ξερετε τι ρατσα ειναι?

[foibos]

To σκυλί στην πρώτη φωτό μου θυμίζει την φυλή Αγγλικός Ποιμενικός, μια φυλή που από ότι ξέρω δεν είναι αναγνωρισμένη από την FCI!
Βέβαια έχω δει μόνο ελάχιστες φωτογραφίες τους στο ιντερνετ.....οπότε μπορεί να είναι τυχαίο....

 

[andrykor]

To σκυλί στην πρώτη φωτό μου θυμίζει την φυλή Αγγλικός Ποιμενικός, μια φυλή που από ότι ξέρω δεν είναι αναγνωρισμένη από την FCI!
Βέβαια έχω δει μόνο ελάχιστες φωτογραφίες τους στο ιντερνετ.....οπότε μπορεί να είναι τυχαίο....

στις αλλες φωτο??? ;-)

 

[foibos]

Αν εννοείς για το δικό σου σκυλάκι...πιστεύω ότι είναι ένα καθαροαιμο.....ΜπαΚο!

Αν έλεγα τι μπορεί να έχει μέσα κι εγώ θα πιθανολογούσα ίσως κάτι από Κόλευ και Γ.Π.
Κλασσική πηγή για αρκετά ημίαιμα πριν από μερικά χρόνια που εξακολουθούν να εμφανίζουν κάποια χαρακτηριστικά τους οι απόγονοί τους!

 

[fotis1960]

Σαν να μοιαζουν λιγο;

 

[johnk]

Αυτό μοιάζει?



Αυτό είναι το πορτραίτο που υπάρχει στη βιβλιοθήκη, πίσω από το γραφείο μου, σε μεγάλο μέγεθος.
Κάθε μέρα μελετάω αυτή τη ...φυλή.

 

[Lostris]

Γιάννη, ποιο είναι αυτό το κουκλί?
(μου επιτρέπεις να σε λέω Γιάννη ναι? πιστεύω ότι ο σεβασμός δεν εκδηλώνεται με τη χρήση πληθυντικού...)

 

[johnk]

Αγαπητή μου,

1) Ο σεβασμός ΔΕΝ εκδηλώνεται με τη χρήση πληθυντικού και, σε κάθε περίπτωση, με τη χρήση του "κ. Γιάννη"!!!

2) Αυτή είναι η σκύλα μου η Νίνα, που κοιμήθηκε τα τελευταία Χριστούγεννα, μετά από άνιση μάχη που δώσαμε επί 4 μήνες και μετά από 5 χρόνια που μου δίδαξε τι θα πει ομάδα "σκύλος - άνθρωπος".

 

[Lostris]

Κρίμα, λυπάμαι πολύ.
Έφυγε νωρίς.... αφήνοντας πίσω όμως καλές αναμνήσεις και στιγμές αμοιβαίας αγάπης και αφοσίωσης.
Δεν ξέρω αν θα ακουστεί κλισέ, αλλά πιστεύω πως όποιος ζει στην καρδιά μας, ζει για πάντα.

 

[johnk]

Δεν ήταν πανέμορφη?
Ή είμαι ο μόνος που το νομίζει?

 

[Lostris]

Όχι, δεν είσαι ο μόνος... Κούκλα ήταν! Και φαίνεται πολύ ήρεμο και καλοσυνάτο ζώο.
Πες μου αν κάνω λάθος...

 

[Sofouli]

Όχι απλά πανέμορφη..
Και η φώτο είναι πολύ καλιτεχνική.. Κρίμα που έφυγε από κοντά σας..

 

[kokoni]

σε είπε ένας μιά φορά-του είπες να μην το ξανακάνει-δεν υπάκουσε και τώρα σε ρωτάνε κιόλας αν επιτρέπεις να σε πούν σκέτο Γιάννη

η πρώτη φωτό πάντως συγκρινόμενη με τις επόμενες του ίδιου σκύλου είναι ένα καλό δείγμα ότι μιά λάθος φωτό αλλιώνει τελείως την αληθινή εικόνα του σκύλου

Κλασσικό ΗμΚο θα διόρθωνα...Ημ ίαιμο Κο ρίνθου δηλαδή
το μπάσταρδο κρύβει μιά απαξιωτική έννοια πράγμα άδικο για τα ημιαιμάκια

