Το ελληνικό μου κείμενο παρακάτω ακολουθεί και αγγλική μετάφραση./An English translation of my Greek text follows this message because archaeological terms can be complicated and Google translator, no matter how good it may be, will not do the job and stuff will be lost in translation.
Καλωσήλθες στο φόρουμ. Είμαι αρχαιολόγος οπότε πρόσεχε με τους Ετρούσκους διότι οι Ετρούσκοι είχαν την τάση να μιμούνται, να υιοθετούν, να προσαρμόζουν και να εισαγάγουν πολιτισμικά στοιχεία από αρκετούς, κυρίως τους Έλληνες. Το παράδειγμα που μας έφερες επομένως:
1) μπορεί να είναι μνημείο παραγωγής των Ελλήνων της Κάτω Ιταλίας. Μερικοί ναοί στην Ιταλία χτίστηκαν από Έλληνες αρχιτέκτονες για διάφορους μη ελληνικούς πληθυσμούς της Ιταλίας ήδη από την Αρχαϊκή και πρώιμη Κλασσική εποχή.
2) μπορεί ο γλύπτης του να είναι Έλληνας από την Ελλάδα, πράγμα που επίσης συνέβαινε και έχει διαπιστωθεί αρχαιολογικά.
3) μπορεί το μνημείο να είναι ετρουσκικό αλλά να μιμείται ελληνικές παραστάσεις όπως συνέβαινε πάρα πολλές φορές, π.χ. με τις ετρουσκικές τοιχογραφίες συμποσίων και άλλων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση νομίζω ότι πρόκειται απλώς για Έλληνα καλλιτέχνη που δούλευε για τους Ετρούσκους διότι τον πλήρωναν. Πολλοί μη Έλληνες το έκαναν αυτό ήδη από την Εποχή του Χαλκού, π.χ. Μινωίτες ζωγράφοι πήγαιναν καμιά φορά στην Αίγυπτο και έφτιαχναν τοιχογραφίες σε τάφους φαραώ. Δεν το κάνανε συχνά αλλά έχει διαπιστωθεί αρχαιολογικά ότι το κάνανε.
Το σκυλί επομένως μπορεί να είναι κάλλιστα απεικόνιση ελληνικού σκύλου (Μελιταίου κυνιδίου=κοκονιού) διότι έτσι έφτιαχνε τους σκύλους ο καλλιτέχνης που ήταν Έλληνας. Άλλωστε η σκηνή του αναγλύφου είναι πολύ συνηθισμένη σε ταφικό μνημείο (σκέφτομαι επίσης ένα αντίστοιχο από τον Κεραμεικό). Τέλος οι Έλληνες καλλιτέχνες ξέρουμε σίγουρα ότι χρησιμοποιούσαν sketch books/portfolios (πώς το λέμε αυτό στα ελληνικά
και τα πήγαιναν στους υποψήφιους πελάτες τους για να επιλέξουν τι θέλανε να απεικονιστεί και τους άρεσε περισσότερο, σύμφωνα με το γούστο τους, στο μνημείο που παράγγελναν.
Συμφωνώ με τους υπόλοιπους ότι το κοκόνι δε μοιάζει με το Volpino.
Welcome to the forum. I am an archaeologist and I would suggest you be careful when discussing Etruscan monuments because the Etruscans tended to be eclectic, imitate, adapt, and even import from several cultures, especially the Greeks. The example you brought up may therefore:
1) be a monument that was constructed/produced by Greeks from Southern Italy (or Sicily). Many temples in Italy, dating to the Archaic or Early Classical period, were commissioned by non-Greek, i.e. Italian peoples, in the area and built by Greek architects.
2) the sculptor may be Greek from Greece which happened for sure (it is attested).
3) the monument may be Etruscan but an adaptation/imitation of Greek representations which happened very often with, for example, Etruscan wall paintings in graves depicting symposia and other topics. In the specific example that you brought up I doubt it is an Etruscan adaptation. Rather, it’s probably a Greek artist who worked for the Etruscans because they paid him. Many non-Greeks hired Greek artists at least since the Bronze Age. Another example: Minoan painters were sometimes commissioned, though not often, to paint royal graves of pharaohs in Egypt, a fact that has been attested archaeologically.
The dog may therefore very well be a representation of a Greek dog (Melitaion kynidion, i.e. kokoni) because this is how Greek artists made their dogs. The specific monument is also a typical funerary stele from the Classical period that sometimes featured a kokoni (I am thinking of a similar example from Kerameikos). Last, but not least, we do know for sure that Greek artists used sketch books/portfolios which they took to their prospective customers so that the latter would choose what they wanted depicted on a commissioned monument according to their personal taste.
Finally, I agree with the rest that a Greek kokoni does not look like a Volpino.
