1) Ναι,ο θειος μου εναι ενημερος για τα χαρακτηριστικα της φυλης,και οσο μπορω του δινω να καταλαβει καποια πραγματα.Καθως επισης ειναι ενημερωμενοι ολοι αυτοι που μενουν μονιμα η λιγο στο χτημα.
2) σκεφτομαι,οτι θα πρεπει να κρατησω το κουταβι και να το παρω μερικες φορες μαζι μου αθηνα οποια βδομαδα θα μπορω...Για 2-4 μηνες λιγο πόλη,λιγο χτημα..
3) ...ο εκτροφεας δεν ειναι εκτροφεας,και δεν σκοπευει να ξαναζευγαρωσει τους ασιατικους για αρκετο διαστημα.Τα σκυλια του εχουν δειγματα πολυ φιλικης συμπεριφορας με τους γνωστους η φιλους, απο οτι μου ειπε, και ειναι αριστοι φυλακες.Αλλα δεν ξερει πως συμπεριφερονται με αλλα ζωντανα,καθοτι μονα τους και κυριαρχα στο χωρο τους..γενικα μου λεει τα καλυτερα λογια για το σκυλι που μας δινει.
4) ...Μην ξεχνατε οτι ζουν 2 οικογενειες στο χτημα.Στο δικο μου σπιτι γεμιζει απο κοσμο τα καλοκαιρια αλλα τον χειμωνα μονο π/σ/κ. το αλλο σπιτι ζουν μονιμα,θα πρεπει το σκυλι να ειναι ειρηνικο με τα προσωπα που δεν βλεπει συχνα.Οπως η μανα μου..
5) ...Καθως θα ειναι ο βασιλιας του χτηματος και θα κυκλοφορει ελευθερος..αν ειναι ασιατικο με χαρακτηρα, δεν ειναι σκυλι υπακοης,οσο αφεντικο κι αν νομιζεις οτι μπορεις να εισαι..ενταξει σιγουρα υπαρχει αρχηγος.Οχι απαραιτητα οτι θα υποστει καταστασεις ακομα και απο τον αρχηγο.στηριζομαι στο οτι οι αποφασεις του σκυλου αυτου, απο οτι διαβαζω ειναι ταυτοσημες με την σοβαροτητα,αφου καταλαβει μετα τον ενα χρονο τον ρολο του.
Φίλε
pankos,
Να προσπαθήσω να σου δώσω μία ακόμα βοήθεια για το που να προσανατολιστείς με το νέο σκύλο.
1) Αυτοί που μένουν μόνιμα στο κτήμα, λίγο-πολύ, θα μπορέσουν να συνεννοηθούν με το σκύλο, έστω και με προβληματάκια. Κυρίως, αυτοί που έρχονται για λίγο είναι που θα πρέπει να ενημερώσετε με λεπτομέρειες. Παρόλα αυτά, όπως σου είχα ξαναπεί, πάρε το θέμα στον ώμο σου και κάνε πολλή μελέτη, ώστε να μπορείς να εξηγείς σε όλους...
2) Αυτό είναι το καλύτερο που είπες!!! Αν μπορέσεις, με λίγο περισσότερη προσπάθεια, να έχεις το κουτάβι μαζί σου, στην Αθήνα και στο κτήμα, πίστεψέ με, θα σου ανταποδοθεί στο πολλαπλάσιο. Πρώτον, γιατί θα "δεθεί" μαζί σου (και δεν θα σε βλέπει τόσο πολύ σαν επισκέπτη, όταν θα μείνει μόνιμα στο κτήμα) και, δεύτερον, θα κοινωνικοποιηθεί πολύ καλύτερα. Θα μάθει τι σημαίνει αυτοκίνητα (μηχανάκια, μικρά και μεγάλα αυτοκίνητα, λεωφορεία και φορτηγά - που κάνουν και πολύ θόρυβο και φορτώνουν - ξεφορτώνουν) κόσμος (διαφόρων χρωμάτων, ντυσιμάτων, με γένεια, με γυαλιά, με στολές, με ομπρέλλες) που θα τον χαϊδέψει, ώστε να καταλάβει ότι οι ξένοι δεν είναι απαραίτητα κακοί...
3) Το ότι αυτός που έχει τους γονείς του κουταβιού βεβαιώνει για τον ήπιο - φιλικό χαρακτήρα τους είναι, καταρχήν θετικό. Ξεκινάς από μιά καλή αφετηρία. Θάλεγα δε να ζητήσεις την εξής χάρη: Να πας με το θείο σου, να επισκεφθείτε τους 2 γονείς και να τους πλησιάσετε. Να δείτε πως θα είναι ο σκύλος σας όταν μεγαλώσει. Αν μπορέσετε να τους χαϊδέψετε κιόλας, για να διαπιστώσετε πως αντιδρούν.
Τώρα, ένα σοβαρό θέμα πάνω στον χαρακτήρα των Ποιμενικών Κεντρικής Ασίας: Σε αντίθεση με άλλες, πιο "εκπαιδεύσιμες", φυλές (π.χ. Rottweiler) οι οποίες διαχωρίζουν τους ανθρώπους περισσότερο σε "καλούς" και "κακούς" (ανάλογα με την εκπαίδευσή τους), ο Ποιμενικός Κεντρικής Ασίας διαχωρίζει τον καθένα και το κάθε τι σε "δικούς μας" και "ξένους". Δεν ενδιαφέρεται αν κάποιος είναι καλός ή κακός. Τελεία και παύλα!