παρατηρώ με τα χρόνια πάντως ότι τα ημίαιμα τείνουν προς την σταθεροποίηση ενός δύο άντε τρειών τύπων , ημιαστειευομαι βεβαίως
π.χ. μαυρα μα λευκά άκρα και στέρνο
το παραπάνω μαυρο καφέ λευκό
το άλλο το πιό ογκώδες μελί ξανθό ανοιχτό-εγώ θυμάμαι διάφορα κατα καιρούς

προφανώς πρόκειται για μίξη των εμπορικών φυλών ΓερμΠοιμ Λαμπ Γκεκοειδή Ροτ Ντομπ κλπ όπου κάποια χαρακτηριστικά τα βρίσκουν καλύτερα και επικρατούν

 

[johnk]

Όχι, δεν είσαι ο μόνος... Κούκλα ήταν! Και φαίνεται πολύ ήρεμο και καλοσυνάτο ζώο.
Πες μου αν κάνω λάθος...

Δεν υπήρχε πιο καλωσυνάτο ζώο.
Οσο για το ήρεμο, ήταν ανάλογα με τα ερεθίσματα. Ηταν σκανταλιάρα, εδώ που τα λέμε.

Αυτή τη φωτογραφία την τράβηξε η "μαμά" της, λίγες μέρες πριν μας αφήσει για το μεγάλο ταξίδι, γι' αυτό φαίνεται τόσο "φιλοσοφημένη".

 

[Lostris]

Πιστεύεις δηλαδή ότι προνοούσε το τέλος?

 

[johnk]

σε είπε ένας μιά φορά-του είπες να μην το ξανακάνει-δεν υπάκουσε και τώρα σε ρωτάνε κιόλας αν επιτρέπεις να σε πούν σκέτο Γιάννη

Δυστυχώς, Βαγγέλη μου, έτσι είναι. Μου "τη λένε".
Ο πραγματικός σεβασμός είναι αυτό που εννοούσε η Φάνια: Εκτίμηση. Αυτό που ζητάει και ο ...σκύλος μας.

 

[johnk]

Πιστεύεις δηλαδή ότι προνοούσε το τέλος?

Ναι, είμα σίγουρος ότι το ήξερε πλέον...
Ναι, τα σκυλιά έχουν συναισθήματα...

Τις τελευταίες μέρες είχε "αναχωρήσει". Δεχόταν την περιποίηση για χάρη μας...

Κάποια φορά (όταν θα είμαι σίγουρος πως μπορώ να ανταπεξέλθω), θα ανοίξω ένα μικρό θέμα, περιγράφοντας τις τελευταίες της (συγκλονιστικές) στιγμές.

 

[Lostris]

Όταν νοιώσεις έτοιμος γι' αυτό, πιστεύω ότι θα σε ανακουφίσει να το βγάλεις από μέσα σου.
Καμιά φορά όταν μοιραζόμαστε τον πόνο μας, αυτός μετριάζεται...

 

[kokoni]

Γιάννη φίλε...σε νιώθω...έζησα τέτοιες καταστάσεις πολλές φορές-είναι όντως πολύ κοντά στην φύση και έχουν ζωντανές αισθήσεις που έχασε χρόνια το είδος μας....

ίσως και ένα τέτοιο σκηνικό που μου έτυχε σε μικρή ηλικία να με έκανε να "κολλήσω"με τα σκυλιά

το σκυλί εκείνο (η Κανέλλα) κυριολεκτικά κρατιόταν στην ζωή για να με χαιρετήσει
όταν πήγα απλά έσβησε
σε συνδιασμό με την ιστορία του Αργου και του Οδυσσέα που είχα μάθει τότε στην δευτέρα τρίτη δημοτικού...

 

[johnk]

Βαγγέλη, εγώ, δυστυχώς, "ενηλικιώθηκα" σε μεγάλη ηλικία.
Δεν τρώγεται με τίποτα.

 

[andrykor]

τοσο η σκυλιτσα σας κ.γιαννη οπως και του φωτη ειναι απιστευτα ομορφες. αυτα τα ματακια τα λενε ολα!!!για μενα δεν υπαρχει ασχημο σκυλι...ισως ασυνηθιστο, αλλα ποτε ασχημο! και ποσος πονος οταν φευγουν!
μπραβο βρε συ φοιβο ..την βρηκες την ρατσα...μπακο ειναι το μαναρι μου! πολυ γελιο!!!!