στον κήπο μου. Για να κοιμάμαι πιο ήσυχα.
 


LiliG

Well-Known Member
9 Δεκεμβρίου 2010
108
0
Μην το λες. Και γω που εχω τωρα αυλή και τα βλέπω θηριάκια, δεν ξέρω αν θα το τολμούσα...λόγω υγιεινής.
Παραπέρα, λίγο απ'εξω, ναι.
Διπλα στο μαρούλι που θα ταίσω το παιδί, όχι.
Είμαι υπέρ της κάυσης και της σταχτης.


Δεν ξέρω τι θα έκανα αν μου τύχαινε αυριο.
(χτυπάω ξύλο, ακόμα κάνουμε ενέσεις με αντιδοτο)
 


Sara

Well-Known Member
27 Δεκεμβρίου 2008
7.750
1.514
Illinois, USA
Μπρε μακάβρια όντα, χτυπάτε ξύλο και πάψτε να κακομελετάτε!!:eek::eek::shock::eek::eek: Να, πάρτε το τυπικό κηδείας σκύλου αμερικανικού στυλ να μάθετε!! Έχει τυπικό ΚΑΙ για Χριστιανάρες ΚΑΙ για Εβραίους ΚΑΙ για άλλους που έχουν το πνευματικό δυο λαλούν και τρεις χορεύουν, διαλέγετε και παίρνετε!!:p:D:D Κι άμα πληρώσετε και κάτι παραπάνω μπορείτε να γίνετε ιντερφέιθ παπάδες και λόγου σας και να χ@τείτε στο τάλληρο::p:p:D:D:D

http://www.interfaithofficiants.com/CompanionAnimalPages/CompanionAnimalClergysampleservices.html

Κι εσύ Λιλή μη φοβού το θάψιμο στον κήπο, θα καρδαμώσουν και τα μαρούλια από τόσο λίπασμα...
 


Eirini-Fontas

Well-Known Member
6 Μαϊου 2009
5.280
709
Θρακομακεδονες
Μες το μυαλο μου εισαι Lilig.
Με προβληματιζει παρα πολυ για το τι θα κανω οταν θα ερθει εκεινη η ωρα. Αν και ευχομαι να αργησει παρα πολλα χρονια. Ζω σε σπιτι με κηπο, εχω σκεφτει το ενδεχομενο να σκαψω σε καποιο μερος και να θαψω το σκυλι μου, εχω σκεφτει το ενδεχομενο να το παρει ο κτηνιατρος για να το θαψει στι νεκροταφειο και εχω σκεφτει και το τριτο ενδεχομενο της αποτεφρωσης.

Το πρωτο φοβαμαι οτι θα με συνεπαρει πολυ ψυχολογικα και θα το σκεφτομαι καθε μερα, το δευτερο το αποκλειω γιατι δεν ξερω που θα καταληξει ο σκυλος μου και το τριτο ακομα το επεξεργαζομαι. Δηλαδη ειμαι σε διλημα αναμεσα στο πρωτο και το τριτο. Ειλικρινα δεν ξερω τι να κανω. . . Και μονο που το σκεφτομαι κατι παθαινω.
 


minpinkiller

Well-Known Member
3 Ιουνίου 2009
1.173
18
36
Ξεσσαλονίκη
Ο Κιλλερουλης μου ειναι στο μερος που λατρευε, στο κτημα του μπαμπα μου, εχει την δικη του γωνιτσα που του την εφτιαξα εγω με πολυχρωμες πετρες...

Α στο καλο σας, με κανατε και συγκινηθηκα παλι...
 


Natassa

Well-Known Member
10 Ιανουαρίου 2008
4.700
172
Αθήνα
www.petphoto.gr
Εδώ ένα δικό σου άνθρωπο πας να θάψεις κ κοιτούν να σε ξεπαραδιάσουν, στα σκυλιά θα κόλλαγαν;

(στο Αγρίνιο, στο λιοστάσι μας, θάφτηκε η Λίζα μου, οπότε έχω αποφασίσει όλα τα σκυλιά μου να πάνε εκεί όταν έρθει η κούφια ώρα, δίπλα της...)
 