Οταν, λοιπόν, μεγαλώσει από κουτάβι μαζί με άλλα ζώα, θα συνδεθεί με τις κότες
του, με τα κουνέλια
του, με τις γάτες
του, θα τα "υιοθετήσει" και θα τα υπερασπιστεί μέχρι τέλους. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα ξεσκίσει με μανία μία "ξένη" γάτα, που έκανε το λάθος να περάσει μέσα στην περιοχή του. Το ίδιο θα κάνει με την οικογένειά
του. Αρα, κάποιοι άνθρωποι θα θεωρηθούν οικογένεια και είναι στο χέρι σας να καταλάβει ποιοί. Αλλιώς θα αποφασίσει μόνος του. Είναι ευγενικός έως τρυφερός με την οικογένεια και του αρέσει πολύ να συμμετέχει στις οικογενειακές εκδηλώσεις. Δεν του αρέσει
καθόλου να κοιμάται σε σπιτάκι σκύλου, επιδιώκει να είναι κοντά στην οικογέναια. Ετσι εκτράφηκε, εδώ και 4.000 χρόνια, να συνοδεύει τον αρχηγό και την οικογένεια παντού. Η απομόνωση θα φέρει δυσάρεστες καταστάσεις, έχε το υπόψη σου.
Δεν είναι μαντρόσκυλο. Εκ μέρους σου (και εκ μέρους του θείου σου και των υπολοίπων) χρειάζεται πολύ
σταθερή συμπεριφορά. Λίγες εντολές και σπάνια. Νάσαι σίγουρος πως θα τις μάθει γρήγορα. Δεν πρέπει να τον χτυπήσετε ποτέ, εκτός αν πηγαίνετε ...γυρεύοντας. Δεν πρέπει να του μιλάτε "άγρια". Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος στον τόνο της φωνής και στον
αμοιβαίο σεβασμό.
4) Το ότι θα ζουν 2 οικογένειες στο κτήμα παρουσιάζει ένα πρόβλημα. Πρέπει εσείς να δουλέψετε πολύ, ώστε να καταλάβει ποιά είναι
η δική του οικογένεια. Σε τέτοιο σκύλο, δεν πρέπει να αφήνουμε περιθώρια για παρεξηγήσεις. Αν κοινωνικοποιηθεί σωστά και πολύ (δεν θα σταματήσω να σου το λέω αυτό και να με συγχωρείς), δεν θα έχετε πρόβλημα συμπεριφοράς με τους ανθρώπους που γνωρίζει και κυκλοφορούν πιο σπάνια στο κτήμα, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου (η κακιά η ώρα που λέμε - που δεν είναι έτσι ακριβώς, κάποιος κάνει κάτι που δεν ανέχεται ο σκύλος...). Υπό τις προϋποθέσεις που αναφέρθηκαν, θα είναι ειρηνικό με τη μητέρα σου και τους υπόλοιπους. Εχει εκτραφεί, επί αιώνες, να επιστρέφει στο χωρίο με τον αρχηγό του και να μένει εκεί, με την οικογένεια, όσο το κοπάδι ήταν ασφαλές στο μαντρί του. Κυκλοφορούσε, λοιπόν, ελεύθερο στο χωριό και δεν πείραζε κανέναν. Τα σκυλιά που δάγκωναν γυναίκες ή παιδιά, μέσα στο χωριό, τα σκότωναν - έτσι απλά.
5) Να είσαι σίγουρος ότι θα είναι ο βασιλιάς του κτήματος. Ενας σκύλος που δεν έχει "αφεντικό", αλλά "αρχηγό", όπως πολύ σωστά λες. Δεν είναι σκύλος φοβερής υπακοής, γι' αυτό σου είπα και παραπάνω λίγες εντολές και όταν πρέπει. Κατά τα άλλα παίρνει μόνος του αποφάσεις. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι τις παίρνει ...γρήγορα! Γι' αυτό χρειάζεται προσοχή.
Στον 1 χρόνο δεν θα καταλάβεις ακόμα τίποτα, μιάς και θα είναι ακόμη κουτάβι. Οι σκύλοι αυτοί ωριμάζουν μετά τα 2-2,5 χρόνια τους, τότε θα "βγάλει" τον πραγματικό χαρακτήρα του.
Αντε, μιάς και τον περιμένεις, να σε "φτιάξω" λιγάκι, με ένα ορισμό που δίνουν οι δικοί του (στο Τουρκμενιστάν κλπ. - αν και μπορεί να τον έχεις διαβάσει ήδη):
Ο σκύλος αυτός δεν αμύνεται, αλλά ορθώνεται σαν τείχος! Δεν επιτίθεται, αλλά ισοπεδώνει! Δεν δαγκώνει, αλλά καταστρέφει!
Γι' αυτό το λόγο, ο σκύλος σου θα απαιτεί
διπλάσια προσοχή εκ μέρους σας. Το μόνο παρήγορο για καταστάσεις εκτός ελέγχου είναι ότι (στη γενική περίπτωση) ο σκύλος δεν θα δαγκώσει ποτέ πιο δυνατά, απ' ότι χρειάζεται για να αποθαρρύνει τον εισβολέα, τον "ξένο", που λέγαμε. Εναπόκειται σε σας (και ιδίως σε σένα) να τον διδάξετε τι
δεν σημαίνει εισβολέας - ξένος.
Καλώς να τον δεχτείς