katerina116

Well-Known Member
23 Μαρτίου 2010
677
2
Nicosia ,Cyprus
mayasfriends.blogspot.com
Εγω ημουν πολυ ατυχη γενικως με τη Μαγια μου γιατι πεθανε στη Κυπρο :( Σε αλλη χωρα...Την εθαψα κοντα εκει που μενει το αγορι μου,μεσα στο δασος σε μια μερια που δε πανε αλλα σκυλια (δεν ηθελα να μου την ξεθαψουν :( ) .Δε την εχω κοντα μου να πηγαινω στο ταφο της .
Τον ταφο τον ανοιξα με τα χερια κ ενα κατσαβιδι,με τη βοηθεια του αγοριου μου ! Ηταν τοσο μικρο το σωματακι της δεν ηθελε κ πολυ μεγαλο ταφο...Την τυλιξα με τη μαξιλαροθηκη μου.
Προσπαθησα να φυτεψω βασιλικο εκει αλλα δεν επιασε ,με τοσο ζεστη που εχει . Οταν ξαναπαω θα ψαξω ενα πιο ανθεκτικο φυτο να βαλω.Εχει εναν ασχημο ταφο που δε τον αξιζει ,με γκρι πετρες...Η πριγκιπισσουλα μου :(
 


minpinkiller

Well-Known Member
3 Ιουνίου 2009
1.173
18
36
Ξεσσαλονίκη
Σημασια δεν εχει το ειδος του ταφου, αλλα τα συναισθηματα και οι σκεψεις οταν τον ανοιγουμε και κανουμε αυτο το μικρο "τελετουργικο", αν μπορουμε να το πουμε ετσι...
 


katerina116

Well-Known Member
23 Μαρτίου 2010
677
2
Nicosia ,Cyprus
mayasfriends.blogspot.com
Μπορω να σου πω οτι οταν τον ανοιγα ελεγα συνεχεια "ΤΙ ΚΑΝΩ ΤΩΡΑ "και "ΔΕ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ" !! Ημουν σε κατασταση σοκ .Οι κινησεις μου ηταν μηχανικες εντελως .Κ ακομη καμια φορα νιωθω σαν να την εχω δωσει καπου κ θα μου τη γυρισουν πισω καποια στιγμη.
Ουφ... σας ζαλισα παλι. Με επιασε το παραπονο :/
 


minpinkiller

Well-Known Member
3 Ιουνίου 2009
1.173
18
36
Ξεσσαλονίκη
Καταλαβαινω γιατι και εγω καπως ετσι ημουν. Να φανταστεις οτι αρχισα να κλαιω αφου γυρισαμε σπιτι, δεν ηθελα να το πιστεψω. Ειδικα οταν γινεται κατι τοσο ξαφνικα και τραγικα δεν εχεις 100% συναισθηση του τι γινεται. Ξερουμε ομως οτι τα σκυλακια μας εζησαν συντομες ζωες αλλα τοσο ευτυχισμενες. Αυτο μονο να θυμασαι.
 


stamatia

Well-Known Member
6 Ιουνίου 2009
5.371
2.994
Την πινσερίνα μας την θάψαμε στο εξοχικό μας σε μια γωνία σε σημείο που υπάρχουν πορτοκαλιές (το πικρό ποτήρι το ήπιε ο μπαμπάς μου & η αδελφή μου). Της αδελφής μου το σκυλί το θάψαμε στο δικό τους εξοχικό κάτω απο μια ελιά. Τα αισθανόμαστε κοντά μας όποτε πάμε (το πικρό ποτήρι εδώ το ήπιε ο γαμπρός μου μόνος του).
 


kokoni

Well-Known Member
6 Αυγούστου 2008
10.349
97
16
earth
εμένα με γοητευει η ιδέα της ταφής σε δενδρώνες
τα δέντρα ζουν πολλά πολλά χρόνια και κατα κάποιο τρόπο το θαμμένο σώμα μετουσιώνεται σε φύλλα και κλαδιά
 


LiliG

Well-Known Member
9 Δεκεμβρίου 2010
108
0
ασχετο, αλλα οι ινδιάνοι εθαβαν το πλακούντα σε δέντρο από κάτω.
(μην πεταχτεί κανεις να μου πει οτι ειμαι εκτός θέματος, δουλειές δεν έχετε; ):D




Αλλωστε, θάνατος, γεννηση, ένα βήμα είναι.
(Ωπ, το φερα τούμπα)
 


shrekn

Well-Known Member
3 Οκτωβρίου 2010
45
1
εμεις οταν χασαμε τη λουλου μας τη τυλιξαμε με ενα σεντονακι κ τη θαψαμε στο κηπο μας,κ βαλαμε κ ενα λουλουδακι στο σημειο να φυτρωσει.πολυ ασχημο συναισθημα ενιωθα πως πεθανε καποιος συγγενεις μου παρολο που δεν την ειχα ζησει απο την αρχη.
 


Στατιστικά Forum

Θέματα
33.242
Μηνύματα
898.073
Μέλη
20.017
Νεότερο μέλος
MayoThebraveYorkie